1 Geschiedenis
1.1 Korte introductie
Vanaf 1609 was New York onder Nederlands bewind; toen zette Henry Hudson voet aan land. Toen het in 1647 slecht ging met Nieuw-Amsterdam werd Peter Stuyvesant ingezet om de stad streng te regeren. De naam Wall Street is te danken aan de muur die hij heeft gebouwd om indringers zoals indianen en Engelsen buiten te houden. [10]
Nieuw-Amsterdam verkreeg haar stadsrechten op 2 februari 1653. Nog steeds wordt 2 februari gezien als de dag van de stichting van de stad New York.
Toen de Engelsen in 1664 de oorlog aan wilden gaan met Nieuw-Amsterdam, wilde de bevolking niet meewerken. Ze vochten niet mee, omdat ze blij waren dat ze van de harde hand van Peter verlost zouden kunnen worden. De stad kwam in Engelse handen en werd gevormd tot New York.
De Hollanders hebben nog één keer geprobeerd de stad te heroveren, maar de stad werd toch weer teruggewonnen door de Britten. Uiteindelijk werden de Nederlanders gedwongen de stad in 1674 aan de Engelsen over te dragen, zoals afgesproken in de Vrede van Westminster; Nieuw-Amsterdam veranderde definitief in New York.
Één winstpunt voor de Nederlanders; we kregen er Suriname voor terug.
Nederlandse invloeden zijn in het landschap en in het leven van alledag vaak nog duidelijk te vinden. Behalve dan sommige Nederlandse namen van de wijken en straten, zoals Harlem van Haarlem, Brooklyn van Breukelen, Coney Island van Konijnen Eiland, de 'Yankees' (afgeleid van Jan-Kees) en Wall Street van Muurstraat, vind je er ook enkele gedenktekens. Welke?
Ook zijn er vele restanten van het Nederlandse kolonialisme in Amerika te herkennen; je hebt zo bijvoorbeeld vele Nederlandse gerechten die mee zijn gekomen naar Amerika en vele feesten. Zo komt Santa Claus van het Nederlandse Sinterklaasfeest, een erfenis van de Nederlandse Kolonialisatie. Ook de vrije dagen werden in een later stadium aan de Amerikaanse situatie aangepast. Men wilde naar de kerk en nam daar een aantal dagen vrij voor. Ook voor slaven gold dit een beetje; die waren vrij om hun familie op te zoeken tijdens de feestdagen.
1.2 Ligging
Het voordeel van de natuurlijke haven in New York is de diepe vaargeul in de Hudson. De diepe vaargeul maakt het mogelijk dat schepen ver landinwaarts kunnen komen.
Ook is de ligging voordelig voor de handel; New York is een hub, wat inhoudt dat het een plaats is waar alle handel verzameld wordt en ook weer wordt doorgevoerd; alle export en import wordt via hier gedaan.
In tijden van economische groei heeft New York de grootste aantrekkingskracht en komen velen naar de stad. Aantrekkingskracht zal er altijd blijven, maar in verschillende mate.
1.3 Opbouw
New York, een van de belangrijkste steden in de wereld, is een wereldstad en ligt in de staat New York. Het wordt ook wel New York City genoemd om het niet te verwarren met de staatsnaam.
Sinds 1898 werden de 5 districten bij elkaar gevoegd en onder één bestuur geplaatst en de agglomeratie is nu een van de grootste in de wereld. New York bestaat uit 5 stadsdistricten, boroughs:
1.The Bronx
2.Brooklyn (Kings)
3.Manhattan
4.Queens
5.Staten Island (Richmond)
Alleen de Bronx is, in tegenstelling tot de rest, niet gelegen op een eiland. Zo liggen Brooklyn en Queens bijvoorbeeld op het eiland Long Island, en Manhattan en Staten Island, zijn eilanden op zichzelf.
New York heeft ruim 8 miljoen inwoners. Maar alleen al de borough Brooklyn is al een metropool op zich: het heeft meer dan 2,5 miljoen inwoners. Ter vergelijking: Amsterdam heeft maar een kleine 800.000 inwoners.
1.4 Bevolking
Pas na de Amerikaanse revolutie (1775) begon de bevolking langzaam te groeien, daarvoor nam die vrijwel niet toe. Door de industrialisatie kon de groei sterker toenemen en later werd dit versterkt door de aanleg van het Eriekanaal, omdat deze een verlaging van de kosten voor het transport door New York mogelijk maakte. Hierdoor kon de stad een belangrijk centrum worden voor de handel. Producten werden uit het westen geïmporteerd; grondstoffen uit de VS, in ruil voor eindproducten uit West-Europa. Omdat de export groter was dan de import, ontstond er een immigrantenstroom. Wanneer een schip grondstoffen naar Europa bracht, konden er door een kleinere importlading mensen in de schepen tegen een vrij lage vergoeding mee naar New York. De haven van New York werd een van de belangrijkste. Doordat er door het groeiende aantal immigranten meer arbeid kwam, kon de stad blijven groeien, wat nog meer arbeiders vroeg. Zo bleef het bevolkingsaantal groeien. Uiteindelijk werd de vrije migratie verboden, maar ook dit leidde niet tot een gestopte groei; het groeitempo bleef positief.
Toen de belastingen in de tachtiger jaren in de ogen van een deel van de bevolking te hoog werden, vertrok een groot deel van de blanke bevolking. In deze periode bleef de niet-blanke bevolkingstoename stijgen. Omdat de middenklasse plaats maakte voor het groeiende aantal gekleurden, daalde het inkomen in New York, wat uiteindelijk leidde tot een inkomen onder het nationale gemiddelde.
Wat opvallend is aan de ontwikkeling van het bevolkingspatroon, is dat NYC het grootste zwarte bevolkingsaantal heeft in de VS. Ook al trekken veel ouderen naar het relatief goedkopere zuidelijke deel, blijft het aantal zwarten toch groot.
De reden dat er zoveel zwarten leven in deze stad is, dat in de jaren nadat de eerste Europese nederzetters hier settelden, een aantal zwarte mannen en vrouwen als slaven verkocht werden aan de kolonisten. De jaren erna bleef sprake van slavernij. Rond 1640 ontstonden gemeenschappen met zwarte mensen en kregen de slaven steeds meer rechten en vrijheden. Toen vervolgens vanaf 1655 de handel in slaven rechtstreeks werd uitgevoerd door de WIC (West-Indische Compagnie), werd Nieuw-Amsterdam de grootste slavenhaven. Omdat de zwarte bevolking zich segregeerde, vormde het een bedreiging voor de rest van de bevolking. Meerdere slavenopstanden vermoeilijkten de situatie en de slaven werden veel vrijheden ontzegd. Toen de slavernij al was afgeschaft, hadden de zwarten nog steeds minder burgerrechten. [2
Avenue Seneca Village, bijvoorbeeld, is een gemeenschap voor armen waar vooral zwarten leefden. Deze lag waar nu Central Park ligt en moest voor de bouw van dit beroemde park afgebroken worden, waardoor velen moesten verhuizen. Er woonden niet alleen zwarte slaven, maar ook Duitsers, Ieren, indianen, etc.
In tijden van economische groei heeft New York, net als andere metropolen de grootste aantrekkingkracht en komen vele migranten naar de stad. Zo stijgt het aantal inwoners. Aantrekkingskracht zal in de stad altijd wel blijven, maar in verschillende mate.
1 op de 5 mensen in New York leeft onder de armoede grens, wat een vrij hoog aantal is. Dit verwacht je niet als je naar New York kijkt, vooral niet omdat het nog steeds 'het beloofde land' wordt genoemd.
1.5 Vergrijzing (als gevolg van migratiepatronen)
Doordat vele zwarten migreerden naar wijken zoals de Bronx, Queens, Brooklyn en Harlem, steeg het aantal zwarten daar enorm. Toen de belastingen in 1970-1980 sterk opgevoerd werden, trokken vele blanken uit de wijken weg, terwijl de groei van de immigranten bleef toenemen.
Op dit moment is er juist in deze gebieden sprake van vergrijzing, omdat weinig jongeren zich hier vestigen en de babyboomgeneratie hier blijft hangen.[5]
1.6 Segregatie
Omdat er immigranten strandden van allerlei verschillende nationaliteiten, werd New York een multiculturele samenleving. De bewoners van New York City hebben zich op nationaliteit geconcentreerd in bepaalde wijken. De meest bekende wijken zijn Harlem (waar een groot deel van de zwarte bevolking woont), Chinatown (met de Chinese bevolking), Little Italy (waarin de Italianen geconcentreerd zijn) en de Puertoricanen in Spanisch Harlem.
Om segregatie in New York tegen te gaan, zijn er antisegregatiewetten opgesteld, om zo verandering te brengen in de segregatie. [17]
Westchester, in the Bronx, is een goed voorbeeld voor antisegregatieplannen na segregatie: het suburbane deel in het noorden van NY heeft toegegeven aan het plan om in de komende 7 jaar vele betaalbare huizen te bouwen in witte wijken om zo niet-blanken aan te trekken.
Het is een suburb waar vooral rijke mensen zoals Bill Clinton en Hillary wonen, minder dan 3% zwarten zijn en minder dan 7% Hispanics.
Door de Anti-Discrimination Center of Metro New York is er een groot bedrag vrijgesteld om de goedkopere huizen te bouwen in Westchester, omdat de segregatie alleen maar leek te blijven groeien. De bedoeling is niet dat de blanken wordt geweigerd woningen te kopen, maar dat ze worden geplaatst in wijken van New York City waar een groter deel niet blank is.
1.7 Privatisering
Steeds vaker komen de openbare ruimtes van New York in private handen. Privatisering is het proces waarin het beheren van een bedrijf vanuit overheidshanden naar privérecht wordt verschoven, dus van de publieke naar de private sector. Er zijn vele voordelen aan privatisering zoals de hogere veiligheidsmaatregelen en veiligheidsgevoel.
Rockafeller Centre is een voorbeeld van privatisering in NYC. Het is een pleintje in Manhattan, omgeven door 14 wolkenkrabbers in Art-deco stijl, met de beroemde ijsbaan en kerstboom.
1.8 Verval in New York City
De 5 stadsdistricten zijn zeer verschillend, wat het meest duidelijk wordt als je Manhattan en Staten Island vergelijkt. Zo heeft Manhattan een zeer kenmerkende hoogbouw, de skyline, terwijl Long Island meer wordt gekenmerkt door haar laagbouw.
Bronx en Queens, uitbreidingen van na de eerste wereldoorlog, waren vooral voor de middenklasse bedoeld. Het waren districten voor de welvarenderen. De South Bronx is in tegenstelling tot de North Bronx in verval geraakt.
Verval van: Times Square
Voor de tijd dat Times Square in verval begon te raken was het uitgaanscentrum van NY. Rond 1970 was er verval zichtbaar, wat later werd opgelost door de komst van renoverende ondernemers.
Men begon met de verbouwing van het Mariott Hotel en later met de theaters. Je kunt wel zeggen dat het saneringsplan heeft gewerkt!
Verval van: Park Slope
Park Slope is een wijk die na zijn periode van verval volledig is gegentrificeerd.
Verval van: North Bronx
North Bronx was na een periode van welvaart naar een periode van verval gezakt. Toen de overheid steunprogramma's instelde om zo de wijk op te knappen en weer in trek te maken, is dit ook deels gelukt; tegenwoordig is de wijk steeds meer in trek, maar het blijft een moeilijk stadsdeel.
Verval van Yorkville:
In de 19e en 20e eeuw was de wijk vooral voor de arbeiders een woonplaats. Hier kwam je vele verschillende culturen tegen. Toen in de jaren '30 de wijk als gevaarlijk werd beschouwd door gevechten op straat tussen pro- en anti-nazi's, zijn velen verhuisd en is de wijk in verval geraakt. Zie afbeelding hierna.
