Drugs

Inleiding Drugs. Iedereen kent het wel. Maar wat kent iedereen wel? Men weet dat het slecht is, en dat je je anders gaat voelen. Maar meer weet de gemiddelde Nederlander niet. Zo weten de meesten niet, dat je er ook gewoon niet meteen aan verslaafd hoeft te raken. Zo weten de meesten ook niet, dat ik wel eens drugs gebruikt heb. Zo weten de meesten ook niet, dat ze zelf wel eens drugs hebben gebruikt of nu nog onder invloed zijn terwijl ze dit lezen. Iedereen heeft toch ook wel eens een glaasje alcohol gedronken, en dat soort "stuff" behoort ook tot de drugs. Waarschijnlijk is het nog wel de drugssoort met de meest ernstigste gevolgen. Waarom dit onderwerp? Drugs heb ik altijd al boeiend gevonden. De ervaringen van iemand anders waren bij mij altijd welkom. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig naar drugs. Ook was het handig om dit onderwerp te kiezen zodat ik het kon combineren met mijn eindpresentatie. Nog een rede is dat ik al aardig wat van drugs wist maar me er nog meer in wou verdiepen.
Drugs, wat is dat? Er zijn ongelofelijk veel soorten drugs. Maar een ding hebben ze met zijn allen gemeen. Ze veroorzaken namelijk een verandering van het menselijke bewustzijn. Je kunt dingen anders voelen, ruiken, zien, enz, maar ook je gevoel of je gedachten kunnen worden versterkt, en ook weer omgekeerd, dat je nauwelijks meer kan denken omdat je zo erg onder invloed bent. Nu mogen we een stof die een verandering aan het menselijke bewustzijn teweegbrengt nog steeds geen drugs noemen. Dit mag namelijk alleen maar als de stof gebruikt wordt met als enig doel een bewustzijnsverandering teweeg te brengen. Een narcosemiddel bijvoorbeeld bij een operatie wordt niet als drug gezien, ook al brengt die wel iets bij het bewustzijn teweeg. Al die drugs zijn onder te verdelen in drie groepen. Elke groep brengt een bepaalde bewustzijnsverandering teweeg. Je hebt de verdovende, de trippende en de verruimende soort. Bij de verdovende drugssoort krijg je een vredig en loom gevoel. De gebruiker ervan voelt zich alsof hij ieder moment in slaap kan vallen. Je vergeet een beetje je problemen. Deze drugs behoren tot de groep der verdovende middelen. Voorbeelden hiervan zijn slaappillen, morfine, heroïne en methadon. Ook alcohol wordt tot deze groep gerekend. De tweede groep drugs geeft een verruimend effect, of een vergroting van het bewustzijn. De gebruiker voelt zich wakker en alert en hij heeft het gevoel dat hij alles en iedereen aankan. Cocaïne, speed en doping behoren tot deze groep. Je staat strak als je zo'n drugs gebruikt. De laatste groep geeft een tripeffect, als je een drug uit deze groep gebruikt ervaar je jezelf en de wereld anders. Deze drugs geven een verandering van het bewustzijn, de tijd en ruimte bestaan niet meer. Voorbeelden zijn paddo’s en LSD, marihuana doet mee als lichte variant. Sommige drugs uit verschillende groepen kunnen natuurlijk wel wat op elkaar lijken. Ook al gebruik je meerdere malen dezelfde soort drug, toch kan het iedere keer wel weer een andere uitwerking hebben. Hoe kom je aan drugs in Nederland? Ten eerste hebben wij Nederlanders een coffeeshop waar cannabis te verkrijgen is. Hier is een heel rare regeling voor. In Nederland is cannabis eigenlijk verboden, maar het wordt gedoogd, wat inhoud dat het door de vingers wordt gezien. Niemand mag cannabis dus in zijn bezit hebben maar omdat het gedoogd is toch ook weer wel. Zo zijn er wat rare problemen ontstaan. De coffeeshop 'mag' namelijk wel cannabis in zijn bezit hebben maar ze kunnen het op geen enkele manier verkrijgen. Want cannabis telen is wel verboden. Dit wordt dan de achterdeurregeling genoemd omdat de telers die hun cannabis aan een coffeeshop willen verkopen dit stiekem via de achterdeur moeten doen. Als je achttien jaar bent mag je legaal een coffeeshop in. Een gram kost gemiddeld vijf euro. Zelf ‘mag’ je ook cannabis telen, namelijk vier planten, voor eigen gebruik. De wiet die iemand in een coffeeshop koopt is op geheime plaatsen geteeld. De vrouwelijke planten moeten eerst een paar maanden groeien waarna de toppen worden afgeknipt, daar zit de werkzame stof THC in. Deze toppen worden gedroogd en zijn dan klaar voor vervoer naar de coffeeshop. Een dergelijk hennepkwekerij wordt meestal door de politie opgerold doordat ze zien dat de stroomrekening heel hoog is, of omdat buurtbewoners de doordringende geur ruiken. Als kweker heb je zo’n hoge stroomrekening doordat er heel wat lampen en afzuigkappen voor nodig zijn om de planten te laten groeien en om de geur te camoufleren. Als je hoort dat sommigen al op hun elfde blowen merk je dat wiet wel erg makkelijk te verkrijgen is. Een hardere drug is toch net wat moeilijker te krijgen maar als je eenmaal een dealer hebt gevonden kan je daar meestal zoveel kopen als dat je geld hebt. Coke bijvoorbeeld komt veel uit Colombia. De planten worden in een opengemaakte plek in een bos geteeld. Als de cocaïne los van de plant is wordt deze gedroogd om daarna te worden vervoerd. Omdat je in geen enkel land cocaïne in je bezit mag hebben is het dus gevaarlijk om zomaar een koffer mee te nemen. Er is wel een manier, je neemt een ballonnetje of een condoom en doet daar coke in. Dat slik je in waarbij je moet hopen dat het niet openscheurt of dat je wordt gepakt. Een gram coke is ongeveer vijfenveertig euro. De dealers van coke maar ook van andere drugs zoals XTC, MDMA, etc vind je in grote disco's en als je in een achterbuurt van bijvoorbeeld Amsterdam loopt zal het vast niet moeilijk zijn om wat spul te bemachtigen. In Nederland hebben ze cannabis legaal gemaakt om het in de hand te kunnen houden. Zo weten ze hoeveel er wordt verkocht. Wat zeer handig is aan dit beleid is dat er bijna geen illegale circuits rondom ontstaan. Als het illegaal zou zijn zou het allemaal stiekem moeten en zouden er cannabismaffia’s zijn. Dus ook weer mensen met wapens, dus dan wel weer wat meer doden. Zo gaan de jongeren nu naar de coffeeshop, en niet naar de dealer. Natuurlijk heeft zo'n dealer ook wel hardere drugs dus dan pakken de jongeren makkelijker naar zo'n drug. Waarom neemt iemand voor het eerst een drug? Als je als kind wordt opgevoed krijg je een paar dingen mee voor later. Je mag niet roken, niet stelen en geen drugs gebruiken. Want het is allemaal "slecht". Maar waarom gebruiken mensen nou drugs, als ze horen dat het slecht is, dat je eraan verslaafd kan raken en dat het ook nog moeilijk is om van die verslaving af te komen? Er zijn een aantal redenen waardoor men in aanraking met drugs kan komen. • Vooral tijdens hun jeugd zitten de meesten in hun experimentele fase, ze proberen de grenzen te overschrijden die anderen hun opleggen, bijvoorbeeld de ouders of de leraar. Zo beginnen ze eerst met het stiekeme roken en het drinken van alcohol. Na een tijdje komt er misschien iemand uit de vriendengroep die een joint heeft kunnen regelen. Degenen die zich stoer willen voordoen pakken de joint aan zonder er bij na te denken. Tegenwoordig kan het al voorkomen dat iemand op zijn elfde een blow rookt. • Een andere reden om aan deze drug te beginnen is doordat een persoon niet stevig genoeg in zijn schoenen staat. Hij wordt door zijn ‘vriendjes’ overgehaald met de reden dat hij anders een watje is. Het ligt er dan aan hoe goed zijn ouders hem hebben opgevoed, of hij de joint zal aannemen of niet. • Wat ook kan gebeuren is dat de verslaving al in je zit als je bent geboren. Je moeder is een harddruggebruiker en geeft er niet om hoe ze haar kind opvoed. Het gebeurt zelfs dat moeders hun kinderen drugs geven. • In zeldzame gevallen zal een persoon die drugs bestudeerd en er een boek over wil schrijven die drug misschien uitproberen. Het is namelijk moeilijk om het effect van een drug te beschrijven zonder het zelf te hebben gebruikt. • Er zijn ook kunstenaars die drugs gebruiken, hiermee kunnen ze hun onderbewustzijn tevoorschijn halen en ook kunnen ze in een droomwereld terecht raken. Zo doen ze hun ideeën op om bijvoorbeeld een schilderij te maken of een muziekstuk te componeren. • Nog een reden om verslaafd te kunnen raken is doordat je de drugs eerst als medicijn gebruikte (bijvoorbeeld als pijnstiller) en er later afhankelijk van raakt. • Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van drugs in de genen ligt. Sommigen mensen hebben een onverzadigbare drang om prikkels te krijgen. Er zijn er die dus de hele dag films kijken, maar er zijn er dus ook die daarnaast ook naar de drugs grijpen
Er zijn waarschijnlijk nog wel een paar redenen waardoor je in aanraking kan komen met drugs of er aan verslaafd kan raken maar de hierboven genoemde punten zijn wel het meest voorkomend. Drugsbeschrijvingen Hieronder staan verschillende soorten drugs, bekende en minder bekende, met hun negatieve en positieve effecten. Daarnaast staan er nog meerdere feiten van die drug bij vermeld. Alcohol>B
