The Insider (1999)

Algemeen Titel: The insider
Alt. titel(s): 60 minutes; Man of the people
US 1999 2:37 uur
Genre: Drama/ Psychologische Thriller
Opmerking: Op waarheid gebaseerd
Regie: Michael Mann
Met: Al Pacino (Lowell Bergman), Russell Crowe (Jeffrey Wigand), Christopher Plummer (Mike Wallace), Diane Venora (Liane Wigand), Philip Baker Hall (Don Hewitt), Lindsay Crouse (Sharon Tiller), Debi Mazar (Debbie de Luca), Stephen Tobolowsky (Eric Kluster), Colm Feore (Richard Scruggs), Bruce McGill (Ron Motley), Gina Gershon (Helen Caperelli), Michael Gambon (Thomas
Sandefur), Rip Torn (John Scanlon), Lynne Thigpen (Mrs. Williams), Linda Hart (Mrs. Wigand), Robert Harper (Mark Stern), Pete Hamill (N.Y. Times reporter), Wings Hauser (Tobacco lawyer), Douglas McGrath (Private investigator), Paul Perri (Geologist/FBI man), James Harper (FBI agent) Schrijvers: Gebaseerd op: Marie Brenner (artikel: The man who knew too much) Script: Michael Mann, Eric Roth

Muziek: Peter Bourke, Lisa Gerrard, Graeme Revell De Film De film heeft veel korte shots en geen vaste camerastanden, waardoor zij erg bewegelijk wordt en minder commercieel ( /perfect). Ook zijn de beelden vaak erg donker. De locatie is niet (alleen) de set van Hollywood, maar de film heeft meerdere locatie. De manier waarop de film in elkaar zit is vrij chaotisch, soms zelfs té chaotisch, waardoor de film wat moeilijk te volgen is. Maar wat betreft de overdrijving, wat typisch is voor de Amerikaanse filmindustrie ( /samenleving), neigt de film toch een beetje naar een Hollywood-film. Amerikanen houden van een grootse aanpak, met FBI, moord en doodslag, bedreiging en sensatie. Hoofdpersonen Jeffrey Wignand is een ex-werknemer van een tabaksgigant. Hij is ontslagen en heeft een contract getekend waarin staat dat hij geen informatie vrij mag geven over het bedrijf. Hij wordt overgehaald door een journalist (Lowell Bergman) om een interview te doen met het actualiteitenprogramma ’60 minutes’. Hij doet daarin belastende uitspraken tegen zijn voormalig werkgever en de tabaksindustrie in het algemeen. De tabaksindustrie doet er alles aan om de uitzending tegen te houden. En ze verstoren zijn hele leven door een persoonlijke lastercampagne. Uiteindelijk wordt het betreffende interview toch losgelaten, zonder vernoeming van namen. Hiermee betekent Mr. Wignand veel voor de samenleving en de volksgezondheid. Hij is duidelijk “de man die te veel weet” en heeft daarom veel te verduren. Lowell Bergman is een journalist van ’60 minutes’, hij haalt Wignand over het interview te doen, steunt hem, ondersteunt hem, wint (opnieuw) zijn vertrouwen en regelt de nodige zaken. Hij is recht door zee en wil vechten voor zijn doel. Hij is “de man die alles op poten zet en de touwtjes in handen probeert te houden”. Spanning In het begin bouwt Mr. Bergman een vriendschapsband op met Mr. Wignand, hij wint het vertrouwen van Mr. Wignand, haalt hem over het interview te doen en begeleidt hem naar dat interview toe. Als Mr. Wignand moet gaan kiezen tussen zijn gezin, zijn contract en zijn eer, krijgt hij het spaans-benauwt. Hij wil alle drie behouden, waardoor er spanningen ontstaan, waar hij, maar ook zijn gezin, erg onder lijdt. Zijn gezin betekent alles voor hem, maar als hij voor de eer kiest en dus de uitspraken tegen de tabaksgigant doet, zal hij zijn contract breken, daardoor een proces krijgen en álles verliezen. Dan doet hij toch het interview, waardoor de tabaksindustrie op stelten komt te staan. Maar ook de gehele redactie van ’60 minutes’, het gezinsleven van Wignand en de wereld van de pres krijgen het zwaar te verduren. Wel uitzenden, niet uitzenden?… Iedereen wil de waarheid op tafel hebben, maar die waarheden zijn echter niet dezelfde. Vooral de tabaksbazen zijn kwaad, op iedereen die vóór de uitzending is. Deze hele situatie zorgt voor nog meer spanningen, onderling. Genre Omdat Wignand belastende uitspraken heeft gedaan tegen de tabaksindustrie, gaat de tabaksgigant, waar hij een contractueel spreekverbod had, hem lasteren. Zijn gezin wordt voortdurend bedreigd (een kogel in de brievenbus bijvoorbeeld), zijn hele leven staat op z’n kop en eventjes zien zijn vrouw (Diane Venora als Liane Wigand) het niet meer zitten. De situatie speelt dus in op het gemoed van met name Jeffrey Wignand, en is daarom een psychologische thriller te noemen. Mijn mening Ik kijk niet veel films en kan dus moeilijk oordelen of de film wel al dan niet vernieuwend is. Ikzelf had nooit eerder zo’n soort film in het genre psychologische thriller gezien. Het verhaal op zich vond ik best interessant, maar ik vond de film heel erg moeilijk te volgen en vrij irritant om naar te kijken, vanwege de korte shots, snelle afwisseling van onderwerpen en losse camerastand. De inhoud is wel heel goed en boeiend, het verhaal is mooi weergegeven.