1.9 Verpaupering en gentrification
Door het ontstaan van 'edge cities' (dat zijn nieuwe stadsdelen of grote buitenwijken (suburbs) aan de rand van de bestaande stad) zijn veel mensen weggetrokken en raakten oude stadscentra in verval. De hogere inkomens trekken naar de suburbs en de lageropgeleiden blijven achter in de stad. Hierdoor ontstaat een groei tussen de verschillen in de suburbs en de stad, met name verschillen in opleiding en etniciteit. Hierdoor neemt de verpaupering, de verarming, in de stadscentra toe en is het voor de overheid noodzakelijk om deze centra te herstellen. De overheden moeten daarvoor de groei naar deze centra ‘leiden’. Ook zullen de verpauperde wijken gerenoveerd worden, zodat die vervolgens meer welvarenden aantrekken. Jongere mensen zijn de eerste groepen, die zich hiertoe aangetrokken voelen, omdat zij weinig geld (over) hebben om grotere woon-werkafstanden af te leggen. Dit proces kan worden samengevat in één woord: gentrification.
Gentrification is vaak een natuurlijk proces. De rijke yuppies trekken naar de mooiere grotere huizen en knappen deze op. Vervolgens komen er ook meer winkeltjes, waardoor de hele wijk verandert. Door gentrification neemt vaak ook de criminaliteit af, omdat de nieuwe bewoners zich meer betrokken voelen bij hun nieuwe buurt. [24], [22]
De Lower East Side is een goed voorbeeld voor verpaupering. Rond 1980 was de Lower East Side in Manhattan zeer verpauperd. Uiteindelijk is deze wijk opgeknapt door gentrificatie en renovatie. Op het plaatje rechts zie je duidelijk verval van de Lower East Side.
SoHo is een wijk die niet-natuurlijk is gegentrificeerd. Het verschil tussen gentrification in bijvoorbeeld de Lower East Side en die van SoHo is, dat het bij de Lower Eastside een natuurlijk proces was. Bij SoHo was dit niet natuurlijk, omdat het door projectontwikkelaars veroorzaakt is, die bijna alle huizen opkochten en zo de artistieke, arme mensen verjoegen door vervolgens de huur of koopprijs te verhogen. Tony Goldman is belangrijkste projectontwikkelaar. Als je goed kijkt, kun je op het plaatje de Twin Towers goed zien.
Park Slope is een wijk in Brooklyn die sinds de jaren 90 volledig is gegentrificeerd.
Williamsburg, een wijk die vroeger erg onaantrekkelijk was en tegenwoordig dé plaats is voor artiesten.
1.10 Urban Sprawl (verpaupering en renovering) in NYC
New York kent een opvallende Urban Sprawl. Omdat de bevolking te snel groeit om op te vangen in de bestaande stad, trekken de welvarende mensen naar de groene suburbs en pendelen vandaar uit elke dag naar hun werk. De problemen die deze zogeheten Urban Sprawl met zich meebrengt, zijn haast onoplosbaar voor de overheid.
Nadelen van Urban Sprawl zijn:
1.het hoge aantal ongelukken als gevolg van het toenemende autoverkeer;
2.de toenemende stroom auto’s, met als gevolg files;
3.de luchtverontreiniging;
4.uitdijende steden met alleen maar laagbouw en huisjes met tuintjes, waardoor openbaar vervoer te duur is. Ook de afstanden van huis tot werk nemen zo toe.
De beste manier om Urban Sprawl terug te dringen is door de stad aantrekkelijker te maken. Dat is wat in NY gebeurd is. Zo heeft New York meer groen gekregen, zijn er appartementen IN de stad gebouwd en zijn er veel voorzieningen en activiteiten te vinden. In veel Amerikaanse steden wordt nauwelijks gewoond, omdat er in de CBD’s alleen kantoren zijn. Veel mensen zijn vanuit de suburbs naar NYC teruggekeerd, omdat het weer leefbaar (gemaakt) is.
Andere manieren om de Sprawl te voorkomen of terug te dringen zijn bijvoorbeeld het investeren in voorzieningen dichter bij huis, het rehabiliteren van verlaten stukken land binnen het bestaande stedelijke gebied en het bieden van alternatieve transportmogelijkheden als trein of bus. [25]
1.11 The Five Borough Economic Opportunity Plan
Het Five Borough Economic Opportunity Plan is een economisch plan om alle 5 New Yorkse boroughs (zie 1.3) door de economische tegenvallers van de crisis te helpen. Het concentreert zich op 3 grote punten[28]:
het creëren van banen voor de hedendaagse New Yorker;
het instellen van een langetermijn aanblik van de groeiende economie van de stad;
het bouwen van betaalbare huizen in alle 5 de boroughs.
1.12 Architectuur
New York staat bekend om haar skyline. Vanaf 1889 raken de wolkenkrabbers erg in trek. Wegens de sterk groeiende bevolking en het gebrek aan ruimte besloot het stadsbestuur de hoogte in te gaan. Langzamerhand kwamen er veel wolkenkrabbers die op den duur het licht uit de stad weghielden. Omdat er tussen de hoogbouw weinig licht komt bij de lagere bebouwing, kwam er een trek uit Manhattan; mensen trokken weg en ook de bedrijven besloten dat het beter was om de kantoren ergens anders te bouwen. Om de hoogbouw te proberen te stoppen, werd er een nieuwe wet ingevoerd; een nieuwe bouwwet, 'Air Rights'. Deze wet zegt dat een gebouw smaller moet worden naarmate het hoger wordt om zo zoveel mogelijk schaduw tegen te gaan en zon in de stad te houden. Er kwam een nieuwe manier van bouwen, waardoor de gebouwen als een soort taart in lagen op elkaar werden gezet.
50 Broadway is de eerste echte wolkenkrabber. Het gebouw heette Tower Building en was 11 verdiepingen hoog. Het gebouw wat men vrijwel meteen Idiotic Building noemde, wekte de angst bij de bevolking dat het om zou vallen. In eerste instantie werd het ontwerp niet geaccepteerd, maar later werd het toch gebouwd in 1889.
In NYC wordt de 13e verdieping vaak overgeslagen. Het tellen gaat er op een andere manier. Een 2e verdieping in New York is voor ons de eerste en hun eerste is voor ons de begane grond.
1.13 Misdaadcijfers
Doordat het bevolkingscijfer in NYC snel steeg en de stad snel dichtbevolkt raakte, groeide de georganiseerde misdaad. Door de groei van het illegale circuit en roofbendes steeg het misdaadcijfer enorm. Omdat de New Yorkse overheid als reactie op de criminaliteit enorm veel politie en brandweer inzette, steeg de druk op de criminelen. Als reactie daarop steeg de criminaliteit nog verder. De naam van New York was het slechtst rond 1980, toen de overheid nog niet ingreep en de kwaliteit van gemeentelijke voorzieningen erg laag was.
Sinds 1992 daalt de criminaliteit in New York. Hoewel die ontwikkeling nationaal was, daalde de New Yorkse cijfers sneller en werd New York een van de minst criminele grote steden. Feit is, dat die gedaald is met 73%. Iedereen heeft zo zijn eigen verklaring hiervoor. Zo zegt de een, dat dat door burgemeester Giuliani komt, terwijl anderen wijzen op de toegenomen vergrijzing of de gedaalde werkloosheid.
Het beleid van burgemeester Giuliani (periode 1994-2001) werd bekend onder de naam ‘zero tolerance’ beleid. Dat betekende, dat hard werd opgetreden tegen elke vorm van criminaliteit, ook kleine criminaliteit als winkeldiefstal. Hierdoor daalde de criminaliteit en werd het verpauperingsproces doorbroken. Ook de planning vanuit het Department of City Planning (DCP) droeg bij aan het doorbreken van dit proces.
In East Village was er duidelijk protest tegen de gentrificatie. Dit leidde tot rellen in 1988. Men wilde niet dat de projectontwikkelaars de huizen duurder maakten om zo gentrificatie de wijk in te halen. Tegenwoordig is de wijk veel veranderd en is de criminaliteit veel gedaald, waardoor het een heel aantrekkelijke wijk is geworden.
Five Points, vroeger een krottenwijk in Manhattan, was in de 19e eeuw een van de meest criminele wijken, zo niet de crimineelste, doordat vele immigranten in de armoedige huizen leefden. De naam Five Points is ontstaan omdat het wijkcentrum een kruispunt was van drie straten die eruitzagen als een 5-puntige ster.
Doordat het meer waar Five Points naast lag, 'Collect Pond', werd drooggelegd, daalde de waarde van de huizen en vluchtten de mensen uit de middenklasse weg. Zo kwamen huizen vrij voor de nieuwe bewoners; de armere migranten. De wijk raakte sterk in verval en het criminaliteitcijfer steeg snel. Het was een wijk met meerdere culturen die samen waren gesmolten tot een subcultuur; het was een ‘melting pot’.
1.14 Vlag
De vlag van NYC bestaat uit 3 kleuren.
De keuze van deze kleuren is niet onbewust. Het zijn dezelfde kleuren als de vlag van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, alleen dan verticale banen i.p.v. horizontale. In het midden is het zegel afgebeeld.
In het zegel van de vlag staan verschillende symbolen, zoals:
de arend: symbool voor New York;
de indianen: de oorspronkelijke bewoners;
de matrozen: de VS als kolonie;
de bever: kenmerk van de WIC;
de molenwieken: de Nederlandse aanwezigheid;
het graan en de emmers: de industrie;
1625: het jaar waarin Nieuw-Amsterdam werd opgericht.
1.15 Vervoer
Vervoer is een groot probleem in New York City. Vooral het woon-werkverkeer is enorm: veel mensen moeten elke dag reizen van hun woonplaats naar hun werklocatie. Niet alleen personenauto’s of de grote hoeveelheid bussen, taxi’s en voetgangers leiden tot verkeersproblemen. Ook vrachtvervoer die goederen Manhattan in moet vervoeren zorgt voor dagelijkse opstoppingen. Toch is Manhattan vrij makkelijk te bereiken, omdat het gemeentebestuur ervoor zorgt dat het stratennetwerk goed te bereiken is voor iedereen. Het openaar vervoer is heel goed georganiseerd. En de meeste forenzen (reizigers van huis naar werk) komen met het openbaar vervoer naar Manhattan: 80%.
Tot de jaren 90 was de stad heel erg op de auto gericht geweest, maar tegenwoordig is er een keerpunt. Het is meer op fietsers, OV en voetgangers gericht, door onder andere veel nieuwe fietsstroken die in de afgelopen jaren gelegd zijn en door uitbreidingen van het openbaar vervoer. De straten worden smaller gemaakt om de stoepen te kunnen verbreden en er worden snelheidsmaatregelen toegepast, ook wel Traffic Calming genoemd, waardoor het leefbaarder en minder gevaarlijk wordt voor voetgangers en fietsers. Een ander positief effect hiervan is de geminimaliseerde uitstoot.
1.16 Hamburgercultuur:
Net als in Los Angeles heb je in New York ook een hamburgercultuur. Dit kun je zien aan de fastfoodketens in de armere gebieden waar mensen minder geld te besteden hebben. Vaak zie je bij dit soort gebieden dat omdat mensen minder geld hebben voor gezond voedsel, ze naar de fastfoodketens gaan, waar het eten goedkoper is. Grappig is, dat in Manhattan juist veel organisch eten te koop is, omdat mensen in deze wijk vaak meer geld te besteden hebben en een bewuster leven leiden dan in de armere wijken zoals de Bronx.
2 The Bronx
2.1 Geschiedenis
The Bronx is vernoemd naar de Nederlandse nederzetter Jonas Bronck, die in 1636 op dat grondgebied zijn boerderij had. Tot een groot aantal Ierse en Italiaanse immigranten hier zijn gaan wonen, was het een groot onontwikkeld gebied met vooral boerderijen. Immigranten worden blijvend aangetrokken door deze wijk. Tegenwoordig zijn het vooral Russische en Spaanse immigranten die The Bronx opzoeken. [10]
The Bronx is van welvarend naar verpauperd gebied gegaan en is tegenwoordig weer steeds meer in trek door steunprogramma's. De stedelijke aanblik heeft steeds meer plaatsgemaakt voor groeiend groen. Zo heb je bijvoorbeeld 'New York Botanical Garden', een hooggelegen botanische tuin, met uitzicht op de Hudson River en het Bronx Park. Palham Bay Park, het grootste park van New York en zelfs bijna 3 keer groter dan Central Park, ligt ook in deze wijk.
Het is het enige stadsdeel dat zijn ligging op het vasteland heeft. Het stadsdeel is vanaf 1874 in fases gefuseerd met New York. [3]
De Bronx is op te delen in 2 delen:
1. South Bronx, dit is het deel dat zorgde voor de slechte naam;
2. North Bronx.
Sinds de neergang van Little Italy in Manhattan, onder andere door de maffia, is Little Italy in de Bronx steeds aantrekkelijker geworden en gegroeid.
Het Yankee stadium van de honkbalclub de 'Yankees' is te vinden in The Bronx. In 2009 opende hier een nieuw stadion (zie afbeelding).
2.2 Projecten voor herontwikkeling
Ook in The Bronx heeft het DCP (Department of City Planning) zijn ding gedaan. Er zijn ook hier een aantal projecten om de wijk weer aantrekkelijker te maken geweest. Men hoopt de wijk weer in eer te kunnen herstellen en de naam te zuiveren en om op deze manier nieuwe mensen aan te trekken. Projecten zijn bijvoorbeeld:
161 Street/ River Avenue Rezoning
Om mogelijkheden op te zetten voor de ontwikkeling van commerciële voorzieningen op 3 plaatsen op 161 Street, heeft het DCP, het 'Department of City Planning' een plan opgezet genaamd 161 Street/ River Avenue Rezoning[1].
Het doel van het DCP is:
streven naar mogelijkheden tot woonontwikkelingen;
commerciële groei mogelijk maken;
het aanmoedigen van betaalbare woningen;
de 161 Street hoek sterker maken;
nieuwe ontwikkelingen goed verbinden met de rest van de wijk.
The special Hunts Point district
Hunts Point is lange tijd een van de grootste industrialisatieterreinen van de stad geweest. Het 'Hunts Point Food Distribution Center' bestaat nog steeds. Het omvat een van de grootste voedseldistributiegebieden in de wereld. Samen met delen van de South Bronx heeft Hunts Point een periode meegemaakt van disinvesteringen en is in verval geraakt in de jaren '70.
Het gebied is al industriegebied sinds begin 20e eeuw, wat nog steeds zichtbaar is aan de architectuur. Er zijn veel 'lofts' (rechts).
Sinds 2003 denkt DCP na over de toekomst van het gebied en sinds 2004 onderneemt het actie. De bedoeling is om de groei van het gebied te beïnvloeden door weer een scheiding te maken tussen industrie en woongebied en het woongebied weer aantrekkelijker te maken.
Het gaat om het commercieel aantrekkelijk maken van 70 blokken.[1]
2.3 Criminaliteit
Zoals je kunt zien in de volgende 3 grafieken van het New York City Police Department, is de criminaliteit zeer hard gedaald in het laatste decennium van de afgelopen eeuw. Hierdoor is The Bronx tegenwoordig veel aantrekkelijker dan voor de daling van de criminaliteit: [18]
3. Brooklyn
3.1 Geschiedenis
De Nederlanders zijn de eersten die dit stuk land hebben gekolonialiseerd in de 17e eeuw. Alhoewel ze later het stuk land deelden met de Engelse bezetters, was de Nederlandse cultuur dominant. Toen Brooklyn als stad de kans kreeg om zich bij NYC te voegen in 1833, weigerde deze dit aanbod. Pas in 1898 ging Brooklyn in op dit aanbod en smolt de stad samen met de rest van de districten. Hiervóór was Brooklyn, vernoemd naar het Nederlandse Breukelen, één van de grootste steden van de VS. [13]
Brooklyn is na Manhattan het meest georganiseerde district van NYC. Het verschil tussen Brooklyn en Manhattan is dat de skyline in Brooklyn ontbreekt en dat de architectuur in Brooklyn, vooral die uit de 19e en 20e eeuw, een heel ander karakter heeft dan die in Manhattan. De ordening is vrij goed te zien op het kaartje hiernaast. Op sommige plaatsen in Brooklyn komt ook de roostervorm uit Manhattan terug.
De wijk is zeer snel gegroeid, omdat het altijd bekend heeft gestaan als een soort dorp of als een woonwijk. Ook is de bevolking in Brooklyn het meest multicultureel. Brooklyn heeft wel net als Manhattan een opvallend verschil tussen de etnische wijken.
Brooklyn Bridge (zie bovenaan), gebouwd in 1883, was de eerste verbinding tussen de districten Brooklyn en Manhattan en is sinds de opening een belangrijk kenmerk geworden van NYC. Dit was de eerste forenzenverbinding ter wereld.
Het park 'Grand Army Plaza', dat te vinden is in Brooklyn, is ontworpen door dezelfde architecten als die van 'Central Park'.
3.2 Gentrificatie
Ook in Brooklyn heeft gentrificatie plaats gevonden. Dit verliep op een natuurlijke wijze, maar was niet mogelijk geweest zonder de bouw van de Brooklyn Bridge.
Park Slope, de wijk in Brooklyn tussen Sunset Park en Downtown Brooklyn was voor de welvarenden, die werkten aan de andere kant van de Brooklyn Bridge, gebouwd in de 19e eeuw. In het begin van de 20e eeuw begonnen de welgestelden verder van de stad te gaan wonen en de beroepsbevolking trok in de leegstaande, goedkope huizen. Park Slope werd een wijk voor de armeren en huiseigenaren stopten met renoveren van de huizen door de gedaalde huisprijzen.
Door de suburbanisatie bleef het welvarende deel steeds verder van New York verhuizen en werden nieuwe snelwegen aangelegd om de blanken naar de suburbs te leiden.
'Park Slope Battement Committee' werd gevormd en begon met het adverseren van de huizen aan de welvarenden. Dit leidde later tot een terugkeer van de middelklasse door gentrificatie. In de jaren 80 was het grootste gedeelte van de huizen gerenoveerd en de jaren 90 was de wijk volledig gegentrificeerd.
4. Manhattan
4.1 Geschiedenis
Manhattan werd in 1626 opgekocht van de indianen door de Nederlander Peter Minuit voor 60 gulden. Hij was de derde gouverneur van Nieuw-Nederland. Vóórdat deze nederzetters zich vestigden, was het contact tussen de handelende Nederlanders en de oorspronkelijke bewoners vrij vriendelijk. Om zich te kunnen vestigen, werden de oorspronkelijke bewoners verdreven van hun land. Toen de eerste Nederlanders zich definitief op het eiland vestigden, ging de lieve vrede over in vijandschap.
Manhattan, ook wel New York County genoemd, is een schiereiland in New York City, omringd door 3 rivieren: de Hudson, East River en Harlem River. Het bestaat uit 12 community boards. Elk community board bestaat ook nog uit een aantal wijken. De community boards zijn niet ingedeeld in namen, maar ieder heeft een nummer gekregen zoals bijvoorbeeld community board 1, dat bestaat uit de wijken Battery Park City, Financial District, South Seaport, Civis Center en Tribeca. Onder dit board valt ook een aantal eilanden, zodoende Ellis Island, Liberty Island en Governors Island. Deze liggen in het zuidelijkste puntje van Manhattan. [10]
Manhattan is een van de meest welvarende en dichtbevolkte districten van de VS. Manhattan heeft het op twee na grootste inwonertal van alle New Yorkse boroughs, maar heeft wel de minste ruimte. Manhattan heeft de meeste internationale trekpleisters.
In economisch opzicht is Manhattan de belangrijkste borough van New York City. Dit is ook te zien aan het feit dat dit het enige stuk is van New York waar het aantal werkenden, de werkbevolking, groter is dat het aantal wonenden, de woonbevolking.
Door de komst van de 2 nieuwe stations in Manhattan, Pennsylvania Station en Grand Central, kwam er een grote stroom forenzen, oorspronkelijk vooral afkomstig uit de nog steeds groter wordende buitenwijken. Natuurlijk ging dit gepaard met een groeiende kantorensector, vanwege de grote vraag. Als gevolg van de groeiende kantorensector werden hier snel daarna allerlei hotels, winkelcentra, restaurants etc. gebouwd.
4.2 Stratenpatroon
Wat meteen opvalt als je naar de kaart van Manhattan kijkt, is dat de straten recht op elkaar liggen en een rooster (in vaktaal: een grid) vormen, want ze staan loodrecht op elkaar. De 3 mannen die het ontwerp hebben gemaakt, zijn De Witt, Morris en Rutherford. De redenen voor zo een ontwerp zijn ten eerste dat de stad een stad moest zijn waarin 'regelmaat en orde gekoppeld moesten zijn aan openbaar gemak en welzijn'. En ten tweede was het nodig voor een goede doorluchting van de stad om zo frisse lucht de stad in te krijgen.
Met uitzondering van Greenwich Village en het zuidelijke deel van Fourth Street, zijn alle wegen in Manhattan gelegd in een rooster.
Er is een verschil tussen Avenues en Streets. Avenues liggen van het noorden naar het zuiden en Street van west naar oost. In totaal zijn er 155 Streets van oost naar west en 12 Avenues van noord naar zuid.
Omdat het oudste deel van Manhattan al meer dan 200 jaar bestond voordat de 3 ontwerpers de stad opnieuw inrichtten, is Downtown niet bewerkt en dus niet in roosterpatroon opgebouwd. Dat kun je zien aan de ligging van de straten; ze liggen meer kriskras door elkaar. Downtown lijkt daarom ook meer op een normale stad. Omdat Downtown buiten het rooster viel, begonnen de ontwerpers te nummeren bij Houston Street. Het oudste deel van Manhattan kent daarom nog straatnamen, terwijl in het roosterdeel de straten aangegeven worden met nummers.
Broadway is de meest bekende straat in Manhattan en loopt schuin door het rooster heen, omdat het de oude route is, waarover de Nederlanders het vee naar het centrum dreven.
Manhattan is opgedeeld in 2 delen: Uptown en Downtown. Downtown in het oude gedeelte waar zich onder andere het 'Financial District' bevindt. Uptown is het noordelijke deel van Manhattan, waar het roosterpatroon duidelijk zichtbaar is.
Nog steeds is er geen directe metroverbinding met 5th Avenue. Dat is gedaan om forenzen en winkelend publiek uit elkaar te houden en zo grote drukte te voorkomen. Dat houdt in dat op deze manier 5th Avenue niet gebruikt wordt als weg om op andere plaatsen te komen, maar vooral als shopstraat.
De metro's waarmee je op 5th Avenue kunt komen zijn op loopafstand en liggen parallel aan 5th Avenue op Lexington Avenue en 3rd Avenue, in plaats van onder de straat zelf.