Ook Wel: ethanol. Vorm: Vloeibaar. Alcoholische dranken bestaan voor het grootste gedeelte uit water. Ethyl alcohol wordt gemaakt uit gegist fruit, groenten en graan. Sterke drank bevat ongeveer 50 % alcohol. Duur: meerdere uren, afhankelijk van de dosis. Positief: de gebruiker voelt zich, na een bescheiden dosis, minder geremd, vrolijker en meer ontspannen. Negatief: alcohol is verslavend. De gebruiker wordt snel afhankelijk, en heeft snel meer alcohol nodig om het gewenste effect te bereiken. Het is zeer moeilijk om het korte termijneffect van alcohol te voorspellen. Soms veroorzaken kleine doses agressief gedrag en veranderingen in het humeur. Grotere hoeveelheden veroorzaken een gebrek aan coördinatievermogen, moeilijke spraak en extreme emotionele reacties. Na zeer grote hoeveelheden kan er ‘double vision’, evenwichts- en bewustzijnsverlies optreden. Het gevolg van overmatig alcoholgebruik is een kater waarvan de symptomen hoofdpijn, angst, uitdroging en nervositeit zijn. Langetermijneffecten: afhankelijkheid, maag- en leverkwalen, hersenletsel. Gemethyleerde alcohol dat vaak door alcoholici wordt gedronken omdat het zo spotgoedkoop is, is uiterst gevaarlijk, en kunnen blindheid, coma en de dood tot gevolg hebben. Tips: tracht excessief drinken te vermijden. Wissel alcoholische dranken al met niet-alcoholische. Een van de belangrijkste oorzaken van katers is uitdroging; het drinken van niet-alcoholische dranken verlicht deze symptomen. Amfetamines Ook wel: speed, pep, witte, ice. Vorm: de belangrijkste soort is amfetaminesulfaat, een witachtig poeder (met soms een lichte grijze of roze tint), dat over het algemeen wordt opgesnoven of ingespoten, maar dat ook gewoon kan worden ingeslikt (in een sigarettenvloeitje gedraaid, of in een drankje opgelost). Het kan ook worden gerookt gemengd met tabak. Het is minder populair in Europa maar wel erg in trek in de Verenigde Staten, vooral aan de Westkust is methedrine populair: een sterker goedje dat op dezelfde manier wordt geconsumeerd, maar ook vaak in pure vorm in een pijp wordt gerookt. Ice is methedrine die tot vaste kristallen wordt verwerkt, en dan wordt gerookt. Duur: tot zes uur, afhankelijk van de manier van innemen en de kwaliteit van het goedje. Geschiedenis: amfetamines werden ontdekt door een Duitse chemicus in 1887. In de jaren ‘20 werden ze gebruikt als neusdruppels en in de jaren ‘30 was de drug in de V.S. vrij verkrijgbaar in de vorm van pillen en sprays. Hij werd jarenlang voorgeschreven door artsen, ter bestrijding van kwalen gaande van depressies tot zwaarlijvigheid. In ‘64 werd het bezit van amfetamines strafbaar gemaakt. Positief: amfetamines verbeteren de stemming, verhogen het uithoudingsvermogen (ook seksueel) en elimineren de behoefte aan slaap. Ze zijn zeer goedkoop, en worden daarom wel eens ‘De cocaïne van de armen’ genoemd. Negatief: zelfs in kleine hoeveelheden drijven amfetamines de hartslag en de bloeddruk op, en veroorzaken ze ernstige angstaanvallen, geïrriteerdheid, rusteloosheid, impotentie, soms paniek, hallucinaties, achtervolgingswaan en delirium. Gebruikers voelen zich na een shot soms dagenlang vermoeid en depressief. Langetermijneffecten zijn tolerantie en bijgevolg, de nood aan hogere doses, waardoor de bijwerkingen vaker en intenser voorkomen, soms zelfs maanden nadat men met de drug is gestopt. Het risico op ernstige fysieke hinder is relatief beperkt, tenzij de amfetamines versneden zijn met giftige stoffen. Symptomen van een overdosis zijn hartkloppingen, ernstige pijn in de borststreek, ademhalingsmoeilijkheden, trillen, zweten, spierspasmen en stijfheid. In extreme gevallen: hartstilstand. Tips: wie van amfetamines bang of overgestimuleerd geraakt, kan er het best onmiddellijk mee stoppen. Probeer in zo ’n geval kalm te blijven; een licht kalmerend middel kan helpen. Amfetaminesulfaat is zeer gemakkelijk aan te maken (het basisbestanddeel zit in de meeste industriële schoonmaakmiddelen), en is, van alle drugs, de meest onzuivere, de meeste bevatten slechts 5 á 10 procent van de drug zelf. De drug wordt doorgaans met onschadelijke middelen gemengd, maar om zeker te zijn, koop je het spul best bij een kennis (bij voorkeur iemand die er zelf al van heeft geproefd). Amylntriet/butyltriet Ook wel: poppers, amyl. Vorm: vloeibaar en verpakt in kleine flesjes. Het wordt opgesnoven door mond of neus. Sommige gebruikers dopen sigaretten in de vloeistof. Duur: plusminus drie minuten. Geschiedenis: het werd ontdekt in 1857, en werd gebruikt bij de behandeling van angina pectoris (hartbeklemming). Het middel verwijdt de aders die het bloed naar het hart voeren, en verlicht op die manier de druk. Positief: een lichthoofdig gevoel, alsof de verbinding met de wereld even wordt verbroken. Het goedje is spierontspannend, en wordt vaak door homoseksuele mannen gebruikt om de anale penetratie te vergemakkelijken. Het gebruik in homoseksuele kringen is de laatste jaren afgenomen, vanwege de vrees voor bijwerkingen en doordat de drug in zekere mate werd vervangen door krachtiger middeltjes zoals Ecstasy. Negatief: hoofdpijn, braakneigingen, irritatie van de huid en lichte brandwonden als de vloeistof per ongeluk in de neus terechtkomt. Kan dodelijk zijn bij inname. Gebruikers verspreiden ook een kwalijk geurtje. Er doen hardnekkige geruchten de ronde als zouden poppers het Kaposi Sarcoom (een soort huidkanker) veroorzaken bij mensen die besmet zijn met het HIV-virus, maar deze link is niet afdoende bewezen. Sommige bijproducten van nitrieten zijn kankerverwekkend, en zijn schadelijk voor het immuniteitssysteem. Tips: afgeraden voor mensen met een lage bloeddruk. Barbituraten Ook wel: downers. Bestaat onder verschillende merknamen maar is in België bijna niet meer verkrijgbaar. Het meest populair zijn combinaties van verschillende barbituraten zoals Vesparax. Vorm: pillen, capsules, elixers en injecties. Duur: drie tot zes uur. Positief: barbituraten hebben een ontspannend effect, vergelijkbaar met dat van alcohol. De twee worden dan ook vaak gecombineerd. Negatief: prikkelbaarheid, agressie, depressie, tijdelijk verlies van spraak-en coördinatievermogens. Grote doses kunnen ernstige ademhalingsproblemen en zelfs de dood tot gevolg hebben. Overdoses zijn mogelijk vanaf een tiental tabletten. In combinatie met drank vanaf vijf. Bij mensen die het poeder inspuiten kunnen huidabcessen en zelfs gangreen (het afsterven van weefsel) optreden, als het spul per ongeluk in een slagader wordt gespoten. Het risico op psychologische verslaving is zeer groot, en een plotse onthouding kan fataal zijn. Hardnekkige gebruikers kunnen longontsteking of bronchitis oplopen. Barbituraten zijn gevaarlijk tijdens de zwangerschap. Volgens kenners is het inspuiten van barbituraten een van de gevaarlijkste drugactiviteiten. Tips: wees heel voorzichtig. Combineer barbituraten niet met alcohol, zelfs in relatief kleine doses is dat gevaarlijk. Benzodiazepines Ook wel: tranquiIizers. De meest populaire zijn Lexotan, Rohypnol en Valium. Vorm: pillen of capsules. Ze worden soms geplet en opgelost in water en ingespoten. Duur: drie tot zes uur. Geschiedenis: het is de meest voorgeschreven drug ter wereld. In 1979 werd het middel dertig miljoen keer voorgeschreven. Vandaag wordt er voorzichtiger mee omgesprongen: de medische wereld maakt zich zorgen over de langetermijneffecten en het risico op afhankelijkheid. Positief: werkt kalmerend en relaxerend, maar geeft geen geweldige kick, met uitzondering van valium, dat een licht euforische uitwerking kan hebben. Negatief: lusteloosheid, lethargie, en een dodelijke overdosis behoort tot de mogelijkheden. Langdurig gebruik kan tot afhankelijkheid leiden, plotse onthouding kan gevaarlijk zijn. Tips: gevaarlijk tijdens de zwangerschap. Cafeïne Vorm: zit in koffie, thee, chocolade en sommige frisdranken. Duur: tot 4 uur. Geschiedenis: koffie werd in het begin van de zeventiende eeuw in Europa ingevoerd, thee een vijftigtal jaar later. Ze werden uitsluitend als medicijn gebruikt. Positief: cafeïne is een milde stimulant en wordt gebruikt om wakker en alert te blijven. Negatief: slapeloze nachten, opvliegendheid, het zuur en andere maagklachten. Slecht voor mensen met hoge bloeddruk. Zware gebruikers kunnen afhankelijkheid ontwikkelen. Tips: sop af en toe eens een koekje in je kopje thee of koffie, heel lekker. Cannabis Ook wel: marihuana, grass, weed, pot, shit en hasj. Vorm: cannabis bestaat in drie vormen. 1) Marihuana (weed) is de plantaardige vorm en bestaat uit de kroon van vrouwelijke planten. In de kroontjes zitten de belangrijkste psychoactieve stoffen, namelijk tetrahydrocannabinolen, of THC. 2) Cannabis hars (hasj), een samengeperst bruin of zwart poeder dat voor gebruik moet worden verwarmd en verkruimeld. 