Recensie
Tijdens de tweede wereldoorlog vecht een soldaat tegen de Duitsers bij een Partizanen groep. Door spionage werkzaamheden is de Nederlandse soldaat een tijdje opgepakt(waaronder een tuchthuis en een concentratiekamp Strellwitz) , maar na een paar mislukte pogingen lukte het hem uiteindelijk te ontsnappen en naar het oosten gevlucht. In 1944 hebben de Duitsers een badplaats in Oost-Europa in handen, maar de Partizanen groep slaagt er in om het terug te veroveren. De Nederlandse soldaat krijgt de opdracht van de leider van de groep. Als hij een verlaten stadje binnen loopt ziet hij een mooi huis, Hij loopt door de open deur naar binnen. Hij ziet dat de bewoners pas geleden zijn gevlucht. Alle staan nog open behalve een kamer. De hoofdpersoon vestigt zich in het huis, na al die jaren van onveilige situaties heeft hij eindelijk een veilig onderkomen gevonden. Nog diezelfde dag wordt het plaatsje weer ingenomen door de Duitsers. De hoofdpersoon krijgt bezoek van een Duitse kolonel die, samen met andere Duitsers, bij hem intrekt. De hoofdpersoon zegt dat hij de zoon van de eigenaar is. Hij hoopt om met rust te worden gelaten door de Duitsers. Dit gebeurt ook want de Duitsers gedragen zich goed tegen over hem. De oorlog is steeds verder weg van het stadje. Op een dag onderzoekt de hoofdpersoon het huis en vindt een bibliotheek die vol boeken staat met boeken over vissen. Op een dag gaat de hoofdpersoon van buiten kijken wat er in de gesloten kamer zit. Als hij bezig is de trap te beklimmen komt de er een man die zegt dat hij de eigenaar is. De hoofdpersoon twijfelt niet en schiet de man meteen in de tuin dood en verbergt hem achter in de tuin. De vrouw van de eigenaar wordt ook om het leven gebracht, maar niet door een schot maar hij wurgt haar en verbergt hij haar achter in de tuin.
Eventjes later ontdekt de hoofdpersoon dat er sleutels in het slot zaten van de gesloten kamer. Hij gaat naar binnen en vindt allemaal aquaria. Er staat ook een oude man zijn vissen te voeren. De hoofdpersoon sluit de man op om te voorkomen dat hij tegen de Duitsers zegt dat hij niet de eigenaar van het huis is.
Intussen hebben de Russen het plaatsje ingesloten en gebombardeerd. Alle Duitsers zijn dood behalve de kolonel. De hoofdpersoon trekt zijn partizanen pak weer aan en neemt de kolonel gevangen en sluit hem op in de kelder. Hij brengt de oude man eten en geeft hem een briefje.
De Duitse kolonel die zijn keel probeerde door te snijden wordt op gehangen. Als de hoofdpersoon de gesloten kamer binnen gaat ziet hij dat alles kapot is geslagen. Aan de oude boom in de tuin hagen aan verschillende takken de Duitse kolonel, de oude man en de eigenaar en zijn vrouw. Als de partizanen weg marcheren, gooit de hoofdpersoon een handgranaat in het huis dat ontploft.
De thematiek van het verhaal is rust(geen chaos) en overleven:
De ik-persoon probeert aan de oorlog te ontkomen, door in het verlaten huis te gaan wonen. Hij trekt zijn uniform uit en trekt andere kleren aan, het lijkt wel of hij helemaal uit de oorlog stapt. Hij stapt uit de chaos en wil rust hebben in het behouden huis, maar daar is het soms ook een chaos. Hij heeft al een tijd niet in een normaal huis geslapen. Dit doet hij voor de rust. Overleven: De eigenaar van het huis en zijn vrouw worden door de ik-figuur vermoord, omdat hij in het huis wil blijven, hoe makkelijk hij opgegeven moment mensen vermoorde. (De onmenselijkheid die ontstaat door de oorlog)
De ik-persoon is een man, van wie de naam en leeftijd onbekend zijn. Hij heeft enkele jaren gevangen gezeten, maar is nu op de vlucht. De ik-figuur probeert aan de chaos te ontkomen en rust te hebben in een huis. Hij gaat een huis bewonen dat verlaten lijkt, trekt zijn uniform uit en trekt andere kleren aan. Als de eigenaar van het huis terugkomt, De soldaat vermoordt hem en zijn vrouw. Na de partizanen overname van de stad, trekt hij zijn uniform weer aan. Hij sluit zich weer bij het leger aan.
Het behouden huis komt wel geloofwaardig over, de schrijver Willem Frederik Hermans schreef over het algemeen wel realistische boeken. Sommige fragmenten waren wel een beetje onrealistische maar over het algemeen was het een realistisch boek. Er zijn vroeger heel veel soldaten gevuld zoals de hoofdpersoon, dit deel komt best geloofwaardig over. Maar met de oude man in dat kamertje vond ik een beetje vreemd. Verder zijn er nog heel veel momenten die je van de oorlog herkend, dus het is een verhaal die zeker geloofwaardig overkomt.
