Profielwerkstuk Geschiedenis
Inleiding
Naar aanleiding van de opdracht om een profielwerkstuk te maken, hebben wij (Lorenzo en Arash) eens grondig naar een goed onderwerp gezocht. Op een dag zijn wij tot de conclusie gekomen dat wij het over de Vietnam oorlog zouden doen. Dat had een aantal redenen.
Ten eerste is het goed om meer kennis op te doen van een onderwerp waar je zelf niet zoveel van weet. Ten tweede is een van de examenonderwerpen Vietnam. Twee vliegen in een klap zou je kunnen zeggen.
In dit werkstuk zullen wij ons gaan verdiepen in de oorlog en willen wij eigenlijk maar 1 ding weten; Wie is er schuldig aan de Vietnam oorlog?
Om die vraag te kunnen beantwoorden hebben wij besloten om die te verdelen in een aantal kleinere vragen. Die vragen bij elkaar samengevat, kunnen misschien een goed antwoord geven op onze hoofdvraag.
Wij hebben de volgende deelvragen opgesteld;
• Wat zijn de oorzaken van de Oorlog in Vietnam?
• Hoe groot was de angst voor het communisme?
• Hoe is de oorlog verlopen?
• Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
• Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
• Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
Werkplan
Wat ga ik onderzoeken of ontwerpen?
Wij zijn op het onderwerp Vietnam oorlog gekomen. Dit onderwerp sluit heel goed aan bij ons examen, omdat wij dat ook een onderwerp van het examen is.
Onze hoofdvraag luidt; Wie is er schuldig aan de Vietnam oorlog?
Deze hoofdvraag gaan wij beantwoorden d.m.v. deelvragen;
• Wat zijn de oorzaken van de Oorlog in Vietnam?
• Hoe groot was de angst voor het communisme?
• Hoe is de oorlog verlopen?
• Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
• Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
• Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
Wij hebben zelf de verwachting dat Amerika de hoofdschuldige is. Wat zou zo’n klein landje als Vietnam aan schuld hebben aan zo’n grote oorlog? Wij zullen gaan onderzoeken of het waar is of Amerika schuldig is aan de oorlog.
Hoe ga ik dat onderzoeken?
Wij hebben besloten om alles zelf te doen. Zonder enige hulp van begeleiders. Internet is onze enige bron die wij gaan gebruiken, want bijna alles wat op televisie, in krant of boeken staat, is te vinden op internet. Wij hebben per deelvraag bepaald wie wat doet. Dat hebben wij gedaan, omdat de een meer weet over een bepaald onderwerp dan de ander.
De tijdsplanning is te vinden in ons logboek.
De oorzaken van de oorlog in Vietnam.
Vanaf de 2e helft van de 19e eeuw tot aan de WO II was Vietnam al een Franse kolonie. In die periode was Frankrijk daar de baas. Tijdens WO 2 hadden de geallieerden (Engeland, Frankrijk, Amerika) een samenwerkingsverband met Rusland tegen de gezamenlijke vijand: Nazi-Duitsland.
Vietnam werd in die tijd bezet door de Japanners. In de Franse Kolonie bleef het bestuurt door de Fransen, maar dan wel onder toezicht van Japan. De Fransen voerden een oorlog met de Japanners en wonnen die. In die tussentijd hadden Japanners een keizer uitgeroepen in Vietnam. De Fransen wilden hun kolonie weer terug, maar ze kwamen hierbij in conflict met de Vietnamese nationalisten en communisten. Zij wilden onafhankelijkheid. Een van de belangrijkste communistische nationalisten was Ho Chi min. Hij had tijdens de 2e WO de Vietminh opgericht. Dit was een gewapende organisatie waarin alle nationalistische zaten en vochten onder leiding van de Vietnamese communisten. Deze beweging was tegen de Japanners. De Vietminh was geïnspireerd door de communistische ideologie. Deze communistische ideologie klopte helemaal bij de Vietminh. Ze vonden het streven naar onafhankelijkheid zeer belangrijk. Het communisme voorspelde het einde van het kapitalisme en van het kolonialisme.
In 1945 gaf Japan zich over aan de vijand. De geallieerden hadden afgesproken dat Britse troepen het zuiden van Vietnam mochten bezetten en Chinese het noorden. De troepen waren niet gelijk ter plekke. Ho Chi Minh maakte hier gebruik van en riep de onafhankelijke ‘Democratische Republiek Vietnam’ (DRV) uit. Het had eigenlijk niet veel zin, omdat de Vietminh in Zuid-Vietnam niet echt veel macht had en de Fransen wilden dezelfde situatie als voor de oorlog creëren. Dat betekende dus dat Vietnam een Franse kolonie moest blijven. Wat Ho Chi Minh ook niet had verwacht, was dat de Amerikanen zich tegen hem zouden keren in de strijd tegen de Fransen.
De VS is al heel lang tegen kolonialisme. De angst voor het communisme was groter bij de Amerikanen dan hun ideeën over het kolonialisme. De Amerikanen zagen Ho Chi Minh als een bedreiging. Ze waren bang dat het communisme zich zo zou uitbreiden en de overheersende rol zou krijgen in Azië. President Truman kwam in 1947 met een containtment-politiek. Het hield in dat alle volken die van binnenuit of buitenaf bedreigt werden, kregen hulp van de VS. Zij wilden ook Frankrijk te vriend houden, want dat was een machtig en kapitalistisch land.
Ho Chi Minh, de oprichter van de Vietminh.
Er ontstond een koude oorlog tussen de Sovjet Unie en de Verenigde Staten. Met "de Koude Oorlog" bedoelen we de spanningen tussen de 2 grootste landen van de wereld. Die 2 landen waren de Sovjet-Unie en Amerika. Het leidde niet tot een direct conflict vandaar ‘koude’ oorlog . Het waren de 2 supermachten van de wereld.De aanleiding van de spanning tussen de VS en de Sovjet-Unie was het verschil in ideologie tussen de twee landen. Ze hadden allebei hun eigen ideeën over hoe de maatschappij er het beste uitzag. Amerika is kapitalistisch. Kapitalisme is een politiek-economisch systeem waarmee wordt geprobeerd zoveel mogelijk winst te maken. Sommige mensen (fabrieksbazen) staan hoger in rang dan de andere (arbeiders). Dit betekent dat er verschillen ontstaan tussen de mensen in de samenleving: er zijn rijkere en armere mensen. In een kapitalistisch land bemoeit de regering zich maar weinig met de economie. Kapitalisme wordt daarom ook wel Economisch Liberalisme genoemd. Niet iedereen werd dus gelijk behandeld. Het grote voorbeeld is de rassendiscriminatie.De Sovjet-Unie was communistisch. Dit is een klasseloze maatschappijvorm met een gemeenschappelijke eigendom van productiemiddelen. Ieder produceert in dit systeem naar zijn vermogen en neemt wat hij nodig heeft. Hier werd naar gestreefd. Alles in het land is bezit van de regering en probeert alle producten eerlijk onder de bevolking te verdelen. Lenin en Stalin zetten dat nog verder door. Zij geven alle boeren hetzelfde inkomen.
De VS en de Sovjet-Unie verschilde erg van mening over wie de beste manier had om een goeie samenleving te vormen. De vrije markt economie Amerika stond tegenover het gemeenschappelijke eigendom van de Sovjet-Unie. De VS had een parlementair bestuur en de Sovjet-Unie een autoritair bestuur. Deze koude oorlog ontwikkelde zich tot een wereldwijd conflict.
In 1948 sloot Stalin de grenzen in Berlijn. Amerika heeft een lange tijd met vliegtuigen voedsel gebracht naar West-Berlijn. Stalin hief de blokkades op. In 1949 kreeg de Sovjet Unie de eerste atoombom. Amerika zag dat als een grote bedreiging en zo ontstond de wapenwedloop. Die wapenwedloop zorgde ervoor dat zij meer en meer wapens gingen aanschaffen om zo groot en sterk te lijken. Stalin, president van Sovjet-Unie. Sloot grenzen in Berlijn.
De situatie dat Oost van West werd gescheiden.
Na WO 2 wilden Frankrijk weer de macht krijgen in Vietnam, maar dat lukte alleen in het zuiden. In 1950 kregen die Vietnamese kregen een eigen staat, hoewel het nog wel onder Frans toezicht stond. In het Noorden konden de Fransen de guerrilla strijd tegen de Vietminh niet meer winnen. Dit kwam ook door de steun van de Sovjet Unie en China aan de Vietminh. De westerse landen en de VS wilden de DRV niet steunen, daarom vroeg Ho Chi Minh steun aan de Sovjet-Unie en China. Zij leverden genoeg wapens en munitie. Ze werden dus sterker dan Frankrijk. De Fransen werden gefinancierd door de VS. Na een tijdje kwamen de 2 vijanden tot een tijdelijke overeenkomst. Die hield in dat Vietnam tijdelijk in tweeën werd gedeeld. Er zouden in 1956 vrije verkiezingen worden gehouden. De Amerikanen brachten een Vietnamees uit Amerika; Ngo Dinh Diem. Maar de Vietnamese bevolking accepteerde hem niet, omdat hij eigenlijk Amerikaan was.
Amerika weigerde nu om de verkiezingen door te laten gaan. Ook in het zuiden van Vietnam kwamen opstanden. De Vietminh uit het zuiden; Vietcong.
Ngo Dinh Diem, bouwde eigen regime in Vietnam. Kennedy liet hem vermoorden. John F. Kennedy werd in 1960 president van de VS. Hij vond dat Amerika de containtment politiek moest toepassen in Vietnam. Hij stuurde daarom Amerikaanse soldaten naar het land. De Vietnam oorlog was toen eigenlijk al begonnen. Ngo Dinh Diem had in de tussen tijd een dictatoriaal regime gebouwd in Vietnam. Hij was intussen een last geworden en daarom besloot Kennedy in1963 dat Vietnamese generaals hem mochten vermoorden.
Na de dood van Kennedy werd Johnson president. Dat verslechterde de situatie in Vietnam snel voor de Amerikanen. De Vietcong werd sterker en sterker. Johnson vond dat als hij terug zou trekken dat het een teken van zwakte zou zijn. Ook is dat slecht voor ze politieke positie. In 1964 deed Johnson mee met de presidentsverkiezingen. Hij wilde een open oorlog met Vietnam.
In 1964 gingen Amerikanen met een schip naar Noord-Vietnam. Ze schoten op Vietnamese boten, zij schoten terug. Johnson gebruikte dit om Amerika zo ver te krijgen dat hij de Vietnamoorlog officieel kon beginnen. Het Amerikaanse bestuur deed uiteindelijk mee en zo kreeg Johnson de macht over de situatie. De Vietnam oorlog was nu echt begonnen!
Hoe groot was de angst voor het communisme?
Om de angst voor het communisme goed te kunnen beschrijven, moeten we kijken wat de oorzaken zijn van de WO 2. Frankrijk en Engeland hadden toen de appeasement-politiek tegen Hitler en Duitsland. Ze grepen niet in toen Hitler het Verdrag van Versailles niet volgde en ook grepen ze niet in toen Duitsland steeds sterker werd, maar dat had een aantal redenen. De Fransen en de Duitsers waren bang voor oorlog. De eerste wereldoorlog had ervoor gezorgd dat het pacifisme ontstond. Pacifisme is het streven naar een duurzame vrede; het afwijzen van iedere vorm van oorlog en zelfs bewapening. Toch kwam er wel meer begrip voor Duitsland. De eisen van Versailles waren veel te hoog. De belangrijkste reden van de appeasement-politiek is dat Duitsland tegen het communisme was. De Fransen en Engelsen hadden vonden het dus wel goed dat er een sterk land was die uitbreiding van het communisme tegen ging. De Fransen en Engelsen hadden liever een agressief Duitsland dan dat het communisme zich zou verspreiden. Hier is goed te zien wat er van Duitsland overbleef ná tekenen van verder van Versailles.
Na de tweede wereldoorlog er twee nieuwe supermachten in de wereld. Amerika en de Sovjet-Unie. In februari 1945 kwamen de drie wereldleiders Churchill, Roosevelt en Stalin bij elkaar in Jalta. Daar werd afgesproken dat Duitsland werd verdeeld. Ook Berlijn werd verdeeld in 5 stukken, hoewel het in de Sovjet-Unie viel. Roosevelt was overleden en werd opgevolgd door Harry Truman. Truman wantrouwde de Sovjet-Unie. Stalin wilde veiligheid creëren en ook streefde hij naar afhankelijkheid van die gebieden. Stalin maakte contacten tussen Oost- en West-Europa onmogelijk door het ‘ijzeren gordijn’. Vanaf 1946 werd het ene na het andere land communistisch in het oosten, het westen deed niks. De Verenigde Staten had geen begrip voor Rusland. De VS was er van overtuigd dat de Sovjet-Unie de hele wereld wilde veroveren. De Sovjet-Unie had weer geen begrip voor de VS. De Sovjet-Unie dacht dat ze alleen maar uit waren op economische macht. Door middel van propaganda werd een soort vijandbeeld gecreëerd. Dit zorgde voor veel angst. In 1947 kwam de VS met Marshallhulp. Door Europa te helpen bij de wederopbouw had het communisme minder kans om hier ook te komen. De mensen zouden het iets beter krijgen en de onrust nam af. De communisten hadden zo geen kans. De Sovjet-Unie weigerde deze hulp en gaf geen toestemming om Oost-Europa ook die hulp te laten geven. Door de Marshallhulp kwam er een scheiding tussen de twee gebieden. Deze Marshallhulp was onderdeel van de containment-politiek. Ook een onderdeel van deze politiek was de Truman-doctrine. Dit betekende wel dat de VS ook ‘foute’ regeringen steunde, als ze maar anticommunistisch waren.
In 1949 werd de NAVO opgericht. Dat was een militair bondgenootschap dat het Westen moest beschermen tegen een aanval van de Sovjet-Unie. Oost en West waren vijandig geworden; de Koude Oorlog was begonnen. Ook de dekolonisatie speelde een grote rol in de Koude Oorlog. Doordat ook China communistisch was geworden, was de VS extra scherp. Op een persconferentie in 1954 kwam Eisenhouwer met de dominotheorie. Deze theorie hield in dat als één land in Azië communistisch werd dat het als een dominospelletje de rest aan tikte en ook communistisch werd. De Verenigde Staten gaf de Aziatische landen alle steun op politiek,economisch en militair gebied. Ook was er in de jaren 50 de eerste echte oorlog tussen Oost en West. De Sovjet-Unie had het noorden in 1945 op Japan veroverd en de VS het zuiden. Het zuiden was niet democratisch, maar dat vond VS niet erg. Alles beter dan communistisch. In juni 1950 vielen Noord-Koreaanse militaire het zuiden binnen. Ze veroverden een groot deel van het zuiden en ook de hoofdstad Seoel. Die veroveringen gingen makkelijk omdat heel veel mensen uit het Zuiden Noords waren. De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie hadden niks met de aanvallen te maken. Het was dus een idee van Korea zelf. Twee dagen na de aanval vroegen de Verenigde om militaire hulp aan Zuid-Korea. Dit was de eerste keer dat de VN in een gewapend conflict meededen.
Soldaten uit allerlei landen vochten tegen Noord-Korea totdat de Chinezen zich er weer mee gingen bemoeien en weer terug naar de oude situatie brachten. In 1953 tekende ze de wapenstilstand. Door deze Koreaanse oorlog waren de wapens toegenomen. In 1955 richtte de Sovjet-Unie de Warschaupact op. West-Duitsland mocht herbewapenen. Stalin overleed in 1953 waardoor Chroesjtsjov aan de macht kwam. Chroesjtsjov was tegen het idee van Stalin dus hij kondigde de destalinisatie aan. In de communistische landen ontstond ophef. In polen werd een arbeidersopstand met geweld aangepakt. Amerika wilde dat Vietnam in geen geval communistisch werd. Zij wilden ervoor zorgen dat de Sovjet-Unie en China geen grote invloed zouden hebben op Vietnam. Chroestjov, vervanger van Stalin. Chroestjov was tegen het beleid van Stalin.
Hoe is de oorlog verlopen?
Baines Johnson was de nieuwe president van Amerika. Hij had grote plannen voor de binnenlandse problemen, daarom wilde hij de oorlog in Vietnam zo snel en goedkoop mogelijk laten verlopen. Het doel was om Zuid-Vietnam democratisch te maken, dus niet communistisch. De VS had alle tijd om zich terug te trekken, maar dat vonden zij slecht voor hun imago.
De VS besloten een oorlog te gaan voeren met de volgende 3 uitgangspunten:
• De oorlog winnen, zonder het inzetten van nucleaire wapens
• Er mogen zo weinig mogelijk Amerikaanse slachtoffers vallen
• Het oorlogsgebied moet beperkt blijven tot alleen Vietnam
In de tussentijd was de aanhang van de Vietcong erg gegroeid. Toch waren de Amerikanen niet onder de indruk van de militaire kracht van het Noord-Vietnamese leger en de Vietcong. Zij dachten dat deze oorlog snel voorbij zou zijn. Amerika wilde niet dat de wereldvrede eronder zal leiden. Daarom had de VS een deal met China gemaakt. Zij hadden afgesproken dat de VS en China elkaar niet militair zouden aanvallen. Het zou niet tot een militair conflict mogen leiden. komen. Noord-Vietnam steunde de Vietcong in het zuiden door ze wapens te leveren. Dit wilden de Amerikanen tegengaan. De Amerikaanse luchtmacht begon daarom in maart 1965 met bombardementen op Noord-Vietnam te gooien en stuurde ook in dezelfde maand nog meer militairen naar Zuid-Vietnam. De Amerikaanse strategie van de luchtmacht werd de ‘Rolling Thunder’ genoemd. Amerikaanse vliegtuigen wierpen 8 miljoen ton bommen op Vietnam. Vele ervan waren brandbommen gevuld met napalm die het gebied onmiddellijk in brand zetten. Ze verwoestten enorme gebieden waarbij veel mensen werden gedood en verwond. De Amerikanen hoopten dat het Noorden door de bombardementen geen steun meer zou verlenen aan de Vietcong. In de tussen tijd bombardeerden de VS ook Zuid-Vietnamese doelen waar de Vietcong ook actief was. Dit kostte veel levens onder de burgers. Zelfs burgers die de Amerikanen moesten beschermen gingen dood. Het bombarderen duurde ruim 3 jaar lang. De VS bereikten hun doel niet, want de Vietcong ging steeds meer terugvechten.De Vietcong was ook goed georganiseerd en had vele geheime ondergrondse tunnels, waarmee ze de vijanden goed konden verassen.Op het land konden de Amerikanen het ook niet winnen.
Dat heeft verschillende oorzaken:
• Er waren erg veel soldaten nodig op de bases waar de bommenwerpers stonden en beschermd moesten worden. De bases beschermen was erg moeilijk, omdat de vijand overal aanwezig kon zijn. De vijand was gekleed als normale burgers. Het aantal soldaten dat benodigd was om een basis te beschermen was dus heel hoog. Zo konden ze de soldaten niet voor andere doelen inzetten.
• Aan het Zuid-Vietnamese leger had de VS vrij weinig. Ze waren er voor aanvulling• Het was een guerrillaoorlog, dus dat was iets heel anders dan alle oorlogen die Amerika had gehad. Het Amerikaanse leger raakte zo uitgeput, ze werden aangevallen wanneer zij het niet verwachtte en dan weer een hele tijd niet.
• Voor de Vietcong was het niet moeilijk om hun vijanden te raken in de steden en de legerplaatsen. Zij wisten waar de geallieerden zich bevonden en ze konden ongezien bommen plaatsen in de steden. De acties van de Vietcong waren dus erg doeltreffend.De Amerikanen moesten nu ook naast alleen aanvallen zichzelf ook zien te verdedigen tegen de onverwachtse aanvallen van de guerrilla’s.
In 1965 waren er van de ruim 180.000 Amerikaanse soldaten in Vietnam 636 slachtoffers. In 1968 waren er 536.000 soldaten waarvan 30.600 Amerikaanse doden.De Amerikanen gingen velden in brand steken en een chemisch ontbladeringsmiddel genaamd, Agent Orange inzetten om er voor te zorgen dat de Vietcong geen verrassingsaanvallen meer kon uitvoeren vanuit het land. De Vietcong was ook goed georganiseerd en had vele geheime ondergrondse tunnels.Aanvankelijk was de Amerikaanse media positief over de Vietnam oorlog. De VS begon ook cijfers te publiceren met het aantal gesneuvelde soldaten van de vijand, maar daarbij gingen ze liegen over de aantallen, zodat het zou lijken alsof de VS de oorlog wonnen.