3) Cannabis olie, een vieze, dikke, donkerbruine substantie, die verkregen wordt door de planten in een oplosmiddel te drenken. Het wordt verpakt in papier of plastiek, en is te snijden met een verwarmd mes. Alle drie de vormen kunnen worden gerookt, gemengd met tabak of in een zuivere vorm. Het kan ook worden gegeten, meestal verwerkt in cakes, of in zuivere vorm. Duur: plusminus 2 uur. Geschiedenis: afkomstig uit Azië. Cannabis werd vanaf 1840 in het Westen als geneesmiddel gebruikt, als middel tegen menstruatiepijn, hoofdpijn, slapeloosheid, strychninevergiftiging en delirium tremens. In een meer recent verleden werd cannabis gebruikt als behandelingsmiddel voor glaucoma (een oogziekte), als spierontspanningsmiddel voor multiple sclerosepatiënten, en om eetlust op te wekken bij aids-patiënten. Die twee laatste toepassingen zijn in de V.S. erg controversieel. Hoewel cannabis in landen als India al duizenden jaren wordt gebruikt tijdens religieuze ceremonies, vond het in het Westen (op recreatief vlak) pas een goede halve eeuw geleden ingang. Positief: een verhoogd gevoel van welzijn, geluk en ontspanning. Gebruikers beweren een beter intensief inzicht te krijgen, gevoeliger zintuigen en, bij een hogere doses, hallucinaties. Het is waarschijnlijk de veiligste drug, het werkt niet verslavend, en veroorzaakt weinig of geen katers. Er is nog nooit iemand overleden aan een overdosis cannabis. Er wordt aangenomen dat cannabis dodelijk kan zijn als je er achthonderd gram in een keer van opeet. Negatief: rode ogen, verhoogde polsslag, lage bloeddruk, droge keel en mond, vermoeidheid en vreetkicks. Tips: cannabis roken kan zeer gemakkelijk onder controle worden gehouden. Het eten echter is wat lastiger want als je het eet moet je voorbereid zijn op een iets dramatischer effect dan wanneer je het rookt. Cocaïne Ook wel: cake, witte, sneeuw. Vorm: een wit poeder, dat kan worden gesnoven, gerookt, ingespoten, of op de tanden of het tandvlees kan worden gewreven. Duur: 30 á 60 minuten, het na effect kan tot 24 uur duren. Geschiedenis: al in 2500 voor Christus wisten de Zuid-Amerikanen wel raad met de bladeren van de cocaplant. Voor de Inca’s was de plant heilig, hij werd gebruikt voor religieuze en medische doeleinden. Pas in het midden van de negentiende eeuw ontdekten twee Duitse wetenschappers de heilzame werking van cocaïne, het werd gebruikt in geneesmiddelen, alcoholische dranken en frisdranken. Het goedje was in poedervorm vrij te koop. In 1886 werd Coca-Cola op de markt gebracht. De drank bevatte cocaïne tot in 1903. Nu nog zitten er gedecocaïniseerde extracten van de plant in Coca-Cola. In Amerika werd het gebruik van cocaïne strafbaar gemaakt in 1914. Positief: cocaïne geeft je het gevoel dat je de hele wereld aankunt. Gebruikers ervaren een gevoel van opwinding, plezier, geluk, zelfvertrouwen en energie. De drug vermindert de nood aan slaap en voedsel. Het is een subtiele drug want gebruikers gedragen zich veeleer onopvallend. Negatief: een verhoogde bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur en een verhoogd ademhalingstempo. Een klein aantal gebruikers heeft ernstige ademhalingsmoeilijkheden ondervonden, sommige met fatale afloop. Anderen klagen over overstimulatie. Lang werd aangenomen dat cocaïne enkel psychologisch verslavend was, vandaag wordt vermoed dat er ook een fysieke afhankelijkheid optreedt. Ook is gebleken dat de tolerantie verhoogt naarmate men het goedje langer en vaker gebruikt. Vaak maakt bij langdurige gebruikers het gevoel van euforie plaats voor rusteloosheid, overgevoeligheid, slapeloosheid, nervositeit en gewichtsverlies. Bij sommigen veroorzaakt cocaïne angstgevoelens, agressie en lichtgeraaktheid. Net zoals bij amfetamines, is een overdosis cocaïne een zeldzaamheid. Tips: een mild kalmeermiddel kan bij sommigen de onaangename nevenwerkingen van cocaïne verzachten. Crack/freebase cocaïne Ook wel: base. Vorm: kleine witte of gele brokjes gezuiverde cocaïne (gewone cocaïne opgelost in water en verwarmd). Crack wordt gerookt in een pijp, of verwarmd op folie, waarna de dampen worden geïnhaleerd. Duur: tussen de 15 en 20 minuten
Geschiedenis: het is niet helemaal duidelijk waar en wanneer freebase cocaïne voor bet eerst werd gebruikt. Meer dan waarschijnlijk werd de zuiveringsmethode toegepast door dealers die de kwaliteit van hun waren wilden testen. Ergens in de jaren ‘70 moeten gebruikers hun voorbeeld zijn gevolgd. Crack ontleent zijn naam aan het feit dat het product knettert als je het rookt. Door de lage kostprijs en het extreem verslavende karakter -veel gebruikers beweren dat ze na één trekje tot over hun oren verliefd werden op het spul - is crack één van de grootste problemen in de Amerikaanse grootsteden geworden. Positief: crack veroorzaakt één á twee minuten van intense euforie, gevolgd door een geluksgevoel dat ongeveer een kwartier aanhoudt. Negatief: de fysische effecten van crack zijn ongeveer dezelfde als die van cocaïne, maar iets extremer, door het feit dat de drug zuiverder is. Crack doet de ademhaling versnellen, verhoogt de bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur en vermindert eetlust en vermoeidheid. Ook de na-effecten van crack zijn sterker: er treedt hoofdpijn op, een verslapping van de spieren, en een verhoogde gevoeligheid voor licht en lawaai. Daardoor grijpt de gebruiker gemakkelijk naar een volgende dosis, wanneer hij gewaar wordt dat de vorige bijna is uitgewerkt. Crack is bijgevolg ontzettend verslavend. Overdoses komen zelden voor, maar er zijn enkele gevallen bekend van gebruikers die na verscheidene doses crack overleden aan een hartstilstand. Tips: als je crack wilt nemen, bereid je je best voor op een onzachte landing. Ecstasy 0ok wel: XTC, MDMA (methyleendioxymethamfetamine), Adam, Eva, MDA (methyleendioxy-amfetamine). Verder bestaan er verschillende merknamen waaronder ‘Love Doves’, pilletjes waarop een vredesduif staat afgebeeld. Vorm: tabletten. Minder betrouwbare vormen zijn soms in capsules verkrijgbaar (ze bevatten vaak acid en speed). Sinds kort is ook zuivere MDMA in poedervorm opnieuw op de markt gebracht. Duur: hangt af van de kwaliteit. Sommige soorten zijn na twee uur uitgewerkt, met andere kun je makkelijk acht uur aan de slag. Geschiedenis: Ecstasy wordt dus gemaakt uit MDMA, een natuurlijk product dat in muskaatnoot en sassafrasolie zit. MDMA werd voor het eerst in Duitsland gebruikt, als middel tegen overdreven eetlust. Het product werd gepatenteerd maar werd nooit commercieel geproduceerd. In de jaren ‘70 werd het in de psychotherapie gebruikt, vooral in Amerika. Positief: Zoals met de meeste drugs, is het effect afhankelijk van de situatie waarin je je bevindt als je ze neemt. Mensen die urenlang willen dansen, appreciëren vooral de energiekicks. Anderen prefereren een rustige omgeving, omdat de drug kalmte en een verhoogde tastzin opwekt: de reden waarom Ecstasy een populaire seksdrug is. Zijn relaxerende impact heeft zelfs een effect op de anus, en maakt op die manier penetratie minder pijnlijk. Een ontspannen anus maakt natuurlijk ook dat je sneller en vaker naar de WC moet, vandaar die lange rijen in de nachtclubs. Er zijn mensen die beweren dat ecstasy gelukkige, open mensen van hen heeft gemaakt. Negatief: doordat de drug de gebruiker spontaner maakt en de remmingen vermindert, vergeet hij bij het seksen wel eens een condoom te gebruiken. Sommigen beweren dat een heleboel aids-slachtoffers aan het gebruik van ecstasy kunnen worden toegeschreven. Anderen gaan nog een stapje verder: de hele ecstasylevensstijl zou de kans op het uitbreken van de ziekte (aids) bij HIV- positieve mensen sterk vergroten, omdat drugs nemen en het hele weekend lang op de dansvloer staan niet bepaald bijdragen tot een goed functionerend afweersysteem. Er zit iets in, veel ecstasygebruikers namelijk hebben last van chronische verkoudheden. Ecstasy mag dan al het seksplezier vergroten, bij sommige mannen heeft de drug een kleine bijwerking, ze kunnen namelijk niet meer klaarkomen, zelfs niet na uren lange masturbeersessies. Omdat de drug je eetlust vermindert en omdat veel gebruikers ze nemen tijdens dagenlange, slopende raves, kan er zich een ernstig gewichtsverlies voordoen. In rave-clubs haal je de ‘echten’ er zo uit, ze zien er namelijk uit als levende skeletten. Ecstasygebruikers durven ook wel eens flink uit de nek te kletsen, ze komen je tot vervelens toe vertellen hoe ongelooflijk veel ze wel van je houden. De drug kan, in zeldzame gevallen, aanvallen van paniek, slapeloosheid en depressies veroorzaken. Elk jaar sterft een aanzienlijk aantal mensen na het gebruik van de drug, maar het is niet precies duidelijk hoe dat komt. Veel van de overlijdenden lijken het gevolg van