De Palestijnse kwestie 2000-2001

1. Geweldpleging tussen Israëli’s en Palestijnen 1.1 Inleidende samenvatting: “ Geweld zonder nut ” Korte samenvatting van de feiten: Kort samengevat zag de situatie in het Midden-Oosten er tussen september 2000 - maart 2001 als volgt uit: Eind september 2000 plande toenmalig oppositieleider Ariël Sharon een bezoek aan de Tempelberg in Jeruzalem. Ondanks het feit dat vele critici reeds op voorhand hadden gewaarschuwd voor een opflakkering van het Israëlisch-Palestijns conflict, ging het bezoek toch door. Aangezien veel Palestijnen dit bezoek als een provocatie beschouwden, veroorzaakte het danook een hele reeks van gewelduitbarstingen. Achteraf gezien betekende het bezoek van Sharon aan de Tempelberg (één van de vele twistpunten tussen Israëli's en Palestijnen) het begin van de Tweede Intifada, zoals de golf van geweld en conflicten tussen beide partijen wordt genoemd. Dit geweld verspreidde zich al snel vanuit de bezette gebieden over geheel Israël. De slachtoffers van de botsingen tussen Israëli's en Palestijnen waren hoofdzakelijk Palestijnen en in het bijzonder Palestijnse kinderen of tieners. In een eerste fase van het groeiende conflict, probeerden de Israëli's het conflict te bestrijden met zware wapens en zelfs raketten. Aangezien ze hier echter veel kritiek over kregen, werden de zware wapens (voorlopig) aan de kant geschoven en probeerde men het conflict te beheersen door de Palestijnse gebieden streng te controleren en de gebieden af te sluiten, maar ook Hamas en andere terreurorganisaties zorgden voor heel wat slachtoffers. Uiteindelijk lieten in deze zeven maanden meer dan 400 mensen het leven en vielen er meer dan 13.000 gewonden. Persoonlijke bedenkingen bij het geweld van de afgelopen maanden: Heel veel geweld zonder nut, dat is wel het minste dat je kan stellen. De afgelopen zeven maanden hebben meer dan 400 mensen het leven gelaten en vielen er meer dan 13.000 gewonden. Vooral Palestijnen en Arabische Israëliërs zijn het slachtoffer geworden van eigenlijk nutteloos geweld. Nutteloos, want in feite staat men na zeven zware maanden niet bepaald verder. Noch op politiek gebied, noch op vlak van vrede is er veel vooruitgang geboekt en misschien is het wel net dit dat zoveel geweld veroorzaakt. De Palestijnse kwestie waar men al jaren een redelijke oplossing voor beide partijen voor zoekt, maar nog steeds geen sluitende oplossing voor heeft gevonden, wekt bij velen, zowel Palestijnen als Israëliërs, alleen maar meer frustraties en woede. Elk volk heeft daartoe zijn eigen redenen, en geen van beide partijen is daarbij bereid veel water bij de wijn te doen. We kunnen dan alleen maar hopen dat al deze slachtoffers niet helemaal voor niets zijn gevallen. Als er in de nabije toekomst een vredesovereenkomst kan worden bereikt waarmee én de Palestijnen én de Israëli's kunnen leven, hebben 400 mensenlevens en 13.000 gewonden tóch nog betekenis gehad. 1.2 Samenvattingen krantenartikels van De Standaard Vrees voor onlusten op Tempelberg DS 27/09/2000

Het hoofd van de Palestijnse veiligheidsdienst, Rajoeb Jebril heeft gisteren voor bloedvergieten gewaarschuwd indien Ariel Sharon, de leider van de Likud-oppositie, vandaag een bezoek brengt aan de Tempelberg in Oost Jeruzalem. Volgens Jibril kunnen voorspelbare onlusten op deze voor joden en moslims heilige plaats zich snel over de Palestijnse gebieden verplaatsen. Hij deed een beroep op de 70-jarige Sharon "eindelijk met zijn onzin op te houden". De grootste Palestijnse beweging heeft gisteren opgeroepen om in grote getallen naar Jeruzalem te komen om zo te voorkomen dat Sharon de Tempelberg op gaat. Sharon wil met zijn actie het leiderschap van de Likud-oppositie onderstrepen, ook al geven opiniepeilingen aan de Netanyahu betere kansen maakt om Barak bij mogelijke vervroegde verkiezingen te verslaan. Rellen Tempelberg bij bezoek Sharon. DS 29/09/2000
In Jeruzalem braken rellen uit bij een bezoek van de Israëlische oppositieleider Ariel Sharon aan de Tempelberg. Hierbij raakten zeven Palestijnen en twintig Israëlische agenten gewond. De Palestijnse leiders bestempelden het bezoek van Sharon als een provocatie. Israëlische politie doodt Palestijnen op Tempelberg DS 30/09/2000
In Jeruzalem en delen van de Westelijke Jordaanoever heerste vrijdag zware spanning nadat de Israëlische oproerpolitie op de Tempelberg minstens vier Palestijnen had doodgeschoten en 175 anderen gewond. Het waren de bloedigste rellen in vier jaar bij het heiligdom waar zowel Israël als de Palestijnen aanspraak op maken. De onlusten braken uit toen duizenden moslimgelovigen na het vrijdaggebed de twee moskeeën op de Tempelberg verlieten. Sommigen begonnen stenen te werpen naar Israëlische militairen die in de buurt waren opgesteld. De oproerpolitie vuurde met scherp en met rubberkogels. De onlusten komen op een moment dat de spanning tussen Israëli's en Palestijnen sterk is opgelopen en het overleg over vrede in een impasse zit. Hevig geweld slaat over naar Israël DS 02/10/2000
De Bloedige onlusten zin de Palestijnse autonome gebieden bereikten zondag een nieuw hoogtepunt. Sinds het geweld donderdag losbarstte zijn er zeker 27 Palestijnen om het leven gekomen. Voor het eerst sloegen de protesten ook over naar de Arabische bevolking in Israël. Het aantal gewonden liep afgelopen weekeinde op tot meer dan zevenhonderd Palestijnen en elf Israëlische soldaten. De door de Israël bezette Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook bleven het toneel van hevig geweld. Hevige emoties wekte de dood van de twaalfjarige Mohammed Aldura die zaterdag in Gaza met zijn vader Jamal in een kruisvuur terechtkwam. Een vuurgevecht ten zuiden van Nabloes op de Westoever kostte zaterdag het leven aan acht Palestijnen, onder wie twee politiemannen en een zestienjarige jongen. Ook de 20-jarige zoon van de gouverneur van Nabloes kwam om het leven. De onlusten zijn de ernstigste sinds 1996, toen bij vuurgevechten tussen Israëlische soldaten en Palestijnen in drie dagen tijd 78 doden vielen. De aanleiding van de recente onlusten was het bezoek van de Israëlische oppositieleider Sharon aan de Tempelberg. Wapenarsenalen verhevigen geweld tussen Israëli's en Palestijnen DS 03/10/2000
Het Israëlische leger rukte uit met tanks en helikopters om het hoofd te bieden aan Palestijnen die stenen, maar ook automatische geweren tot hun arsenaal konden rekenen. Het wapentuig aan beide kanten voedde de vrees voor nog meer doden de volgende dagen. Gisteren kwamen op de vijfde dag van bloedige incidenten nog eens zeventien mensen om het leven. Hoewel de grote meerderheid van de manifestanten alleen maar met stenen en flessen gooit, dragen automatische wapens en sluipschuttersgeweren bij tot de verheviging van het geweld. De retoriek aan beide zijden weerspiegelde het gevoel dat de gebeurtenissen naar een oorlogstoestand evolueren. Geweld bedreigt vredesproces Midden-Oosten DS 03/10/2000
De internationale ongerustheid over het aanhoudende geweld tussen Israëlische ordestrijdkrachten en Palestijnse betogers neemt toe. De vrees groeit dat de confrontaties het moeizame vredesproces in gevaar brengen. Gisteren kwamen nog eens zeventien mensen om het leven, wat het totale dodenaantal om 47 brengt. Leiders uit de hele wereld roepen op het geweld te stoppen. De Amerikaanse president Bill Clinton vroeg met aandrang een einde aan het bloedvergieten te maken en wees het op het gevaar voor het vredesproces. De Arabische wereld reageerde woedend. Egypte en Syrië drongen gezamenlijk aan op een Arabische top over het vredesproces. Palestijnen en Israëli's leggen de schuld bij elkaar. Netzarim bloedig kruispunt in Gaza DS 04/10/2000
Het kruispunt van Netzarim in de Gazastrook is het toneel van sommige van de bloedigste gevechten in de confrontaties tussen Israëli's en Palestijnen. Het staat ook centraal in een intens debat: hoeveel geweld is te veel geweld? Israël zegt dat de aanwezigheid van Palestijnse schutters tussen de betogers - zelfs als ze maar een kleine minderheid vormen - de soldaten geen andere keuze laat dan met scherp terug te schieten. Israël bang voor woede Arabische minderheid DS 05/10/2000
Israël is gewend aan Palestijns geweld. Nieuw is de woede van de Israëlische Arabieren, die de regering grote zorgen baart. Het Israëlische leger stuurde troepen naar Noord-Israël om daar kleine joodse vestigingen in de buurt van grote Arabische dorpen te beschermen tegen Israëlisch-Arabische demonstranten. De noodmaatregelen reflecteren de angst en bezorgdheid in regeringskringen over de felheid van de anti-Israëlische uitbarstingen in wat in Israël de "Arabische sector" wordt genoemd, sinds het uitbreken van de jongste "Palestijnse oorlog" tegen Israël. Israëlische veiligheidskringen stellen de Israëlische islamitische beweging in hoge mate verantwoordelijk voor het opstoken van de anti-Israëlische sentimenten onder de Arabieren. Israëlische academici en linkse politici noemen juist de verwaarlozing en discriminatie van de Arabische gemeenschap als belangrijke oorzaken van de Arabische frustratie en identificatie met de Palestijnen. Israëlisch leger treedt harder op dan tijdens intifada DS 06/10/2000
Het Israëlische leger treedt veel harder op tegen de Palestijnen dan tijdens de intifada van 1987 en 1993. Een gevolg van gewijzigde machtsverhoudingen. In de loop van het vredesproces heeft Israël niet alleen vrijwel alle door overwegend Palestijnen bevolkte gebieden aan het Palestijnse zelfbestuur overgedragen, maar heeft het ook moet beslechten in de vorming van een Palestijnse politiemacht. Hoewel dit in feit Palestijnse legertje (van 40.000 man) slechts met lichte wapens is uitgerust, zijn er naar schatting nog eens honderdduizend Tanzaniem: gewapende jongeren van de Al-Fatah-beweging Tanzim, op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Met uitzondering van linkse vredesbewegingen als Hashalom klinken in Israël volgens het adagisum "oorlog is oorlog" geen protesten tegen het buitensporige geweld tegen de Palestijnen in de bezette gebieden. Daarentegen heeft de politie in eigen land wel zware kritiek te verduren. Geweld nog niet helemaal voorbij DS 06/10/2000

Bij een schietpartij in de Gazastrook is een Palestijn door het Israëlische leger gedood en op de Westelijke Jordaanoever braken rellen uit, maar verder was het in het algemeen rustig. Israël heeft donderdag tanks teruggetrokken uit spanningsgebieden op de Westelijke Jordaanoever en Palestijnse en Israëlische veiligheidsfunctionarissen hebben overleg gevoerd. Barak en Arafiat beloofden woensdag hun best te doen om het geweld te stoppen, maar schriftelijke afspraken werden niet gemaakt. Palestijnse woede luwt niet DS 07/10/2000
Het geweld in het Midden-Oosten luwt niet, ondanks pogingen van de Israëlische en Palestijnse politie om samen te werken. Twee Palestijnen werden gedood in Nabloes op de Westelijke Jordaanoever, waar meer dan 7000 betogers optrokken naar een kruispunt dat door Israëlische militairen werd bewaakt. Eén dode viel in het niet ver van Nabloes gelegen Tulkaram, vier in Gaza en één in Jeruzalem. Tientallen Palestijnen raakten gewond. In Brussel wees Chawki Armali, de vertegenwoordiger van de Palestijnse autoriteit in België, tijdens een persconferentie de beschuldigingen van manipulatie van de hand. Sharon en ook de Israëlische regering hadden gezegd dat Arafat de onlusten georganiseerd had om de Palestijnse onderhandelingspositie bij de vredesgesprekken te versterken. Sharons bezoek was een provocatie waartegen de Palestijnse bevolking onvermijdelijk moest reageren. Armali is voor een internationale onderzoekscommissie en troepenmacht om het geweld in te dijken. Israël houdt rekening met nieuwe oorlog DS 09/10/2000
Israël ging in staat van hoge militaire paraatheid Grote verzoeningsdag in, 27 jaar na de Egyptisch-Syrische verrassingsaanval op die hoge vastendag. In tegenstelling tot alle voorgaande jaren, zullen radio en televisie bij belangrijke militaire en politieke ontwikkelingen in de ether gaan. De Israëli's kregen de raad om de radio aan te laten staan. Morgen moet blijken of Arafat gehoor heeft gegeven aan het ultimatum van de Israëlische premier Ehud Barak om "voor vrede of oorlog" te kiezen. Indien de Palestijnse leider binnen de 48 uur zijn mensen niet de opdracht heeft gegeven om het geweld te staken, zal Barak hem niet langer als vredespartner beschouwen. Palestijnse woordvoerders hebben dit "hooghartig" Israëlische ultimatum inmiddels verworpen. Indien de botsingen vandaag aanhouden en Barak zich aan zijn ultimatum houdt, zal Israël bij een eventueel vredesproces in zijn huidig vorm van een noodregering van nationale eenheid vormen. Daarin zal ook een plaats gegeven worden aan de rechtse Likud en andere partijen die tegen het Oslo-vredesproces zijn. Sjeik Nasrallah, de leider van Hezbollah heeft laten weten dat hij zijn organisatie van Israëlische soldaten wil ruilen tegen negentien Libanezen en Palestijnen die in Israël gevangen worden gehouden. Oorlogsstemming bij joden en Palestijnen DS 13/10/2000
De Israëlische premier en minister van Defensie, Ehud Barak, heeft gisteren helikopters en kanonneerboten ingezet tegen doelen van het Palestijnse zelfbestuur in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. De Palestijnen hebben onmiddellijk daarna de oorlogstoestand uitgeroepen. De escalatie van het Israëlische militair geweld tegen de Palestijnen volgde op een lynchpartij van twee Israëlische soldaten in het centrum van de Palestijnse stad Ramallah. De gebeurtenissen zorgden voor ontzetting bij de joden. Hezbollah treft Israël opnieuw in het hart DS 16/10/2000
Israël is gisteren in zijn hart getroffen door de ontvoering van een Israëlische kolonel ergens in Europa door de Hezbollah. Eerder waren al drie soldaten in handen gevallen van de fundamentalistische islamitische organisatie in Libanon. De Hezbollah heeft, de kolonel inbegrepen, nu vier Israëlische militairen in handen. Voor hun vrijlating eist de organisatie de vrijlating van alle Libanese en Palestijnse gevangenen. Gevechten gaan voort DS 24/10/2000
Terwijl de Israëlische premier Ehud Barak gesprekken voert met de rechtse Likud over de vorming van een regering van nationale eenheid, gingen de gevechten tussen het leger en de Palestijnen gewoon voort. Nadat wederom twee Palestijnse tieners overleden, komt het totale dodenaantal nu op 123. Leger verwacht langdurig conflict DS 25/10/2000
Het Israëlisch leger zegt dat het zich ingraaft voor een lang conflict met de Palestijnen. Het totale dodenaantal staat momenteel al op 133. Premier Barak beschuldigde Arafat er intussen van "de weg van het conflict te hebben gekozen" om Israël tot overgave te dwingen. Vrees voor terreurcampagne na zelfmoordaanslag Palestijn DS 27/10/2000
Een 24-jarige Palestijn heeft zichzelf opgeblazen bij een Israëlische legerpost in Gaza. De radicale groep Islamitische Jihad heeft de zelfmoordaanslag opgeëist. Israël is ban voor een nieuwe terreurcampagne. Bij de laatste grote golf van aanslagen door de Jihad en Hamas in 1996 kwamen 57 mensen om het leven. Het geweld was overigens juist aan het afnemen en veiligheidsfunctionarissen van de twee partijen hebben, mede op aandringen van de VS, hun contacten dezer dagen hernieuwd. Israël gaat aanvallend optreden DS 31/10/2000
In een toespraak tot een vijandig parlement heeft premier Barak gezegd dat Israël nog altijd bereid is vrede te sluiten met de Palestijnen, maar dat de Palestijnse leider Arafat moet weten dat hij geen concessies zal doen onder de dreiging van geweld. Het Israëlisch leger gaat aanvallend optreden tegen gewapende Palestijnen. Bomaanslag in centrum Israël DS 23/11/2000

Bij een bomaanslag op een bus in de Centraal-Israëlische stad Hadera zijn gisteren twee doden en 55 gewonden gevallen. De bomexplosie, die zich voordeed in het centrum van de stand, was zo krachtig dat verscheidene winkels in de buurt in brand vlogen. Het was de eerste aanslag op het grondgebied van Israël zelf sinds het begin van het conflict eind september. De ontploffing bracht een nieuwe klap toe aan de vredesbesprekingen in het Midden-Oosten. Cohen, de Amerikaanse minister van Defensie, had na een gesprek met premier Barak bekendgemaakt dat Barak bereid was mee te werken aan een onderzoek naar het geweld tussen Israël en de Palestijnen. Ramadan kan geweld aanjagen DS 27/11/2000
Palestijnse waarnemers verwachten een intensivering van de Palestijnse opstand als de Israëlische troepen zich niet terugtrekken van een aantal problemenpunten. Hoewel de Ramadan traditioneel een periode is van vergevingsgezindheid en naastenliefde, zou de Ramadan dit jaar voor een opflakkering van het geweld kunne zorgen. Palestijnse moeders staan voor verschrikkelijk dilemma DS 27/11/2000
De uitdagende, schijnbaar onbevreesde dertienjarige Fares Udah werd vorige maand letterlijk dé 'affiche' van de Palestijnse opstand toen fotografen hem kiekten toen hij, met opgetrokken arm, klaar stond om zijn steen naar het dreigende kanon van een Israëlische tank te gooien. Palestijnse vrouwen, die vaak de rol van feitelijk gezinshoofd hebben in erg grote gezinnen, komen zelden in het nieuws. Nochtans staan ze voor hartverscheurende dilemma's. De deelname van hun jongens aan botsingen met de Israëli's maakt dat ze dodelijk bang zijn om vroeg of laat een telefoontje van een ziekenhuis te krijgen, maar toch verbieden ze hun zonen niet om aan de gevechten deel te nemen, omdat ze volgens hen deelnemen aan "de Bevrijding". Israëlisch diplomaat beschoten in Amman DS 06/12/2000
Een Israëlisch diplomaat werd neergeschoten bij het verlaten van een voedingswinkel in de Jordaanse hoofdstad Amman. Het ging om de tweede aanval tegen een medewerker van de Israëlische ambassade in Jordanië in minder dan een maand. De jongst weken vonden er in Jordanië - dat in 1994 een vredesakkoord met Israël ondertekende - enkele gewelddadige anti-Israëlische protestdemonstraties plaats. Hamas-leider ontsnapt DS 07/12/2000
Mohammad Deif, de leider van de militaire arm van het islamitisch verzet tegen Israël, is uit een gevangenis van de Palestijnse politie in Gaza ontsnapt. De leider van de militie van Hamas wordt in Israël als staatsvijand nummer één beschouwd. Bloedige verjaardag intifada DS 09/12/2000
De dertiende verjaardag van de eerste Palestijnse opstand, de intifada die op 8 december 1987 uitbrak, heeft in Jeruzalem en in de bezette gebieden tot zware gevechten geleid. Daarbij werden minstens acht Palestijnen en twee Israëli's werden gedood. Sinds de tweede Palestijnse intifada op 28 december uitbrak, zijn meer dan 300 mensen gedood, hoofdzakelijk Palestijnse burgers. Barak vreest nieuwe oorlog DS 02/01/2001
In het Israëlische kustplaatsje Nentanya ontplofte gisterenavond een autobom. Er waren zeker elf gewonden. De Israëlische minister Benjamin Ben-Eliezer zei dat de aanslag een krachtig antwoord vergde. Premier Barak vreest voor een nieuwe oorlog in de regio. De haat tussen Israëliërs en Palestijnen is de laatste dagen immers weer opgelaaid. De Israëlische veiligheidsdiensten vrezen dat joodse extremisten hun opgekropte emoties zullen ontladen met bloedbaden onder de Palestijnse bevolking in bezet gebied. Als reactie op de Palestijnse aanvallen op joodse kolonisten in bezet gebied, zet Israël, met de openlijke steun van Barak, de systematische eliminatie van Palestijnse leiders onverminderd voort. De kansen op vrede ebben dus weg. Zonder vredesproces heeft Barak geen schijn van kans om de verkiezingen te winnen van Sharon. Rabbijn tegen aanslagen op moskeeën DS 09/01/2001
De rabbijn van de Klaagmuur Shmuel Rabinowitz, heeft een beroep gedaan om rabbijnen van alle stromingen in het jodendom om hun gemeentes voor te houden dat het verboden is aanslagen te plegen op moskeeën. Vroegere uitspraken van andere rabbijnen kunnen worden uitgelegd als een religieuze toestemming om moskeeën te vernietigen. Daarom is het van primordiaal belang om internationale kringen zoals de VN en een internationale troepenmacht te betrekken bij de verantwoordelijkheid over de heilige plaatsen. Twee geëxecuteerd wegens collaboratie DS 15/01/2001
Twee Palestijnen, die veroordeeld waren wegens collaboratie met Israël, zijn zaterdag geëxecuteerd. In Nabije Oosten woedt 'vuile' oorlog DS 16/01/2001

Met het wegebben van de vredeshoop neemt de botsing tussen Israël en de Palestijnse opstandelingen nog smeriger vormen aan. De twee partijen hebben nooit hoge normen in acht genomen. Tegenover Palestijnse terreur voert Israël een selectief beleid van executies van Palestijnse voormannen door speciale militaire eenheden. Dat zijn de enige "regels" van het spel. Het antwoord op de Israëlische executies zijn in vele gevallen bomauto's en moorden op Israëli's. Omdat de afgelopen 33 jaar duizenden Palestijnen hebben gecollaboreerd hebben, zijn die natuurlijk uiterst kwetsbaar en een speelbal in handen van Israël. Overleg afgeblazen na dood kolonist DS 16/01/2001
Op verzoek van Jeruzalem is maandag op het laatste moment een ontmoeting tussen Israëlische en Palestijnse onderhandelaars afgeblazen. Reden voor de annulering van het overleg is de dood van een ontvoerde joodse kolonist, zondagavond in de Gazastrook. Israëlische soldaten schieten tiener dood DS 22/01/2001
Israëlische militairen hebben zondag een 15-jarige Palestijnse stenengooier doodgeschoten in het noorden van de Gazastrook. Het slachtoffer daagde Israëlische militairen uit. Woede na lichte straf joods kindermoordenaar DS 23/01/2001
Wat is het leven van een Arabisch kind waard? Dat is de vraag die Israëlische mensenrechten-activisten zich maandag stelden nadat een joods kolonist die een tienjarige Palestijn had doodgeslagen, werd veroordeeld tot zes maanden gemeenschapsdienst. In het Israëlische dagblad Maariv noemde een commentator het vonnis een "aanfluiting van de wet en de eerbied voor het menselijke leven". Palestijnse woede DS 12/02/2001
Op een weg ten zuiden van Jeruzalem is gisteren een Israëlisch motorrijder doodgeschoten en in Bethlehem woedden zware vuurgevechten tussen Palestijnen en Israëlische soldaten. De Palestijnse opstand is opgeflakkerd nu de verkiezing van Ariel Sharon tot premier in Israël de vredeskansen heeft aangetast. 2. Diplomatieke onderhandelingen 2.1. Inleidende samenvatting: “ Onderhandelen, een complex
gegeven ” Korte samenvatting van de feiten: De afgelopen zeven maanden is er heel wat onderhandeld tussen Israëli’s en Palestijnen. Hoewel de overeenkomsten tussen beide partijen (naar aanleiding van het voorstel van ex-president Clinton) zouden moeten leiden tot een einde van het conflict, ziet dit er toch nog niet meteen naar uit. Nu Sharon verkozen is tot nieuw premier van Israël, zal die moeten zorgen voor een vredesoplossing, maar dat blijkt totnogtoe onmogelijk. De Palestijnen weigeren voorlopig immers vrede te sluiten met een ‘oorlogsmisdadiger’ als Sharon. Sharon van zijn kant, weigert toegevingen te doen in verband met Jeruzalem en stelde zelfs de overeenkomsten van Barak met de Palestijnen nietig. Persoonlijke bedenkingen bij het gegeven ‘onderhandelingen’: Hoe complexer de situatie, hoe moeilijker om tot een compromis te komen en hoe moeilijker dus het onderhandelen. En in het geval van de Palestijnse kwestie is situatie zonder enige twijfel bijzonder complex. Twee volkeren, vanuit eeuwenoude tradities en culturen erg verschillend, met elk hun wil om een eigen land. Het gaat inderdaad om het hebben van een eigen land met eigen zelfbestuur, maar daar stopt het conflict nog niet. Zo is er nog de ingewikkelde situatie van Jeruzalem, kortweg de Jeruzalem-kwestie. Zowel voor de Palestijnen als voor de Israëliërs is Jeruzalem hún heilige stad, en vooral daar schort het schoentje. Beide partijen willen Jeruzalem tot hun stad maken, beide met hun eigen redenen, waardoor het wel meer dan eens botst tussen Palestijnen en Israëliërs. Zo verklaarde ex-minister van Buitenlandse Zaken Sjimon Peres dat "Jeruzalem nooit een Arabische of Palestijnse hoofdstad is geweest, terwijl het joodse volk nooit een andere hoofdstad heeft gehad". De Palestijnen van hun kant zullen dan weer andere argumenten in de mond nemen om aanspraak te maken op hun deel van de stad, voornamelijk het oostelijk gelegen deel. Dat de situatie complex is, is nu dus wel overduidelijk. Daarom wordt tijdens de onderhandelingsprocessen vaak beroep gedaan op derden die buiten de situatie staan en een zo objectief mogelijk oordeel kunnen vellen en objectief gezien de situatie kunnen inschatten. Hierbij denk ik dan in het bijzonder aan de zware inspanningen van ex-president Bill Clinton die tot het einde van zijn ambtstermijn tot het uiterste heeft geprobeerd een vredesovereenkomst tussen Palestijnen en Israëliërs te bereiken. De rol van andere landen in dit moeilijke conflict is dus zeker niet te onderschatten. Grootmachten als de VSA maar ook aparte landen kunnen immers een sterke druk uitoefenen op regeringsleiders om deze te dwingen bepaalde dingen wel of juist niet te doen. Bij dit zoeken naar politieke oplossingen en oplossingen voor vrede -die niet noodzakelijk overeen moeten komen- viel het op hoe dit in ups en downs verloopt. Het is een steeds afwisselen van perioden waarin men meer en meer verwijderd geraakt en perioden waarin men toch weer aan de tafel gaat zitten en nadert tot een bijna-akkoord. Helaas eindigt hier deze periode meestal om terug in de eerste periode te komen. Men kan dus wel besluiten dat de onderhandelingen met betrekking tot de Palestijnse kwestie zeer complex zijn. Desondanks blijven de Palestijnse-, Israëlische- en wereldleiders geloven in een sluitende oplossing voor een eeuwenoud probleem. 2.2 Samenvattingen krantenartikels van De Standaard Debat over datum onafhankelijke staat. DS 09/09/2000

De Palestijnse Centrale Raad en het beperkte parlement van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, zal waarschijnlijk beslissen om de uitroeping van een onafhankelijk staat uit te stellen. Voorlopig is er nog geen compromis in zicht over het statuut van Jeruzalem, het voornaamste struikelblok. Palestijnen stellen uitroeping onafhankelijke staat even uit. DS 11/09/2000
Op uitdrukkelijk verzoek van Yasser Arafat besloot het Palestijnse miniparlement in Gaza de uitroeping van een Palestijnse staat, enkele maanden uit te stellen. Palestijnse kringen hebben twee nieuwe data voorop gesteld: 15 november of 1 januari 2001. Israëls premier Ehud Barak reageerde positief vanuit New York op het Palestijnse besluit om de uitroeping van de Palestijnse staat op te schorten, maar waarschuwde voor illusies. Het belangrijkste discussiepunt blijft de politieke en godsdienstige toekomst van Jeruzalem. Palestijnse en Israëlische bronnen vrezen ondertussen dat de kans op slagen van het vredesproces met de dag kleiner wordt, tenzij de kwestie Jeruzalem naar een latere datum wordt verschoven. Volgens betrouwbare bronnen zal Barak bij zijn terugkomst van de VN Millenniumconferentie onderhandelingen beginnen met Likud over de vorming van een regering van nationale eenheid om de gevaren die het mislukken van het vredesproces met zich meebrengen het hoofd te kunnen bieden. Israëlische en Palestijnen onderhandelen in VS. DS 27/09/2000
Hoge Israëlische en Palestijnse delegaties zijn gisteren naar de VS getrokken voor vredesgesprekken. De vredesonderhandelingen zijn het gevolg van het overleg tussen Yasser Arafat en Ehud Barak dat maandag plaatsvond. Bij het vorige mislukte overleg in Camp David was Jeruzalem het breekpunt. VS-ambassadeur in Israël teruggeroepen DS 27/09/2000