Ondertussen steeg het aantal dode Amerikanen snel. Door dit gestegen aantal begonnen meerdere kranten en tv-zenders vragen te stellen over Johnson’s politiek ten opzichte van Vietnam. Veel Amerikaanse soldaten werden depressief, omdat zij eigenlijk machteloos waren tegen de guerrillatactiek. De media in de VS ving hier veel van op en in Amerika ging steeds meer het beeld ontstaan, dat de Amerikaanse soldaten gruwelijke moorden pleegden, terwijl ze geen overwinningen boekten en dat ze in een hopeloze strijd terecht waren gekomen. De Amerikanen thuis reageerden door in steeds grotere aantallen te weigeren in dienst te gaan voor de oorlog.De regering echter ging de mensen dwingen. Vooral armen en zwarten waren de dupe. Rijken konden de dienst makkelijker ontlopen. Dit leidde tot woede onder de bevolking.
In 1968 werd een wapenstilstand van een week afgekondigd voor de viering van Tet, het Vietnamese Nieuwjaar. De Vietcong negeerde dit verdrag en maakte er gebruik van om juist op die datum de Amerikanen een grote verrassingsaanval geven. Ze vielen 36 belangrijke dorpen en steden in heel Zuid-Vietnam aan en terroriseerden het hele land. De aanvallen duurden enkele weken. De Amerikaanse en Zuid-Vietnamese troepen wonnen het uiteindelijk, maar veel mensen geloofden nu niet meer dat de Amerikanen de oorlog zouden winnen, want ondanks de grote verliezen kon de Vietcong nog steeds grote opzetten. Tet was dan geen militaire overwinning voor de Vietcong, want ze hadden tussen de 30.000 en 58.000 doden en gewonden, maar ze hadden de Amerikanen wel geestelijk laten schrikken. Het werd ook allemaal op tv uitgezonden. De Vietnam oorlog was de eerste oorlog die in de hele wereld op televisie te zien was. Het dagelijkse journaal bracht de oorlog rechtstreeks bij de mensen thuis. Door het nieuws konden de mensen thuis een beter beeld krijgen van de oorlog en dus ook een mening vormen. Ze konden zelf zien wat er gebeurde in plaats van te vertrouwen op de berichtgeving. In januari 1968 kregen mensen de eerste beelden van Tet offensief. Dit bewees dat de Amerikaanse woordvoerders niet alle feiten bekend maakten wanneer zij beweerden dat de communisten werden verslagen.
De mensen keerden zich tegen Vietnam oorlog. Er waren in de hele wereld protesten tegen de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnam oorlog. Er waren miljoenen mensen in de VS en andere landen die meededen aan allerlei soorten protesten. Johnson had zijn populariteit verloren door het sturen van steeds meer Amerikaanse troepen naar Vietnam en stelde zichzelf niet verkiesbaar voor de volgende presidentsverkiezingen. In november 1969 werd Nixon tot president gekozen. Hij beloofde dat hij de oorlog eervol zou beëindigen. Dit hield in dat hij de Amerikaanse troepen zonder gezichtsverlies te leiden uit Vietnam zou terugtrekken. President Nixon ging door met het sturen van soldaten naar Vietnam. Maar hij begon ook met een project dat hij de ‘Vietnamisering’ noemde. Dit betekende dat hij Zuid-Vietnam sterk genoeg wilde maken om de communisten te verslaan zonder de steun van de Amerikaanse soldaten.
In 1969 gaf Nixon de hulp aan Zuid-Vietnam met legermaterieel en meer adviseurs om de Zuid-Vietnamezen te trainen. Tegelijkertijd kwamen de eerste soldaten terug uit het oorlogsgebied naar Amerika. Het aantal nam in 1969 af met ruim 60.000 soldaten. De bombardementen op Vietnam gingen ondertussen wel gewoon door. Ze werden zelfs zwaarder. Ze wilden hiermee de Noord-Vietnamezen tot onderhandeling dwingen. Ook wilden de VS betere verhoudingen aangaan met de Sovjet-Unie en China. Als de verhoudingen beter waren, zouden de Sovjet-Unie en China geen steun meer geven aan het Noorden. De Vietcong maakte veel gebruik van een route door Cambodja om aan te vallen en voorraden te vervoeren, de Ho Chi Minh Route. Ze wisten dat de Amerikanen hen daar niet konden raken, omdat ze geen oorlog wilden met Laos of Cambodja. Maar zelfs toen de Amerikanen daar begonnen met bombardementen had dat weinig effect op het vervoer door Cambodja. Er reden geen grote vrachtwagens over de Ho Chi Minh Route. Die was maar een paar meter breed. Het was overkoepeld door het oerwoud en werd gebruikt door de Vietcong die te voet of per fiets gingen. De route was ook honderden kilometers lang en dus is het wel duidelijke dat het geen gemakkelijk doelwit voor bombardementen was.
Hoewel de VS langzaamaan de relaties met China en de Sovjet Unie verbeterde, veranderde er weinig in Vietnam. De vredesbesprekingen werden steeds afgewezen waardoor Nixon zich gedwongen voelde de bombardementen op het noorden te vergroten. Pas in december 1972, toen de bombardementen beëindigd werden, gingen ze weer rond de tafel zitten. De vredesonderhandelingen in Parijs verliepen slecht. Uiteindelijk kwamen ze in januari 1973 tot een vredesovereenkomst. Amerika beloofde binnen 60 dagen hun troepen terug te trekken. De Noord-Vietnamezen namen dit voorstel vooral aan omdat ze wisten dat de Amerikanen zich graag wilden terugtrekken en toch niet meer terug zouden komen.
Bijna gelijk nadat de Amerikanen waren vertrokken begonnen de Noord- en Zuid-Vietnamezen weer met oorlog voeren. In 1975 viel Noord-Vietnam het Zuiden binnen. In maart veroverden ze Da Nang en op 21 april vluchtte de Zuid-Vietnamese president Thieu uit Saigon. Toen Saigon dreigde te vallen evacueerde de VS 20.000 Amerikaanse burgers. Dit waren grotendeels alleen maar mensen van de regering met hun gezinnen. Heel veel overgebleven Vietnamezen wilden ook geëvacueerd worden, omdat ze bang waren dat de communisten hun zouden doden of gevangen nemen omdat ze de Zuid-Vietnamese regering hadden gesteund. Op 30 April gaf de president het op, hij gaf het Zuiden op. De oorlog was nu officieel voorbij en de communisten waren de winnaars. Saigon kreeg een nieuwe regering en een nieuwe naam. Voortaan zou de stad Ho Chi Minh-stad worden genoemd. Het Noorden en Zuiden van Vietnam werd verenigd in één land. Het nieuwe land werd de Socialistische Republiek Vietnam genoemd. Veel mensen vluchtten uit Zuid-Vietnam, omdat zij dachten dat de communisten hun zouden vermoorden. Dat gebeurde niet. Honderdduizenden mensen werden wel naar ‘heropvoedingskampen gestuurd en gedwongen aanhangers van het communisme te worden. In de kampen werden veel mensen mishandeld en sommigen werden gemarteld of zelfs vermoord. op dit kaartje is te zien dat Vietnam één land was geworden. Geen onderscheid tussen Noord en Zuid.Vietnam helemaal werd communistisch!
Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
Door de opkomt van de televisie in de jaren ‘60, konden de mensen thuis de oorlog ook volgen. Hierdoor komt de oorlog in Vietnam wel heel dichtbij voor de Amerikanen. In het begin is de media nog wel positief over de oorlog. Later worden ze zeer kritisch en negatief. Dit zorgde ervoor dat de Amerikanen een eigen mening konden vormen over de gebeurtenissen. Ondanks de miljarden dollars en al die soldaten die naar Vietnam werden gestuurd, kon de VS de communisten niet verslaan. De mensen thuis konden dat nu ook zien en zij konden nu een eigen beeld vormen van de oorlog.De media gaf de mensen thuis een beeld dat de Amerikanen de oorlog makkelijk zouden winnen. Maar integendeel was waar, de media loog.Ook de mening van de Amerikanen verandert rond de jaren ’60. Voor die tijd waren ze nog aardig positief over de oorlog , met uitzondering van een kleine groep studenten, intellectuelen, kunstenaars en pacifisten.
Rond de jaren ’60 verandert dit.
Dat kwam onder andere door:
- De protestbewegingen van de jongere.
-De dienstplicht en het ontwijken daarvan.
- Rapportages over oorlogsmisdaden en het drugsgebruik.
- Verhalen van veteranen.
- Het aantal doden dat bleef groeien en de vele body bags die terugkwamen uit de VS.
- De inzet van napalm en ontbladeringsmiddelen.