uitdroging of oververhitting, maar het zou kunnen dat sommige mensen de drug gewoon niet verdragen. Voorstanders beweren dat het sterftecijfer (en de allergische reacties) relatief gezien niet hoger liggen dan bij bijvoorbeeld voorgeschreven geneesmiddelen. Tips: let goed op van wie je het spul koopt, koop het altijd bij dezelfde betrouwbare dealer. Drink veel sportdrank tijdens de trip. Voor de hardnekkige gebruikers: gun je lichaam minstens een week rust tussen twee sessies, om het de kans te geven weer bij positieven te komen. Als je merkt dat je steeds méér pillen moet nemen om het gewenste effect te bereiken, stop je het best een paar weken. Heroïne Ook wel: smack, horse, H, bruine. Vorm: in zijn zuiverste vorm is heroïne een donzig wit poeder. Straatheroïne heeft vaak een bruinige kleur. Heroïne kan worden ingespoten, gesnoven, of in zuivere vorm gerookt worden op een stukje zilverpapier (‘chinezen’). Je kunt het ook gewoon opeten, maar omdat het goedje slecht door de maag wordt geabsorbeerd, vinden de meeste gebruikers dat zonde van het geld. Duur: varieert enorm (afhankelijk van de methode van innemen, zuiverheid, afhankelijkheidsgraad van de gebruiker). Het gaat van 30 minuten tot drie uur. Als heroïne wordt ingespoten, krijg je bijna onmiddellijk een heerlijk gevoel (een rush). Die rush krijg je veel minder als je de heroïne rookt of snuift. Geschiedenis: heroïne is een morfinederivaat, dat werd ontdekt in 1874. Het niet-medische gebruik van het middel werd na de Eerste Wereldoorlog verboden. Eind jaren ‘80 werd het dokters verboden nog langer heroïne voor te schrijven aan verslaafden. In de jaren ‘80 toen er naast de inspuitbare vorm ook een rookbare variant op de markt werd gebracht vond heroïne ingang bij een breder publiek. Positief: verlicht fysieke pijn door het opwekken van een gevoel van euforie. Gebruikers voelen zich warm, beschermd, bevrijd van hun kwalen, en duizelig. Negatief: heroïne kan misselijkheid, braakneigingen en een jeukende huid tot gevolg hebben. Het is het meest verslavend als het wordt ingespoten, maar ook gerookt of gesnoven ontwikkelt zich snel een sterke gewenning. Het risico op een fysieke verslaving is minder groot, sommige gebruikers blijken in staat de drug met tussenpozen over een lange periode te gebruiken. Ontwenningsverschijnselen zijn warm en koud zweet, spierkrampen, slapeloosheid, lopende neus en overgeven. Straatheroïne is vaak erg onzuiver, waardoor zelfs ervaren gebruikers regelmatig overdoseren. Symptomen van overdosis zijn extreme duizeligheid, ademhalingsmoeilijkheden, koude en klammige huid en coma. Tips: de laatste jaren lijkt heroïne steeds zuiverder te worden, met steeds meer overdoses tot gevolg, kijk dus uit. Ketamine Ook wel: vitamine K, ketamine hydrachloride, K. Vorm: capsules, tabletten en injecties. Tabletten worden vaak gemalen, en het poeder wordt gesnoven zoals cocaïne. In ziekenhuizen vind je ketamine in vloeibare vorm. Het sterkste effect krijg je door injecties. Duur: tot 24 uur. Geschiedenis: Het is een Amerikaans product, en wordt gebruikt als verdovingsmiddel voor gewonde soldaten. Het is zeer populair in Newyorkse clubs. Chemisch verwant met PCP(angel dust). Positief: gebruikers voelen zich ongeremd en krijgen de meest fantastische hallucinaties. Zeer effectief in combinatie met Ecstasy. Als de drug is uitgewerkt, verdwijnen de effecten bijna onmiddellijk. Negatief: veroorzaakt soms agressie. Geeft sommige mensen het gevoel dat hun geest wordt losgekoppeld van hun lichaam, dat kan paniek veroorzaken. Sommige gebruikers hebben het over ‘K holes’, een toestand waarin ze zich niet meer kunnen bewegen. De drug kan kwaaie dromen veroorzaken. Grote hoeveelheden kunnen tot een hartaanval leiden. Tips: het is verstandig de drug in gezelschap te nemen, liefst met een paar niet-gebruikers in de buurt, want als de hallucinaties te erg worden, kun je namelijk geholpen worden. LSD Ook wel: lysergic acid diethylamide, acid, trips. Vorm: soms kleine pilletjes (microdots) verpakt in plastic, maar meestal zijn het kleine, doordrenkte kartonnen vierkantjes, ter grootte van een kleine vingernagel, voorzien van tekeningen of symbolen (pinguïns, Batman, ...) Duur: van 5 tot 24 uur. Geschiedenis: het is in 1938 ontdekt door Albert Hoffman, een Zwitserse wetenschapper die het bereidde uit een parasitaire graanschimmel. Tegenvallende testresultaten maakten dat het onderzoek op de lange baan werd geschoven. Pas in ‘43 begon Hoffman opnieuw te experimenteren, hij slikte de LSD en beleefde de eerste trip uit de geschiedenis. In de jaren ‘50 en ‘60 werd de drug gebruikt bij de psychotherapeutische behandeling van alcohol en drugverslaafden. Het werd ook toegediend aan terminale patiënten; aangenomen werd dat de LSD hen zou helpen de dood te aanvaarden. Eind jaren ‘60 werd LSD verboden. De term ‘psychedelisch’ werd uitgevonden door LSD onderzoeker Humphrey 0smond. Positief: het geeft enorme hallucinogenen capaciteiten, wie graag af en toe even uit de realiteit stapt zal de prachtige vergezichten en de heerlijke kleuren ongetwijfeld appreciëren. Negatief: wie tijdens de reis in paniek raakt maakt een ‘bad trip’ mee, in plaats van mooie krijg je angstaanjagende beelden op je netvlies, die de gebruiker nog erg lang kunnen achtervolgen. Sommige gebruikers maken melding van flashbacks, die dagenlang nadat de drug is uitgewerkt kunnen voorkomen. In de uren na de uitwerking voelen sommige gebruikers zich down, overgevoelig en huilerig. Er wordt aangenomen dat er geen fysieke gevaren aan LSD zijn verbonden, maar mensen met een wankele geestelijke gezondheid zouden wel eens in het ravijn kunnen belanden. Ook een risico: niet-gebruikers kunnen je verhalen over je wonderbaarlijke avonturen bijzonder vervelend vinden. Tips: neem nooit LSD als je bang, kwaad of depressief bent. De drug werkt in op die gevoelens. Neem LSD in gezelschap, zodat er iemand voor je kan zorgen als het slecht afloopt. Een wijdverbreide fabel is dat je de effecten van LSD kunt doen ophouden door een glas sinaasappelsap te drinken, dat klopt niet. Wel sta je tijdens een LSD trip voor alles open: als iemand je op dat moment zou vertellen dat je met chocoladekoekjes de drug kunt controleren zou je dat geloven en je kalmer beginnen te voelen. De combinaties LSD alcohol en LSD Ecstasy zijn uit den boze. Magic Mushrooms 0ok wel: psylo’s, paddestoeltjes, champignons. Vorm: verse of gedroogde paddestoelen die soms in omeletten of in thee worden gemengd. De meest voorkomende hallucinogenen paddestoel heet Liberty Cap; hij is plukklaar tussen september en november, je moet er ongeveer twintig á dertig van eten om een deftige hallucinogenen ervaring te krijgen. Na drie of vier stuks voel je je - met wat geluk - een weinig euforisch. Duur: 4 tot 9 uur. Geschiedenis: paddestoelen worden al duizenden jaren gebruikt, vooral in Azië en Zuid-Amerika. Primitieve volkeren verschaften zich met behulp van paddestoelen toegang tot de wereld der geesten. Twintig jaar geleden gingen de Europeanen op zoek naar een organisch alternatief voor LSD, de paddestoelen. Positief: vergelijkbaar met LSD, aangevuld met een intens geluksgevoel en lachbuien. Negatief: net zoals bij LSD: bad trips en tegenpruttelende magen. Het gevaarlijkst is echter het eten van foute paddestoelen. Er bestaan verscheidene soorten die zeer sterk op de Liberty Cap lijken, en die zelfs in kleine doses giftig kunnen zijn. Ook vervelend is het urenlang door velden en bossen dwalen, op koude herfstochtenden, en geen paddestoelen vinden. Tips: neem nooit paddo’s als je bang, kwaad of depressief bent. De drug werkt in op die gevoelens. Neem ze in gezelschap, zodat er iemand voor je kan zorgen als het slecht afloopt. Een wijdverbreide fabel is dat je de effecten van paddo’s kunt doen ophouden door een glas sinaasappelsap te drinken, dat klopt niet. Wel sta je tijdens een paddotrip voor alles open: als iemand je op dat moment zou vertellen dat je met chocoladekoekjes de drug kunt controleren zou je dat geloven en je kalmer beginnen te voelen. De combinaties paddoalcohol en paddo-ecstasy zijn uit den boze. Koop een boek over paddestoelen, zodat je de giftige exemplaren kunt herkennen en mijden. Mescaline Ook wel: peyote, cactus. Vorm: meestal in capsulevorm, het wordt ook wel ingespoten, maar zeer zelden. Het poeder bestaat uit kleine kristallen. Peyoteknopen kunnen gekauwd of gerookt worden (peyote is mescaline in zijn natuurlijke vorm). Duur: 2 á 3 uur om de piek te bereiken, de effecten kunnen tot twaalf uur lang aanhouden. Geschiedenis: mescaline is een hallucinogene amfetamine dat synthetisch wordt aangemaakt, maar ook wordt gevonden in de peyote cactus, die in Mexico en in het zuidwesten van de Verenigde Staten groeit. Begin deze eeuw werd het middel op experimentele basis