boekrecensie nederlands havo 4 hersenschimmen

Dementie, een ontzettend verdrietige ziekte waarbij mensen hun grip op de werkelijkheid verliezen. Tegelijkertijd is het voor omstanders ook heel lastig te begrijpen wat hun geliefde meemaakt. Bernlef heeft in zijn boek hersenschimmen dit heel mooi weten te omschrijven. Bernlef heeft deze roman in 1984 geschreven, en dit boek  valt onder het genre “psychologische roman”.  De andere boeken van Bernlef deden het helemaal niet fantastisch goed, maar hersenschimmen is ongekend populair geworden. Het is opvallend dat uitgerekend dit boek zo populair wordt omdat dit geen pakkende actieroman is, maar een moeilijker boek, wat ook snel langdradig wordt.

Het boek is namelijk uit het ik-perspectief van de 71-jarige, dementerende maarten geschreven. Zo leeft de lezer van hersenschimmen zich in in een persoon met dementie. In het boek staat bijvoorbeeld ‘ik schrik van de plotseling ongestuurde agressie in mijn stem”. Maarten heeft zelf steeds minder door wat hij doet en denkt, tot hij weer even “wakker schrikt”. Het feit dat hij steeds meer zijn grip op de werkelijkheid verliest vindt hij ook een angstaanjagend gedachte. Naar mijn mening is het goed om hersenschimmen te lezen, aangezien je je zo veel beter kunt inleven in een persoon met dementie, of mensen die met dementie te maken hebben.

Het boek is geschreven in een fijne schrijfstijl, het woordgebruik is niet al te lastig, en daarom is het boek in de meeste gevallen goed te volgen. Wel is het belangrijk je concentratie er bij te houden om Maartens wazige gedachtegang te kunnen blijven volgen. Eerder noemde ik dat dit een lastiger boek is, en dat het waarschijnlijk snel langdradig zou worden, echter vind ik dit bij hersenschimmen niet helemaal het geval, aan het einde wel wat, maar verder is er toch spanning in het boek, niet ontzettend veel, maar je wilt toch wel weten hoe het aftakelingsproces van maarten verder gaat.  Het boek heet hersenschimmen omdat de gedachtes van Maarten steeds vager en onduidelijker worden, het worden steeds meer schimmen, totdat er aan het einde alléén nog maar hersenschimmen over zijn.

Ten derde is het simpelweg fijn om te ontspannen door een boek te lezen, dit is een mooie bijkomstigheid, ik heb tenslotte de twee belangrijkste redenen om hersenschimmen te lezen al gegeven.

Tenslotte vond ik dit boek erg mooi en ontroerend om te lezen, en ook wel ietwat confronterend. Dit omdat je behoorlijk geconfronteerd wordt met hoe snel het proces van dementie kan gaan, en de vergankelijkheid van je eigen leven.