De eerste protestacties waren in 1965. Door de dienstplicht gingen kregen mensen een grotere drang om te gaan protesteren. Oproepkaarten werden verbrand. Op 16 en 17 oktober 1965 werden de eerste demonstraties gehouden. In Berkeley waren tienduizend mensen op straat. Op 31 oktober schreven 650 hoogleraren aan Johnson een brief waarin zij hem vroegen ‘het bloedvergieten in Vietnam te staken’. Ook schreven zij dat ze zich bleven verzetten tegen de oorlog in Vietnam. Op 15 april van dat jaar kwamen in New York 125.000 mensen bij elkaar. Het hoogtepunt was een protestmars van ongeveer 100.000 mensen naar het Pentagon. Een bestorming op het gebouw werd tegengehouden. Er werden 700 deelnemers gearresteerd. Een gevolg van deze acties was dat op 10 juli 1968 de bekende kinderarts B. Spock, de studentenpastor W. Coffin, de schrijver N. Mailer en de student M. Ferber werden veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Zij hadden de mensen geadviseerd zich aan de dienstplicht proberen te ontwijkenDemonstranten liepen zingend door heel Amerika.Toen president Johnson op 31 maart 1968 zei dat hij de bombardementen zou stoppen op Vietnam,vredesonderhandelingen zou beginnen en zich niet herkiesbaar liet zijn, had rust gebracht onder de Amerikanen die tegen de oorlog waren. De regering kon kiezen om de dienstweigeraars te negeren of gevangen te zetten. Dit zou betekenen dat er tienduizenden mensen gevangen gezet moesten worden. Ook ouders zouden moeten worden opgepakt omdat ze de wet overtraden door hun kinderen te adviseren de dienstplicht te weigeren. Door de oorlog keerden honderdduizenden zich tegen hun eigen land. Ze vonden de oorlog zinloos en wreed. Ook keerden zij zich tegen de democratie, want in een democratie wordt geluisterd naar het vol. Dat was in dit geval niet zo. Ze werden het eens met de Sovjet-Unie. Die zei dat Amerika alleen uit was op geld en macht.Als President Nixon op een gegeven moment de opdracht geeft om Cambodja in te nemen, komen er protesten vanuit de hele wereld. In juni 1969 zei Nixon dat de dienstplicht zou worden afgeschaft. Door deze maatregel nam Nixon de tegenstanders van de oorlog binnen twee jaar af. Met de dreiging van de dienstplicht verdween ook de wil om tegen de oorlog te demonstreren. Hierdoor dacht Nixon dat ze eigenlijk helemaal niet tegen de oorlog waren, maar alleen tegen de dienstplicht. Dat werd verkeerd gedacht. De studenten hielden op Amerikaanse universiteiten grote demonstraties tegen de VS in de oorlog. De protesten liepen uit de hand toen vier studenten op de Kent Stat Universiteit in Ohio werden doodgeschoten. Ze kwamen om bij acties van de politie en soldaten die de demonstranten wilden tegenhouden. Alle universiteiten werden tijdelijk gesloten.
In deze hele periode is er veel veranderd in de VS:
• Een verandering tussen de rassen
• Het aannemen van progressieve wetgevingen, welke sinds 1930 aangehouden waren, deze werden gevolgd door de frustratie van het niet functioneren van de wetgeving.
• Mensen leken na te gaan denken of alles wat ze nu accepteerden eigenlijk wel goed was.
• Een beweging van de jongeren om de maatschappij te veranderen.
• Toenemende geweld, toenemende rellen, straatgevechten tussen politie en demonstranten
• De moord op M. Luther King en Kennedy.
Ook in Nederland werd er gedemonstreerd tegen Vietnam oorlog. De meningen zijn ernstig verschillend over de Amerikanen. Net als in Amerika zijn het vooral de jongeren die protesteren. De ouderen zijn rustiger, omdat zij de Amerikanen nog steeds als de bevrijders zien. De Amerikanen hebben hun geholpen met de wederopbouw van het land. Ze hebben een groot vertrouwen in de Amerikanen en het is onmogelijk voor hun om te denken dat het verkeerd is. De jongere generatie die na de oorlog is geboren staan veel bozer tegenover de oorlog. Tot het einde van de oorlog werden er elk jaar wel een aantal demonstraties gehouden. Nederlands protest tegen de oorlog.
Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
De Vietnam oorlog grote gevolgen gehad, zowel in Vietnam als bij de Verenigde Staten. We zetten ze hieronder op een rijtje. We beginnen met Amerika.
Na deze oorlog was de kijk op de VS in de wereld toch veranderd. Ze hadden er in iedere geval geen goede naam aan overgehouden. Heel veel mensen in eigen land en het buitenland waren het niet eens met de manier waarop de VS hadden gehandeld in Vietnam. Ook waren er een aantal schandalen van de Amerikaanse kant, zo bleek dat Amerikaanse soldaten gruwelijke oorlogsmisdaden hadden gepleegd. Dit sprak veel mensen in de wereld niet aan. Het bleek dus dat het grote voorbeeld van democratie in de wereld(de VS) ook schandalige en ernstige fouten maakten. Velen vroegen zich af, of deze daden niet gruwelijker waren dan het kwade communisme wat ze wilden bestrijden. Behalve dat de oorlog Amerika veel negatieve publiciteit opbracht, hadden de Amerikanen er een trauma aan over gehouden. Zij hadden met de modernste leger voor het eerst in de geschiedenis een oorlog verloren. Dit kwam hard aan voor de Amerikanen die zich erg machtig voelden en schaadde hun ego. Ook de Amerikaanse soldaten die hadden gevochten in Vietnam hadden het niet makkelijk toen ze terugkeerden naar Amerika. Ze werden niet ontvangen als helden. Ze werden gezien als oorlogsmisdadigers en ze konden vaak niet in het openbaar over hun gebeurtenissen praten. Amerika wilde niet dat er nog meer negatieve verhalen zouden komen over de gang van zaken tijdens de oorlog.
Bij de Amerikaanse bevolking was er nog meer veranderd. Omdat rijken, vooral blanken in Amerika zich gemakkelijk konden afzien aan de dienstplicht waren de zwarte Amerikanen in de meerderheid in Vietnam. Natuurlijk vonden veel zwarten dit oneerlijk en vroegen zich af waarom ze nou eigenlijk ver weg van huis een oorlog uitvochten voor iets waar zij zelf niet achter stonden. Ze vochten voor de democratie, waarin iedereen gelijk is, maar waarom was daar in hun geval dan geen sprake van? De Amerikaanse regering heeft wel als tegenprestatie studiebeurzen beschikbaar gesteld voor soldaten die terugkwamen. Zo konden blanke, maar vooral ook veel zwarte jongens een carrière opbouwen.
Doordat de Vietnam oorlog de Amerikanen handenvol geld had gekost, was dit erg slecht voor hun economie. Ze hadden een groot tekort op de betalingsbalans en er ontstond een gigantische inflatie, die ook in Europa aankwam. Ook de uitvoerende macht kwam in de problemen. Zij had jarenlang bepaalde zaken geheim moeten houden die gingen over de oorlog, zodat Amerika niet al te veel in het negatieve daglicht werd gezet. Dit zijn natuurlijk illegale activiteiten en die ontwikkelden zich tot een bedreiging van de constitutionele democratie.Heel veel belangrijke zaken op het gebied van politiek werden verwaarloosd, als gevolg van de totale stereotyperend gedrag met de oorlog in Vietnam, zoals onderlinge contacten en de eigen economie. Omdat de VS hun aanzien ten opzichte van hun eigen volk en andere landen hoog wilde houden, duurde de oorlog veel langer dan nodig was. Natuurlijk handelde de VS om het communisme te bestrijden, maar langzamerhand werd het ze echter steeds belangrijker om hun geloofwaardigheid aan de buitenwereld te bewijzen. Het indammen van het communisme werd steeds minder belangrijk. Amerika wilde, door de strijd hard aan te houden, dat de VS hun toezeggingen altijd nakomen. Het gevolg was dat de oorlog veel te land duurde en het had geen resultaat. Hetzelfde resultaat had ook in 1956 gehaald kunnen worden als de Amerikanen de verkiezingen door hadden laten gaan.
De Vietnamoorlog stelde de hereniging van Noord- en Zuid-Vietnam simpelweg 20 jaar uit, tegen een gruwelijk hoge prijs.
De gevolgen van de oorlog waren in Vietnam ook duidelijk aanwezig. Zuid-Vietnam zag na de snelle nederlaag in hoe zwak zij eigenlijk wel niet waren en het leger niets voorstelde zonder de Amerikaanse soldaten. Veel Zuid-Vietnamezen probeerden te vluchten nadat ze veroverd waren. Velen van hen kwamen terecht in Europa of de VS. Anderen werden in heropvoedingskampen gestopt waarbij slachtoffers vielen. Er kwam een communistische dictatuur, vooral veel Vietnamezen het slecht hadden. Door de particuliere bedrijven tot gemeenschappelijk eigendom te maken daalde de productie nog sterker en de economie kwam nauwelijks op gang. Vele burgers waren dood en families waren als gevolg van de oorlog uit elkaar gevallen. Mensen met verwondingen konden nauwelijks verzorgd worden, omdat hiervoor niet genoeg middelen waren. Door de chemische ontbladeringsmiddelen die in de oorlog door de Amerikanen werden gebruikt was de plantengroei ernstig aangetast en de bodem vervuild. Tegenwoordig worden nog steeds kinderen geboren met een geestelijke of lichamelijke handicap, als gevolg van de chemische middelen. Vele irrigatiesystemen waren vernietigd door de bombardementen. Het is dus duidelijk dat het moeilijk was voor de boeren om opnieuw te beginnen en voedsel te verbouwen. Ook lagen mijnen overal nog verspreid over grote gebieden, die ook nog lange tijd na de oorlog slachtoffers hebben geëist. De bombardementen hebben veel steden vernietigd die weer opgebouwd moesten worden. Dit kost ze natuurlijk erg veel geld. Dorpen werden tijdens de oorlog vaak beschoten omdat zij soms dienden als machtsbases van de Vietcong. Vele Zuid-Vietnamezen vluchtten hierdoor weg voor het oorlogsgeweld, daardoor raakte het Zuid-Vietnamese platteland ontvolkt en groeide de bevolking in de steden explosief (urbanisatie). De economie van Zuid-Vietnam werd ook aangetast door de aanwezigheid van vele Amerikanen. De landbouw en industrie werden verwaarloosd en in de steden ontstond door de Amerikaanse dollars een welvaart. Hiervan profiteerde maar een kleine groep mensen, zoals winkels en de horeca. Maar toen de Amerikanen vertrokken en de dollar wegviel, viel ook dat kleine beetje welvaart weg. De afschuwelijke gebeurtenissen in de oorlog kunnen ook niet zomaar worden vergeten door de Vietnamezen. Ook diegene die voor de Amerikanen waren kregen nadat ze de oorlogsmisdaden zagen of hadden meegemaakt ook een haat tegen hen. En omdat velen deze gebeurtenissen niet kunnen vergeten, verdwijnt de haat ook niet zomaar.
Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
In 1983 werd er in Washington het Vietnam Veterans Memorial onthuld. Het monument bestaat uit een granieten muur met daarop de namen van alle gesneuvelde Amerikaanse soldaten. In 1993 werd de hervormer Vo Van Kiet tot minister-president gekozen in Vietnam. Dit was het sein voor de Amerikanen om in februari 1994 het handelsembargo op te heffen en in 1995 werden de diplomatiek betrekkingen weer opgehaald. De economische sancties, die in 1975 tegen Vietnam werden ingesteld, werden opgeheven. In 2000 is president Bill Clinton de eerste die Vietnam bezoekt, sinds het einde van de oorlog. Hij ging vier dagen naar Vietnam en dit bezoek is zijn laatste buitenlandse reis als president van Amerika. Hij was er met zijn vrouw en dochter. In Vietnam heeft hij gepraat met Tran Duc Luong, de toenmalige president van Vietnam, en met premier Phan Van Khai. Daar hebben ze het over een betere samenwerking gehad en ook bezocht Clinton de graven van soldaten. Ook heeft Clinton een toespraak gehouden voor een publiek van studenten aan de universiteit van Hanoi. Clinton was toen zelf ook een dienstweigeraar. Hij bezocht Vietnam met twee doelen. Hij wil dat Vietnam gaat deelnemen aan de globalisering van de economie en de binnenlandse politiek sneller democratiseert, en hij komt naar Vietnam om hulp te vragen bij het opsporen of uitleveren van de 2000 Amerikaanse soldaten, die na de oorlog als vermist zijn opgegeven. Zij vochten in Vietnam, maar hun lichamen zijn nooit gevonden. De Vietnamezen wilden wel graag economische ondersteuning, maar het liefst zonder daar een politiek prijs voor te hoeven betalen. Voor de rest probeerden zij financiële steun te krijgen om de gevolgen van de Amerikaanse chemische bombardementen tijdens de Amerikaans-Vietnamese oorlog te kunnen bestrijden. De meeste mensen zijn blij met het bezoek. Ze willen de oorlog nu graag achter zich laten. Maar een verontschuldiging of het toegeven van spijt over de gebeurtenissen over het verleden kwam er niet.
De verhoudingen zijn nu zijn geneutraliseerd. Vietnam en Amerika zijn niet de beste vrienden, maar vijanden zijn zij ook niet meer. De muur van alle gesneuvelde soldaten.
Inleiding
Naar aanleiding van de opdracht om een profielwerkstuk te maken, hebben wij (Lorenzo en Arash) eens grondig naar een goed onderwerp gezocht. Op een dag zijn wij tot de conclusie gekomen dat wij het over de Vietnam oorlog zouden doen. Dat had een aantal redenen.
Ten eerste is het goed om meer kennis op te doen van een onderwerp waar je zelf niet zoveel van weet. Ten tweede is een van de examenonderwerpen Vietnam. Twee vliegen in een klap zou je kunnen zeggen.
In dit werkstuk zullen wij ons gaan verdiepen in de oorlog en willen wij eigenlijk maar 1 ding weten; Wie is er schuldig aan de Vietnam oorlog?
Wij hebben de volgende deelvragen opgesteld;
• Wat zijn de oorzaken van de Oorlog in Vietnam?
• Hoe groot was de angst voor het communisme?
• Hoe is de oorlog verlopen?
• Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
• Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
• Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
Werkplan
Wat ga ik onderzoeken of ontwerpen?
Wij zijn op het onderwerp Vietnam oorlog gekomen. Dit onderwerp sluit heel goed aan bij ons examen, omdat wij dat ook een onderwerp van het examen is.
Onze hoofdvraag luidt; Wie is er schuldig aan de Vietnam oorlog?
Deze hoofdvraag gaan wij beantwoorden d.m.v. deelvragen;
• Wat zijn de oorzaken van de Oorlog in Vietnam?
• Hoe groot was de angst voor het communisme?
• Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
• Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
• Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
Wij hebben zelf de verwachting dat Amerika de hoofdschuldige is. Wat zou zo’n klein landje als Vietnam aan schuld hebben aan zo’n grote oorlog? Wij zullen gaan onderzoeken of het waar is of Amerika schuldig is aan de oorlog.
Hoe ga ik dat onderzoeken?
Wij hebben besloten om alles zelf te doen. Zonder enige hulp van begeleiders. Internet is onze enige bron die wij gaan gebruiken, want bijna alles wat op televisie, in krant of boeken staat, is te vinden op internet. Wij hebben per deelvraag bepaald wie wat doet. Dat hebben wij gedaan, omdat de een meer weet over een bepaald onderwerp dan de ander.
De tijdsplanning is te vinden in ons logboek.
De oorzaken van de oorlog in Vietnam.
Vanaf de 2e helft van de 19e eeuw tot aan de WO II was Vietnam al een Franse kolonie. In die periode was Frankrijk daar de baas. Tijdens WO 2 hadden de geallieerden (Engeland, Frankrijk, Amerika) een samenwerkingsverband met Rusland tegen de gezamenlijke vijand: Nazi-Duitsland.
Vietnam werd in die tijd bezet door de Japanners. In de Franse Kolonie bleef het bestuurt door de Fransen, maar dan wel onder toezicht van Japan. De Fransen voerden een oorlog met de Japanners en wonnen die. In die tussentijd hadden Japanners een keizer uitgeroepen in Vietnam. De Fransen wilden hun kolonie weer terug, maar ze kwamen hierbij in conflict met de Vietnamese nationalisten en communisten. Zij wilden onafhankelijkheid. Een van de belangrijkste communistische nationalisten was Ho Chi min. Hij had tijdens de 2e WO de Vietminh opgericht. Dit was een gewapende organisatie waarin alle nationalistische zaten en vochten onder leiding van de Vietnamese communisten. Deze beweging was tegen de Japanners. De Vietminh was geïnspireerd door de communistische ideologie. Deze communistische ideologie klopte helemaal bij de Vietminh. Ze vonden het streven naar onafhankelijkheid zeer belangrijk. Het communisme voorspelde het einde van het kapitalisme en van het kolonialisme.
In 1945 gaf Japan zich over aan de vijand. De geallieerden hadden afgesproken dat Britse troepen het zuiden van Vietnam mochten bezetten en Chinese het noorden. De troepen waren niet gelijk ter plekke. Ho Chi Minh maakte hier gebruik van en riep de onafhankelijke ‘Democratische Republiek Vietnam’ (DRV) uit. Het had eigenlijk niet veel zin, omdat de Vietminh in Zuid-Vietnam niet echt veel macht had en de Fransen wilden dezelfde situatie als voor de oorlog creëren. Dat betekende dus dat Vietnam een Franse kolonie moest blijven. Wat Ho Chi Minh ook niet had verwacht, was dat de Amerikanen zich tegen hem zouden keren in de strijd tegen de Fransen.
Ho Chi Minh, de oprichter van de Vietminh.
Er ontstond een koude oorlog tussen de Sovjet Unie en de Verenigde Staten. Met "de Koude Oorlog" bedoelen we de spanningen tussen de 2 grootste landen van de wereld. Die 2 landen waren de Sovjet-Unie en Amerika. Het leidde niet tot een direct conflict vandaar ‘koude’ oorlog . Het waren de 2 supermachten van de wereld.De aanleiding van de spanning tussen de VS en de Sovjet-Unie was het verschil in ideologie tussen de twee landen. Ze hadden allebei hun eigen ideeën over hoe de maatschappij er het beste uitzag. Amerika is kapitalistisch. Kapitalisme is een politiek-economisch systeem waarmee wordt geprobeerd zoveel mogelijk winst te maken. Sommige mensen (fabrieksbazen) staan hoger in rang dan de andere (arbeiders). Dit betekent dat er verschillen ontstaan tussen de mensen in de samenleving: er zijn rijkere en armere mensen. In een kapitalistisch land bemoeit de regering zich maar weinig met de economie. Kapitalisme wordt daarom ook wel Economisch Liberalisme genoemd. Niet iedereen werd dus gelijk behandeld. Het grote voorbeeld is de rassendiscriminatie.De Sovjet-Unie was communistisch. Dit is een klasseloze maatschappijvorm met een gemeenschappelijke eigendom van productiemiddelen. Ieder produceert in dit systeem naar zijn vermogen en neemt wat hij nodig heeft. Hier werd naar gestreefd. Alles in het land is bezit van de regering en probeert alle producten eerlijk onder de bevolking te verdelen. Lenin en Stalin zetten dat nog verder door. Zij geven alle boeren hetzelfde inkomen.
De VS en de Sovjet-Unie verschilde erg van mening over wie de beste manier had om een goeie samenleving te vormen. De vrije markt economie Amerika stond tegenover het gemeenschappelijke eigendom van de Sovjet-Unie. De VS had een parlementair bestuur en de Sovjet-Unie een autoritair bestuur. Deze koude oorlog ontwikkelde zich tot een wereldwijd conflict.
In 1948 sloot Stalin de grenzen in Berlijn. Amerika heeft een lange tijd met vliegtuigen voedsel gebracht naar West-Berlijn. Stalin hief de blokkades op. In 1949 kreeg de Sovjet Unie de eerste atoombom. Amerika zag dat als een grote bedreiging en zo ontstond de wapenwedloop. Die wapenwedloop zorgde ervoor dat zij meer en meer wapens gingen aanschaffen om zo groot en sterk te lijken. Stalin, president van Sovjet-Unie. Sloot grenzen in Berlijn.
De situatie dat Oost van West werd gescheiden.
Na WO 2 wilden Frankrijk weer de macht krijgen in Vietnam, maar dat lukte alleen in het zuiden. In 1950 kregen die Vietnamese kregen een eigen staat, hoewel het nog wel onder Frans toezicht stond. In het Noorden konden de Fransen de guerrilla strijd tegen de Vietminh niet meer winnen. Dit kwam ook door de steun van de Sovjet Unie en China aan de Vietminh. De westerse landen en de VS wilden de DRV niet steunen, daarom vroeg Ho Chi Minh steun aan de Sovjet-Unie en China. Zij leverden genoeg wapens en munitie. Ze werden dus sterker dan Frankrijk. De Fransen werden gefinancierd door de VS. Na een tijdje kwamen de 2 vijanden tot een tijdelijke overeenkomst. Die hield in dat Vietnam tijdelijk in tweeën werd gedeeld. Er zouden in 1956 vrije verkiezingen worden gehouden. De Amerikanen brachten een Vietnamees uit Amerika; Ngo Dinh Diem. Maar de Vietnamese bevolking accepteerde hem niet, omdat hij eigenlijk Amerikaan was.