4.3 Projecten in Manhattan
Er is een aantal projecten in Manhattan, dat goed laat zien, dat de groei van Manhattan beteugeld is door actief ingrijpen van de overheid. Omdat Manhattan zo snel groeide wilde men met een aantal projecten proberen te voorkomen, dat de groei uit de hand liep en wilde men een strictere ordening voor meer lucht en licht. Twee goede voorbeelden van dit soort projecten zijn:[28]
Het Zoning plan van 1916 was vooral ontworpen om ervoor te zorgen dat ondanks de grote gebouwen de zon niet uit New York City zou verdwijnen. Omdat op een gegeven moment begon op te vallen dat de wolkenkrabbers veel licht tegenhielden door hun enorme hoogte en grootte, kwamen er nieuwe wetten: ‘Air Rights’. De gebouwen moesten naar boven toe steeds minder ruimte innemen om zo de zonneschijn door de straten te kunnen laten gaan en frisse lucht naar de straten toe te krijgen.
Christopher Wren is de architect die de wedding-cake-style heeft ontdekt, die model staat voor een smallere top. Architect Hugh Ferris heeft uit de nieuwe wetten ook zijn voordeel getrokken en heeft er een nieuwe stijl van gemaakt, die nog steeds zichtbaar is in sommige gebouwen. Deze stijl is te herkennen aan de manier waarop het gebouw naar boven toe steeds smaller wordt. Het idee hierachter was de bescherming van 5th Avenue, het winkeldistrict.
Een andere reden van het Zoning Plan uit 1916 was dat men dacht dat het een roep op de regulatie was om de versnelde dichtheid van de stad terug te dringen.
Het nieuwe Zoningplan was in 1961 gestart om te proberen zorg te krijgen voor nieuwe openbare ruimtes op straatniveau door te concentreren op 2 punten:
1. Incentive Zoning: de bedoeling was om ontwikkelaars te stimuleren nieuwe publieke voorzieningen te bouwen in ruil voor het recht om extra verdiepingen te bouwen. Dit gebeurde dus door privékapitaal te betrekken bij het maken van openbare ruimtes in Midtown, zoals bijvoorbeeld Seagram Building.
2. Private Owned Public Spaces: POPS. Dat wil zeggen dat met behulp van privatisering openbare voorzieningen mogelijk worden gemaakt. Deze POPS zijn veel in Midtown te vinden.
4.4 Privatisering
De VS staan bekend om zijn privatisering en heeft een aantal duidelijke exemplaren. Privatisering houdt in dat publieke voorzieningen in private handen worden gelegd om zo te proberen meer controle en veiligheid te krijgen in de desbetreffende gebouwen en pleinen. De meest bekende in Rockefeller Center.
De bedoeling van privatisering is dat de openbare ruimte wordt gesponsord door de rijkere burgers en bedrijven, maar dus niet door de overheid. Het nadeel daarvan is, dat de rijkere Amerikanen dus ook het heft in handen willen nemen en hun eigen belang voorop stellen.
Rockafeller Center, een monument voor de Rockafeller familie, is een goed voorbeeld van privatisering in New York, Manhattan. Wie kent hem niet; de beroemde kerstboom bij de ijsbaan?
Het project van Rockefeller Center is het eerste en grootste private project ondernomen in de VS. Het zijn 14 gebouwen en allemaal in Art-deco stijl. Het hoofdgebouw ligt op 30 Rock en heet tegenwoordig GE Building.
De bedoeling van dit 'Centre' was dat het een internationaal karakter zou hebben, zoals je ziet aan de namen van de verschillende gebouwen zoals 'British Empire', Maison Francaise, Palazzo D'Italia, etc. Onder de bevolking heerste veel kritiek op het project, maar dat veranderde later, tijdens de bouw.
Rockafeller Centre is een ‘Superblock’ als voorbeeld voor de vele multiblock-ontwikkelingen in de stad, oftewel een stad in een stad.
Ook de High Line, een park boven de snelweg is een heel recent voorbeeld van privatisering (2009). De High Line is ontworpen in 1930 als hoogspoor (om treinen van de straten te halen). Een deel is tegenwoordig een openbaar park. Het is een privatiseringsproject en het ontwerp is van Scorfidio en Renfro. Het is een meanderend park met veel groen. Je kunt niet overal het park inlopen, want de ingangen zijn om de 2 á 3 blokken en het park is alleen via trappen en liften te bereiken. [12]
4.5 Herontwikkeling
Uiteindelijk zijn in de jaren 80 de eerste stappen voor herontwikkeling gezet. Regels werden aangepast en overheidsdiensten werden gemobiliseerd om het district schoner en controleerbaarder te krijgen. Door Midtown aan te wijzen als speciale ontwikkelingszone voor o.a. theaters, werd het bedrijfsleven gestimuleerd. Het werd voor nieuwe ondernemers mogelijk om hier bedrijfsruimte te bouwen, op voorwaarde dat er een theater in het gebouw zou komen.
Vooral de private sector maakte de herontwikkeling in New York City mogelijk. Het BID, het Business Improvement District, zorgde voor een mogelijkheid om de kwaliteit te verhogen van de wijk door te kijken naar uiterlijk, onderhoud en veiligheid. Omdat ondernemers en investeerders streven naar een zo schoon, veilig en leefbaar mogelijke omgeving, kan privatisering leiden tot de beste oplossingen.
Herontwikkeling van de Times Square Alliance: door de bekende aanslagen van 9/11 liep het aantal bezoekers van Times Square en Broadway sterk terug. Mensen hadden even geen zin meer in een avondje uit en de mensen bleven liever weg uit de grote stad. Toen het effect duidelijk zichtbaar werd, probeerde burgemeester Giuliani hier een einde aan te maken. Zijn tactiek was om te zorgen dat een andere aantrekkingskracht van Broadway en Times Square, namelijk de theaters, niet zou afvallen. Door het dalende aantal bezoekers konden de theaters niet genoeg meer verdienen en raakten vele bijna of geheel failliet. Giuliani probeerde het aantal bezoekers van de theaters weer omhoog te krikken. Daarom is er sinds 1973 een zogeheten 'Booth', dat een bezoekje aan het theater makkelijker en betaalbaar maakt. Deze non-profit organisatie zorgt ervoor dat de kaartjes voor een voorstelling van diezelfde avond de helft goedkoper worden. Deze worden dan ook wel day-of-performancetickets genoemd. Door deze goedkopere tickets is het ook voor de wat minder welvarende lagen van de bevolking mogelijk om een bezoekje aan het theater te brengen. Hierdoor kwam het aantal toeristen langzaam weer op gang en hielp hij bepaalde ondernemingen om weer tot leven te komen. Het enige nadeel wordt gevormd door de lange rijen op Times Square. De drukke straat raakt hierdoor nog voller en het wordt gevaarlijker.
Greenwich Village was, zoals je in de naam nog kunt zien, vroeger een dorp. De naam komt van het Nederlandse Groenwijck. De wijk is een van de weinige stukken in Manhattan waar straatnamen zijn in plaats van straatnummers. Hier bestonden de straten al voordat in het nieuwere Manhattan het systeem van het rooster met Avenues en Streets werd ingevoerd. Het verschil tussen de straten van Manhattan en Greenwich Village is dat de straten in Greenwich Village onregelmatig liggen en in vrijwel de rest van Manhattan in een soort roostervorm. Toch zijn tegenwoordig sommige straten in Greenwich Village wel genummerd in plaats van genaamd, zoals West 4th Street.
Greenwich Village is meerdere malen beinvloed door de aanwezigheid van Bohémiens, kunstenaars. Het bood hen inspiratie bij veel van hun werken. Het was van oorsprong een zwarte wijk, maar is tegenwoordig een thuis voor vele beroemdheden.
Yorkville was in de 19e en 20e eeuw een wijk voor vooral de arbeiders klasse en de middelklasse. Het was een wijk vol kunstenaars en Bohémiens. Vele culturen woonden hier, waarvan ondanks dat de meeste weg zijn gegaan, er toch nog een paar oorspronkelijke zijn blijven wonen.
Rond 1930 waren er veel problemen op straat en werd de wijk als gevaarlijk beschouwd, omdat er veel gevechten ontstonden tussen de pro-nazi’s en de anti-Nazi's. Tegenwoordig zijn er nog vele Duitse inwoners te vinden, maar is de wijk vooral voor de hoge klasse.
East Village werd in vroegere tijden beschouwd als de Lower East Side, maar begon in de jaren '60 te ontwikkelen en kwam bekend te staan als East Village. Het had een grote aantrekkingskracht op hippies en artiesten en werd hierdoor een kunstzinnige wijk.
Rond 1960 had de wijk dezelfde sfeer als het noordelijke deel van de Lower East Side door immigranten uit de middelklasse. Sinds de intrek van de artiesten en hippies ziet de wijk er heel anders uit.
4.6 Ground Zero
9/11; een dag waarop meer dan 3000 mensen de dood vonden, omdat 2 gekaapte vliegtuigen de torens invlogen. Pas na weken was de wolk van stof weg en een dikke 20.000 man moest geëvacueerd worden uit de rondomliggende appartementen. Wel daalde de in week daarna het misdaadcijfer met 59%.
Het nieuw geplande gebouwencomplex is een ontwerp van de architecten Foster, Rogers en Maki en het wordt 1776 voet hoog. Dit getal verwijst naar het jaartal 1776, het officiële stichtingsjaar van de VS. Het is een belangrijke herdenkingsplek voor de stad.
5. Queens
5.1 Geschiedenis
Dit district is vernoemd naar de vrouw van Charles II van Engeland, 'Queen' Catherine van Braganza, de Portugese prinses.
Sinds 1898 is het gepromoveerd van een dorp tot een wijk van New York en heeft sindsdien vrij snel een grote economische groei doorlopen. In de 17e eeuw was Queens een wijk die bewoond was door kleine boeren en was het gebied vooral platteland. Later onderging het gebied een groei via de East River. Tegenwoordig heeft het district het grootste stuk land en de op 1 na grootste bevolking van NYC. Het valt samen met Brooklyn onder Long Island en wordt door vele bruggen en tunnels met Manhattan verbonden.
In de laatste helft van de 19e eeuw heeft het gebied veel immigranten aangetrokken en is daardoor een multicultureel gebied geworden. Het is op te splitsen in verschillende etnische buurten, die erg lijken op de geboortelanden van de inwoners.
Queens is net zoals Brooklyn sinds 1898 bij New York samengevoegd en is qua land het grootste van district van NY.
5.2 Transport
Net zoals veel van de industrie van New York, zijn de 2 grootste vliegvelden van NYC gelegen in deze wijk.
1. JFK International Airport (in het zuiden)
2. La Guardia (in het noorden) [20]
Ook in Queens vind je een soort roosterpatroon in de wegen, net als in delen van Manhattan en The Bronx. Vrijwel alle snelwegen worden Streets, de noord-zuid georiënteerde wegen, en Avenues, de oost-west georiënteerde wegen, genoemd. Omdat vaak 2 straten hetzelfde nummer bevatten, zijn sommige weggelaten om verwarring te voorkomen. Zo is 70th Street opgevolgd door Hazen Street en komt daarna 49th Street. Dit komt doordat er vroeger een veel verwarrender systeem was, dat afwisselen naamstraten, nummeringen en een mix bevatte. Sinds 1920 is de verwarring opgeheven met de komst van het 'Philadephia Plan' met een nieuw nummeringssysteem.
De 'verkeershub' in Queens is de wijk Jamaica, waar alle transportsystemen samenkomen. Het is de drukstbezochte transporthub van de VS.
5.3 Filmindustrie
De filmindustrie was oorspronkelijk te vinden in Queens, totdat die later verschoof naar LA. Een goed voorbeeld van de filmindustrie in Queens is de Kaufman Astoria Studio, die tegenwoordig een museum herbergt.