Stijl
De stijl kan ik niet echt veel over vertellen. Het is een makkelijk geschreven boek, er zijn korte zinnen gebruikt. Het taalgebruik is netjes en het zijn gewone moderne zinnen.
Tijdens de tweede wereldoorlog vecht een soldaat tegen de Duitsers bij een Partizanen groep. Door spionage werkzaamheden is de Nederlandse soldaat een tijdje opgepakt(waaronder een tuchthuis en een concentratiekamp Strellwitz) , maar na een paar mislukte pogingen lukte het hem uiteindelijk te ontsnappen en naar het oosten gevlucht. In 1944 hebben de Duitsers een badplaats in Oost-Europa in handen, maar de Partizanen groep slaagt er in om het terug te veroveren. De Nederlandse soldaat krijgt de opdracht van de leider van de groep. Als hij een verlaten stadje binnen loopt ziet hij een mooi huis, Hij loopt door de open deur naar binnen. Hij ziet dat de bewoners pas geleden zijn gevlucht. Alle staan nog open behalve een kamer. De hoofdpersoon vestigt zich in het huis, na al die jaren van onveilige situaties heeft hij eindelijk een veilig onderkomen gevonden. Nog diezelfde dag wordt het plaatsje weer ingenomen door de Duitsers. De hoofdpersoon krijgt bezoek van een Duitse kolonel die, samen met andere Duitsers, bij hem intrekt. De hoofdpersoon zegt dat hij de zoon van de eigenaar is. Hij hoopt om met rust te worden gelaten door de Duitsers. Dit gebeurt ook want de Duitsers gedragen zich goed tegen over hem. De oorlog is steeds verder weg van het stadje. Op een dag onderzoekt de hoofdpersoon het huis en vindt een bibliotheek die vol boeken staat met boeken over vissen. Op een dag gaat de hoofdpersoon van buiten kijken wat er in de gesloten kamer zit. Als hij bezig is de trap te beklimmen komt de er een man die zegt dat hij de eigenaar is. De hoofdpersoon twijfelt niet en schiet de man meteen in de tuin dood en verbergt hem achter in de tuin. De vrouw van de eigenaar wordt ook om het leven gebracht, maar niet door een schot maar hij wurgt haar en verbergt hij haar achter in de tuin.
Eventjes later ontdekt de hoofdpersoon dat er sleutels in het slot zaten van de gesloten kamer. Hij gaat naar binnen en vindt allemaal aquaria. Er staat ook een oude man zijn vissen te voeren. De hoofdpersoon sluit de man op om te voorkomen dat hij tegen de Duitsers zegt dat hij niet de eigenaar van het huis is.
De Duitse kolonel die zijn keel probeerde door te snijden wordt op gehangen. Als de hoofdpersoon de gesloten kamer binnen gaat ziet hij dat alles kapot is geslagen. Aan de oude boom in de tuin hagen aan verschillende takken de Duitse kolonel, de oude man en de eigenaar en zijn vrouw. Als de partizanen weg marcheren, gooit de hoofdpersoon een handgranaat in het huis dat ontploft.
De thematiek van het verhaal is rust(geen chaos) en overleven:
De ik-persoon probeert aan de oorlog te ontkomen, door in het verlaten huis te gaan wonen. Hij trekt zijn uniform uit en trekt andere kleren aan, het lijkt wel of hij helemaal uit de oorlog stapt. Hij stapt uit de chaos en wil rust hebben in het behouden huis, maar daar is het soms ook een chaos. Hij heeft al een tijd niet in een normaal huis geslapen. Dit doet hij voor de rust. Overleven: De eigenaar van het huis en zijn vrouw worden door de ik-figuur vermoord, omdat hij in het huis wil blijven, hoe makkelijk hij opgegeven moment mensen vermoorde. (De onmenselijkheid die ontstaat door de oorlog)
De ik-persoon is een man, van wie de naam en leeftijd onbekend zijn. Hij heeft enkele jaren gevangen gezeten, maar is nu op de vlucht. De ik-figuur probeert aan de chaos te ontkomen en rust te hebben in een huis. Hij gaat een huis bewonen dat verlaten lijkt, trekt zijn uniform uit en trekt andere kleren aan. Als de eigenaar van het huis terugkomt, De soldaat vermoordt hem en zijn vrouw. Na de partizanen overname van de stad, trekt hij zijn uniform weer aan. Hij sluit zich weer bij het leger aan.
Het behouden huis komt wel geloofwaardig over, de schrijver Willem Frederik Hermans schreef over het algemeen wel realistische boeken. Sommige fragmenten waren wel een beetje onrealistische maar over het algemeen was het een realistisch boek. Er zijn vroeger heel veel soldaten gevuld zoals de hoofdpersoon, dit deel komt best geloofwaardig over. Maar met de oude man in dat kamertje vond ik een beetje vreemd. Verder zijn er nog heel veel momenten die je van de oorlog herkend, dus het is een verhaal die zeker geloofwaardig overkomt.
Stijl
De stijl kan ik niet echt veel over vertellen. Het is een makkelijk geschreven boek, er zijn korte zinnen gebruikt. Het taalgebruik is netjes en het zijn gewone moderne zinnen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden