Hitler

DEELVRAGEN
1 hoe verliep zijn jeugd? Hitler werd geboren op 20 april 1889, in een herberg in Braunau am Inn. Hij groeide op met een oude vader en een vrij jonge moeder. Hij was het derde kind uit het derde huwelijk van zijn vader, die een lagere Oostenrijkse douane beambtenaar was. Hij had nog een halfbroer, halfzus en nog een jonger zusje. Hitler bezocht de Realschule te Linz, maar maakte zijn school niet af. Dit kwam onder andere doordat hij, volgens eigen zeggen, de problemen in de wereld zich heel erg aantrok. Hij heeft daarom ook nooit echt kind kunnen zijn. Hitler wilde graag schilder worden, maar werd door de Academie voor Beeldende Kunst te Wenen tweemaal afgewezen wegens gebrek aan talent. Zijn vader vond altijd al dat hij ambtenaar moest worden. Hierdoor was de verhouding die hij met zijn vader had heel erg gespannen. Hitler heeft een christelijke opvoeding gehad. Op 21 december 1908 overleed Hitler’s moeder. Dit kwam als een hele grote klap voor hem, want hij had altijd veel van zijn moeder gehouden. Zijn vader was toen al overleden en Hitler besloot hij om naar Wenen te vertrekken, om daar voor zichzelf te gaan zorgen. Hij probeerde nog een opleiding voor architect te volgen, maar dit mislukte, omdat hij geen middelbare school diploma had. Hij leefde een heel erg onzeker bestaan. Hij tekende prentbriefkaarten, die een vriend van hem dan verkocht. Ook kreeg hij zo af en toe geld van zijn tante. Rond 1910 begon Hitler de politiek in Oostenrijk te volgen waardoor hij verstand kreeg van de gang van zaken binnen de politiek. Al snel had hij door dat hij een hekel had aan de sociaal democratische partij. Dit was omdat hij hele andere politieke standpunten had als deze partij. Hij ging uitpluizen waarom die partij aan zo’n groot succes was gekomen. Volgens Hitler waren er 3 punten die de partij naar de top zou hebben geleid: 1. Ze konden een massabeweging in het leven roepen, iets dat elke politieke partij moest kunnen om groot te worden. 2. Ze hadden ontdekt hoe je de propaganda onder de mensen moest brengen zodat ze het aannamen. 3. Ze kenden het gebruik van geestelijke en fysieke terreur. In 1913 verliet Hitler Wenen. Hij had daar helemaal niets of niemand en had ook geen echte vrienden. Hij had alleen veel zekerheid in zichzelf en dat is ook de reden waarom hij het zo ver heeft kunnen schoppen in zijn leven. Hij besloot om naar Munchen te gaan. Toen in 1914 de eerste wereldoorlog uitbrak, besloot Hitler te gaan vechten voor Duitsland. Voor dit land had hij altijd al wat gevoeld. Hij vond dat er eigenlijk geen scheiding tussen Duitsland en Oostenrijk hoorde te zijn. Deze scheiding was in de Krimoorlog ontstaan, nadat Oostenrijk veel gezag en invloed had verloren binnen de Duitse politiek. Pruisen werd economisch en militaristisch steeds belangrijker en zag er niet tegenop om de Oostenrijkse invloed te gaan bestrijden. Dat zorgde ervoor dat er in 1866 een Duitse broederoorlog uitmondde, waarbij Oostenrijk en zijn bondgenoten een nederlaag leden. Door deze oorlog werd er de Vrede van Praag getekend en de Duitse Bond viel uiteen. Oostenrijk werd als machtsfactor gezien en daarom voorgoed uit de Duitse politiek verdrongen. Hitler had zich altijd veel meer Duitser gevoeld als Oostenrijker. Hij meldde zich aan bij het Duitse leger. Hij kreeg binnen het front drie onderscheidingen, maar werd nooit meer dan een korporaal, omdat zijn opleiding gewoonweg te laag was. Hij raakte ook twee keer gewond en in 1918, toen Duitsland zich overgaf, lag Hitler bijna blind in het ziekenhuis ten gevolge van een gasaanval. 2 politieke achtergronden Hitler vindt de politiek Hitler werd uit het hospitaal ontslagen nadat hij gewond was geraakt in de eerste wereldoorlog, en kwam in het Duitsland terecht van vlak na de eerste wereldoorlog. Hij bleef op het rooster van zijn legeronderdeel staan tot april 1920, en ging daarna uit het leger. Het vredesverdrag van Versailles vond hij een verschrikking, en om hier iets aan te doen ging hij de politiek in. Als politiek agent werd hij lid van een zeer kleine partij, de Deutsche arbeiters partij in september 1920. In 1920 werd Adolf Hitler verantwoordelijk voor voor de propaganda van deze kleine partij, hiervoor nam hij ontslag uit het leger om zich volledig aan de partij te wijden. Een van zijn eerste veranderingen was de naamsverandering in Nationaal Socialistische Arbeiders-partij. Het woord Nazi werd hier een verbastering van. De partij groeide snel omdat iedereen ontevreden was over de politiek van vlak na de eerste wereldoorlog en het verdrag van Versailles, tevens ging het erg slecht met de economie van Duitsland.
Freikorps In maart 1920 pleegde het leger een coup, en veel ontevreden ex-soldaten trokken naar Munchen waar dit alles gebeurde. Deze ontevreden ex-soldaten waren vlak na de oorlog geörgniseerd met de naam Freikorps. Veel van deze ex-soldaten werden lid van de NSDAP, een van hen een ex-officier, genaamd Ernst Röhm die al lid was voor Hitler was bezig om een soort militaire eenheid van dit Freikorps te maken. Ze werden gerecruteerd als de sterke arm om Hitler en de rest van de partij te beschermen. Ze werden door Hitler gebruikt om partijbijeenkomsten te beschermen en om Socialisten en communisten aan te vallen. In 1921 werd deze groep officieel met als leider Ernst Röhm onder de naam SA (Stormabteilung). Hitler gaat de partij leiden De condities waren nu zo dat veel mensen de partij zeer interessant vonden en lid werden. Hitlers propaganda methoden en arrogantie zorgde ervoor dat er onenigheid ontstond binnen de NSDAP, en Hitler werd gevraagd om zich in te houden. Hitler die het hier absoluut niet mee eens was stelde de NSDAP coor de keus: of ik stap op, of ik word partijleider. Omdat men al het succes aan Hitler te danken had werd hij partijleider met ongelimiteerde macht. Het eerste wat hij deed als partijlijder waren massa bijeenkomsten organiseren. De mensen die aanwezig waren sprak hij fel, en vol passie toe. Tevens leerde hij op deze manier om deze vaak grote massa's mensen voor zich te winnen. Tevens verzamelde hij nu om zich heen mensen die hem persoonlijk trouw waren binnen de partij. Dit waren: Alfred Rosenberg, Rudolf Hess, Hermann Göring en Julius Streicher. The Munich putsch Het hoogtepunt van de snelgroeiende partij was de zogenaamde Munich (Beer Hall) putsch. In november 1923 probeerde Hitler samen met generaal Erich Ludendorff de macht te grijpen. Dit was mogelijk vanwege een laffe oppositie en een net afgetreden regering. Echter deze niet legale manier om de macht te grijpen werd door het leger de grond ingedrukt. Tevens moest Hitler voor het gerecht komen waar hij veroordeeld werd tot 5 jaar gevangenisstraf. Hiermee leerde Hitler dat via de legale manier aan de macht komen toch verstandiger was. Ook had hij met deze actie enorm veel publiciteit weten te trekken, die hij zeer handig gebruikte. In de gevangenis waar hij uiteindelijk maar 9 maanden zeer comfortabel zat schreef hij het eerste deel van het beroemde boek, Mein Kampf. De wederopbouw van de partij Tijdens Hitlers afwezigheid (gevangenisstraf) viel de partij door interne oneenigheid uit elkaar. Nadat Hitler vrij kwam stond hij voor een aantal zeer moeilijke problemen. De economie liep goed, en de Duitsers werden weer trots op hun land, het ging weer redelijk goed met Duitsland. Hitler had ook nog de straf gekregen niet meer in het openbaar te mogen spreken tot 1928. Maar de weer heropgerichte partij groeide toch weer langzaam. In 1926 Had Gregor Strassler een rivaliserende nazi-partij opgericht in het noorden, maar Hitler stond sterker. Financiële steun In 1929 begon voor Duitsland weer een periode waarin het slechter ging met de economie, er kwamen meer werklozen. Hitler maakte een alliantie met de nationalist Alfred Hugenberg tegen de andere politieke partijen. Alfred Hugenberg was zeel belangrijk en vooraanstaand in de zakelijke wereld, en zorgde ervoor dat Hitler zeer sterk financieel werd gesteund, dat hij landelijk bekend werd en in de kranten veel over hem werd geschreven.
De winst bij de verkiezingen In 1930 werden er verkiezingen gehouden, deze waren zeer succesvol voor Hitler. Hitlers partij was inmiddels zeer sterk gegroeid en zijn landelijke naamsbekendheid zorgden ervoor dat hij 6.000.000 stemmen kreeg. Hitler stond nu tegenover von Hindeburg in de presidentsverkiezing en hij kreeg 36,8% van de stemmen. Deze hoeveelheid maakte hem zeer machtig binnen Duitsland, maar leverde nog geen presidentschap op. In november 1932 was er een partijstemming, deze viel niet zo heel gunstig voor hem uit, en hij stelde de eis: Ik blijf partijleider of ik stap op. Hitler bleef partijleider. President In januari 1933 werd hij na veel lobbywerk te hebben verricht gevraagd als president door von Hindeburg. Samen met de steun van Papen, Hugenberg en Werner von Blomberg welk minister van defensie werd, aanvaarde hij deze positie. Hij was nu op de positie waar hij zo langzoom van gedroomd had. Nu moest hij zijn macht nog absoluut maken, maar daar had hij al zo zijn plannen voor. 3 Waarom haatte Hitler joden? Op 20 maart 1933 wordt de bekendmaking gemaakt van de stichting van een concentratiekamp in Dachau. Hierin wilde hij alle Joden onderbrengen. Hitler was erg antisemitisch. Dit betekent dat hij een verschrikkelijke haat had tegen Joden. Tevens had Hitler ook een hekel aan zigeuners en homo’s. Hitler vond dat het Arische ras het beste was. Hij vond dit ras superieur. Dit verschijnsel heet ook wel rassenleer. Hitler vond alleen dat het Arische ras mocht blijven bestaan. Wie Hitler precies onder Ariërs vond vallen, heeft hij nooit echt duidelijk gezegd. Waarschijnlijk zouden dat de mensen zijn geweest met blond haar en blauwe ogen. Waarom Hitler zo’n hekel aan Joden had, is ook nooit echt duidelijk geweest. Waarschijnlijk kwam dit deel door zijn onzekere afkomst. Hitler zou in zijn jeugd meerdere malen gepest zijn, omdat hij Joods bloed zou hebben. Het verhaal gaat dat de vader van de vader van Hitler Joods bloed zou hebben. De vader van Hitler was echter een buitenechtelijk kind. Het is dus nooit bewezen of Hitler echt Joods bloed had. Toch had Hitler om al die pesterijen een hekel aan zijn vader, omdat die niet eens kon zeggen of hij wel echt Joods was of niet. Hitler had, volgens eigen zeggen, erg onder die pestrijen geleden en had daarom een hekel aan Joden. Ook gaf hij de Joden de schuld van de problemen binnen de Duitse staat. En hij vond ook dat de Joden de schuldigen waren van de Eerste Wereldoorlog. Hitler gaf de Joden ook op de schuld van het feit dat hij heel lang geen vriendin had. Hij dacht dat Joden alle meisjes misbruikt hadden en gedwongen hadden om in de prostitutie te gaan. Hitler werd gedreven voor haat tegen de Joden. Daarom dat hij alle Joden dood wilde hebben. Na het kamp in Dachau werden er nog veel meer kampen geopend. In 1935 werden de Neurenberg-wetten uitgebracht. In deze wet stond dat Joden niet meer met mensen van het Duitse bloed mochten trouwen. Ook stond in de wet dat Joden geen staatsburgers waren en dus ook niet tot de Duitse nationaliteit werden gerekend. Na de bekendmaking van deze wet, begon de discriminatie tegen de Joden pas echt. Joden in overheidsdiensten verloren hun baan, Joodse kinderen mochten niet meer naar school, Joodse winkels werden geboycot etc. In november 1938 kwam de Joden haat heel erg naar voren. Tijdens de Kristalnacht (deze is zo genoemd door alle ruiten die zijn gebroken), werden Joodse huizen, winkels e.d. geplunderd door hele menigten mensen. 26.000 Joden werden opgepakt en naar concentratiekampen gebracht. Deze gebeurtenis kwam na aanleiding van een poging een lid van een Duitse ambassade in Parijs te vermoorden. Deze aanslag zou beraamd zijn door een Joodse jongen en volgens Hitler was dit niet te accepteren: Een Jood die een Duitse zou willen vermoorden. In de jaren 30 zijn er heel veel Joden vanuit Duitsland gevlucht. Het probleem was, dat ze niet allemaal werden toegelaten in de landen waar ze naar toe waren gevlucht, omdat die landen bang waren voor Duitsland. Die Joden werden weer teruggestuurd naar Duitsland. Ook de zigeuners en homo’s gingen op de vlucht. 4 hoe verliep de oorlog onder zijn gezag? Van president naar dictator Nu Hitler eenmaal de macht bezat moest hij deze uitbreiden en behouden tot absolute macht. Omdat volgens Hitler de verhoudingen in de Reichstag niet meer klopten werden er nieuwe verkiezingen uitgeschreven. De brand in de Reichstag vlak hierna (waarschijnlijk het werk van de Nederlandse communist Marinus van der Lubbe) werkte als excuus voor een golf van geweld. Toen in deze condities de verkiezingen kwamen (5 mei 1933) haalde de Nazi-partij 43,9% van de stemmen. Twee dagen later werden dankzij de nationalistische en de centrum-partij een meerderheid behaald die ervoor zorgde dat Hitler absolute macht kreeg en boven de grondwet kwam te staan. Hitler die nu de absolute macht in Duitsland bezat voelde er niet veel voor om meteen alle dingen radicaal te veranderen maar ging deze langzaam doorvoeren. Hitler wint de steun van het leger Het leger vertrouwde Hitler wel, maar de door Ernst Röhm geleide SA niet. De SA was het persoonlijke leger van Hitler en was al meerdere malen zijn boekje te buiten gegaan door diverse wreedheden. Op 29 juni 1934 liet Hitler Röhm en en enkele andere hooggeplaatste leden van de SA executeren zonder proces. Inmiddels waren de opvolgers al bekend, dit zouden Hermann Göring en Heinrich Himmler worden. Het leger dat zeer blij was met deze beslissing zou nu Hitler steunen, en trouw blijven. Hitler maakte hier handig gebruik van en liet elke soldaat, officier en generaal een persoonlijke eed aan Hitler zelf afleggen. Tevens had Hitler de economie stevig op poten gezet, en het ging goed met Duitsland. Dit samen met het terrorisme zorgde ervoor dat 90% van de mensen Hitler steunde. Hitler richtte vele controlerende overheidsinstanties op met altijd een overlappende taak. Dit zorgde ervoor dat hij alle instanties, zoals Gestapo en SS onder de duim kon houden.
De buitenlandse politiek De buitenlandse politiek kreeg van Hitler de meeste aandacht. Al van begin af aan zat er het plan in zijn hoofd om uit te breiden naar het Oosten. Italië beschouwde hij als natuurlijke vriend. Met Engeland zag hij wel de kans tot een verdrag te komen, en wat betreft Frankrijk wilde hij wraak. Hij zag het duidelijk als zijn taak om het Communisme, Bolsjewisme de kop in te drukken en te vernietigen, maar Hitler moest zijn land dan eerst geschikt maken voor een grote oorlog. Het Duitse leger wordt groter Voordat er land veroverd kan worden zal eerst een groot opgebouwd moeten worden. Dit was echter in het verdrag van Versailles verboden. Door zeer handig gebruik te maken van Propaganda, veelal gericht tegen het Bolsjewisme en het terugtrekken van Duitsland bij conferenties wist hij voor elkaar te krijgen dat Duitsland ongemoeid zijn strijdmacht kon gaan uitbreiden. Om wat zekerheid te krijgen werd een niet aanvalsverdrag getekend met Polen. De Buitenlandse politiek Eenmaal ging Hitler te ver, en dat was in Oostenrijk. De Oostenrijkse nazi's met behulp van de Duitse ambassade probeerden in juli 1934 de macht te grijpen. Dit was echter een complete mislukking en Hitler ontkende alle betrokkenheid. Dankzij zijn vredespropaganda werden de acties van Hitler door Frankrijk, Italië en Engeland vaak niet bestraft. In juni 1935 werd er met Engeland een Marineverdrag ondertekend, en in maart 1936 plaatste hij weer troepen in het gedemilitariseerde Rijnland. Als smoes hiervoor gebruikte hij een zogenaamd pact tussen Frankrijk en Rusland. In oktober 1936 werd de algehele samenwerking tussen Duitsland en Italië officieel als de asladen, niet lang hierna zou ook Japan toetreden. AnschlussRond 1937-38 werd er een nieuw doel bereikt. Hitler had volledig de macht, alle belangrijke landen deden vrijwel niets tegen hem, en het leger was in opbouw. In november 1937 werden de plannen gemaakt voor de verovering van Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije, deze werden in het geheim met de militaire leiders besproken. In februari 1938 werd de Oostenrijkse president, Kurt von Schuschnigg uitgenodigd om naar Hitlers woonplek Bergtesgarden te komen. Hier eenmaal aangekomen werd hem verplicht een document te ondertekenen dat de Oostenrijkse Nazi's de vrije hand zouden krijgen. Eenmaal terug in eigen land verklaarde hij het document niet wettig en ondernam stappen tegen Duitsland. Hitler die hierdoor absoluut niet verrast was, gaf op dat moment opdracht om Oostenrijk te bezetten. Dit gebeurde compleet zonder enige tegenstand.