Israël betreurt de feitelijke terugroeping van de pro-Israëlische ambassadeur Martin Indyk omdat hij strikte veiligheidsvoorschriften aan zijn laars zou gelapt hebben. In de Arabische pers wordt gesuggereerd dat er veel meer achter het onderzoek van de FBI schuilt. Ambassadeur Indyk zou zich volgens Arabische kranten met spionage hebben bezig gehouden. Indyk heeft lange tijd een belangrijke rol gespeeld in het Israëlisch-Palestijns vredesproces. Tussen Indyk en voormalig premier Yitschak Rabin ontstond een warme band van vertrouwen, wat voor de uitbouw van het in Oslo begonnen vredesproces van groot belang was. De nauwe relatie tussen Rabin en Indyk was voor Indyk ook een springplank voor goede betrekkingen met de Palestijnse leider Yasser Arafat. Na het mislukken van het vredesoverleg tussen Israël en Syrië gooide Indyk het stuur om en heeft hij zich ingezet om toch voor Clinton een Israëlisch-Palestijnse vrede uit het vuur te slepen. In Israël wordt zijn schorsing danook betreurd. Twee hoofdsteden in Jeruzalem DS 29/09/2000
Als er vrede wordt gesloten tussen Israël en de Palestijnen, zal Jeruzalem uit twee hoofdsteden bestaan: Jeruzalem en Al-Quds ( de Arabische naam van de stad). Dat heeft Ehud Barak donderdag voor het eerst gezegd. De stad geldt in Israël als de ondeelbare en eeuwige hoofdstad van de joodse staat. Verenigde Staten en Egypte bemiddelen DS 04/10/2000
Zware vuurgevechten schoten een bestand tussen Israël en de Palestijnen aan flarden. Ze ondermijnden de hoop dat gesprekken in Parijs en Egypte een einde zouden maken aan zes dagen van bloedvergieten. Bij gevechten kwamen in het totaal 55 mensen om het leven, de meeste Palestijnen en Israëlische Arabieren. De Israëlische premier, Ehud Barak, en de Palestijnse president Yasser Arafat, ontmoeten vandaag in Parijs de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Albright. Het is de bedoeling dat de gesprekken een einde maken aan het geweld. Donderdag ontmoeten Arafat en Barak in Egypte president Hosni Mobarak, die ook zijn bemiddeling heeft aangeboden. VS pogen oorlog te keren in Midden-Oosten DS 05/10/2000
Om een regelrechte oorlog tussen Israëli's en Palestijnen te vermijden, pogen de VS de leiders Barak en Arafat te doen terugkeren naar "de psychologie van het stichten van vrede". Het koste Albright veel moeite om Barak en Arafat gisteren in eenzelfde ruimte te krijgen in Parijs. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken stuurde aan op een akkoord dat een einde zou moeten maken aan de cyclus van geweld. De gesprekken draaiden vooral over de precieze samenstelling van een commissie die de oorzaken van de opstoot van het geweld zou moeten onderzoeken. Israël diplomatiek omsingeld DS 10/10/2000
Israël is diplomatiek omsingeld na het ultimatum van premier Ehud Barak aan de Palestijnse leider Yasser Arafat om het geweld te bedwingen. De internationale gemeenschap doet verwoede pogingen om het oorlogsgevaar af te wenden. President Clinton overweegt zelfs met spoed naar Egypte te vliegen om tijdens een dramatische top met Brak, Arafat en de Egyptische president Mobarak het vredesproces te redden. Met hetzelfde doel voor ogen zetten ook de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Kofi Annan, en Jafvier Solana, de hoge vertegenwoordiger voor het buitenlands beleid van de Europese Unie, koers naar het Midden-Oosten. In Damascus arriveerde de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Igor Ivanov, en zijn de onderhandelingen tussen de Hezbollah en de VN over uitwisseling van gevangenen tussen Israël en de Hezbollah in volle gang. Het Midden-Oosten heeft nooit eerden zo'n koortsachtige intensieve internationale poging gezien om oorlogsgevaar af te wenden. Barak geeft Palestijnen respijt DS 11/10/2000
Israël heeft onder zware internationale druk het ultimatum aan de Palestijnse leider Yasser Arafat om een einde te maken aan de Al-Aksa opstand met drie à vier dagen verlengd. Na nachtelijk kabinetsberaad zei premier Ehud Barak dat hij gehoor heeft gegeven aan het verzoek van talrijke wereldleiders. Op verzoek van Bill Clinton komt er deze week nog een noodtopconferentie in Egypte waaraan Barak, Arafat, Clinton, Mobarak en ook de koningen van Jordanië en Marokko zullen deelnemen. Door het zakken van de internationale positie van Israël, stijgt de populariteit van Arafat, en verwacht wordt dat hij die winst zal willen omzetten in nieuwe Israëlische territoriale en politieke concessies, in het bijzonder in Jeruzalem. Koortsachtige diplomatieke activiteit in Midden-Oosten DS 14/10/2000

In het Midden-Oosten spannen diplomaten zich koortsachtig in om een topontmoeting tussen Israëli's en Palestijnen mogelijk te maken. Die moet een einde maken aan het aanhoudende geweld. De Palestijnen hadden vrijdag bestempeld tot "dag van woede", mee vanwege de escalatie van het geweld op donderdag. Israël voerde tot in de nacht luchtaanvallen uit op Palestijnse doelen, als represaille voor een lynchpartij door Palestijnen van drie Israëlische reservisten. Wereldleiders probeerden ondertussen de strijdende partijen over te halen tot een topontmoeting. Volgens diplomaten zouden vertegenwoordigers van de VS, Egypte, Jordanië en de VN bij de top aanwezig zijn. Intussen roepen de regeringsleiders van de EU de Israëlische en Palestijnse leiders op het geweld onmiddellijk te staken. Premier Barak voerde overleg over de vorming van een regering van nationale eenheid, onder meer met oppositieleider Sharon. Voor de Palestijnse onderhandelaar Erekat is de eventuele opname van de havik Sharon in de Israëlische regering "de doodskus voor het vredesproces". Clinton zoekt met Barak en Arafat einde geweldspiraal DS 17/10/2000
Op een speciale top in Egypte hebben de leiders van de VS, Israël, de Palestijnen en Egypte maandag tot laat in de avond middelen gezocht om het geweld tussen Israëli's en Palestijnen te beëindigen en een bredere crisis te voorkomen. Maar de Palestijnse intifada is gisteren weer opgelaaid in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever. In vele Arabische landen en Iran is gisteren echter betoogd tegen de top en voor de intifada. Clinton bereikt broos bestand in Midden-Oosten DS 18/10/2000
Bill Clinton is er gisteren in Egypte in geslaagd de Israëlische premier, Ehud Barak, en de Palestijnse leider, Yasser Arafat, te bewegen om een einde te maken aan het geweld. Clinton zag zijn enorme inspanning om de crisis te bezweren bekroond, maar toch hielden ernstige botsingen tussen Israëliërs en Palestijnen aan. Barak zei dat in de komende 48 uur Israël zijn zware wapens uit de buurt van de Palestijnse steden zal terugtrekken. Behalve een einde aan het geweld en een veiligheidsmechanisme dat daar toezicht op houdt, kondigde Clinton ook de vorming aan van een commissie van onderzoek naar de oorzaak van de onlusten die op 28 september begonnen. Om het zwaar geschonden vertrouwen tussen Israëliërs en Palestijnen te herstellen, zal Israël het beleg van de Palestijnse steden opbreken, instemmen met de heropening van de internationale luchthaven in Gaza en zijn troepen terugtrekken naar de posities van drie weken geleden. Broos bestand DS 18/10/2000
Een belangrijk element van het akkoord is de versterking van de veiligheidssamenwerking tussen Israël en de Palestijnen onder toezicht van de Amerikaanse inlichtingendienst CIA. De Egyptische president, Hosni Mobarak, waarschuwde tijdens de top dat het bloedvergieten tussen Israëliërs en Palestijnen het hele Midden-Oosten in vuur en vlam kan zetten. Gespannen rust tussen Israëliërs en Palestijnen DS 19/10/2000
Om 16 uur plaatselijke tijd ging gisteren een sperperiode van 48 uur in. Daarna begint het bestand dat dinsdag werd overeengekomen op de noodtop in Egypte. Barak heeft gisteren de opdracht gegeven de omsingeling van de Palestijnse steden op te heffen, de grenzen terug open te stellen en het Palestijnse vliegveld in de strook van Gaza terug te openen. In Betlehem en Psagot bleven er echter rellen. Barak blijft intussen streven naar de vorming van een regering van nationale eenheid. Sharon heeft laten weten niet geïnteresseerd te zijn in toetreding tot zo'n regering indien Barak blijft vasthouden aan vredesoverleg met Palestijnen op basis van de akkoorden van Oslo. Indien Barak er niet in slaagt zijn coalitie uit te breiden, zal zijn regering eind deze maan ten val worden gebracht door een motie van wantrouwen. Het is niet uitgesloten dat Barak er alsnog in zal slagen zijn oude regeringscoalitie te herstellen. Albright vraagt Hezbollah in te tomen DS 19/10/2000
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Madeleine Albright, heeft Syrië gevraagd maatregelen te nemen tegen Hezbollah, de radicale beweging die het Palestijns verzet tegen Israël steunt. Albright had in Riad een onderhoud van meer dan twee uur met de Syrische president Bashar al-Assad. Die was naar de Saudische hoofdstad gekomen voor besprekingen over de Arabische top, zaterdag en zondag in Caïro. Albright vroeg Assad om Hezbollah in Libanon in toom te houden, maar daar kreeg ze geen vaste toezegging voor. Israël denkt aan "afzondering" van Palestijnen DS 20/10/2000
