Perfecte stilte door Thomas Verbogt

het verleden komt terug in het heden.

‘Daders moeten nooit terug naar de plek waar ze hun misdaad begingen, maar ik ben het tegendeel van een dader en daarom moet ik het wel doen.’ Dat zegt David over een heftige gebeurtenis. Thomas Verbogts boek, Perfecte stilte, is een psychologische roman uitgegeven in 2011 over documentairemaker David Kromweg. David heeft geen idee hoe dapper hij is totdat hij plotseling in een gevaarlijke situatie terecht komt. Hij blijkt een ander mens te zijn dan dat hij zelf dacht. Hij kan zijn ogen niet meer sluiten voor zijn verleden en daar is moed voor nodig.

Mijn oma raadde mij dit boek aan om te lezen. Perfecte stilte is het eerste boek dat ik heb gelezen van Thomas Verbogt. Verbogt heeft verschillende boeken op zijn naam heeft staan zoals Als je de stilte ziet, Als de winter voorbij is en Vroeg licht.

Het hoofdpersonage en de ik-persoon, David Kromweg, is midden-vijftig en documentairemaker. Hij heeft een relatie met Emma. Hij heeft haar toevallig ontmoet toen hij haar bevrijdde van een stalker door zich voor te doen als haar vriendje. Zijn relatie met Emma verloopt moeilijk. ‘Houd je wel van me?’ vraagt Emma. Hij moet hier lang over nadenken. ‘Natuurlijk houd ik van je.’ Emma twijfelt hieraan. ‘Ik merk er zo weinig van.’ Op een dag komt David zijn oude buurvrouw, mevrouw Breizer, tegen. Hierbij komen een hoop herinneringen bij hem omhoog. De dochter van mevrouw Breizer, Valerie, stapt op 14-jarige leeftijd uit het leven. Hier was David getuige van waardoor er veel voor hem verandert. In het heden is er ook een gebeurtenis die David’s leven op de kop zet en waarbij David zichzelf tegenkomt .’Ik ken dat niet van je. Je lijkt wel iemand anders. Je doet rare dingen.’                                    

Er zijn veel korte hoofdstukken, die niet echt op elkaar aansluiten, maar elke keer een nieuwe scene of herinnering brengen. Er wordt weinig achtergrond informatie gegeven, de lezer moet de rest er zelf bij bedenken. Als er bijvoorbeeld een nieuw personage wordt genoemd, krijgt de lezer daar geen uitgebreide beschrijving van. Als het echt nodig is, wordt extra informatie over een personage of omgeving vaak verderop in het boek, in een ander hoofdstuk genoemd.                                    

In dit boek lopen het verleden en het heden door elkaar heen. Hierdoor is het soms niet duidelijk in welke tijd het zich afspeelt. Het is als het ware een puzzel: in het boek zijn allemaal puzzelstukjes te vinden, die precies in elkaar vallen. Alleen als je alle puzzelstukjes hebt is het verhaal te begrijpen.                                                                

Verbogt schrijft op een vlotte manier met lange zinnen en veel bijzinnen, die worden afgewisseld met kortere zinnen. Mede door zijn woordkeuze worden de gebeurtenissen en David’s gevoelens helder omschreven.                                                         

In deze roman speelt het verleden als thema een grote rol in het heden van David.                                                                                                                                     Er is ook een aantal motieven, zoals het geheim rondom Valerie’s dood. Het is wel lastig om uit te vinden waarom David dit geheim wilt houden voor mevrouw Breizer. Ook gaat het over moed, David durft namelijk bij een aantal gevallen niet in te grijpen. Dit maakt het verhaal interessanter.

Deze roman is helder van taal, heeft makkelijk taalgebruik, maar er kan toch lang over na worden gedacht. Het boek moet wel met de nodige aandacht worden gelezen omdat de verhaallijn anders lastig te volgen is. Het verleden komt terug in het heden.

500 worden exclusief citaten