De ortolaan door Maarten 't Hart

1 1 De relatie tussen de mens en zichzelf en of anderen. En de relatie tussen de mens en de tijd
2 in het verhaal zie je het levensverloop van de Hoofdpersoon (waarschijnlijk Maarten ’t Hart zelf) dit word gedaan met 4 seizoenen. In dit levensverloop speelt steeds Alma een belangrijke rol, de hoofdpersoon mertk dat met zijn volwassenheid ook zijn gevoelens voor haar volwassener worden. 3 Liefde/tijd/vriendschap
4 S. Kierkegaard, de hoofdpersoon haalt steeds stukjes aan van deze filosoof

Grapjes over het merken van experimentele dieren in belgië Vogels, en dan vooral de Ortolaan (een zangvogel) 5 Het uiterlijk van de hoofdpersoon. En wat er tussen de verschillende levensfasen allemaal gebeurd
6 Deze Novelle gaat over een jonge man die verliefd word op een belgische studente die tijdelijk bij hem inwoond. Het verhaal speelt zich in 4 verschillende fasen af die worden uitgebeeld met verschillende seizoenen en het feit dat iedereen een stuk ouder is geworden. Iets wat steeds terugkeert zijn de soms nergens op slaande opmerkingen van de filosoof S. Kierkegaard. Wat ook steeds terugkeert is het grapje van de hoofdpersoon over hoe ze in belgië proefdieren merken, nl door bv een teentje af te knippen, en iedere keer dat het grapje wordt gemaakt is het iets “ouder” geworden dwz aangepast aan dat moment en toepasselijker gemaakt. 2 Realistisch omdat de Maarten ’t Hart de dingen zo verteld dat ze mogelijk zijn en dat trekt mij wel. Structureel omdat ik vind dat Maarten ’t Hart dingen verteld zoals ze zijn zonder ze enorm te verheerlijken ed. De novelle waar ik het over wil hebben is De Ortolaan van Maarten ’t Hart. Het verhaal
gaat over een Bioloog die ervaard hoe het is om een liefde te hebben die plaatsmaakt voor een goede vrierndschap. Het verhaal is verdeeld over 4 levensfasen; De adolosentie; De midden jaren; Na de “mid-life crisis”; En wat ouder al. Die 4 levensfasen worden wat versterkt doordat ze ook in het bijbehorende seizoen zitten. Het belangrijkste in het verhaal is dat de hoofdpersoon steeds opnieuw merkt dat hij gevoelens heeft voor Alma en hoe hij daarmee omgaat, daarbij is tijd ook een van de belangrijke dingen die in het verhaal een rol spelen omdat naarmate de tijd vordert ook de gevoelens van de hoofdpersoon naar Alma toe veranderen. Dingen die Maarten ’t Hart steeds terug laat komen zijn de uitspraken van S. Kierkegaard, die soms totaal niet lijken te passen, en de grapjes van de hoofdpersoon van het merken van dieren waar Alma dan altijd om moet lachen. Iets wat in het verhaal totaal niet van belang is is de tijd buiten de 4 fasen, alles draait om dat ene moment. Dat maakt het erg aangenaam om te lezen omdat hierdoor alleen die dingen die nuttig zijn worden verteld en dat alles zonder dingen op te smurken en te verheerlijken. Ook beschrijft Maarten ’t Hart de dingen die beschreven moeten worden tot in de details wat het ook erg makkelijk maakt om je de dingen voor te kunnen stellen. Wat Maarten ’t Hart ook goed doet is dingen realistisch beschrijven en dat maakt het ook weer makkelijker om de dingen voor te stellen zoals hij het zegt. Wat ik erg realistisch vond was de universiteit in Duitsland waar hij over verteld in het laatste seizoen en dan vooral hoe hij de kille klinische lege sfeer creërde