Bij een urenlang vuurgevecht tussen Israëli's en Palestijnen in Nabloes op de Westelijke Jordaanoever kwamen een Israëli en een Palestijn om het leven. De Israëlische premier Ehud Barak omschreef het gevecht als een "openlijke schending door de Palestijnse Autoriteit" van het staakt-het-vuren dat de diverse partijen dinsdag in Egypte waren overeengekomen. De uitvoering van het plan zou het aantal passages naar Israël vanuit de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever drastisch beperken. Rond Palestijnse enclaves zouden hekken worden geplaatst en mijnenvelden worden aangelegd. Het gaat evenwel om de uiterste maatregel voor Israël. Israël staakt overleg met Palestijnen DS 13/10/2000
Israël heeft gisteren voor onbepaalde tijd het vredesoverleg gestaakt. Met dit besluit heeft premier Barak niet alleen de woede van Bill Clinton opgewekt, maar hij is er ook mee in conflict gekomen met enkele van zijn belangrijkste ministers. De raadgevers voorspellen dat Barak het vredesproces onder de druk van de Palestijnse opstand in de ijskast heeft geplaatst om de entree van Likoed-leider Sharon in een noodregering van nationale eenheid mogelijk te maken. Ondertussen houdt de Palestijnse intifada in alle hevigheid aan, ook na da Arabische top die gisteren in Caïro werd beëindigd. Die top heeft zich voor handhaving van het vredesproces uitgesproken, solidariteit met de Palestijnen uitgedrukt en Israël als enige verantwoordelijke voor het geweld veroordeeld. Joods-Arabische manifestatie vraagt vrede, gelijke rechten DS 23/10/2000
De politie hoefde zaterdagavond niet in te grijpen bij een gezamenlijke joods-Arabische demonstratie voor vrede, tegen geweld en voor gelijke rechten voor joden en Arabieren in Israël. Activisten van de "Vrede-nu-beweging" en van de overwegend Arabische communistische Hasdash-partij stonden voor het gemeentehuis in het centrum van Haifa broederlijk naast en door elkaar. Een Palestijnse staat naast Israël is volgens de burgemeester van Haifa een voorwaarde om een punt achter het Israëlisch-Palestijns conflict te zetten. Politieke noodtoestand drijft Barak en Sharon naar elkaar toe DS 25/10/2000

Niet de militaire noodtoestand, maar hun drang naar politiek overleven drijft premier Ehud Barak en oppositieleider Ariel Sharon naar elkaar. Een machtsspel tegen de achtergrond van de Palestijnse volksopstand. Een noodregering van nationale eenheid, met het anti-vredessymbool Sharon erin, is Baraks enige optie om zich als premier te handhaven. En dat heeft absoluut niets met de Palestijnse opstand te maken, maar wel met zijn mislukte vredespolitiek. Het afbrokkelen van Baraks regering begon echter al kort na de vorming ervan, in 1999. Volgens opiniepeilingen zou Barak nieuwe verkiezingen nooit overleven; Netanyahu daarentegen wel. Deze heeft zich intussen wel uitgesproken voor een regering van nationale eenheid voor beperkte duur. Een andere formule is voor hem onaanvaardbaar. Nu is de noodtoestand een alibi voor een machiavellistisch politiek machtsspel dat zich afspeelt tegen de achtergrond van het drama van de Palestijnse volksopstand voor vrijheid. Clinton probeert Arafat en Barak aan tafel te krijgen DS 26/10/2000
Mee door het slechte weer in Israël en Palestijnse gebieden, leek het geweld gisteren wat geluwd. Op het diplomatieke front probeert de Amerikaanse president Bill Clinton beide partijen weer aan de onderhandelingstafel te krijgen. Volgens een leider van de radicale Palestijnse groep Hamas zijn de protestacties in de Palestijnse gebieden georganiseerd door twee stuurgroepen waarin zeker tien Palestijnse organisaties zijn vertegenwoordigd. Ook Hamas en de Fatah van de Palestijnse leider Yasser Arafat zouden erbij betrokken zijn. België steunt Palestijnse instellingen DS 26/10/2000
De Belgische overheidsorganisatie BTC is in de Palestijnse gebieden gestart met twee nieuwe projecten. Het gaat om steun aan een Palestijns onderwijscentrum en het uitbouwen van het departement voor de coördinatie van de buitenlandse hulp. De Palestijnse gebieden behoren tot de 25 partnerlanden van België inzake bilaterale samenwerking. Barak en Sharon bereiken geen regeerakkoord DS 30/10/2000
De Israëlische premier Ehud Barak en de rechtse oppositieleider Ariel Sharon zijn gisteren uit elkaar gegaan zonder een akkoord over de vorming van een nationale noodregering. Barak beschikt niet meer over een meerderheid in het parlement. Vrijdag was nochtans een deelakkoord bereikt over de voorwaarden voor de vorming van een noodkabinet. Zolang er geen noodregering of regering van nationale eenheid is, dreigt Israël in een politieke impasse terecht te komen. De gevechten in de Palestijnse gebieden blijven intussen mensenlevens eisen. In totaal lieten al 149 mensen het leven in de recente onlusten. Zowel de Palestijnse als de Israëlische economie beginnen intussen de gevolgen van de onlusten te voelen. Gesprek Peres-Arafat ondanks geweld DS 02/11/2000
Ondanks zware gevechten waren de Palestijnse president Yasser Arafat en de Israëlische ex-premier Shimon Peres gisterenavond toch bereid elkaar te ontmoeten. Peres, nu minister van regionale samenwerking is één van de architecten van het Oslo-vredesproces. Ondertussen blijft het geweld in Israël voortduren. Minstens vijf Palestijnen lieten gisteren het leven bij gevechten. Volgens Amnesty International hebben zich sinds het begin van de Palestijnse opstand "zware schendingen van de mensenrechten voorgedaan". Bestand Arafat-Peres stuit op scepticisme DS 03/11/2000
Een bomaanslag in West-Jeruzalem was niet het enige slechte voorteken voor het bestandsakkoord dat de Palestijnse leider Arafat en de Israëlische ex-premier Peres sloten. Zelfs de formulering van een gezamenlijke verklaring door Arafat en Ehud Barak leverde zware problemen op. Het bestand beoogt een vermindering van het geweld en voortzetting van het vredesproces in Washington. Het Palestijnse zelfbestuur gaf gisterenmiddag een verklaring uit waarin het Palestijnse volk werd opgeroepen uitsluitend vredelievend te protesteren. Een gelijktijdige gezamenlijke verklaring van Barak en Arafat om het geweld een halt toe te roepen, bleef echter uit wegens moeilijkheden over de formulering ervan. Ondanks het succes van de missie van Peres in Gaza, deden zich gisteren weer talrijke incidenten voor op de Westelijke Jordaanoever en in de Gaza-strook. Van zijn bezoek aan Gaza zei Peres te hebben geleerd dat Israëli's en Palestijnen volkomen tegenovergesteld over elkaar denken. Oorlog om Palestijnse staat niet meer te stoppen DS 03/11/2000
Israëls hooghartigheid en onbegrip voor Palestijnse standpunten zijn debet aan het instorten van het vredesproces met de Palestijnen. De doden die de Israëlische scherpschutters nu maken, verdiepen de haat aan Palestijnse zijde. Volgens dr. Menahem Klein moet " Israël onmiddellijk de Palestijnse staat erkennen die Yasser Arafat op 15 november of daarna zal uitroepen". Klein schrijft het ineenstorten van het Israëlisch-Palestijns Vredesproces toe aan Israëls hooghartigheid en onbegrip voor Palestijnse standpunten over Jeruzalem en het Palestijnse streven naar en levensvatbare Palestijnse staat. "De Israëlische top slaagt er niet in te doorgronden wat Arafat wil". Klein zal Barak op het hart drukken dat het na een maand intifada, met meer dan 150 Palestijnse doden en duizenden gewonden, onrealistisch is te denken dat er nog tijd en geografische ruimte blijft voor een tussenoplossing met de Palestijnen. Wat Jeruzalem aangaat heeft Israël volgens hem geen andere keuze dan islamitisch/Palestijnse soevereiniteit over Al-Haram al-Sharif/Tempelberg te aanvaarden. Peres, niet Barak, draagt hoop op vrede DS 06/11/2000
Ex-premier Peres werd zaterdagavond bij de jaarlijkse herdenking van de moord op premier Rabin door 150.000 Israëli's warmer ontvangen dan premier Barak. Terwijl alle veiligheidsdiensten volgens de Israëlische tv tot conclusie zijn gekomen dat de Palestijnse leider Yasser Arafat geen gesprekspartner meer kan zijn omdat hij de intifada niet wil stoppen, blijft Peres hem verdedigen. De massa die samenstroomde op het grote plein in het centrum van Tel Aviv, waar Rabin vijf jaar geleden werd doodgeschoten, voelde aan dat Peres en niet Barak nu de drager is van de vredeshoop. Israël verbijsterd over boze Egyptische reactie DS 22/11/2000
Israël reageert verbijsterd en verrast op het besluit van de Egyptische president Mobarak om de Egyptische ambassadeur in Tel Aviv met spoed voor overleg naar Caïro terug te roepen. Egypte protesteert hiermee tegen de Israëlische raketaanvallen van dinsdagavond op Palestijnse doelen. Premier Barak heeft gisterenmiddag zijn spijt uitgesproken over het terugroepen van de Egyptische gezant. Dit kan een voorloper zijn van de verbreking van de diplomatieke betrekkingen tussen Caïro en Tel Aviv. Volgens Barak is voor Egypte een belangrijke rol weggelegd in het vredesproces in het Midden-Oosten. De Palestijnse leider Arafat heeft gisteren een beroep gedaan op de VS om een einde te maken aan de Israëlische agressie tegen zijn volk. Ondertussen zijn bij gevechten tussen Israëlische troepen en Palestijnse strijders in de Gazastrook de afgelopen 24 uur minstens vijf Palestijnen gedood. De Palestijnen hebben gisteren gezegd dat na de Israëlische aanvallen van gisteren op Gaza de Palestijnse politie zich in de strijd zal mengen. Indien dat inderdaad gebeurt, ontstaat er een oorlogssituatie tussen Israël en het Palestijnse zelfbestuur dat volgens Israëlische waarnemers kan ontaarden in een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten. Israël geeft nederzettingspolitiek niet op DS 28/11/2000