6. Staten Island
6.1 Geschiedenis
De vader van Staten Island is de Italiaanse Giovanni Da Verrazano, die in 1524 New York Harbor invoer en op het eiland strandde. Net zoals veel delen van New York, is Staten Island ook terug te linken naar het Nederlandse verleden. Henry Hudson, die handelde in dit gebied in de 17e eeuw, noemde het eiland Staaten Eylandt, naar de Staten-Generaal.
Tot 1713, toen de eerste openbare pont het eiland verbond met het vasteland, kon je er alleen maar komen als je een boot had. Tegenwoordig is het eiland ook bereikbaar door de 'Verrazano-Narrows Bridge' die gebouwd is in 1964. Door de bouw van deze brug werd het eiland blootgesteld aan de snelle suburbane groei, omdat het direct werd verbonden met Brooklyn. Er kwam meer verkeer, omdat er een nieuwe weg gemaakt werd voor vervoer uit New Jersey.
Staten Island is het minst grote district van New York. Men noemt het daarom ook wel eens 'Forgotten Borough'.
6.2 Stratenpatroon
Het opvallende aan Staten Island is, dat er geen enkele vorm van roosterpatroon in de ligging van de wegen zit, behalve het kleine rooster in New Dorp, wat geen Avenues telt, maar alleen Streets.
In tegenstelling tot vroeger zijn er meerdere verbindingen met New York, maar nog steeds is het een eiland op zich. Het is het enige district waar geen subway is, maar waar bussen het vervoer verzorgen.
6.3 Vlag
Het district heeft ook een eigen vlag. Het is een vlag met een witte achtergrond en een zegel in een ovale vorm. De kleur blauw staat symbool voor de skyline van het district en de lijn om de skyline staat voor het platteland. In goud staat in het midden geschreven Staten Island en de blauwe golven eronder staan voor het water dat het eiland omringt.
1.1 Korte introductie
Vanaf 1609 was New York onder Nederlands bewind; toen zette Henry Hudson voet aan land. Toen het in 1647 slecht ging met Nieuw-Amsterdam werd Peter Stuyvesant ingezet om de stad streng te regeren. De naam Wall Street is te danken aan de muur die hij heeft gebouwd om indringers zoals indianen en Engelsen buiten te houden. [10]
Nieuw-Amsterdam verkreeg haar stadsrechten op 2 februari 1653. Nog steeds wordt 2 februari gezien als de dag van de stichting van de stad New York.
Toen de Engelsen in 1664 de oorlog aan wilden gaan met Nieuw-Amsterdam, wilde de bevolking niet meewerken. Ze vochten niet mee, omdat ze blij waren dat ze van de harde hand van Peter verlost zouden kunnen worden. De stad kwam in Engelse handen en werd gevormd tot New York.
Één winstpunt voor de Nederlanders; we kregen er Suriname voor terug.
Nederlandse invloeden zijn in het landschap en in het leven van alledag vaak nog duidelijk te vinden. Behalve dan sommige Nederlandse namen van de wijken en straten, zoals Harlem van Haarlem, Brooklyn van Breukelen, Coney Island van Konijnen Eiland, de 'Yankees' (afgeleid van Jan-Kees) en Wall Street van Muurstraat, vind je er ook enkele gedenktekens. Welke?
Ook zijn er vele restanten van het Nederlandse kolonialisme in Amerika te herkennen; je hebt zo bijvoorbeeld vele Nederlandse gerechten die mee zijn gekomen naar Amerika en vele feesten. Zo komt Santa Claus van het Nederlandse Sinterklaasfeest, een erfenis van de Nederlandse Kolonialisatie. Ook de vrije dagen werden in een later stadium aan de Amerikaanse situatie aangepast. Men wilde naar de kerk en nam daar een aantal dagen vrij voor. Ook voor slaven gold dit een beetje; die waren vrij om hun familie op te zoeken tijdens de feestdagen.
1.2 Ligging
Het voordeel van de natuurlijke haven in New York is de diepe vaargeul in de Hudson. De diepe vaargeul maakt het mogelijk dat schepen ver landinwaarts kunnen komen.
Ook is de ligging voordelig voor de handel; New York is een hub, wat inhoudt dat het een plaats is waar alle handel verzameld wordt en ook weer wordt doorgevoerd; alle export en import wordt via hier gedaan.
In tijden van economische groei heeft New York de grootste aantrekkingskracht en komen velen naar de stad. Aantrekkingskracht zal er altijd blijven, maar in verschillende mate.
1.3 Opbouw
New York, een van de belangrijkste steden in de wereld, is een wereldstad en ligt in de staat New York. Het wordt ook wel New York City genoemd om het niet te verwarren met de staatsnaam.
Sinds 1898 werden de 5 districten bij elkaar gevoegd en onder één bestuur geplaatst en de agglomeratie is nu een van de grootste in de wereld. New York bestaat uit 5 stadsdistricten, boroughs:
1.The Bronx
3.Manhattan
4.Queens
5.Staten Island (Richmond)
Alleen de Bronx is, in tegenstelling tot de rest, niet gelegen op een eiland. Zo liggen Brooklyn en Queens bijvoorbeeld op het eiland Long Island, en Manhattan en Staten Island, zijn eilanden op zichzelf.
New York heeft ruim 8 miljoen inwoners. Maar alleen al de borough Brooklyn is al een metropool op zich: het heeft meer dan 2,5 miljoen inwoners. Ter vergelijking: Amsterdam heeft maar een kleine 800.000 inwoners.
1.4 Bevolking
Pas na de Amerikaanse revolutie (1775) begon de bevolking langzaam te groeien, daarvoor nam die vrijwel niet toe. Door de industrialisatie kon de groei sterker toenemen en later werd dit versterkt door de aanleg van het Eriekanaal, omdat deze een verlaging van de kosten voor het transport door New York mogelijk maakte. Hierdoor kon de stad een belangrijk centrum worden voor de handel. Producten werden uit het westen geïmporteerd; grondstoffen uit de VS, in ruil voor eindproducten uit West-Europa. Omdat de export groter was dan de import, ontstond er een immigrantenstroom. Wanneer een schip grondstoffen naar Europa bracht, konden er door een kleinere importlading mensen in de schepen tegen een vrij lage vergoeding mee naar New York. De haven van New York werd een van de belangrijkste. Doordat er door het groeiende aantal immigranten meer arbeid kwam, kon de stad blijven groeien, wat nog meer arbeiders vroeg. Zo bleef het bevolkingsaantal groeien. Uiteindelijk werd de vrije migratie verboden, maar ook dit leidde niet tot een gestopte groei; het groeitempo bleef positief.
Toen de belastingen in de tachtiger jaren in de ogen van een deel van de bevolking te hoog werden, vertrok een groot deel van de blanke bevolking. In deze periode bleef de niet-blanke bevolkingstoename stijgen. Omdat de middenklasse plaats maakte voor het groeiende aantal gekleurden, daalde het inkomen in New York, wat uiteindelijk leidde tot een inkomen onder het nationale gemiddelde.
De reden dat er zoveel zwarten leven in deze stad is, dat in de jaren nadat de eerste Europese nederzetters hier settelden, een aantal zwarte mannen en vrouwen als slaven verkocht werden aan de kolonisten. De jaren erna bleef sprake van slavernij. Rond 1640 ontstonden gemeenschappen met zwarte mensen en kregen de slaven steeds meer rechten en vrijheden. Toen vervolgens vanaf 1655 de handel in slaven rechtstreeks werd uitgevoerd door de WIC (West-Indische Compagnie), werd Nieuw-Amsterdam de grootste slavenhaven. Omdat de zwarte bevolking zich segregeerde, vormde het een bedreiging voor de rest van de bevolking. Meerdere slavenopstanden vermoeilijkten de situatie en de slaven werden veel vrijheden ontzegd. Toen de slavernij al was afgeschaft, hadden de zwarten nog steeds minder burgerrechten. [2
Avenue Seneca Village, bijvoorbeeld, is een gemeenschap voor armen waar vooral zwarten leefden. Deze lag waar nu Central Park ligt en moest voor de bouw van dit beroemde park afgebroken worden, waardoor velen moesten verhuizen. Er woonden niet alleen zwarte slaven, maar ook Duitsers, Ieren, indianen, etc.
In tijden van economische groei heeft New York, net als andere metropolen de grootste aantrekkingkracht en komen vele migranten naar de stad. Zo stijgt het aantal inwoners. Aantrekkingskracht zal in de stad altijd wel blijven, maar in verschillende mate.
1 op de 5 mensen in New York leeft onder de armoede grens, wat een vrij hoog aantal is. Dit verwacht je niet als je naar New York kijkt, vooral niet omdat het nog steeds 'het beloofde land' wordt genoemd.
1.5 Vergrijzing (als gevolg van migratiepatronen)
Doordat vele zwarten migreerden naar wijken zoals de Bronx, Queens, Brooklyn en Harlem, steeg het aantal zwarten daar enorm. Toen de belastingen in 1970-1980 sterk opgevoerd werden, trokken vele blanken uit de wijken weg, terwijl de groei van de immigranten bleef toenemen.
Op dit moment is er juist in deze gebieden sprake van vergrijzing, omdat weinig jongeren zich hier vestigen en de babyboomgeneratie hier blijft hangen.[5]
1.6 Segregatie
Omdat er immigranten strandden van allerlei verschillende nationaliteiten, werd New York een multiculturele samenleving. De bewoners van New York City hebben zich op nationaliteit geconcentreerd in bepaalde wijken. De meest bekende wijken zijn Harlem (waar een groot deel van de zwarte bevolking woont), Chinatown (met de Chinese bevolking), Little Italy (waarin de Italianen geconcentreerd zijn) en de Puertoricanen in Spanisch Harlem.
Om segregatie in New York tegen te gaan, zijn er antisegregatiewetten opgesteld, om zo verandering te brengen in de segregatie. [17]
Het is een suburb waar vooral rijke mensen zoals Bill Clinton en Hillary wonen, minder dan 3% zwarten zijn en minder dan 7% Hispanics.
Door de Anti-Discrimination Center of Metro New York is er een groot bedrag vrijgesteld om de goedkopere huizen te bouwen in Westchester, omdat de segregatie alleen maar leek te blijven groeien. De bedoeling is niet dat de blanken wordt geweigerd woningen te kopen, maar dat ze worden geplaatst in wijken van New York City waar een groter deel niet blank is.
1.7 Privatisering
Steeds vaker komen de openbare ruimtes van New York in private handen. Privatisering is het proces waarin het beheren van een bedrijf vanuit overheidshanden naar privérecht wordt verschoven, dus van de publieke naar de private sector. Er zijn vele voordelen aan privatisering zoals de hogere veiligheidsmaatregelen en veiligheidsgevoel.
Rockafeller Centre is een voorbeeld van privatisering in NYC. Het is een pleintje in Manhattan, omgeven door 14 wolkenkrabbers in Art-deco stijl, met de beroemde ijsbaan en kerstboom.
1.8 Verval in New York City
De 5 stadsdistricten zijn zeer verschillend, wat het meest duidelijk wordt als je Manhattan en Staten Island vergelijkt. Zo heeft Manhattan een zeer kenmerkende hoogbouw, de skyline, terwijl Long Island meer wordt gekenmerkt door haar laagbouw.
Bronx en Queens, uitbreidingen van na de eerste wereldoorlog, waren vooral voor de middenklasse bedoeld. Het waren districten voor de welvarenderen. De South Bronx is in tegenstelling tot de North Bronx in verval geraakt.
Verval van: Times Square
Men begon met de verbouwing van het Mariott Hotel en later met de theaters. Je kunt wel zeggen dat het saneringsplan heeft gewerkt!
