Auteur: onbekend
Titel: Karel en Elegast
Verschenen in : ca. 1250
Aantal blz.: 79 Karel en God? Karel ende Elegast is een Karelroman, dat wil zeggen dat het verhaal zich afspeelt in de kringen rond Karel de Grote. Eigenlijk zou wel elke Nederlander of Vlaming dit verhaal gelezen moeten hebben, het behoort namelijk tot de oudst bewaard gebleven Nederlandse literatuur. Rond die tijd ontstonden wel meer Karelromans maar eigenlijk maakte Karel de Grote dan meestal deel uit van de achtergrond van het verhaal, wat zo bijzonder aan dit verhaal is dat Karel de Grote hierin wel de hoofdrol heeft. Het boek is ongeveer 750 jaar oud en dat merk je niet alleen aan de taal en de dichtvorm waarin het verhaal geschreven is. Door de dichtvorm werd het verhaal makkelijker om te onthouden wat handig was voor de mensen die het van mond tot mond door gaven. Het verhaal is erg theocentrisch, iets wat kenmerkend voor de Middeleeuwen is. Er wordt dus vaak naar God verwezen, de koning slaat regelmatig een gebed en krijgt een opdracht van een engel daarnaast wordt er vaak om raad gevraagd aan God. Het gaat zelfs zo ver dat eigenlijk alle keuzes in het verhaal over gelaten worden aan God, en staat de hoofdpersoon alleen voor de keuze om mee te gaan met de wil van God of niet. Deze wordt dan weliswaar zwaarder gemaakt doordat de koning de opdracht krijgt om uit stelen te gaan iets wat ook al in die tijd een schande was waar zware straffen op stonden. Al met al stond Gods wil boven alles, iets wat in de loop van tijd dus sterk veranderd is. Om je in te leven in het verhaal moet je dus wel als het ware in een tijdmachine stappen en een beetje op de hoogte zijn van de denkbeelden van de Middeleeuwse maatschappij, doe je dat niet dan komt het verhaal al snel onrealistisch over en lijkt het geschreven door iemand die flink bezig is geweest met wat geest verruimende middelen. Misschien dat mensen die zich nog steeds in sterk religieuze kringen bevinden zich nog wel optimaal kunnen inleven zonder die reis met “de tijdmachine” te maken. Zoals in veel Middeleeuwse verhalen, die voornamelijk door de kerk werden gebruikt om het geloof te verspreiden, zit er een sterk moraal in dit verhaal. Het was niet moeilijk om dit moraal er uit te halen, het staat zelfs samengevat aan het eind: “Moge God op deze manier al onze problemen voor onze dood tot een goed einde brengen. Moge de Hemelse Vader ons dat geven. Laat iedereen dit nu beamen.” Met andere woorden draait het er dus om dat je al je keuzes aan God over moet laten en dat God de juiste keuze voor je zal maken. Ik ben blij dat er vandaag de dag ietwat anders over wordt gedacht. Ik vond het jammer dat de hoofdpersoon niet echt veel karakter toonde door zijn keuzes steeds maar aan God over te laten, maar dat gebeurt al snel in een Middeleeuws verhaal zeker waarin dit moraal geldt. Ik vond wel dat het verhaal goed in elkaar stak en dat er zekere spanning in zat tijdens het stelen. En rekening houdend met het feit dat dit verhaal met overwegend religieuze intenties is geschreven en niet het doel heeft om mensen te amuseren vind ik het zeker zo slecht nog niet.