Met grote stelligheid verklaarde een hoge kabinetsmedewerker van Ehud Barak een paar dagen geleden dat er onder die "vredespremier" geen enkele toestemming is gegeven voor de bouw van een woning in een van de Israëlische nederzettingen in bezet gebied. Een stelling die tijdens een gesprek met de buitenlandse pers in Jeruzalem hoongelach uitlokte. Ondertussen vluchten vele families uit de joodse nederzettingen weg. Uit de nederzetting Hermesh in het noordelijke deel van de Westelijke Jordaanoever niet ver van de stad Jenin bijvoorbeeld, zijn al 48 van de 69 families vertrokken. Het leven in joodse nederzettingen is er volgens hen ondraaglijk. Barak zelf wekt bij de Palestijnen geen vertouwen meer. Niet alleen wegens het grove geweld dat hij inzet tegen de opstand, maar ook omdat hij de nederzettingenpolitiek heeft verdergezet. Egypte probeert Arafat opnieuw bij Barak te krijgen DS 01/12/2000
Terwijl Egypte probeert een nieuwe topontmoeting tussen Yasser Arafat en Ehud Barak te organiseren, bakkeleit de VN-veiligheidsraad over een ontwerpresolutie voor het sturen van een waarnemersmacht naar de Palestijnse gebieden. Israël en de Palestijnen hebben nog geen commentaar gegeven op het bericht. Israël herhaalde echter dat het vredesoverleg niet zal worden hervat zolang het geweld voortduurt. Israël verzet zich momenteel tegen een VN-macht, maar heeft wel te kennen gegeven dat over het stationeren van internationale waarnemers te praten valt in het kader van een algehele vredesovereenkomst met de Palestijnen. Onderzoek aanvaard DS 04/12/2000
Israël heeft zondag laten weten dat het zal samenwerken met een internationaal onderzoek onder Amerikaanse leiding naar het geweld. De bekendmaking kwam na de terugkeer van de minister van Justitie, Yossi Beilin, uit Washington. Israël en Palestijnen praten DS 19/12/2000
De Israëlisch-Palestijnse marathon naar vrede gaat in de schaduw van Israëlische verkiezingen en het einde van het tijdperk-Clinton in Washington de laatste kilometer in. Vandaag pikken beide zijden in Washington voorzichtig de draad weer op. De uitgangspunten van de mislukte top in Camp David zijn niet wezenlijk veranderd. Door de intifada en ook door ontwikkelingen in de Israëlische binnenlandse politiek is Barak wel bereid verder te gaan dan in Camp David het geval was. Hoop op akkoord in Midden-Oosten leeft op DS 05/01/2001
De hoop leeft op dat Israëli's en Palestijnen alsnog een principeakkoord sluiten voor het einde van de ambtstermijn van Clinton. In Washington had Arafat "met voorbehoud" ja gezegd tegen het compromisvoorstel van Bill Cinton. Die stelt onder meer voor dat de Palestijnen hun eis dat vluchtelingen uit omringende Arabische landen naar hun woonplaatsen in Israël moeten kunnen terugkeren, laten vallen in ruil voor soevereiniteit over islamitische heiligdommen in Jeruzalem. In totaal zijn nu reeds 299 Palestijnen, 13 Israëlische Arabieren en 43 andere Israëli's om het leven gekomen, sinds de Palestijnen in september vorig jaar in opstand kwamen. Clinton schetst "faire en duurzame overeenkomst" DS 05/01/2001
Zowel de Palestijnse leider Yasser Arafat als de Israëlische premier Ehud Barak hebben het voorstel van de Amerikaanse president Bill Clinton "met kanttekeningen" aanvaard. Dit voorstel staat nog niet op papier, maar Newsweek en Financial Times hebben op hun website de krachtlijnen van Clintons voorstel gepubliceerd. De voornaamste punten zijn: Territorium, Veiligheid, Jeruzalem en Vluchtelingen. Protest bij Jaffapoort DS 09/01/2001
Israëli's hebben gisteren bij de Jaffapoort geprotesteerd tegen een mogelijke opdeling van Jeruzalem, zoals dat is bepaald in het toekomstige vredesverdrag met de Palestijnen. Clinton geeft hoop op snelle vrede op DS 09/01/2001
Met nog twaalf dagen te regeren doet Bill Clinton onder zeer moeilijke omstandigheden nog een poging om Israël en de Palestijnen te binden aan een 'presidentiële verklaring'. De hoop op een echte vredesregeling voor het Midden-Oosten heeft hij al opgegeven. De Israëlische premier Barak ziet, net zoals Palestijnse leiders daartoe geen mogelijkheden meer. Volgens de Palestijnse Al-Fatah beweging is slechts 69 procent van het gebied van de Westelijke Jordaanoever voor de Palestijnen, en niet de 95 procent zoals Clinton die vermeld heeft. Deze Al-Fatah beweging voerde gisteren weer voor het eerst aanslagen uit, sinds het akkoord van Oslo in 1993. Israël keert wellicht terug naar onderhandelingstafel DS 11/01/2001
Israël stuurt zijn belangrijkste onderhandelaar naar Washington voor nieuwe contacten over vrede in het Midden-Oosten. Dit kan binnen enkele dagen leiden tot directe onderhandelingen met de Palestijnen over het vredesvoorstel van Bill Clinton. Volgens het plan-Clinton zouden de Palestijnen de controle krijgen over 95 procent van de Westelijke Jordaanoever, terwijl het gezag van de toekomstige Palestijnse staat zich in Oost-Jeruzalem zou uitstrekken over de Palestijnse wijken en de oppervlakte van de Tempelberg. Het struikelblok totnogtoe was dat de Palestijnen hun eis voor de terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen naar Israël moesten laten vallen. Algemeen wordt aangenomen dat Barak een vredesakkoord met de Palestijnen moet binnenhalen om het bij de komende verkiezingen te kunnen halen van Likud-leider Sharon. Clinton hoopt niet meer op succes DS 13/01/2001

Palestijnen en Israëli's boeken vooruitgang in hun zoektocht naar vrede. Maar Bill Clinton heeft zo goed als de hoop opgegeven dat ze nog een akkoord bereiken voor hij volgende zaterdag aftreedt. Zijn opvolger George Bush sluit niet uit dat hij Clinton als bemiddelaar aanstelt. Noch George Bush noch de volgende Israëlische premier zijn gebonden door die voorstellen, tenzij er een akkoord getekend is. De voorbije 15 weken kwamen zeker 306 Palestijnen, 13 Arabische Palestijnen en 43 andere Israëliërs om het leven. Een akkoord tussen Israël en Syrië is volgens Clinton zeker haalbaar in de nabije toekomst. Besprekingen Israël-Palestijnen hervat DS 22/01/2001
Gisteren zijn de vredesbesprekingen tussen de Palestijnen en Israël hervat. Maar de omstandigheden waarin da gebeurde zijn niet optimaal. De Palestijnse leider Yasser Arafat nam het initiatief in een poging om voor de Israëlische verkiezingen op 6 februari, een doorbraak te forceren. Volgens Israëlische en Palestijnse commentatoren vreest Arafat het aan de macht komen in Israël van Likud-leider Ariel Sharon. "Israël en Palestijnen stonden nooit dichter bij vredesakkoord" DS 29/01/2001
Na zes dagen van intensieve onderhandelingen in het Egyptische Taba zijn Israël en de Palestijnen tot de conclusie gekomen dat beide partijen nooit eerder zo dicht in de buurt waren van een vredesovereenkomst. Politieke commentatoren in Israël betwijfelen echter of deze vage formule voldoende gewicht heeft om premier Barak tegen alle verwachtingen in alsnog aan een verkiezingszegen te helpen tegen Ariel Sharon. Zowel Israëlische als Palestijnse onderhandelaars zeiden dat het vertrouwen tussen de partijen is hersteld. In Davos zie de Israëlische ex-premier Peres dat de vrede er vroeger zal komen dan de meesten denken. 3. De verkiezingen voor een nieuwe premier in Israël 3.1. Inleidende samenvatting: “ De verschillende leiders streven naar macht ” Dit hoofdstuk handelt voornamelijk over de verkiezingen voor een nieuwe premier. Deze verkiezingen gingen door op 6 februari 2001 en bracht een hele verandering teweeg. De strijd om het premierschap liep vooral tussen ondertussen ex-premier Ehud Barak van de centraal-linkse Arbeiderspartij en Ariel Sharon van de rechtse Likud-partij anderzijds. In deze strijd bleek al gauw uit de opiniepeilingen dat Barak een flink eind achter Sharon zou belanden. Toch dacht Ehud Barak er niet aan eventueel zijn verkiezingsplaats aan de kant te schuiven voor toenmalig ex-premier Sjimon Peres, eveneens lid van de Arbeiderspartij, die volgens dezelfde opiniepeilingen een veel grotere kans maakte om de verkiezingen van Sharon te winnen, ook al kwam hij officieel niet op als verkiezingskandidaat. Uiteindelijk werden de verkiezingen, die overigens door Barak zelf in begin december in het leven is geroepen, met grote meerderheid (59,5 procent) door Ariel Sharon gewonnen. Het viel vooral op hoe laag de opkomst voor de verkiezingen was (in Israël is er immers geen stemplicht maar wel stemrecht), en wellicht was die lage opkomst (zo'n 62 procent van de stemgerechtigden) te danken aan het feit dat vele kiezers thuisbleven uit protest tegen het gevoerde beleid van Barak. Op de overwinning van Sharon werd in de rest van de wereld eerder terughoudend gereageerd aangezien Sharon als lid van de rechtse Likud-partij bekend staat om zijn harde aanpak. Het is nu aan Sharon de opdracht een coalitie of een regering van nationale eenheid te vormen en daarna te trachten een oplossing te zoeken voor het probleem van het Midden-Oosten. 3.2. Samenvattingen krantenartikels van De Standaard Israël naar stembus in mei DS 29/11/2000