Verval van: Park Slope
Park Slope is een wijk die na zijn periode van verval volledig is gegentrificeerd.
Verval van: North Bronx
North Bronx was na een periode van welvaart naar een periode van verval gezakt. Toen de overheid steunprogramma's instelde om zo de wijk op te knappen en weer in trek te maken, is dit ook deels gelukt; tegenwoordig is de wijk steeds meer in trek, maar het blijft een moeilijk stadsdeel.
Verval van Yorkville:
In de 19e en 20e eeuw was de wijk vooral voor de arbeiders een woonplaats. Hier kwam je vele verschillende culturen tegen. Toen in de jaren '30 de wijk als gevaarlijk werd beschouwd door gevechten op straat tussen pro- en anti-nazi's, zijn velen verhuisd en is de wijk in verval geraakt. Zie afbeelding hierna.
1.9 Verpaupering en gentrification
Door het ontstaan van 'edge cities' (dat zijn nieuwe stadsdelen of grote buitenwijken (suburbs) aan de rand van de bestaande stad) zijn veel mensen weggetrokken en raakten oude stadscentra in verval. De hogere inkomens trekken naar de suburbs en de lageropgeleiden blijven achter in de stad. Hierdoor ontstaat een groei tussen de verschillen in de suburbs en de stad, met name verschillen in opleiding en etniciteit. Hierdoor neemt de verpaupering, de verarming, in de stadscentra toe en is het voor de overheid noodzakelijk om deze centra te herstellen. De overheden moeten daarvoor de groei naar deze centra ‘leiden’. Ook zullen de verpauperde wijken gerenoveerd worden, zodat die vervolgens meer welvarenden aantrekken. Jongere mensen zijn de eerste groepen, die zich hiertoe aangetrokken voelen, omdat zij weinig geld (over) hebben om grotere woon-werkafstanden af te leggen. Dit proces kan worden samengevat in één woord: gentrification.
Gentrification is vaak een natuurlijk proces. De rijke yuppies trekken naar de mooiere grotere huizen en knappen deze op. Vervolgens komen er ook meer winkeltjes, waardoor de hele wijk verandert. Door gentrification neemt vaak ook de criminaliteit af, omdat de nieuwe bewoners zich meer betrokken voelen bij hun nieuwe buurt. [24], [22]
SoHo is een wijk die niet-natuurlijk is gegentrificeerd. Het verschil tussen gentrification in bijvoorbeeld de Lower East Side en die van SoHo is, dat het bij de Lower Eastside een natuurlijk proces was. Bij SoHo was dit niet natuurlijk, omdat het door projectontwikkelaars veroorzaakt is, die bijna alle huizen opkochten en zo de artistieke, arme mensen verjoegen door vervolgens de huur of koopprijs te verhogen. Tony Goldman is belangrijkste projectontwikkelaar. Als je goed kijkt, kun je op het plaatje de Twin Towers goed zien.
Park Slope is een wijk in Brooklyn die sinds de jaren 90 volledig is gegentrificeerd.
Williamsburg, een wijk die vroeger erg onaantrekkelijk was en tegenwoordig dé plaats is voor artiesten.
1.10 Urban Sprawl (verpaupering en renovering) in NYC
New York kent een opvallende Urban Sprawl. Omdat de bevolking te snel groeit om op te vangen in de bestaande stad, trekken de welvarende mensen naar de groene suburbs en pendelen vandaar uit elke dag naar hun werk. De problemen die deze zogeheten Urban Sprawl met zich meebrengt, zijn haast onoplosbaar voor de overheid.
Nadelen van Urban Sprawl zijn:
1.het hoge aantal ongelukken als gevolg van het toenemende autoverkeer;
2.de toenemende stroom auto’s, met als gevolg files;
3.de luchtverontreiniging;
4.uitdijende steden met alleen maar laagbouw en huisjes met tuintjes, waardoor openbaar vervoer te duur is. Ook de afstanden van huis tot werk nemen zo toe.
De beste manier om Urban Sprawl terug te dringen is door de stad aantrekkelijker te maken. Dat is wat in NY gebeurd is. Zo heeft New York meer groen gekregen, zijn er appartementen IN de stad gebouwd en zijn er veel voorzieningen en activiteiten te vinden. In veel Amerikaanse steden wordt nauwelijks gewoond, omdat er in de CBD’s alleen kantoren zijn. Veel mensen zijn vanuit de suburbs naar NYC teruggekeerd, omdat het weer leefbaar (gemaakt) is.
Andere manieren om de Sprawl te voorkomen of terug te dringen zijn bijvoorbeeld het investeren in voorzieningen dichter bij huis, het rehabiliteren van verlaten stukken land binnen het bestaande stedelijke gebied en het bieden van alternatieve transportmogelijkheden als trein of bus. [25]
Het Five Borough Economic Opportunity Plan is een economisch plan om alle 5 New Yorkse boroughs (zie 1.3) door de economische tegenvallers van de crisis te helpen. Het concentreert zich op 3 grote punten[28]:
het creëren van banen voor de hedendaagse New Yorker;
het instellen van een langetermijn aanblik van de groeiende economie van de stad;
het bouwen van betaalbare huizen in alle 5 de boroughs.
1.12 Architectuur
New York staat bekend om haar skyline. Vanaf 1889 raken de wolkenkrabbers erg in trek. Wegens de sterk groeiende bevolking en het gebrek aan ruimte besloot het stadsbestuur de hoogte in te gaan. Langzamerhand kwamen er veel wolkenkrabbers die op den duur het licht uit de stad weghielden. Omdat er tussen de hoogbouw weinig licht komt bij de lagere bebouwing, kwam er een trek uit Manhattan; mensen trokken weg en ook de bedrijven besloten dat het beter was om de kantoren ergens anders te bouwen. Om de hoogbouw te proberen te stoppen, werd er een nieuwe wet ingevoerd; een nieuwe bouwwet, 'Air Rights'. Deze wet zegt dat een gebouw smaller moet worden naarmate het hoger wordt om zo zoveel mogelijk schaduw tegen te gaan en zon in de stad te houden. Er kwam een nieuwe manier van bouwen, waardoor de gebouwen als een soort taart in lagen op elkaar werden gezet.
50 Broadway is de eerste echte wolkenkrabber. Het gebouw heette Tower Building en was 11 verdiepingen hoog. Het gebouw wat men vrijwel meteen Idiotic Building noemde, wekte de angst bij de bevolking dat het om zou vallen. In eerste instantie werd het ontwerp niet geaccepteerd, maar later werd het toch gebouwd in 1889.
In NYC wordt de 13e verdieping vaak overgeslagen. Het tellen gaat er op een andere manier. Een 2e verdieping in New York is voor ons de eerste en hun eerste is voor ons de begane grond.
1.13 Misdaadcijfers
Doordat het bevolkingscijfer in NYC snel steeg en de stad snel dichtbevolkt raakte, groeide de georganiseerde misdaad. Door de groei van het illegale circuit en roofbendes steeg het misdaadcijfer enorm. Omdat de New Yorkse overheid als reactie op de criminaliteit enorm veel politie en brandweer inzette, steeg de druk op de criminelen. Als reactie daarop steeg de criminaliteit nog verder. De naam van New York was het slechtst rond 1980, toen de overheid nog niet ingreep en de kwaliteit van gemeentelijke voorzieningen erg laag was.
Het beleid van burgemeester Giuliani (periode 1994-2001) werd bekend onder de naam ‘zero tolerance’ beleid. Dat betekende, dat hard werd opgetreden tegen elke vorm van criminaliteit, ook kleine criminaliteit als winkeldiefstal. Hierdoor daalde de criminaliteit en werd het verpauperingsproces doorbroken. Ook de planning vanuit het Department of City Planning (DCP) droeg bij aan het doorbreken van dit proces.
In East Village was er duidelijk protest tegen de gentrificatie. Dit leidde tot rellen in 1988. Men wilde niet dat de projectontwikkelaars de huizen duurder maakten om zo gentrificatie de wijk in te halen. Tegenwoordig is de wijk veel veranderd en is de criminaliteit veel gedaald, waardoor het een heel aantrekkelijke wijk is geworden.
Five Points, vroeger een krottenwijk in Manhattan, was in de 19e eeuw een van de meest criminele wijken, zo niet de crimineelste, doordat vele immigranten in de armoedige huizen leefden. De naam Five Points is ontstaan omdat het wijkcentrum een kruispunt was van drie straten die eruitzagen als een 5-puntige ster.
Doordat het meer waar Five Points naast lag, 'Collect Pond', werd drooggelegd, daalde de waarde van de huizen en vluchtten de mensen uit de middenklasse weg. Zo kwamen huizen vrij voor de nieuwe bewoners; de armere migranten. De wijk raakte sterk in verval en het criminaliteitcijfer steeg snel. Het was een wijk met meerdere culturen die samen waren gesmolten tot een subcultuur; het was een ‘melting pot’.
1.14 Vlag
De vlag van NYC bestaat uit 3 kleuren.
De keuze van deze kleuren is niet onbewust. Het zijn dezelfde kleuren als de vlag van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, alleen dan verticale banen i.p.v. horizontale. In het midden is het zegel afgebeeld.
In het zegel van de vlag staan verschillende symbolen, zoals:
de arend: symbool voor New York;
de indianen: de oorspronkelijke bewoners;
de matrozen: de VS als kolonie;
de bever: kenmerk van de WIC;
de molenwieken: de Nederlandse aanwezigheid;
1625: het jaar waarin Nieuw-Amsterdam werd opgericht.
1.15 Vervoer
Vervoer is een groot probleem in New York City. Vooral het woon-werkverkeer is enorm: veel mensen moeten elke dag reizen van hun woonplaats naar hun werklocatie. Niet alleen personenauto’s of de grote hoeveelheid bussen, taxi’s en voetgangers leiden tot verkeersproblemen. Ook vrachtvervoer die goederen Manhattan in moet vervoeren zorgt voor dagelijkse opstoppingen. Toch is Manhattan vrij makkelijk te bereiken, omdat het gemeentebestuur ervoor zorgt dat het stratennetwerk goed te bereiken is voor iedereen. Het openaar vervoer is heel goed georganiseerd. En de meeste forenzen (reizigers van huis naar werk) komen met het openbaar vervoer naar Manhattan: 80%.
Tot de jaren 90 was de stad heel erg op de auto gericht geweest, maar tegenwoordig is er een keerpunt. Het is meer op fietsers, OV en voetgangers gericht, door onder andere veel nieuwe fietsstroken die in de afgelopen jaren gelegd zijn en door uitbreidingen van het openbaar vervoer. De straten worden smaller gemaakt om de stoepen te kunnen verbreden en er worden snelheidsmaatregelen toegepast, ook wel Traffic Calming genoemd, waardoor het leefbaarder en minder gevaarlijk wordt voor voetgangers en fietsers. Een ander positief effect hiervan is de geminimaliseerde uitstoot.
1.16 Hamburgercultuur:
Net als in Los Angeles heb je in New York ook een hamburgercultuur. Dit kun je zien aan de fastfoodketens in de armere gebieden waar mensen minder geld te besteden hebben. Vaak zie je bij dit soort gebieden dat omdat mensen minder geld hebben voor gezond voedsel, ze naar de fastfoodketens gaan, waar het eten goedkoper is. Grappig is, dat in Manhattan juist veel organisch eten te koop is, omdat mensen in deze wijk vaak meer geld te besteden hebben en een bewuster leven leiden dan in de armere wijken zoals de Bronx.