gebruikt bij de behandeling van onder andere alcoholisme, neurose en psychose. Aldous Huxley en William Burroughs waren veelvuldige gebruikers. Positief: geluksgevoel, verhoogde gevoeligheid en – soms - hallucinaties. Negatief: versnelde polsslag, verhoogde bloeddruk en lichaamstemperatuur. Afwisselend zweten en rillen. Soms moet de gebruiker overgeven, en heeft hij een gebrek aan eetlust. Zich concentreren wordt moeilijk, de huid wordt droog en geïrriteerd. Slechte trips kunnen paniekaanvallen veroorzaken. Omdat de productie van mescaline vrij duur is, wordt de drug vaak versneden met LSD, amfetamines en soms PCP. Mescaline is een drug waar je snel afhankelijk van wordt. Tips: je moet er heel veel van nemen om te kunnen hallucineren (mescaline is 40O keer minder sterk dan LSD). Echte mescalinecapsules zijn dus erg groot. Opium & opiaten Ook wel: methadon, palfium, burgodin, morfine, codeïne (allemaal chemische opiumderivaten). Vorm: opium wordt gerookt of gegeten. Sommige opiaten in poedervorm kunnen gesnoven worden, of gemengd met water en ingespoten. Heroïne is het bekendste opiaat. Duur: tot tien uur. Geschiedenis: het wordt uit de opiumplant (papaver somniferum) gepuurd. Opium bevat morfine en codeïne (uit morfine wordt heroïne gemaakt), en werd jarenlang gebruikt als pijnstiller. De vrije verkoop werd eind vorige eeuw al aan banden gelegd. Vandaag worden nog steeds een heleboel synthetische opiaten aangemaakt; pethidine bijvoorbeeld, dat vaak tijdens bevallingen wordt gebruikt, en methadon, het bekende vervangmiddel voor heroïne. Positief: kleine doses geven je een euforisch gevoel, grote doses veroorzaken bewusteloosheid en zelfs coma. Zelfs sterke opiaten zijn niet per definitie verslavend: alles heeft met je persoonlijkheid te maken. Veel mensen slagen erin regelmatig te gebruiken en er een normale levensstijl op na te houden. Negatief: constipatie, verslaving, overlijden. Het lichaam raakt gewend aan opiaten, dus zien gebruikers zich verplicht hun dosis verdurend te verhogen. Na verloop van tijd veroorzaakt opium zelfs geen euforie meer, maar moet de drug genomen worden om zich normaal te voelen. Gebruikers die met de drug kappen, voelen zich doorgaans slapjes, moeten overgeven, rillen en zweten. Oplosmiddelen en Gassen Vorm: lijm, verf, producten om nagellak te verwijderen, spuitbussen en aanstekervloeistoffen. De dampen worden ingeademd door neus en mond. Duur: van 15 tot 45 minuten. Positief: gebruikers voelen zich euforisch, emotioneel, en zijn vriendelijk. Meestal zijn die uitwerkingen gemakkelijk onder controle te houden. Negatief: sommige gebruikers kampen met depressies, katers en hoofdpijn (vaak een hele dag lang). In Groot-Brittannië stierven in 1990 149 mensen aan de gevolgen van het inademen van oplosmiddelen (in datzelfde jaar maakte heroïne 94 slachtoffers). De doodsoorzaken waren verschillend: sommige gebruikers hadden zich op het dak van het huis verstopt en tuimelden eraf. Anderen stikten in hun braaksel, of stikten doordat ze een plastik zak over het hoofd hadden getrokken om de effecten wat op te drijven. Kinderen kregen een hartaanval na het inademen van spuitbusgas of schoonmaakproducten. Maar de meeste doden vielen na het inademen van giftige aanstekervloeistof. Langdurig gebruik van oplosmiddelen en gassen kan ernstige schade toebrengen aan lever, nieren en hersenen, het kan ook loodvergiftiging veroorzaken. Gewenning treedt zeer snel in. Tips: voorzichtigheid is geboden. Gebruik geen aanstekervloeistof, drijfgassen of schoonmaakmiddelen. Trek tijdens het snuiven nooit een plastic zak over je hoofd. Padden Ook wel: bufotenine. Vorm: sommige paddensoorten worden gedood en gevild. De huid wordt in de koelkast te drogen gelegd, tot poeder gemalen, gemengd met tabak en opgerookt. Vaak wordt er munt aan de sigaret toegevoegd om de verschrikkelijke stank enigszins te maskeren. De huid bevat bufotenine, een hallucinogeen, andere soorten scheiden een hallucinogenen vloeistof af, die, als ze wordt opgelikt, een trip kan veroorzaken. Duur: 3 á 4 uur. Geschiedenis: vooral populair in de VS, waar padden nog met duizenden in het wild leven. Positief: je zou tijdens het likken in een prins kunnen veranderen. Negatief: je hebt ervaring nodig om het lichaamssap aan de pad te ontlokken, en om te weten hoeveel je er precies van nodig hebt. Het is een natuurlijk middel, maar je zult waarschijnlijk dezelfde kwalijke gevolgen ondervinden als bij LSD. Tips: kies je pad zorgvuldig, zodat je niet de hele avond vruchteloos aan een niet-hallucinogeen amfibie zit te likken. Je zou er een zere tong aan kunnen overhouden (en het is maar de vraag of de dieren het leuk vinden). PCP Ook wel: dust, angel dust, THC, T, base (gemengd met crack of rock cocaïne). Vorm: pillen, poeders of vloeibaar. Het wordt meestal gerookt, gemend met tabak, marihuana of peterselie, maar kan ook worden ingespoten of opgesnoven. Duur: afhankelijk van de dosis is de duur van enkele uren tot meerdere dagen. Geschiedenis: Phenciclidine (PCP) werd ontwikkeld in de jaren ‘50. Het werd gebruikt door dierenartsen, als een verdovingsmiddel. Het bleek ongeschikt voor gebruik bij mensen: proefpersonen kregen te kampen met ernstige deliria. Toen in ‘65 de experimenten werden stopgezet, verscheen de drug in het straatbeeld van San Francisco, in de vorm van pillen. Ze werden verkocht als ‘peace pills’, hoewel de uitwerking allesbehalve vredig was. De drug veroorzaakte ontelbare bad trips, en verdween enkele jaren later, om in de jaren zeventig een korte comeback te maken. Positief: In kleine doses is het effect van PCP te vergelijken met dat van marihuana. De makers ervan beweerden dat de drug bestond uit THC, het sterkste psychoactieve ingrediënt van marihuana. Negatief: PCP werkt tegelijkertijd verdovend, stimulerend, kalmerend en hallucinatorisch. Lage doses veroorzaken gebrekkige coördinatie en verstoorde spraakvermogens. Grotere doses leiden tot hoge bloeddruk, koorts, zweten, misselijkheid, en in extreme gevallen tot stuiptrekkingen, coma en overlijden. Ook agressief gedrag, flashbacks en wekenlang aanhoudende drugpsychoses behoren tot de mogelijkheden. Afkicken -zelfs van één enkele dosis - kan weken, zelfs maanden duren. Tips: Bij andere hallucinogenen kunnen vrienden de gebruiker soms uit een bad trip praten, maar PCP-gebruikers zijn vaak zo onthecht en paranoïde dat je weinig kunt doen om hen te helpen. Iemand met een slechte PCP-trip kun je het best naar het ziekenhuis brengen. Qat
0ok wel: kat, quat. Vorm: een plant die natuurlijke amfetamines bevat. Het wordt verkocht in de vorm van twijgjes die in bladeren zijn gewikkeld. De actieve ingrediënten zitten in de schors, die wordt gekauwd. Duur: tot zes uur. Geschiedenis: afkomstig uit, en zeer populair in Oost-Afrika en Jemen. De drug is de laatste jaren erg in trek in Amerika, waar ook een synthetische versie op de markt is (cat), die veel weg heeft van gewone amfetamine, maar oneindig veel sterker is. Positief: Qat verbetert de stemming, verhoogt het uithoudingsvermogen (ook seksueel) en elimineert de behoefte aan slaap. Het is zeer goedkoop. Negatief: paranoïde psychose, die tot zelfmoord kan leiden. Spijsverteringsproblemen, lever- en nierziektes, en kanker. Slecht voor het gebit. Overdreven gebruik veroorzaakt gewichtsverlies en maakt de gebruiker vatbaarder voor allerlei ziektes. Tabak
Vorm: gedroogde bladeren van een plant die over de hele wereld voorkomt. Het drugeffect van tabak wordt veroorzaakt door nicotine. Duur: elke trek aan een sigaret heeft een onmiddellijk stimulerend effect. Sigarettenrook bestaat uit teer, nicotine, koolmonoxide en andere gassen. Nicotine is een mild stimulerend middel en zorgt voor de kick. Een of twee sigaretten veroorzaken stimulatie en een lichte opwinding. (Gebruikers roken sigaretten om stress te verlichten, en om vermoeidheid en monotonie tegen te gaan). Negatief: sigaretten verhogen de bloeddruk en de hartslag, en verminderen de eetlust. Beginnelingen kunnen duizelig of ziek worden. Tolerantie ontwikkelt zich zeer snel. Langetermijneffecten zijn een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, hartaanvallen, infecties van de luchtwegen, en long-, mond- en keelkanker. Tips: probeer wat te minderen. Wat heeft een drugsverslaafde voor effecten op de omgeving? Er zijn aardig wat verschillende soorten drugsverslaafden. Zo zijn er zelfs personen die verslaafd zijn waarvan je het niet eens kan zien. Er zijn nog een aantal manieren van verslaafd zijn. • De verslaafde zwerver is wel een van de bekendste. Die loopt bedelend of stelend door grote steden. Als hij geld genoeg heeft koopt hij zijn drugs. Deze personen kunnen behoorlijk wat last aan anderen bezorgen. Ze zijn vies en soms vallen ze je behoorlijk lastig, dan hijgen ze in je gezicht en dat is niet