De Israëlische premier, Ehud Barak, heeft zich gisterenavond aangesloten bij de eis van de oppositie om volgend voorjaar vervroegde verkiezingen te houden. Geconfronteerd met een grote meerderheid in de Knesset die voor nieuwe verkiezingen is, nam Barak in een zenuwachtig parlement zelf het initiatief. Als premier van een overgangsregering zal Barak alsnog proberen tot een vredesregeling te komen met de Palestijnen. In feite is Barak hiermee, na nauwelijks 18 maanden bewind, gevallen. Israëli's snakken weer naar Netanyahu DS 30/10/2000 "Als jullie verkiezingen willen, dan krijgen jullie verkiezingen". Het was dinsdagavond de laatste, verrassende zet van Ehud Barak. De paradox van de anti-Arafat meerderheid in de Knesset is dat het lot van Baraks politieke toekomst in Arafats handen ligt. Barak zal de volgende maanden aansturen op een verregaand deelakkoord met Arafat over de stichting van een Palestijnse staat op een groot deel van de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Met zo'n akkoord denkt Barak het premierschap opnieuw te kunnen winnen tegen ex-Likud premier Netanyahu. Maar of Arafat nu uit schrik voor Netanyahu naar de pijpen van Barak zal dansen is nog sterk de vraag. Volgens alle peilingen is Benjamin Netanyahu nu al zeker van zijn premierschap. Palestijnen doorprikken ballonnetje van Barak DS 01/12/2000
In het kader van een nieuw deelakkoord met de Palestijnen, is Israël bereid om een Palestijnse staat op vijftig procent te erkennen. Bij het begin van zijn verkiezingscampagne, liet de Israëlische premier Ehud Barak gisteren deze proefballon op. Hij werd onmiddellijk door Palestijnse woordvoerders doorprikt, wegens onvoldoende. Het voorstel van Barak voor een deelakkoord met de Palestijnen in ruil voor een vermindering van het Palestijnse geweld, is voor hem een eerste stap in intensieve onderhandelingen die tot een vredesregeling met de Palestijnen moet leiden. Palestijnse woordvoerders kelderen het voorstel al, omdat het volgens hen maar om een deelakkoord gaat. De beslissing zelf ligt echter bij Arafat, die niet gauw de kans op een vergroting van het Palestijnse land door zijn vingers zal laten glippen. Zonder akkoord met Palestijnen is Barak verloren DS 05/12/2000

Voor de Israëlische media is de terugkeer uit de VS van Netanyahu groter nieuws dan de aanhoudende gevechten met Palestijnen. Alle opiniepeilingen wijzen uit dat Netanyahu het premierschap met slaande trom wijze zal heroveren. De schrik voor een triomfantelijke politieke comeback van Netanyahu is Barak en de huidige leider van Likud, Ariel Sharon, zo in de benen geschoten dat het niet zeker is dat de verkiezingen inderdaad vervroegd worden. De enige kans voor Barak om wat Arabische stemmen te winnen, is nog voor de verkiezingen een akkoord te bereiken over de stichting van een Palestijnse staat. Zonder deze Arabische stemmen maakt Barak geen schijn van kans. Palestijnse leiders gaven gisteren toe dat er in het geheim met Israël wordt onderhandeld. Netanyahu kandidaat-premier Israël DS 11/12/2000
De voormalige Israëlische premier Netanyahu is niet van plan om zich neer te leggen bij de jongste zet van huidig premier Barak. Hij roept het parlement op om de procedures zo te veranderen dat hij toch de kandidaat voor het premierschap van de rechtse Likud-partij kan zijn. Toen bleek dat Netanyahu het met glans van Barak zou halen, besloot Barak dan maar zijn voordeel te halen uit een wet die stelt dat alleen leden van het parlement aan verkiezingen kunnen meedoen, en Netanyahu is geen parlementslid. Met Sharon als tegenspeler namens Likud maakt Barak alsnog een kans om het te halen. Netanyahu riep intussen het parlement op zijn premierschap mogelijk te maken. Arafat liet weten dat hij nog weinig hoop heeft dat er vooruitgang inzake vredesonderhandelingen worden geboekt tijdens de Israëlische verkiezingscampagne, die onmiddellijk zal beginnen. Barak poogt Netanyahu pas naar premierschap af te snijden DS 11/12/2000
De Israëlische premier Barak is zaterdagavond afgetreden om Netanyahu de pas naar een herverkiezing als premier af te snijden. In zijn toespraken benadrukte Barak dat hij uit is op een politiek oplossing van het conflict met de Palestijnen. Zijn politiek strategie was er eerst op gericht om met de Palestijnen in de hand, vervroegde algemene verkiezingen af te dwingen. Met de wet achter zich kan Ehud Barak zijn concurrent Netanyahu uit de verkiezingsrace houden, tenzij het parlement zichzelf ontbindt en de verkiezingen voor het premierschap worden gekoppeld aan die voor de volksvertegenwoordiging. Netanyahu populairder dan Barak DS 12/12/2000
Als er in Israël nu verkiezingen zouden worden gehouden, dan zou ex-premier Netanyahu een enorme voorsprong hebben op premier Barak. Op de vraag wie de voorkeur krijgt als er nu verkiezingen zouden zijn, antwoordde 52 procent dat zijn stem naar Netanyahu gaat. Slechts 32 procent zou voor Barak stemmen. Barak ziet verkiezingskans verloren gaan DS 03/01/2001
Nu zijn vredespolitiek, de hoeksteen van zijn beleid, instort, raakt premier Barak met de dag meer opgewonden. Hij heeft zijn vertrouwen in de Palestijnse leider Arafat opgezegd. De hervatting van het vredesoverleg met Arafat, op basis van het compromisvoorstel van Clinton, sloot hij gisteren voor de verkiezingen voor het premierschap op 6 februari resoluut uit. De Palestijnse onafhankelijkheidssopstand heeft Barak gevloerd. In alle opiniepeilingen ligt Barak heel ver achter op Likud-leider Sharon, die regelrecht op het premierschap lijkt af te stevenen. Alleen een wonder kan Barak van een zware nederlaag op 6 februari redden. De Palestijnse leider Arafat is inmiddels in Washington aangekomen voor besprekingen over het vredesplan van Bill Cinton. De Palestijnen gingen enkele dagen geleden niet akkoord met Amerikaanse voorstellen als basis voor een definitieve regeling. Barak kan niet winnen, maar wijkt niet voor Peres DS 23/01/2001
Premier Ehud Barak verkeert in grote moeilijkheden. De Likud-leider Sharon houdt volgens alle recente opiniepeilingen een voorsprong van tussen de 18 en de 20 procent op hem in de strijd om het premierschap. Ex-premier Peres ook lid van de linkse Arbeiderspartij van Barak daarentegen zou Sharon in de strijd om het premierschap met een minimaal verschil kunnen verslaan. Barak heeft tot dusver nog geen enkele indicatie gegeven dat hij het veld wil ruimen voor Peres. Peres staat er beter voor omdat hij de Arabische stem kan binnenhalen, bij de gelovige Israëli's een goede naam heeft, en twijfelaars over de streep kan halen. De essentie van Sharon's vredesprogramma is een Palestijnse staat van 42 procent van de Westelijke Jordaanoever. Evenals Palestijnse woordvoerders heeft Barak het vredesprogramma van Sharon als onrealistisch en een mogelijke oorzaak van oorlog bestempelt. Sharon triomfeert in verkiezingen Israël DS 07/02/2001
Ariel Sharon heeft aftredend premier Barak een verpletterende nederlaag toegebracht. Volgens ex-polls van de Israëlische televisie haalde Sharon in de verkiezingen voor het premierschap 59,5 procent van de stemmen tegenover slechts 40,5 procent voor de leider van de linkse Arbeiderspartij. De opkomst was bijzonder laag: slechts 65 procent van de kiesgerechtigden in plaats van de gewoonlijke 80 procent. Voor vele kiezers heeft Barak alles verprutst, maar de extreme nationalist Sharon moet ook veel stemgerechtigden hebben afgeschrikt. Vechtersbaas Sharon belooft Israël vrede DS 08/02/2001
Tijdens zijn verkiezingscampagne beloofde de nieuwe Israëlische premier Ariel Sharon vrede. Nu staat hij voor de zware opgave die belofte in te lossen. In zijn politieke bagage heeft deze vechtersbaas, die in moed en eigenzinnigheid niet onderdoet voor de verslagen Ehud Barak, weinig elementen die hem tot een vredespremier kunnen maken. Yasser Arafat liet het vredesvoorstel van Barak vallen dat hem veel meer te bieden had dan het maximum waartoe Sharon, volgens zijn verklaringen, bereid is. Sharon aanvaardt het principe van een Palestijnse staat op slechts 42 procent van de Westelijke Jordaanoever en de ondeelbaarheid van Jeruzalem is voor hem heilig. Tussen Sharon en Arafat staat veel bloed dat nog niet gestold is. Sharon zal een regering van nationale eenheid met de Arbeiderspartij moeten vormen om zich los te maken van de wurgende greep die ultrarechtse partijen op hem zullen hebben in een nationalistische regering op smalle basis. Als er voor eind maart geen begroting is gaat Israël weer naar de stembus. Sharon krijgt 45 dagen voor vorming regering DS 08/02/2001
Volgens de Israëlische wet krijgt een verkozen premier 45 dagen om een regering te vormen na de officiële publicatie van het verkiezingsresultaat. Sharon heeft laten verstaan dat hij de voorkeur geeft aan een bredere alliantie tussen zijn rechtse Likud-partij en de centrum-linkse Arbeiderspartij van Barak. Als Sharon er niet in slaagt een regering binnen de 45 dagen samen te stellen, zullen er nieuwe verkiezingen plaatsvinden binnen 60 dagen. Arbeidspartij en Likud staan dicht bij akkoord DS 14/02/2001