2 The Bronx
2.1 Geschiedenis
The Bronx is vernoemd naar de Nederlandse nederzetter Jonas Bronck, die in 1636 op dat grondgebied zijn boerderij had. Tot een groot aantal Ierse en Italiaanse immigranten hier zijn gaan wonen, was het een groot onontwikkeld gebied met vooral boerderijen. Immigranten worden blijvend aangetrokken door deze wijk. Tegenwoordig zijn het vooral Russische en Spaanse immigranten die The Bronx opzoeken. [10]
The Bronx is van welvarend naar verpauperd gebied gegaan en is tegenwoordig weer steeds meer in trek door steunprogramma's. De stedelijke aanblik heeft steeds meer plaatsgemaakt voor groeiend groen. Zo heb je bijvoorbeeld 'New York Botanical Garden', een hooggelegen botanische tuin, met uitzicht op de Hudson River en het Bronx Park. Palham Bay Park, het grootste park van New York en zelfs bijna 3 keer groter dan Central Park, ligt ook in deze wijk.
De Bronx is op te delen in 2 delen:
1. South Bronx, dit is het deel dat zorgde voor de slechte naam;
2. North Bronx.
Sinds de neergang van Little Italy in Manhattan, onder andere door de maffia, is Little Italy in de Bronx steeds aantrekkelijker geworden en gegroeid.
Het Yankee stadium van de honkbalclub de 'Yankees' is te vinden in The Bronx. In 2009 opende hier een nieuw stadion (zie afbeelding).
2.2 Projecten voor herontwikkeling
Ook in The Bronx heeft het DCP (Department of City Planning) zijn ding gedaan. Er zijn ook hier een aantal projecten om de wijk weer aantrekkelijker te maken geweest. Men hoopt de wijk weer in eer te kunnen herstellen en de naam te zuiveren en om op deze manier nieuwe mensen aan te trekken. Projecten zijn bijvoorbeeld:
161 Street/ River Avenue Rezoning
Om mogelijkheden op te zetten voor de ontwikkeling van commerciële voorzieningen op 3 plaatsen op 161 Street, heeft het DCP, het 'Department of City Planning' een plan opgezet genaamd 161 Street/ River Avenue Rezoning[1].
Het doel van het DCP is:
commerciële groei mogelijk maken;
het aanmoedigen van betaalbare woningen;
de 161 Street hoek sterker maken;
nieuwe ontwikkelingen goed verbinden met de rest van de wijk.
The special Hunts Point district
Hunts Point is lange tijd een van de grootste industrialisatieterreinen van de stad geweest. Het 'Hunts Point Food Distribution Center' bestaat nog steeds. Het omvat een van de grootste voedseldistributiegebieden in de wereld. Samen met delen van de South Bronx heeft Hunts Point een periode meegemaakt van disinvesteringen en is in verval geraakt in de jaren '70.
Het gebied is al industriegebied sinds begin 20e eeuw, wat nog steeds zichtbaar is aan de architectuur. Er zijn veel 'lofts' (rechts).
Sinds 2003 denkt DCP na over de toekomst van het gebied en sinds 2004 onderneemt het actie. De bedoeling is om de groei van het gebied te beïnvloeden door weer een scheiding te maken tussen industrie en woongebied en het woongebied weer aantrekkelijker te maken.
Het gaat om het commercieel aantrekkelijk maken van 70 blokken.[1]
2.3 Criminaliteit
Zoals je kunt zien in de volgende 3 grafieken van het New York City Police Department, is de criminaliteit zeer hard gedaald in het laatste decennium van de afgelopen eeuw. Hierdoor is The Bronx tegenwoordig veel aantrekkelijker dan voor de daling van de criminaliteit: [18]
3.1 Geschiedenis
De Nederlanders zijn de eersten die dit stuk land hebben gekolonialiseerd in de 17e eeuw. Alhoewel ze later het stuk land deelden met de Engelse bezetters, was de Nederlandse cultuur dominant. Toen Brooklyn als stad de kans kreeg om zich bij NYC te voegen in 1833, weigerde deze dit aanbod. Pas in 1898 ging Brooklyn in op dit aanbod en smolt de stad samen met de rest van de districten. Hiervóór was Brooklyn, vernoemd naar het Nederlandse Breukelen, één van de grootste steden van de VS. [13]
Brooklyn is na Manhattan het meest georganiseerde district van NYC. Het verschil tussen Brooklyn en Manhattan is dat de skyline in Brooklyn ontbreekt en dat de architectuur in Brooklyn, vooral die uit de 19e en 20e eeuw, een heel ander karakter heeft dan die in Manhattan. De ordening is vrij goed te zien op het kaartje hiernaast. Op sommige plaatsen in Brooklyn komt ook de roostervorm uit Manhattan terug.
De wijk is zeer snel gegroeid, omdat het altijd bekend heeft gestaan als een soort dorp of als een woonwijk. Ook is de bevolking in Brooklyn het meest multicultureel. Brooklyn heeft wel net als Manhattan een opvallend verschil tussen de etnische wijken.
Brooklyn Bridge (zie bovenaan), gebouwd in 1883, was de eerste verbinding tussen de districten Brooklyn en Manhattan en is sinds de opening een belangrijk kenmerk geworden van NYC. Dit was de eerste forenzenverbinding ter wereld.
Het park 'Grand Army Plaza', dat te vinden is in Brooklyn, is ontworpen door dezelfde architecten als die van 'Central Park'.
3.2 Gentrificatie
Ook in Brooklyn heeft gentrificatie plaats gevonden. Dit verliep op een natuurlijke wijze, maar was niet mogelijk geweest zonder de bouw van de Brooklyn Bridge.
Park Slope, de wijk in Brooklyn tussen Sunset Park en Downtown Brooklyn was voor de welvarenden, die werkten aan de andere kant van de Brooklyn Bridge, gebouwd in de 19e eeuw. In het begin van de 20e eeuw begonnen de welgestelden verder van de stad te gaan wonen en de beroepsbevolking trok in de leegstaande, goedkope huizen. Park Slope werd een wijk voor de armeren en huiseigenaren stopten met renoveren van de huizen door de gedaalde huisprijzen.
Door de suburbanisatie bleef het welvarende deel steeds verder van New York verhuizen en werden nieuwe snelwegen aangelegd om de blanken naar de suburbs te leiden.
4. Manhattan
4.1 Geschiedenis
Manhattan werd in 1626 opgekocht van de indianen door de Nederlander Peter Minuit voor 60 gulden. Hij was de derde gouverneur van Nieuw-Nederland. Vóórdat deze nederzetters zich vestigden, was het contact tussen de handelende Nederlanders en de oorspronkelijke bewoners vrij vriendelijk. Om zich te kunnen vestigen, werden de oorspronkelijke bewoners verdreven van hun land. Toen de eerste Nederlanders zich definitief op het eiland vestigden, ging de lieve vrede over in vijandschap.
Manhattan, ook wel New York County genoemd, is een schiereiland in New York City, omringd door 3 rivieren: de Hudson, East River en Harlem River. Het bestaat uit 12 community boards. Elk community board bestaat ook nog uit een aantal wijken. De community boards zijn niet ingedeeld in namen, maar ieder heeft een nummer gekregen zoals bijvoorbeeld community board 1, dat bestaat uit de wijken Battery Park City, Financial District, South Seaport, Civis Center en Tribeca. Onder dit board valt ook een aantal eilanden, zodoende Ellis Island, Liberty Island en Governors Island. Deze liggen in het zuidelijkste puntje van Manhattan. [10]
Manhattan is een van de meest welvarende en dichtbevolkte districten van de VS. Manhattan heeft het op twee na grootste inwonertal van alle New Yorkse boroughs, maar heeft wel de minste ruimte. Manhattan heeft de meeste internationale trekpleisters.
In economisch opzicht is Manhattan de belangrijkste borough van New York City. Dit is ook te zien aan het feit dat dit het enige stuk is van New York waar het aantal werkenden, de werkbevolking, groter is dat het aantal wonenden, de woonbevolking.
Door de komst van de 2 nieuwe stations in Manhattan, Pennsylvania Station en Grand Central, kwam er een grote stroom forenzen, oorspronkelijk vooral afkomstig uit de nog steeds groter wordende buitenwijken. Natuurlijk ging dit gepaard met een groeiende kantorensector, vanwege de grote vraag. Als gevolg van de groeiende kantorensector werden hier snel daarna allerlei hotels, winkelcentra, restaurants etc. gebouwd.
4.2 Stratenpatroon
Wat meteen opvalt als je naar de kaart van Manhattan kijkt, is dat de straten recht op elkaar liggen en een rooster (in vaktaal: een grid) vormen, want ze staan loodrecht op elkaar. De 3 mannen die het ontwerp hebben gemaakt, zijn De Witt, Morris en Rutherford. De redenen voor zo een ontwerp zijn ten eerste dat de stad een stad moest zijn waarin 'regelmaat en orde gekoppeld moesten zijn aan openbaar gemak en welzijn'. En ten tweede was het nodig voor een goede doorluchting van de stad om zo frisse lucht de stad in te krijgen.
Met uitzondering van Greenwich Village en het zuidelijke deel van Fourth Street, zijn alle wegen in Manhattan gelegd in een rooster.
Omdat het oudste deel van Manhattan al meer dan 200 jaar bestond voordat de 3 ontwerpers de stad opnieuw inrichtten, is Downtown niet bewerkt en dus niet in roosterpatroon opgebouwd. Dat kun je zien aan de ligging van de straten; ze liggen meer kriskras door elkaar. Downtown lijkt daarom ook meer op een normale stad. Omdat Downtown buiten het rooster viel, begonnen de ontwerpers te nummeren bij Houston Street. Het oudste deel van Manhattan kent daarom nog straatnamen, terwijl in het roosterdeel de straten aangegeven worden met nummers.
Broadway is de meest bekende straat in Manhattan en loopt schuin door het rooster heen, omdat het de oude route is, waarover de Nederlanders het vee naar het centrum dreven.
Manhattan is opgedeeld in 2 delen: Uptown en Downtown. Downtown in het oude gedeelte waar zich onder andere het 'Financial District' bevindt. Uptown is het noordelijke deel van Manhattan, waar het roosterpatroon duidelijk zichtbaar is.
Nog steeds is er geen directe metroverbinding met 5th Avenue. Dat is gedaan om forenzen en winkelend publiek uit elkaar te houden en zo grote drukte te voorkomen. Dat houdt in dat op deze manier 5th Avenue niet gebruikt wordt als weg om op andere plaatsen te komen, maar vooral als shopstraat.
De metro's waarmee je op 5th Avenue kunt komen zijn op loopafstand en liggen parallel aan 5th Avenue op Lexington Avenue en 3rd Avenue, in plaats van onder de straat zelf.
4.3 Projecten in Manhattan
Er is een aantal projecten in Manhattan, dat goed laat zien, dat de groei van Manhattan beteugeld is door actief ingrijpen van de overheid. Omdat Manhattan zo snel groeide wilde men met een aantal projecten proberen te voorkomen, dat de groei uit de hand liep en wilde men een strictere ordening voor meer lucht en licht. Twee goede voorbeelden van dit soort projecten zijn:[28]
Het Zoning plan van 1916 was vooral ontworpen om ervoor te zorgen dat ondanks de grote gebouwen de zon niet uit New York City zou verdwijnen. Omdat op een gegeven moment begon op te vallen dat de wolkenkrabbers veel licht tegenhielden door hun enorme hoogte en grootte, kwamen er nieuwe wetten: ‘Air Rights’. De gebouwen moesten naar boven toe steeds minder ruimte innemen om zo de zonneschijn door de straten te kunnen laten gaan en frisse lucht naar de straten toe te krijgen.