zo'n pretje. Ook laten ze hun troep achter, en omdat kinderen er geen erg in hebben dat ze van een heroïnespuit moeten afblijven kan dat nog wel eens voor een slechte afloop zorgen. • Anderen verslaafden leven gewoon zoals een normaal mens. Ze wonen in een huis, koken hun eigen eten en komen ook wel redelijk normaal op je over. Een aantal filmsterren behoren ook wel tot deze groep. • Een verslaafde in de familie kan voor grote emotionele problemen zorgen. Natuurlijk ontstaan er ruzies door de drug en daar leeft een huishouden niet erg van op. De ouders zullen het er erg moeilijk mee hebben. • De staat moet erg veel geld betalen. Vernielingen van drugsverslaafden, drugsklinieken en de drugpolitie moeten namelijk allemaal gefinancierd worden. En dat geld betalen de trouwe Nederlanders uiteindelijk via de belasting. Van de drugsverslaafden die cannabis gebruiken zien we er niet veel die een groot probleem zijn voor hun omgeving. Omdat cannabis niet zo duur is, is het moeilijk om al je geld op te blowen. Dat geld dan niet voor de jeugd omdat die nog niet zoveel geld hebben als iemand die fulltime werkt. Die kunnen dus nog wel eens uit stelen gaan maar dan zal het niet om grote geldbedragen zijn. Een verslaafde aan cannabis is nog wel in staat om te werken en kan dus nog wel functioneren in de maatschappij. Agressief zijn ze niet en ze kunnen ook nog wel een meisje versieren, ze zien er nog redelijk goed uit, ook al gebruiken ze drugs. Maar een heroïne of cocaïne verslaafde zal veel minder tot eigenlijk niet in de maatschappij kunnen functioneren, ze denken niet aan anderen, door bijvoorbeeld een autoradio te jatten, maar aan zichzelf denken zit er eigenlijk ook niet meer in. Ze verwaarlozen zichzelf alleen maar. Het enige waar ze nog wel aan denken is de drug zelf. Zo een verslavend effect kan dat dus hebben. Heroïneverslaafden zullen, als ze tenminste niet miljonair zijn, geen eigen huis hebben. Ze leven buiten op de staat en door middel van stelen, bedelen of prostitutie komen ze aan hun geld voor een nieuwe shot. Van zulke drugsverslaafden kunnen aardig wat mensen last hebben. Kijkt bijvoorbeeld maar naar Amsterdam, als je daar door een verslaafde wordt lastig gevallen vind je dat ook niet leuk. Mijn eigen ervaringen met drugs Vroeger toen ik een jaartje of tien was hoorde ik dat drugs slecht was en dat je het nooit mocht gebruiken. Ik wist eigenlijk totaal niet wat het was maar het was in ieder geval slecht. Toen ik van mijn klasgenootjes hoorde dat ze blowden wist ik niet echt wat ik ervan moest denken. Die klasgenootjes waren de "leiders" van de klas. Alles wat zij deden werd door iedereen goed gevonden en zo dus ook het blowen. Eigenlijk interesseerde het me niet of dat ze het deden, als ik het maar niet hoefde te doen. Naarmate ik ouder werd begon ik er meer van te begrijpen, je zou je anders voelen en je kon door drugs dingen anders zien. Toen ik veertien jaar was gebruikte een vriend van mij wel eens wat en van hem hoorde ik zijn ervaringen. Hij vertelde dit zo dat het erg aantrekkelijk werd om het te gebruiken, hij vertelde namelijk geen slechte kanten van de drugs. Maar omdat hij nog zo jong was en het nog niet veel gebruikte zag hij er de slechte dingen nog niet van in. Omdat mijn ouders me zo goed hadden ingeprent dat het slecht was bleef ik er toch vanaf. Waarschijnlijk ook omdat hij in het begin nog de enige in de klas was die blowde, dan doe je minder snel mee als dat de hele klas zit te blowen. In het begin rookte hij nog alleen maar wiet maar anderhalf jaar later werd het erger. Toen snoof hij cocaïne, dit deed hij dan eens in de twee maanden bij een houseparty. Hij vertelde me dat hij door zijn vriendjes werd overgehaald. Het was volgens hen helemaal niet verslavend en het gaf een heel lekker gevoel. Wat ze zeggen klopt wel, want cocaïne is in het begin niet heel erg verslavend maar naarmate je het meer gebruikt komt de verslaving opzetten. Het klopt ook dat ze zeggen dat het een lekker gevoel geeft. Een glaasje alcohol vinden de meesten namelijk ook wel lekker. En alcohol behoort, ook al zeggen sommigen van niet, wel tot de drugs. Toen alle jongens op twee na, en iets van vier meisjes in mijn klas hadden geblowd, wiet hadden gerookt, probeerde ik het ook. Nou, eigenlijk werd ik overgehaald maar dat doet er even niet toe. Zoals bij velen werkt wiet de eerste keer niet. Bij mij werkte het pas een half jaar later toen ik er een biertje bij dronk. Want wiet en alcohol versterken elkaar. Ik had het gevoel alsof mijn gedachtes niet meer in mijn lichaam zaten maar erbuiten. Ik zat ook lekker in mijn vel. Dat kan voor sommigen negatieve kanten hebben want als je niet lekker in je vel zit en je gaat blowen voel je je weer fijn, zo raak je afhankelijk van een drug en zo treden eigenlijk ook alle verslavingen op. Toen ik net zeventien was ben ik in een zeer korte periode verslaafd aan het blowen geweest. Het was niet zo dat ik op ieder moment van de dag ‘moest’ blowen, maar er zat wel een zekere regelmaat in. En als er ergens regelmaat in zit wordt het verslavend genoemd. Gelukkig ben ik nu van die ‘verslaving’ af, het duurde misschien net een dikke maand. De rede dat ik het nu nog wel eens gebruik is omdat ik het effect van alcohol onplezierig vind. En als ik dan zeg dat mijn voorkeur naar cannabis gaat, hebben de meeste mensen die het nog nooit gebruikt hebben meteen een vooroordeel. Ze vinden het dom en sommigen doen zelfs alsof het nooit meer goed met mij komt. Ze denken dat ik over een half jaar niets meer aan het blowen vind en dat ik dan over ga op een andere drug. Ze hebben natuurlijk wel gelijk dat de overgang van softdrugs naar harddrugs makkelijker is, dan in één keer naar de harddrugs te grijpen. Maar ik vind het dan jammer dat ze meteen al denken dat ik de verkeerde kant op ga. Er zitten er ook een paar in mijn klas die zich ieder weekend helemaal lam zuipen en daardoor niet meer weten wat ze doen. Dan kan ik me flink ergeren als ze commentaar op mij hebben. Interview Beekers Ik zal eerst een beetje over mezelf vertellen. Vroeger was ik anarchistisch en kraakte huizen, ik bewoog veel en zat niet echt met een luie kont op de bank. Tot mensen die het moeilijk hadden in de maatschappij voelde ik me aangetrokken, waarschijnlijk dat ik daarom wel psychiatrie ben gaan studeren. En daar ben ik behoorlijk blij mee, het komt altijd goed van pas als ik mensen wil helpen. Daarna heb ik een opleiding in de verslavingszorg gevolgd omdat ik gevraagd ben om daar te komen werken. Ik ben begonnen als persoonlijk begeleider, dat was een kleine baan en dat heb ik vijf jaar gedaan.Toen werd me gevraagd of ik fulltime in de kliniek wilde werken en daar zei ik geen nee tegen. Twee jaar geleden ben ik gestopt, vijftien jaar heb ik in de kliniek gewerkt. Ik gaf en geef nog steeds voorlichtingen op scholen en aan ouders. Zelf wil ik een kliniek oprichten met nog wat anderen beroepsgenoten, die speciaal voor mensen is die een dubbele diagnose hebben; drugsverslaafd en psychotisch niet in orde zijn. Als je als drugverslaafde in deze antroposofische kliniek wordt opgenomen moet je gelijk stoppen met de drugs. Je krijgt geen vervangend middel zoals methadon en slaappillen omdat je dan nog steeds van iets afhankelijk bent. Dat is dus wel een zwaar afkickprogramma. Wel krijg je een paar antroposofische middelen maar die zijn alleen om je lichaam weer schoon te maken van alle drugs. Als je het als patiënt niet meer volhoud mag je gaan wanneer je wilt, je moet het eigen heft dan zelf maar in handen nemen. Het afkickproces zelf duurt zes weken. Dan volgt de tweede fase. Als patiënt zijnde kom je in een therapeutische gemeenschap, dat is een groep waar meerdere patiënten en een aantal begeleiders in zitten. Met deze groep ben je 24 uur per dag intensief met elkaar bezig. Je sociale ontwikkeling en disciplines moeten weer worden opgebouwd. Zo ga je in de ochtend bijvoorbeeld met de hele groep een ochtendwandeling maken, daarna doet een subgroepje de groentetuin, een ander het huishouden, enz. In de middag is er een groepstherapie en een individuele therapie. Onder individuele therapie verstaan we onder andere spraak-, kunstzinnige-, en muzikale therapie. Er wordt per persoon gekeken welke therapieën hij nodig heeft. Alle therapieën zijn er om weer in het normale ritme van het leven te komen en om de disciplines terug te krijgen. Drugsverslaafden hebben namelijk heel geïsoleerd geleefd en ze weten ook niet goed meer met anderen om te gaan, dat moet dus weer worden opgebouwd. Ze krijgen een programma zodat ze extra lekker creatief bezig zijn. Veel ex-verslaafden weten bijvoorbeeld helemaal niet hoe ze moeten koken en het is dan dus een hele stap voor hen om ook daadwerkelijk iets op tafel te krijgen. Zo kunnen ze niet alleen niet meer koken, maar heel wat meer dingen kunnen ze gewoon niet meer, door de drugs is hun innerlijke ontwikkeling namelijk geremd, er zijn er die zich gedragen als een puber terwijl ze 40 jaar oud zijn. Voor de begeleiders kan dit soms best lastig zijn, de verslaafden hebben moeite met het omgaan van hun eigen emoties en ze weten ook niet goed dichterbij te komen of juist afstand te bewaren bij andere personen. De meeste verslaafden hebben geen discipline en geen geduld, meestal hebben ze een niet-kloppend beeld van zichzelf. Zo denken sommigen juist dat ze heel goed zijn terwijl anderen denken dat ze totaal niets waard zijn. Veel verslaafden zijn niet meer in staat om normaal te praten, de gedachtegang loopt niet meer lekker en is eigenlijk helemaal in de war. Het denkleven van een dergelijk persoon is een soort mechanisch denken geworden: zijn hele leven draait om die drug, hij heeft geen enkel doel en idealen meer, behalve dan het verkrijgen van die drug. Het leven is voor hen de verslaving.