Amerika weigerde nu om de verkiezingen door te laten gaan. Ook in het zuiden van Vietnam kwamen opstanden. De Vietminh uit het zuiden; Vietcong.
Ngo Dinh Diem, bouwde eigen regime in Vietnam. Kennedy liet hem vermoorden. John F. Kennedy werd in 1960 president van de VS. Hij vond dat Amerika de containtment politiek moest toepassen in Vietnam. Hij stuurde daarom Amerikaanse soldaten naar het land. De Vietnam oorlog was toen eigenlijk al begonnen. Ngo Dinh Diem had in de tussen tijd een dictatoriaal regime gebouwd in Vietnam. Hij was intussen een last geworden en daarom besloot Kennedy in1963 dat Vietnamese generaals hem mochten vermoorden.
Na de dood van Kennedy werd Johnson president. Dat verslechterde de situatie in Vietnam snel voor de Amerikanen. De Vietcong werd sterker en sterker. Johnson vond dat als hij terug zou trekken dat het een teken van zwakte zou zijn. Ook is dat slecht voor ze politieke positie. In 1964 deed Johnson mee met de presidentsverkiezingen. Hij wilde een open oorlog met Vietnam.
Hoe groot was de angst voor het communisme?
Om de angst voor het communisme goed te kunnen beschrijven, moeten we kijken wat de oorzaken zijn van de WO 2. Frankrijk en Engeland hadden toen de appeasement-politiek tegen Hitler en Duitsland. Ze grepen niet in toen Hitler het Verdrag van Versailles niet volgde en ook grepen ze niet in toen Duitsland steeds sterker werd, maar dat had een aantal redenen. De Fransen en de Duitsers waren bang voor oorlog. De eerste wereldoorlog had ervoor gezorgd dat het pacifisme ontstond. Pacifisme is het streven naar een duurzame vrede; het afwijzen van iedere vorm van oorlog en zelfs bewapening. Toch kwam er wel meer begrip voor Duitsland. De eisen van Versailles waren veel te hoog. De belangrijkste reden van de appeasement-politiek is dat Duitsland tegen het communisme was. De Fransen en Engelsen hadden vonden het dus wel goed dat er een sterk land was die uitbreiding van het communisme tegen ging. De Fransen en Engelsen hadden liever een agressief Duitsland dan dat het communisme zich zou verspreiden. Hier is goed te zien wat er van Duitsland overbleef ná tekenen van verder van Versailles.
Na de tweede wereldoorlog er twee nieuwe supermachten in de wereld. Amerika en de Sovjet-Unie. In februari 1945 kwamen de drie wereldleiders Churchill, Roosevelt en Stalin bij elkaar in Jalta. Daar werd afgesproken dat Duitsland werd verdeeld. Ook Berlijn werd verdeeld in 5 stukken, hoewel het in de Sovjet-Unie viel. Roosevelt was overleden en werd opgevolgd door Harry Truman. Truman wantrouwde de Sovjet-Unie. Stalin wilde veiligheid creëren en ook streefde hij naar afhankelijkheid van die gebieden. Stalin maakte contacten tussen Oost- en West-Europa onmogelijk door het ‘ijzeren gordijn’. Vanaf 1946 werd het ene na het andere land communistisch in het oosten, het westen deed niks. De Verenigde Staten had geen begrip voor Rusland. De VS was er van overtuigd dat de Sovjet-Unie de hele wereld wilde veroveren. De Sovjet-Unie had weer geen begrip voor de VS. De Sovjet-Unie dacht dat ze alleen maar uit waren op economische macht. Door middel van propaganda werd een soort vijandbeeld gecreëerd. Dit zorgde voor veel angst. In 1947 kwam de VS met Marshallhulp. Door Europa te helpen bij de wederopbouw had het communisme minder kans om hier ook te komen. De mensen zouden het iets beter krijgen en de onrust nam af. De communisten hadden zo geen kans. De Sovjet-Unie weigerde deze hulp en gaf geen toestemming om Oost-Europa ook die hulp te laten geven. Door de Marshallhulp kwam er een scheiding tussen de twee gebieden. Deze Marshallhulp was onderdeel van de containment-politiek. Ook een onderdeel van deze politiek was de Truman-doctrine. Dit betekende wel dat de VS ook ‘foute’ regeringen steunde, als ze maar anticommunistisch waren.
In 1949 werd de NAVO opgericht. Dat was een militair bondgenootschap dat het Westen moest beschermen tegen een aanval van de Sovjet-Unie. Oost en West waren vijandig geworden; de Koude Oorlog was begonnen. Ook de dekolonisatie speelde een grote rol in de Koude Oorlog. Doordat ook China communistisch was geworden, was de VS extra scherp. Op een persconferentie in 1954 kwam Eisenhouwer met de dominotheorie. Deze theorie hield in dat als één land in Azië communistisch werd dat het als een dominospelletje de rest aan tikte en ook communistisch werd. De Verenigde Staten gaf de Aziatische landen alle steun op politiek,economisch en militair gebied. Ook was er in de jaren 50 de eerste echte oorlog tussen Oost en West. De Sovjet-Unie had het noorden in 1945 op Japan veroverd en de VS het zuiden. Het zuiden was niet democratisch, maar dat vond VS niet erg. Alles beter dan communistisch. In juni 1950 vielen Noord-Koreaanse militaire het zuiden binnen. Ze veroverden een groot deel van het zuiden en ook de hoofdstad Seoel. Die veroveringen gingen makkelijk omdat heel veel mensen uit het Zuiden Noords waren. De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie hadden niks met de aanvallen te maken. Het was dus een idee van Korea zelf. Twee dagen na de aanval vroegen de Verenigde om militaire hulp aan Zuid-Korea. Dit was de eerste keer dat de VN in een gewapend conflict meededen.
Soldaten uit allerlei landen vochten tegen Noord-Korea totdat de Chinezen zich er weer mee gingen bemoeien en weer terug naar de oude situatie brachten. In 1953 tekende ze de wapenstilstand. Door deze Koreaanse oorlog waren de wapens toegenomen. In 1955 richtte de Sovjet-Unie de Warschaupact op. West-Duitsland mocht herbewapenen. Stalin overleed in 1953 waardoor Chroesjtsjov aan de macht kwam. Chroesjtsjov was tegen het idee van Stalin dus hij kondigde de destalinisatie aan. In de communistische landen ontstond ophef. In polen werd een arbeidersopstand met geweld aangepakt. Amerika wilde dat Vietnam in geen geval communistisch werd. Zij wilden ervoor zorgen dat de Sovjet-Unie en China geen grote invloed zouden hebben op Vietnam. Chroestjov, vervanger van Stalin. Chroestjov was tegen het beleid van Stalin.
Hoe is de oorlog verlopen?
Baines Johnson was de nieuwe president van Amerika. Hij had grote plannen voor de binnenlandse problemen, daarom wilde hij de oorlog in Vietnam zo snel en goedkoop mogelijk laten verlopen. Het doel was om Zuid-Vietnam democratisch te maken, dus niet communistisch. De VS had alle tijd om zich terug te trekken, maar dat vonden zij slecht voor hun imago.
De VS besloten een oorlog te gaan voeren met de volgende 3 uitgangspunten:
• De oorlog winnen, zonder het inzetten van nucleaire wapens
• Het oorlogsgebied moet beperkt blijven tot alleen Vietnam
In de tussentijd was de aanhang van de Vietcong erg gegroeid. Toch waren de Amerikanen niet onder de indruk van de militaire kracht van het Noord-Vietnamese leger en de Vietcong. Zij dachten dat deze oorlog snel voorbij zou zijn. Amerika wilde niet dat de wereldvrede eronder zal leiden. Daarom had de VS een deal met China gemaakt. Zij hadden afgesproken dat de VS en China elkaar niet militair zouden aanvallen. Het zou niet tot een militair conflict mogen leiden. komen. Noord-Vietnam steunde de Vietcong in het zuiden door ze wapens te leveren. Dit wilden de Amerikanen tegengaan. De Amerikaanse luchtmacht begon daarom in maart 1965 met bombardementen op Noord-Vietnam te gooien en stuurde ook in dezelfde maand nog meer militairen naar Zuid-Vietnam. De Amerikaanse strategie van de luchtmacht werd de ‘Rolling Thunder’ genoemd. Amerikaanse vliegtuigen wierpen 8 miljoen ton bommen op Vietnam. Vele ervan waren brandbommen gevuld met napalm die het gebied onmiddellijk in brand zetten. Ze verwoestten enorme gebieden waarbij veel mensen werden gedood en verwond. De Amerikanen hoopten dat het Noorden door de bombardementen geen steun meer zou verlenen aan de Vietcong. In de tussen tijd bombardeerden de VS ook Zuid-Vietnamese doelen waar de Vietcong ook actief was. Dit kostte veel levens onder de burgers. Zelfs burgers die de Amerikanen moesten beschermen gingen dood. Het bombarderen duurde ruim 3 jaar lang. De VS bereikten hun doel niet, want de Vietcong ging steeds meer terugvechten.De Vietcong was ook goed georganiseerd en had vele geheime ondergrondse tunnels, waarmee ze de vijanden goed konden verassen.Op het land konden de Amerikanen het ook niet winnen.
Dat heeft verschillende oorzaken:
• Er waren erg veel soldaten nodig op de bases waar de bommenwerpers stonden en beschermd moesten worden. De bases beschermen was erg moeilijk, omdat de vijand overal aanwezig kon zijn. De vijand was gekleed als normale burgers. Het aantal soldaten dat benodigd was om een basis te beschermen was dus heel hoog. Zo konden ze de soldaten niet voor andere doelen inzetten.
• Aan het Zuid-Vietnamese leger had de VS vrij weinig. Ze waren er voor aanvulling• Het was een guerrillaoorlog, dus dat was iets heel anders dan alle oorlogen die Amerika had gehad. Het Amerikaanse leger raakte zo uitgeput, ze werden aangevallen wanneer zij het niet verwachtte en dan weer een hele tijd niet.
• Voor de Vietcong was het niet moeilijk om hun vijanden te raken in de steden en de legerplaatsen. Zij wisten waar de geallieerden zich bevonden en ze konden ongezien bommen plaatsen in de steden. De acties van de Vietcong waren dus erg doeltreffend.De Amerikanen moesten nu ook naast alleen aanvallen zichzelf ook zien te verdedigen tegen de onverwachtse aanvallen van de guerrilla’s.
In 1965 waren er van de ruim 180.000 Amerikaanse soldaten in Vietnam 636 slachtoffers. In 1968 waren er 536.000 soldaten waarvan 30.600 Amerikaanse doden.De Amerikanen gingen velden in brand steken en een chemisch ontbladeringsmiddel genaamd, Agent Orange inzetten om er voor te zorgen dat de Vietcong geen verrassingsaanvallen meer kon uitvoeren vanuit het land. De Vietcong was ook goed georganiseerd en had vele geheime ondergrondse tunnels.Aanvankelijk was de Amerikaanse media positief over de Vietnam oorlog. De VS begon ook cijfers te publiceren met het aantal gesneuvelde soldaten van de vijand, maar daarbij gingen ze liegen over de aantallen, zodat het zou lijken alsof de VS de oorlog wonnen.
Ondertussen steeg het aantal dode Amerikanen snel. Door dit gestegen aantal begonnen meerdere kranten en tv-zenders vragen te stellen over Johnson’s politiek ten opzichte van Vietnam. Veel Amerikaanse soldaten werden depressief, omdat zij eigenlijk machteloos waren tegen de guerrillatactiek. De media in de VS ving hier veel van op en in Amerika ging steeds meer het beeld ontstaan, dat de Amerikaanse soldaten gruwelijke moorden pleegden, terwijl ze geen overwinningen boekten en dat ze in een hopeloze strijd terecht waren gekomen. De Amerikanen thuis reageerden door in steeds grotere aantallen te weigeren in dienst te gaan voor de oorlog.De regering echter ging de mensen dwingen. Vooral armen en zwarten waren de dupe. Rijken konden de dienst makkelijker ontlopen. Dit leidde tot woede onder de bevolking.
De mensen keerden zich tegen Vietnam oorlog. Er waren in de hele wereld protesten tegen de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnam oorlog. Er waren miljoenen mensen in de VS en andere landen die meededen aan allerlei soorten protesten. Johnson had zijn populariteit verloren door het sturen van steeds meer Amerikaanse troepen naar Vietnam en stelde zichzelf niet verkiesbaar voor de volgende presidentsverkiezingen. In november 1969 werd Nixon tot president gekozen. Hij beloofde dat hij de oorlog eervol zou beëindigen. Dit hield in dat hij de Amerikaanse troepen zonder gezichtsverlies te leiden uit Vietnam zou terugtrekken. President Nixon ging door met het sturen van soldaten naar Vietnam. Maar hij begon ook met een project dat hij de ‘Vietnamisering’ noemde. Dit betekende dat hij Zuid-Vietnam sterk genoeg wilde maken om de communisten te verslaan zonder de steun van de Amerikaanse soldaten.
In 1969 gaf Nixon de hulp aan Zuid-Vietnam met legermaterieel en meer adviseurs om de Zuid-Vietnamezen te trainen. Tegelijkertijd kwamen de eerste soldaten terug uit het oorlogsgebied naar Amerika. Het aantal nam in 1969 af met ruim 60.000 soldaten. De bombardementen op Vietnam gingen ondertussen wel gewoon door. Ze werden zelfs zwaarder. Ze wilden hiermee de Noord-Vietnamezen tot onderhandeling dwingen. Ook wilden de VS betere verhoudingen aangaan met de Sovjet-Unie en China. Als de verhoudingen beter waren, zouden de Sovjet-Unie en China geen steun meer geven aan het Noorden. De Vietcong maakte veel gebruik van een route door Cambodja om aan te vallen en voorraden te vervoeren, de Ho Chi Minh Route. Ze wisten dat de Amerikanen hen daar niet konden raken, omdat ze geen oorlog wilden met Laos of Cambodja. Maar zelfs toen de Amerikanen daar begonnen met bombardementen had dat weinig effect op het vervoer door Cambodja. Er reden geen grote vrachtwagens over de Ho Chi Minh Route. Die was maar een paar meter breed. Het was overkoepeld door het oerwoud en werd gebruikt door de Vietcong die te voet of per fiets gingen. De route was ook honderden kilometers lang en dus is het wel duidelijke dat het geen gemakkelijk doelwit voor bombardementen was.
Hoewel de VS langzaamaan de relaties met China en de Sovjet Unie verbeterde, veranderde er weinig in Vietnam. De vredesbesprekingen werden steeds afgewezen waardoor Nixon zich gedwongen voelde de bombardementen op het noorden te vergroten. Pas in december 1972, toen de bombardementen beëindigd werden, gingen ze weer rond de tafel zitten. De vredesonderhandelingen in Parijs verliepen slecht. Uiteindelijk kwamen ze in januari 1973 tot een vredesovereenkomst. Amerika beloofde binnen 60 dagen hun troepen terug te trekken. De Noord-Vietnamezen namen dit voorstel vooral aan omdat ze wisten dat de Amerikanen zich graag wilden terugtrekken en toch niet meer terug zouden komen.
Bijna gelijk nadat de Amerikanen waren vertrokken begonnen de Noord- en Zuid-Vietnamezen weer met oorlog voeren. In 1975 viel Noord-Vietnam het Zuiden binnen. In maart veroverden ze Da Nang en op 21 april vluchtte de Zuid-Vietnamese president Thieu uit Saigon. Toen Saigon dreigde te vallen evacueerde de VS 20.000 Amerikaanse burgers. Dit waren grotendeels alleen maar mensen van de regering met hun gezinnen. Heel veel overgebleven Vietnamezen wilden ook geëvacueerd worden, omdat ze bang waren dat de communisten hun zouden doden of gevangen nemen omdat ze de Zuid-Vietnamese regering hadden gesteund. Op 30 April gaf de president het op, hij gaf het Zuiden op. De oorlog was nu officieel voorbij en de communisten waren de winnaars. Saigon kreeg een nieuwe regering en een nieuwe naam. Voortaan zou de stad Ho Chi Minh-stad worden genoemd. Het Noorden en Zuiden van Vietnam werd verenigd in één land. Het nieuwe land werd de Socialistische Republiek Vietnam genoemd. Veel mensen vluchtten uit Zuid-Vietnam, omdat zij dachten dat de communisten hun zouden vermoorden. Dat gebeurde niet. Honderdduizenden mensen werden wel naar ‘heropvoedingskampen gestuurd en gedwongen aanhangers van het communisme te worden. In de kampen werden veel mensen mishandeld en sommigen werden gemarteld of zelfs vermoord. op dit kaartje is te zien dat Vietnam één land was geworden. Geen onderscheid tussen Noord en Zuid.Vietnam helemaal werd communistisch!
Wat waren de reacties op de oorlog van de burgers?
Door de opkomt van de televisie in de jaren ‘60, konden de mensen thuis de oorlog ook volgen. Hierdoor komt de oorlog in Vietnam wel heel dichtbij voor de Amerikanen. In het begin is de media nog wel positief over de oorlog. Later worden ze zeer kritisch en negatief. Dit zorgde ervoor dat de Amerikanen een eigen mening konden vormen over de gebeurtenissen. Ondanks de miljarden dollars en al die soldaten die naar Vietnam werden gestuurd, kon de VS de communisten niet verslaan. De mensen thuis konden dat nu ook zien en zij konden nu een eigen beeld vormen van de oorlog.De media gaf de mensen thuis een beeld dat de Amerikanen de oorlog makkelijk zouden winnen. Maar integendeel was waar, de media loog.Ook de mening van de Amerikanen verandert rond de jaren ’60. Voor die tijd waren ze nog aardig positief over de oorlog , met uitzondering van een kleine groep studenten, intellectuelen, kunstenaars en pacifisten.
Rond de jaren ’60 verandert dit.
Dat kwam onder andere door:
- De protestbewegingen van de jongere.
-De dienstplicht en het ontwijken daarvan.
- Rapportages over oorlogsmisdaden en het drugsgebruik.
- Verhalen van veteranen.
- Het aantal doden dat bleef groeien en de vele body bags die terugkwamen uit de VS.
- De inzet van napalm en ontbladeringsmiddelen.
De eerste protestacties waren in 1965. Door de dienstplicht gingen kregen mensen een grotere drang om te gaan protesteren. Oproepkaarten werden verbrand. Op 16 en 17 oktober 1965 werden de eerste demonstraties gehouden. In Berkeley waren tienduizend mensen op straat. Op 31 oktober schreven 650 hoogleraren aan Johnson een brief waarin zij hem vroegen ‘het bloedvergieten in Vietnam te staken’. Ook schreven zij dat ze zich bleven verzetten tegen de oorlog in Vietnam. Op 15 april van dat jaar kwamen in New York 125.000 mensen bij elkaar. Het hoogtepunt was een protestmars van ongeveer 100.000 mensen naar het Pentagon. Een bestorming op het gebouw werd tegengehouden. Er werden 700 deelnemers gearresteerd. Een gevolg van deze acties was dat op 10 juli 1968 de bekende kinderarts B. Spock, de studentenpastor W. Coffin, de schrijver N. Mailer en de student M. Ferber werden veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Zij hadden de mensen geadviseerd zich aan de dienstplicht proberen te ontwijkenDemonstranten liepen zingend door heel Amerika.Toen president Johnson op 31 maart 1968 zei dat hij de bombardementen zou stoppen op Vietnam,vredesonderhandelingen zou beginnen en zich niet herkiesbaar liet zijn, had rust gebracht onder de Amerikanen die tegen de oorlog waren. De regering kon kiezen om de dienstweigeraars te negeren of gevangen te zetten. Dit zou betekenen dat er tienduizenden mensen gevangen gezet moesten worden. Ook ouders zouden moeten worden opgepakt omdat ze de wet overtraden door hun kinderen te adviseren de dienstplicht te weigeren. Door de oorlog keerden honderdduizenden zich tegen hun eigen land. Ze vonden de oorlog zinloos en wreed. Ook keerden zij zich tegen de democratie, want in een democratie wordt geluisterd naar het vol. Dat was in dit geval niet zo. Ze werden het eens met de Sovjet-Unie. Die zei dat Amerika alleen uit was op geld en macht.Als President Nixon op een gegeven moment de opdracht geeft om Cambodja in te nemen, komen er protesten vanuit de hele wereld. In juni 1969 zei Nixon dat de dienstplicht zou worden afgeschaft. Door deze maatregel nam Nixon de tegenstanders van de oorlog binnen twee jaar af. Met de dreiging van de dienstplicht verdween ook de wil om tegen de oorlog te demonstreren. Hierdoor dacht Nixon dat ze eigenlijk helemaal niet tegen de oorlog waren, maar alleen tegen de dienstplicht. Dat werd verkeerd gedacht. De studenten hielden op Amerikaanse universiteiten grote demonstraties tegen de VS in de oorlog. De protesten liepen uit de hand toen vier studenten op de Kent Stat Universiteit in Ohio werden doodgeschoten. Ze kwamen om bij acties van de politie en soldaten die de demonstranten wilden tegenhouden. Alle universiteiten werden tijdelijk gesloten.
In deze hele periode is er veel veranderd in de VS:
• Het aannemen van progressieve wetgevingen, welke sinds 1930 aangehouden waren, deze werden gevolgd door de frustratie van het niet functioneren van de wetgeving.
• Mensen leken na te gaan denken of alles wat ze nu accepteerden eigenlijk wel goed was.
• Een beweging van de jongeren om de maatschappij te veranderen.
• Toenemende geweld, toenemende rellen, straatgevechten tussen politie en demonstranten
• De moord op M. Luther King en Kennedy.
Ook in Nederland werd er gedemonstreerd tegen Vietnam oorlog. De meningen zijn ernstig verschillend over de Amerikanen. Net als in Amerika zijn het vooral de jongeren die protesteren. De ouderen zijn rustiger, omdat zij de Amerikanen nog steeds als de bevrijders zien. De Amerikanen hebben hun geholpen met de wederopbouw van het land. Ze hebben een groot vertrouwen in de Amerikanen en het is onmogelijk voor hun om te denken dat het verkeerd is. De jongere generatie die na de oorlog is geboren staan veel bozer tegenover de oorlog. Tot het einde van de oorlog werden er elk jaar wel een aantal demonstraties gehouden. Nederlands protest tegen de oorlog.
Wat zijn de gevolgen geweest van de oorlog voor Amerika en Vietnam?
De Vietnam oorlog grote gevolgen gehad, zowel in Vietnam als bij de Verenigde Staten. We zetten ze hieronder op een rijtje. We beginnen met Amerika.
Na deze oorlog was de kijk op de VS in de wereld toch veranderd. Ze hadden er in iedere geval geen goede naam aan overgehouden. Heel veel mensen in eigen land en het buitenland waren het niet eens met de manier waarop de VS hadden gehandeld in Vietnam. Ook waren er een aantal schandalen van de Amerikaanse kant, zo bleek dat Amerikaanse soldaten gruwelijke oorlogsmisdaden hadden gepleegd. Dit sprak veel mensen in de wereld niet aan. Het bleek dus dat het grote voorbeeld van democratie in de wereld(de VS) ook schandalige en ernstige fouten maakten. Velen vroegen zich af, of deze daden niet gruwelijker waren dan het kwade communisme wat ze wilden bestrijden. Behalve dat de oorlog Amerika veel negatieve publiciteit opbracht, hadden de Amerikanen er een trauma aan over gehouden. Zij hadden met de modernste leger voor het eerst in de geschiedenis een oorlog verloren. Dit kwam hard aan voor de Amerikanen die zich erg machtig voelden en schaadde hun ego. Ook de Amerikaanse soldaten die hadden gevochten in Vietnam hadden het niet makkelijk toen ze terugkeerden naar Amerika. Ze werden niet ontvangen als helden. Ze werden gezien als oorlogsmisdadigers en ze konden vaak niet in het openbaar over hun gebeurtenissen praten. Amerika wilde niet dat er nog meer negatieve verhalen zouden komen over de gang van zaken tijdens de oorlog.
Bij de Amerikaanse bevolking was er nog meer veranderd. Omdat rijken, vooral blanken in Amerika zich gemakkelijk konden afzien aan de dienstplicht waren de zwarte Amerikanen in de meerderheid in Vietnam. Natuurlijk vonden veel zwarten dit oneerlijk en vroegen zich af waarom ze nou eigenlijk ver weg van huis een oorlog uitvochten voor iets waar zij zelf niet achter stonden. Ze vochten voor de democratie, waarin iedereen gelijk is, maar waarom was daar in hun geval dan geen sprake van? De Amerikaanse regering heeft wel als tegenprestatie studiebeurzen beschikbaar gesteld voor soldaten die terugkwamen. Zo konden blanke, maar vooral ook veel zwarte jongens een carrière opbouwen.
De Vietnamoorlog stelde de hereniging van Noord- en Zuid-Vietnam simpelweg 20 jaar uit, tegen een gruwelijk hoge prijs.
De gevolgen van de oorlog waren in Vietnam ook duidelijk aanwezig. Zuid-Vietnam zag na de snelle nederlaag in hoe zwak zij eigenlijk wel niet waren en het leger niets voorstelde zonder de Amerikaanse soldaten. Veel Zuid-Vietnamezen probeerden te vluchten nadat ze veroverd waren. Velen van hen kwamen terecht in Europa of de VS. Anderen werden in heropvoedingskampen gestopt waarbij slachtoffers vielen. Er kwam een communistische dictatuur, vooral veel Vietnamezen het slecht hadden. Door de particuliere bedrijven tot gemeenschappelijk eigendom te maken daalde de productie nog sterker en de economie kwam nauwelijks op gang. Vele burgers waren dood en families waren als gevolg van de oorlog uit elkaar gevallen. Mensen met verwondingen konden nauwelijks verzorgd worden, omdat hiervoor niet genoeg middelen waren. Door de chemische ontbladeringsmiddelen die in de oorlog door de Amerikanen werden gebruikt was de plantengroei ernstig aangetast en de bodem vervuild. Tegenwoordig worden nog steeds kinderen geboren met een geestelijke of lichamelijke handicap, als gevolg van de chemische middelen. Vele irrigatiesystemen waren vernietigd door de bombardementen. Het is dus duidelijk dat het moeilijk was voor de boeren om opnieuw te beginnen en voedsel te verbouwen. Ook lagen mijnen overal nog verspreid over grote gebieden, die ook nog lange tijd na de oorlog slachtoffers hebben geëist. De bombardementen hebben veel steden vernietigd die weer opgebouwd moesten worden. Dit kost ze natuurlijk erg veel geld. Dorpen werden tijdens de oorlog vaak beschoten omdat zij soms dienden als machtsbases van de Vietcong. Vele Zuid-Vietnamezen vluchtten hierdoor weg voor het oorlogsgeweld, daardoor raakte het Zuid-Vietnamese platteland ontvolkt en groeide de bevolking in de steden explosief (urbanisatie). De economie van Zuid-Vietnam werd ook aangetast door de aanwezigheid van vele Amerikanen. De landbouw en industrie werden verwaarloosd en in de steden ontstond door de Amerikaanse dollars een welvaart. Hiervan profiteerde maar een kleine groep mensen, zoals winkels en de horeca. Maar toen de Amerikanen vertrokken en de dollar wegviel, viel ook dat kleine beetje welvaart weg. De afschuwelijke gebeurtenissen in de oorlog kunnen ook niet zomaar worden vergeten door de Vietnamezen. Ook diegene die voor de Amerikanen waren kregen nadat ze de oorlogsmisdaden zagen of hadden meegemaakt ook een haat tegen hen. En omdat velen deze gebeurtenissen niet kunnen vergeten, verdwijnt de haat ook niet zomaar.
Hoe is de relatie nu tussen Amerika en Vietnam?
In 1983 werd er in Washington het Vietnam Veterans Memorial onthuld. Het monument bestaat uit een granieten muur met daarop de namen van alle gesneuvelde Amerikaanse soldaten. In 1993 werd de hervormer Vo Van Kiet tot minister-president gekozen in Vietnam. Dit was het sein voor de Amerikanen om in februari 1994 het handelsembargo op te heffen en in 1995 werden de diplomatiek betrekkingen weer opgehaald. De economische sancties, die in 1975 tegen Vietnam werden ingesteld, werden opgeheven. In 2000 is president Bill Clinton de eerste die Vietnam bezoekt, sinds het einde van de oorlog. Hij ging vier dagen naar Vietnam en dit bezoek is zijn laatste buitenlandse reis als president van Amerika. Hij was er met zijn vrouw en dochter. In Vietnam heeft hij gepraat met Tran Duc Luong, de toenmalige president van Vietnam, en met premier Phan Van Khai. Daar hebben ze het over een betere samenwerking gehad en ook bezocht Clinton de graven van soldaten. Ook heeft Clinton een toespraak gehouden voor een publiek van studenten aan de universiteit van Hanoi. Clinton was toen zelf ook een dienstweigeraar. Hij bezocht Vietnam met twee doelen. Hij wil dat Vietnam gaat deelnemen aan de globalisering van de economie en de binnenlandse politiek sneller democratiseert, en hij komt naar Vietnam om hulp te vragen bij het opsporen of uitleveren van de 2000 Amerikaanse soldaten, die na de oorlog als vermist zijn opgegeven. Zij vochten in Vietnam, maar hun lichamen zijn nooit gevonden. De Vietnamezen wilden wel graag economische ondersteuning, maar het liefst zonder daar een politiek prijs voor te hoeven betalen. Voor de rest probeerden zij financiële steun te krijgen om de gevolgen van de Amerikaanse chemische bombardementen tijdens de Amerikaans-Vietnamese oorlog te kunnen bestrijden. De meeste mensen zijn blij met het bezoek. Ze willen de oorlog nu graag achter zich laten. Maar een verontschuldiging of het toegeven van spijt over de gebeurtenissen over het verleden kwam er niet.
De verhoudingen zijn nu zijn geneutraliseerd. Vietnam en Amerika zijn niet de beste vrienden, maar vijanden zijn zij ook niet meer. De muur van alle gesneuvelde soldaten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
P.
P.
waarom is de Vietnamoorlog begonnen
6 jaar geleden
Antwoorden