De arbeidspartij en Likud staan in Israël dicht bij een akkoord over een regering van nationale eenheid, maar in beide partijen is niet iedereen daar gelukkig mee. Indien op grond van het bereikte principeakkoord inderdaad een regering van nationale eenheid wordt gevormd, zal Israël op basis van VN-Veiligheidsraadresoluties 242 en 338 en eerder door de Knesset aanvaarde akkoorden naar vrede streven met de Palestijnen, Syrië en Libanon. Tussenoplossingen moeten de weg wijzen naar vrede met de Palestijnen. Het voorgestelde programma gaat aan de kwestie-Jeruzalem voorbij. Aanhangers van ex-premier Netanyahu zeiden dat het negeren van deze kwestie onaanvaardbaar is. 4. België en andere landen worden mee betrokken in de Palestijnse kwestie 4.1. Inleidende samenvatting: “ De rol van andere landen in een moeilijk conflict ” Dat de Palestijnse kwestie een moeilijk conflict is, is reeds aangehaald in het tweede hoofdstuk over "Diplomatieke onderhandelingen". In deze onderhandelingen is de rol van andere landen en organisaties zeker niet te onderschatten. In het conflict van het Midden-Oosten spelen vooral de Verenigde Naties, de Verenigde Staten van Amerika en de omringende landen zoals, Syrië, Libanon, Jordanië en Egypte een belangrijke rol. Zij trachten beide partijen met elkaar te verzoenen en met een objectief gezichtsveld de problematiek te bekijken. Maar daarover vindt U dus meer in het tweede hoofdstuk “Diplomatieke onderhandelingen”. De hele problematiek in het Midden-Oosten heeft verstrekkende gevolgen. Zowat de hele wereld is niet alleen begaan met het conflict, maar is er vaak ook op een of andere manier in betrokken. In dit hoofdstuk zitten de artikels samen die hiertoe betrekking hebben. Een opflakkering van het geweld kan immers ook in andere landen zorgen voor botsingen tussen Israëli’s en Palestijnen. (zie artikel ‘Gevaar voor geweld komt niet uit België’, De Standaard, 17/10/2000). In dit hoofdstuk komen danook artikels voor met betrekking tot landen als België, Frankrijk en Arabische landen. 4.2. Samenvattingen krantenartikels van De Standaard Aanslagen op synagogen verontrusten Frankrijk DS 12/10/2000
Twee synagogen in de buurt van Parijs vormden het doelwit van een aanslag. Beide incidenten worden in verband gebracht met het Israëlisch-Palestijnse conflict. President Jacques Chirac veroordeelde de aanslagen. De joodse gemeenschap in Frankrijk telt 750.000 leden en is daarmee de op twee na grootste in de wereld, na Israël en de Verenigde Staten. De islamitische gemeenschap in Frankrijk wordt geschat op vier tot vijf miljoen mensen. Israël heeft Chirac ervan beschuldigd dat hij zich ongevraagd met het conflict bemoeide en dat hij vorige week de Palestijnse president Yasser Arafat had aangemoedigd een hard standpunt in te nemen tijdens onderhandelingen in Parijs. Michel dringt aan op onderzoekscommissie DS 12/10/2000
Minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel pleit voor een internationale onderzoekscommissie naar de recente bloedige incidenten tussen Israël en de Palestijnen. Voor de Commissie Buitenlandse Zaken van de Kamer benadrukte Michel dat nu op de eerste plaats de rust moet worden hersteld om de vredesonderhandelingen te kunnen hervatten. Michel riep Ehud Barak op een internationale onderzoekscommissie te aanvaarden. Het diplomatiek overleg werd intussen intensief voortgezet, maar een topconferentie met alle betrokken partijen lijkt er voorlopig nog niet in te zitten. Michel legt "ruzie" met Israël bij DS 14/10/2000
Minister Louis Michel van Buitenlandse Zaken heeft vrijdag tegenover de Israëlische gezant Pers uitleg gegeven over zijn standpunt inzake het geweld in het Midden-Oosten. Daarover was vorige week een rel met Israël ontstaan, maar die is nu volgens Michel bijgelegd. De Israëlische ambassadeur reageerde woedend op de uitspraken van Michel, die enkele dagen geleden zijn afschuw uitsprak over de provocerende daad van Sharon en de buitensporige reactie van Israël. De Israëlische regering stuurde daarop ex-premier Peres om begrip te vragen voor het Israëlische standpunt. Arafat en Barak naar top met tegengestelde agenda's DS 16/10/2000

Israëli's en Palestijnen gaan vandaag met tegengestelde agenda's naar een topconferentie in de Egyptische badplaats Sharm el-Sheikh. De top moet een einde maken aan meer dan twee weken bloedig geweld. Ook Bill Clinton is bij de conferentie aanwezig. Na 18 dagen van geweld zijn beide zijden het een over slechts één punt: dit is niet het moment om te praten over een algemeen vredesakkoord. Volgens diplomaten bereiden de VS een ontwerp van gezamenlijke verklaring voor die het geweld zou veroordelen en zou oproepen tot het einde van de vijandelijkheden, zonder daarbij een schuldige bij naam te noemen. De Palestijnen en Israëli's zijn het eens dat het geweld moet stoppen, maar hebben voorts verschillende agendapunten. Joodse gemeenschap bezorgd DS 16/10/2000
Minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel geeft zijn steun aan een oproep van de Belgische joodse gemeenschap tot verdraagzaamheid. Afgevaardigden van de joodse gemeenschap hadden een gesprek met Michel en uitten hun bezorgdheid over het Israëlisch-Palestijns conflict en ook over de anti-joodse reacties in ons land. Gevaar voor aanslagen komt niet uit België DS 17/10/2000
Een licht uit de hand lopende Palestijnse betoging in Anderlecht, antisemitische leuzen, een molotovcocktail tegen een synagoge in Schaarbeek, loos politiealarm voor een verdachte auto in de Antwerpse jodenwijk: ook in de Belgische lucht hangt elektriciteit door de escalatie in het Midden-Oosten. Toch zijn het niet de Belgische Palestijnen die als een risicofactor beschouwd worden. Vijf joodse organisaties organiseren vanavond in het Paleis voor Schone Kunsten een bijeenkomst om hun solidariteit met de staat Israël uit te drukken, maar ook om "het vredesproces aan te moedigen en op te roepen tot verdraagzaamheid en wederzijds respect". Israël had woedende reactie Egypte niet voorzien DS 23/11/2000
Het Israëlische vredesproces met de Arabische wereld is door de Palestijnse kwestie in de achteruit gezet. Dat blijkt uit de terugroeping van de Egyptische ambassadeur uit Israël. Premier Barak en zijn adviseurs hadden er geen flauw benul van dat de Israëlische aanvallen op Palestijnse militaire doelen in de Gazastrook het breekpunt zouden kunnen zijn in de relaties tussen Israël en Egypte. Mobarak heeft sedert het uitbreken van de Palestijnse intifada en de escalerende Israëlische militaire tegenactie geprobeerd langs diplomatieke weg, met honderd procent Amerikaanse steun, een uitweg te vinden. Dinsdag was zijn geduld uitgeput en deed hij een stap die het Midden-Oosten in onvoorspelbaar vaarwater brengt. Yasser Arafat strijkt daarbij de volledige winst op. VU wil dat België ambassadeur terugroept DS 08/12/2000
De Volksunie vraagt dat de regering haar ambassadeur in Tel-Aviv zou terugroepen voor overleg. De VU ijvert ook voor de opschorting van het samenwerkingsakkoord met Israël en de erkenning van een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. Arabieren vrezen dat er met Sharon oorlog komt DS 08/02/2001
In de Arabische landen heersten gisteren woede en verslagenheid. Er komt oorlog, vrezen vele Arabieren, nu de "racist, terrorist en slager" in Israël aan de macht is. De rest van de wereld reageerde onbehaaglijk en voorzichtig op de verkiezingsoverwinning van Ariel Sharon tot Israëlisch premier. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell maande aan tot geduld: "Geef de winnaar een kans om te beslissen wat soort regering hij zal vormen". Uit Europa kwamen vooral oproepen om het vredeproces voort te zetten. Belgisch minister van Buitenlandse zaken Louis Michel wijst vooral op de enorme verantwoordelijkheid van Sharon in deze cruciale fase van het vredesproces. Rusland hoopt met de nieuwe regeringsleider net zo goed samen te werken als met zijn voorganger, Ehud Barak. Israël veegt België de mantel uit DS 21/02/2001
De Belgische ambassadeur werd gisteren in Jeruzalem op het matje geroepen. Aanleiding was een scherp onderhoud tussen minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel en de gezant van premier Sharon. Michel zou twijfelen aan de Israëlische vredeswil hebben geuit. Volgens Israëlische kranten zou Michel de schuld van de intifada bij Israël zelf leggen. Volgens hen heeft Minister Michel met scherpe maatregelen gedreigd, zoals het terugtrekken van de Belgische ambassadeur, het bevriezen van verdragen en het opleggen van sancties. De Belgische ambassadeur werd gisteren naar Israël gesommeerd om een officieel Israëlisch protest in ontvangst te nemen en kreeg te horen dat Israël zich zorgen maakt over de verslechtering van de bilaterale betrekkingen met België naar aanleiding van de scherpe bewoordingen waarin minister Michel zijn kritiek op Israël had geuit. Brussel blijft bij zijn standpunt dat het de nieuwe Israëlische regering zal beoordelen op haar daden.