“Ik wil drugs”, en voor de rest denken ze nergens nog echt bij na. Daardoor kunnen ze ook niet meer goed vertellen, en dát wordt in de kliniek weer aangeleerd. De gemiddelde verslaafde is 10 á 15 jaar verslaafd geweest. Alcohol is de grootste boosdoener, daar hebben de alcoholverslaafden de grootste moeite mee. Dat is ook wel logisch want overal kom je wel weer alcohol op straat en in het café tegen, in tegenstelling tot heroïne. Deze verslaafden vallen dus ook weer het snelst terug. Als een verslaafde van zijn drug af is, zijn er ook nog schulden en strafbladen die moeten worden afgehandeld. Ze staan ze, als ze uit de kliniek zijn, er helemaal alleen voor, zonder geld, zonder kleding en zonder woonplek. Het komt ook nog geregeld voor dat de familie hen heeft afgestoten dus dan staan ze er echt alleen voor. Wij, als begeleiders zien de patiënten aanzienlijk veranderen doordat ze stoppen met de drug. De meeste ontwikkelingsachterstanden vallen wel in te halen. Maar sommigen halen het niet om het stoppen-met-drugs programma te eindigen. 25% houdt er binnen de eerste zes weken al mee op omdat hij het afkicken niet meer volhoudt. Na de therapie valt nog eens een kwart terug in het drugleven. Het slagingspercentage ligt in onze kliniek dus op 50%, dat in vergelijking met een normale kliniek waar het slagingspercentage op 15% ligt. Na het interview hebben we Meneer Beekers bedankt. Het duurde ongeveer anderhalf tot twee uur, wel wat lang, maar wel héél interessant. Het was leuk om het van een begeleider te horen, want als je het uit een boek leest is het meestal een stuk oninteressanter en kan je ook geen vragen stellen als je iets niet helemaal snapt. Krantenartikelen Bolletjesslikkers
Kamer akkoord met doorlaten bolletjesslikkers
Binnenland, vrijdag 29 maart Minister Korthals (Justitie) mag van de Tweede Kamer bijzondere opsporingsmethoden gebruiken bij de bestrijding van cocaïnesmokkel via Schiphol, mits dat alleen gebeurt als laatste redmiddel. Dit betekent dat de politie drugskoeriers in bijzondere gevallen mag doorlaten zodat zij de opdrachtgevers kan traceren. Als er grote belangen in het spel zijn, hoeven rechercheurs de drugs niet meteen in beslag te nemen als de verdachte ze aflevert. Daarvoor moet Korthals wel zelf toestemming geven aan de top van het Openbaar Ministerie. De Kamer is altijd huiverig geweest voor het gecontroleerd doorlaten van drugs, omdat dit halverwege de jaren 90 uit de hand was gelopen. Toen liet de politie toe dat grote partijen harddrugs op de markt kwamen, in de hoop misdaadbendes te kunnen oprollen. Na de parlementaire enquête naar de opsporingsmethoden is afgesproken dat justitie dit alleen in zeer uitzonderlijke gevallen nog mag doen. De Kamer vindt dat de situatie op Schiphol ernstig genoeg is om doorleveren toe te staan. Korthals heeft toegezegd dat de methode hooguit een jaar zal worden toegepast. Hij hoopt dat justitie het probleem van de toestroom van bolletjesslikkers dan onder controle heeft. Korthals kondigde verder aan volgende week te zullen spreken met de Antilliaanse minister van Justitie, Martha. Volgens een geheim rapport zouden zo'n vijftig douaniers op Curaçao en Bonaire corrupt zijn en contacten onderhouden met handelaren. Korthals heeft het rapport niet gezien, maar wil zo snel mogelijk kennis nemen van de inhoud. De Tweede Kamer is bezorgd over de berichten, omdat de douane op de Nederlandse Antillen juist een belangrijke rol moet spelen bij de bestrijding van drugssmokkel. "Het heeft natuurlijk geen zin onze opsporingsmethoden hier op te rekken als de controles op de Antillen zo lek als een mandje zijn", aldus Kamerlid Dittrich (D66). KLM komt weer met dreigement
Voorpagina, dinsdag 30 april De KLM dreigt opnieuw de vluchten naar de Antillen te schrappen. Dat komt doordat de douaniers op de eilanden zijn gestopt met intensieve controles op bolletjesslikkers. Zij vinden dat zij te weinig medewerking krijgen van andere instanties. Voorzitter W. van Lamoen van de douanevakbond: "Er zouden vijf partijen meedoen onder leiding van justitie, waaronder de politie en het gevangeniswezen. Tot nu toe werkt alleen de douane mee". De geschokte KLM heeft onmiddellijk iemand naar Curaçao gestuurd om de zaak te bespreken. Het al eerder uitgesproken dreigement om de vliegtuigen aan de grond te houden, werd herhaald. H. Baas van de KLM: "Vluchten schrappen is zeker niet onze eerste intentie. Maar als dit niet verandert, kunnen we niet anders." Volgens Baas is het niet meer te verkopen dat verdachte passagiers aan boord stappen. "Een noodstop voor een zieke bolletjesslikker kost ons 75.000 euro. Bovendien willen we niet meer aan vakantievierende families uitleggen dat die rillende man in de stoel naast hen nog maar een kwartier te leven heeft." De 15 douaniers en 6 hondenbegeleiders op het Curaçaose vliegveld Hato voeren nog wel de gebruikelijke controles uit. De douane op Schiphol onderschepte vorige week 430 kilo cocaïne vanuit Curaçao. De drugs werden met behulp van honden gevonden in de laadruimten van twee vliegtuigen. Overigens zijn er steeds meer aanwijzingen dat bolletjesslikkers de KLM links laten liggen en overstappen naar de luchtvaartmaatschappij DCE. De KLM had de afgelopen twee weken, sinds alle passagiers worden ondervraagd, veel meer lege stoelen aan boord. "Vanaf 15 april zijn 317 passagiers niet komen opdagen. Dat is twee keer zoveel als normaal", zegt Baas. "Ook is 135 mensen de toegang tot de vliegtuigen geweigerd. De extra controle had dus duidelijk effect." Omdat de Antilliaanse luchtvaartmaatschappij DCE niet deelneemt aan de intensieve controles, hebben bolletjesslikkers nog steeds vrij spel op haar vluchten. DCE toonde zich weliswaar bereid te praten over maatregelen tegen bolletjesslikkers, maar dat mocht van directeur Mario Everts niet leiden tot lege stoelen. De maatschappij heeft het financieel zeer moeilijk. Zij wilde twee weken van tevoren weten welke passagiers zij moest weigeren. Dat was voor de douane een onwerkbare eis. Korthals: Slikkers doorlaten
Binnenland, vrijdag 22 maart
Minister Korthals (Justitie) wil bolletjesslikkers inzetten om drugsorganisaties op te rollen. De politie moet niet langer alle cocaïnesmokkelaars aanhouden en vastzetten, maar een deel van hen doorlaten en volgen om criminele netwerken in kaart te kunnen brengen. Korthals stelde dit gisteren voor tijdens een debat in de Tweede Kamer. Hij ziet geen andere mogelijkheid te achterhalen waar de door koeriers aangeleverde drugs naartoe gaan. Het risico dat smokkelaars overlijden nadat zij voor een opsporingsonderzoek zijn doorgelaten, neemt de VVD-bewindsman voor lief. "Het kan immers altijd gebeuren dat een bolletje knapt." De Tweede Kamer heeft enkele jaren geleden, na de parlementaire enquête over opsporingsmethoden, bepaald dat drugstransporten alleen in uitzonderlijke gevallen en onder strikte voorwaarden mogen worden doorgelaten. De fracties van VVD en CDA vinden dat de bestrijding van de cocaïnesmokkel via Schiphol zo'n uitzonderlijk geval is. Coalitiepartijen D66 en PvdA zijn terughoudender. Zij willen eerst weten hoe politie en justitie precies te werk zullen gaan. Sinds januari zijn 500 drugskoeriers aangehouden. Hoewel de pakkans na de invoering van de uitgebreide maatregelen tegen drugssmokkel flink is toegenomen, komen er nauwelijks minder koeriers naar Schiphol. Vooral de vluchten vanaf de Nederlandse Antillen zijn berucht. Korthals bestrijdt dat dit komt doordat Nederland afspraken met de Antilliaanse regering over de levering van benodigde apparatuur niet is nagekomen. "Mijn Antilliaanse collega heeft niet gezegd wat hij nodig heeft", aldus Korthals. Voorlopig is de VVD-bewindsman bereid de KLM te helpen bolletjesslikkers uit het vliegtuig te weren. Marechaussee en douane kunnen wat hem betreft worden ingezet om de orde te handhaven. De luchtvaartmaatschappij had gedreigd niet langer op de Antillen te vliegen als er aan boord van een toestel nog één bolletjesslikker zou overlijden. Alleen Korthals' eigen VVD vindt de inschakeling van de marechaussee een slecht idee. "Dit is een verantwoordelijkheid van de luchtvaartmaatschappijen", aldus woordvoerder Niederer. Korthals suggereerde verder dat op den duur toch niet alle betrapte bolletjesslikkers in voorlopige hechtenis worden genomen. Smokkelaars die maar weinig drugs bij zich hebben, zouden dan met een dagvaarding naar huis worden gestuurd. Voorwaarde is dat ze een Nederlands paspoort hebben en justitie hun verblijfplaats kent. Eerder beloofde de VVD-bewindsman de Kamer dat geen enkele bolletjesslikker nog zou worden heengezonden. Drugsvluchten Trefpunt, zaterdag 23 maart Men doet op Curaçao nogal moeilijk over de opvang van bolletjesslikkers. Waarom eigenlijk? Ze hoeven helemaal niet opgevangen te worden, ze mogen alleen het vliegtuig niet in. Het benodigde scanapparaat is aanwezig en een extra apparaat is in het verleden al door de Koninklijke Marine aangeboden. Verder wil Justitie Nederlands marechaussee- of douanepersoneel laten controleren en meevliegen, zodat KLM-personeel en normale passagiers niet verder lastig worden gevallen (AD, 21 maart). Verder zowel in aankomst- als vertrekhal een groot bord met waarschuwingen in Papiamento, Nederlands en Engels; we moeten correct blijven, nietwaar? Ook zouden deze drugstoeristen een stempel in hun paspoort behoren te krijgen waaruit duidelijk blijkt dat ze betrapt zijn, dan worden ze de volgende keer met extra argwaan bekeken. Hoe ze dan de bolletjes weer kwijt moeten raken? Op het toilet van hun leverancier. Knapt er ondertussen één? Jammer, want dan betalen ze zelf de hoogste prijs. Is dat hard? Ja. Maar als uw kind verslaafd raakt, vindt u dat vast nog harder! Bolletjesslikkers blijven komen
Binnenland, donderdag 20 juni De strenge maatregelen die zijn genomen om bolletjesslikkers uit Nederland te weren, hebben nauwelijks effect. In mei zijn op Schiphol 178 mensen aangehouden. Minister Korthals (Justitie) denkt dat aanvullende maatregelen noodzakelijk zijn. Hij spreekt daar morgen over in de ministerraad. Sinds begin dit jaar houden politie, justitie, marechaussee en luchtvaartmaatschappijen extra controles om drugssmokkel tegen te gaan. Maar de bolletjesslikkers, vooral afkomstig van de Nederlandse Antillen, blijken zich niet te laten afschrikken. Ook de verhoogde pakkans en het strenge gevangenisregime voor koeriers leiden niet tot een daling van de instroom. Op de Antillen lijkt het aantal mensen dat een poging wil wagen zelfs te groeien. De luchtvaartmaatschappijen KLM en DCA weigeren steeds vaker passagiers van wie zij vermoeden dat ze drugs vervoeren. De afgelopen dagen waren dat er 120. Sinds januari zijn in totaal meer dan 900 bolletjesslikkers opgepakt. Eerder stelde Korthals voor Nederlandse smokkelaars die met een geringe hoeveelheid harddrugs worden gepakt met een dagvaarding naar huis te sturen om het cellentekort tegen te gaan. De minister wil aantal cellen voor smokkelaars verdubbelen tot 1400. In totaal heeft hij zo'n 200 miljoen euro nodig voor extra gevangenissen; dat is 150 miljoen meer dan eerder was begroot. Bij de invoering van de noodwetten, begin dit jaar, zei het kabinet te verwachten dat het aantal koeriers door de maatregelen aanzienlijk zou verminderen. De noodwetten, die voorzien in de mogelijkheid om drugskoeriers met meer personen in een celruimte in bij voorbeeld leegstaande kazernes op te sluiten, zouden volgens Korthals na een jaar weer afgeschaft kunnen worden. De apotheker als drugsrunner Binnenland, dinsdag 9 april
Apotheker Tony van den Berg uit Emmen maakt eens per week de gang naar de coffeeshop. Voor een paar gram wiet. Niet voor hemzelf, maar voor zieke klanten die de marihuana als medicijn gebruiken. "Een vriendendienst", vindt Van den Berg. Hij en zijn collega Eelco Otten hebben twee multiple-sclerosepatiënten die wekelijks een plastic zakje cannabis halen. Apotheek De Vriendschap in Emmen is beslist niet de enige apotheek in Nederland die wiet aan patiënten verstrekt, veronderstelt Henk van Dijk van coffeeshop De Hollander. Van Dijk schenkt koffie en verkoopt de jongens aan de bar aan de lopende band wiet. Sneeuwwitje en afghaan voor vijf euro per zakje. De Hollander levert ook aan apotheek De Vriendschap. "Cannabis helpt sommige ziekten leefbaar te maken", zegt Van Dijk, zich baserend op zijn ervaring. "Steeds meer huisartsen raken daarvan overtuigd en ook de politiek begint dat te begrijpen." Bij De Hollander kloppen veel ms- en reumalijders aan en ook mensen met slaapproblemen of kankerpatiënten die een chemobehandeling hebben ondergaan. Ongeveer 10 procent van de klanten koopt de marihuana voor medicinaal gebruik, schat Van Dijk. Hij vindt het `absurd` dat De Vriendschap bij hem de drugs moet halen. Apotheker Van den Berg is het daarmee roerend eens. "Het is toch raar dat iedereen van 16 jaar of ouder wiet in een coffeeshop kan kopen en dat wij het niet eens aan zieken kunnen leveren." Van den Berg en Otten verstrekken al sinds 1998 heimelijk wiet aan patiënten. De meeste gebruikers roken het niet, maar kopen een gram per week om er thee van te zetten. Volgens Van den Berg voelen heel wat patiënten zich er een stuk beter van. Volgens de wet mag een apotheker geen cannabis verstrekken, maar de Emmense apothekers gaan ervan uit dat ze niet strafbaar zijn. "Wij krijgen geld van onze klanten en halen daar de wiet voor", legt Otten uit. "Daar is niks mis mee, we doen niet aan wederverkoop. Het zou pas strafbaar zijn als we een bus met wiet neerzetten en de verkoop op de kassa aanslaan." Justitie in Assen is er allerminst zeker van dat De Vriendschap legaal handelt. Zij zoekt uit of de wet worden overtreden. Er wordt weliswaar gewerkt aan wetgeving voor verstrekking van medicinale cannabis door de apotheek, maar zeker tot 2003 blijft alles bij het oude. De Emmense apothekers benadrukken dat ze de marihuana niet aan 'Jan en alleman leveren'. "Als iemand ernaar vraagt, gaan we eerst even zitten praten", zegt Van den Berg. "We vinden het belangrijk dat patiënten goed worden ingelicht." Een grote groep zieken die baat heeft bij wiet als medicijn zoekt het volgens Otten allemaal zelf wel uit, overwint de schroom en stapt zelf een coffeeshop binnen. "Vooral ouderen zien een coffeeshop als een luguber hol." Er is een 'cannabispil' (Marinol) op de markt die legaal op recept mag worden verstrekt. Maar gebruikers vinden het effect ervan minder dan van 'echte marihuana'. Bovendien is het medicijn duur (250 euro voor 30 capsules) en vergoedt het ziekenfonds geen cent. Drugspand met stroom beveiligd
Binnenland, zaterdag 8 juni
De politie heeft in Roermond een zwaar beveiligd drugspand ontruimd. In enkele kamers in een flatwoning aan de Mozartstraat vonden de agenten zo'n 600 hennepplanten en harddrugs. De flat was gebarricadeerd met stalen strippen, waarvan sommige onder stroom stonden om indringers te weren. Verder was het pand voorzien van bewakingscamera's. Koffers vol drugs op luchthaven
Binnenland, dinsdag 4 juni
Het Schipholteam heeft in de eerste vijf maanden van dit jaar 34 koffers met cocaïne in beslag genomen van Zuid-Amerikaanse bendes die probeerden de drugs Europa binnen te smokkelen. In de koffers bevonden zich zendingen cocaïne die in gewicht varieerden van 10 tot 30 kilo, met een uitschieter naar 42 kilo eind maart. Slot
Soms heb ik met plezier gewerkt, maar over het algemeen was het moeilijk om te beginnen. Als ik dan achter de computer zat deed ik over een kwart A-viertje een uur. En dat is niet zo'n pretje als je nog maar net bent begonnen. Ik vond drugs zeker een interessant onderwerp. Steeds weer kwamen er nieuwe feiten boven die ik leuk vond om te weten. Uiteindelijk vind ik het wel leuk dat we dit profielwerkstuk moesten maken maar het kwam wel slecht uit dat dat in dit jaar moest gebeuren. Bronnenlijst • J.H. van Epen (1997), Drugsverslaving en alcoholisme, Bohn Stafleu Van Loghum • Encarta-Encyclopedie (2001), Winkler Prins • Fred Dijs (1995), Het drugs ABC • Meneer Beekers (2002), interview • Enkele drugsgebruikers (1997 tot heden) • Algemeen dagblad (2002), internet blow (en) een sigaret met cannabis erin (roken) coffeeshop winkel waar hash en cannabis te verkrijgen is
coke cocaine
dealer iemand die stiekem drugs verkoopt
hash hars van de cannabisplant
joint een sigaret met cannabis erin
lam zuipen te veel alcohol drinken
narcoticawet de wet die de regels omtrent drugs beschrijfd
shot innemen van een drug
THC tetrahydrocannabinol
van de wereld zijn erg onder invloed zijn van een drug
wiet de kroon van de vrouwelijke cannabisplant
Verklarende woordenlijst