Christopher Wren is de architect die de wedding-cake-style heeft ontdekt, die model staat voor een smallere top. Architect Hugh Ferris heeft uit de nieuwe wetten ook zijn voordeel getrokken en heeft er een nieuwe stijl van gemaakt, die nog steeds zichtbaar is in sommige gebouwen. Deze stijl is te herkennen aan de manier waarop het gebouw naar boven toe steeds smaller wordt. Het idee hierachter was de bescherming van 5th Avenue, het winkeldistrict.
Het nieuwe Zoningplan was in 1961 gestart om te proberen zorg te krijgen voor nieuwe openbare ruimtes op straatniveau door te concentreren op 2 punten:
1. Incentive Zoning: de bedoeling was om ontwikkelaars te stimuleren nieuwe publieke voorzieningen te bouwen in ruil voor het recht om extra verdiepingen te bouwen. Dit gebeurde dus door privékapitaal te betrekken bij het maken van openbare ruimtes in Midtown, zoals bijvoorbeeld Seagram Building.
2. Private Owned Public Spaces: POPS. Dat wil zeggen dat met behulp van privatisering openbare voorzieningen mogelijk worden gemaakt. Deze POPS zijn veel in Midtown te vinden.
4.4 Privatisering
De VS staan bekend om zijn privatisering en heeft een aantal duidelijke exemplaren. Privatisering houdt in dat publieke voorzieningen in private handen worden gelegd om zo te proberen meer controle en veiligheid te krijgen in de desbetreffende gebouwen en pleinen. De meest bekende in Rockefeller Center.
De bedoeling van privatisering is dat de openbare ruimte wordt gesponsord door de rijkere burgers en bedrijven, maar dus niet door de overheid. Het nadeel daarvan is, dat de rijkere Amerikanen dus ook het heft in handen willen nemen en hun eigen belang voorop stellen.
Rockafeller Center, een monument voor de Rockafeller familie, is een goed voorbeeld van privatisering in New York, Manhattan. Wie kent hem niet; de beroemde kerstboom bij de ijsbaan?
Het project van Rockefeller Center is het eerste en grootste private project ondernomen in de VS. Het zijn 14 gebouwen en allemaal in Art-deco stijl. Het hoofdgebouw ligt op 30 Rock en heet tegenwoordig GE Building.
De bedoeling van dit 'Centre' was dat het een internationaal karakter zou hebben, zoals je ziet aan de namen van de verschillende gebouwen zoals 'British Empire', Maison Francaise, Palazzo D'Italia, etc. Onder de bevolking heerste veel kritiek op het project, maar dat veranderde later, tijdens de bouw.
Rockafeller Centre is een ‘Superblock’ als voorbeeld voor de vele multiblock-ontwikkelingen in de stad, oftewel een stad in een stad.
4.5 Herontwikkeling
Uiteindelijk zijn in de jaren 80 de eerste stappen voor herontwikkeling gezet. Regels werden aangepast en overheidsdiensten werden gemobiliseerd om het district schoner en controleerbaarder te krijgen. Door Midtown aan te wijzen als speciale ontwikkelingszone voor o.a. theaters, werd het bedrijfsleven gestimuleerd. Het werd voor nieuwe ondernemers mogelijk om hier bedrijfsruimte te bouwen, op voorwaarde dat er een theater in het gebouw zou komen.
Vooral de private sector maakte de herontwikkeling in New York City mogelijk. Het BID, het Business Improvement District, zorgde voor een mogelijkheid om de kwaliteit te verhogen van de wijk door te kijken naar uiterlijk, onderhoud en veiligheid. Omdat ondernemers en investeerders streven naar een zo schoon, veilig en leefbaar mogelijke omgeving, kan privatisering leiden tot de beste oplossingen.
Herontwikkeling van de Times Square Alliance: door de bekende aanslagen van 9/11 liep het aantal bezoekers van Times Square en Broadway sterk terug. Mensen hadden even geen zin meer in een avondje uit en de mensen bleven liever weg uit de grote stad. Toen het effect duidelijk zichtbaar werd, probeerde burgemeester Giuliani hier een einde aan te maken. Zijn tactiek was om te zorgen dat een andere aantrekkingskracht van Broadway en Times Square, namelijk de theaters, niet zou afvallen. Door het dalende aantal bezoekers konden de theaters niet genoeg meer verdienen en raakten vele bijna of geheel failliet. Giuliani probeerde het aantal bezoekers van de theaters weer omhoog te krikken. Daarom is er sinds 1973 een zogeheten 'Booth', dat een bezoekje aan het theater makkelijker en betaalbaar maakt. Deze non-profit organisatie zorgt ervoor dat de kaartjes voor een voorstelling van diezelfde avond de helft goedkoper worden. Deze worden dan ook wel day-of-performancetickets genoemd. Door deze goedkopere tickets is het ook voor de wat minder welvarende lagen van de bevolking mogelijk om een bezoekje aan het theater te brengen. Hierdoor kwam het aantal toeristen langzaam weer op gang en hielp hij bepaalde ondernemingen om weer tot leven te komen. Het enige nadeel wordt gevormd door de lange rijen op Times Square. De drukke straat raakt hierdoor nog voller en het wordt gevaarlijker.
Greenwich Village was, zoals je in de naam nog kunt zien, vroeger een dorp. De naam komt van het Nederlandse Groenwijck. De wijk is een van de weinige stukken in Manhattan waar straatnamen zijn in plaats van straatnummers. Hier bestonden de straten al voordat in het nieuwere Manhattan het systeem van het rooster met Avenues en Streets werd ingevoerd. Het verschil tussen de straten van Manhattan en Greenwich Village is dat de straten in Greenwich Village onregelmatig liggen en in vrijwel de rest van Manhattan in een soort roostervorm. Toch zijn tegenwoordig sommige straten in Greenwich Village wel genummerd in plaats van genaamd, zoals West 4th Street.
Greenwich Village is meerdere malen beinvloed door de aanwezigheid van Bohémiens, kunstenaars. Het bood hen inspiratie bij veel van hun werken. Het was van oorsprong een zwarte wijk, maar is tegenwoordig een thuis voor vele beroemdheden.
Yorkville was in de 19e en 20e eeuw een wijk voor vooral de arbeiders klasse en de middelklasse. Het was een wijk vol kunstenaars en Bohémiens. Vele culturen woonden hier, waarvan ondanks dat de meeste weg zijn gegaan, er toch nog een paar oorspronkelijke zijn blijven wonen.
Rond 1930 waren er veel problemen op straat en werd de wijk als gevaarlijk beschouwd, omdat er veel gevechten ontstonden tussen de pro-nazi’s en de anti-Nazi's. Tegenwoordig zijn er nog vele Duitse inwoners te vinden, maar is de wijk vooral voor de hoge klasse.
East Village werd in vroegere tijden beschouwd als de Lower East Side, maar begon in de jaren '60 te ontwikkelen en kwam bekend te staan als East Village. Het had een grote aantrekkingskracht op hippies en artiesten en werd hierdoor een kunstzinnige wijk.
4.6 Ground Zero
9/11; een dag waarop meer dan 3000 mensen de dood vonden, omdat 2 gekaapte vliegtuigen de torens invlogen. Pas na weken was de wolk van stof weg en een dikke 20.000 man moest geëvacueerd worden uit de rondomliggende appartementen. Wel daalde de in week daarna het misdaadcijfer met 59%.
Het nieuw geplande gebouwencomplex is een ontwerp van de architecten Foster, Rogers en Maki en het wordt 1776 voet hoog. Dit getal verwijst naar het jaartal 1776, het officiële stichtingsjaar van de VS. Het is een belangrijke herdenkingsplek voor de stad.
5. Queens
5.1 Geschiedenis
Dit district is vernoemd naar de vrouw van Charles II van Engeland, 'Queen' Catherine van Braganza, de Portugese prinses.
Sinds 1898 is het gepromoveerd van een dorp tot een wijk van New York en heeft sindsdien vrij snel een grote economische groei doorlopen. In de 17e eeuw was Queens een wijk die bewoond was door kleine boeren en was het gebied vooral platteland. Later onderging het gebied een groei via de East River. Tegenwoordig heeft het district het grootste stuk land en de op 1 na grootste bevolking van NYC. Het valt samen met Brooklyn onder Long Island en wordt door vele bruggen en tunnels met Manhattan verbonden.
In de laatste helft van de 19e eeuw heeft het gebied veel immigranten aangetrokken en is daardoor een multicultureel gebied geworden. Het is op te splitsen in verschillende etnische buurten, die erg lijken op de geboortelanden van de inwoners.
Queens is net zoals Brooklyn sinds 1898 bij New York samengevoegd en is qua land het grootste van district van NY.
5.2 Transport
Net zoals veel van de industrie van New York, zijn de 2 grootste vliegvelden van NYC gelegen in deze wijk.
1. JFK International Airport (in het zuiden)
Ook in Queens vind je een soort roosterpatroon in de wegen, net als in delen van Manhattan en The Bronx. Vrijwel alle snelwegen worden Streets, de noord-zuid georiënteerde wegen, en Avenues, de oost-west georiënteerde wegen, genoemd. Omdat vaak 2 straten hetzelfde nummer bevatten, zijn sommige weggelaten om verwarring te voorkomen. Zo is 70th Street opgevolgd door Hazen Street en komt daarna 49th Street. Dit komt doordat er vroeger een veel verwarrender systeem was, dat afwisselen naamstraten, nummeringen en een mix bevatte. Sinds 1920 is de verwarring opgeheven met de komst van het 'Philadephia Plan' met een nieuw nummeringssysteem.
De 'verkeershub' in Queens is de wijk Jamaica, waar alle transportsystemen samenkomen. Het is de drukstbezochte transporthub van de VS.
5.3 Filmindustrie
De filmindustrie was oorspronkelijk te vinden in Queens, totdat die later verschoof naar LA. Een goed voorbeeld van de filmindustrie in Queens is de Kaufman Astoria Studio, die tegenwoordig een museum herbergt.
6. Staten Island
6.1 Geschiedenis
De vader van Staten Island is de Italiaanse Giovanni Da Verrazano, die in 1524 New York Harbor invoer en op het eiland strandde. Net zoals veel delen van New York, is Staten Island ook terug te linken naar het Nederlandse verleden. Henry Hudson, die handelde in dit gebied in de 17e eeuw, noemde het eiland Staaten Eylandt, naar de Staten-Generaal.
Tot 1713, toen de eerste openbare pont het eiland verbond met het vasteland, kon je er alleen maar komen als je een boot had. Tegenwoordig is het eiland ook bereikbaar door de 'Verrazano-Narrows Bridge' die gebouwd is in 1964. Door de bouw van deze brug werd het eiland blootgesteld aan de snelle suburbane groei, omdat het direct werd verbonden met Brooklyn. Er kwam meer verkeer, omdat er een nieuwe weg gemaakt werd voor vervoer uit New Jersey.
Staten Island is het minst grote district van New York. Men noemt het daarom ook wel eens 'Forgotten Borough'.
Het opvallende aan Staten Island is, dat er geen enkele vorm van roosterpatroon in de ligging van de wegen zit, behalve het kleine rooster in New Dorp, wat geen Avenues telt, maar alleen Streets.
In tegenstelling tot vroeger zijn er meerdere verbindingen met New York, maar nog steeds is het een eiland op zich. Het is het enige district waar geen subway is, maar waar bussen het vervoer verzorgen.
6.3 Vlag
Het district heeft ook een eigen vlag. Het is een vlag met een witte achtergrond en een zegel in een ovale vorm. De kleur blauw staat symbool voor de skyline van het district en de lijn om de skyline staat voor het platteland. In goud staat in het midden geschreven Staten Island en de blauwe golven eronder staan voor het water dat het eiland omringt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
C.
C.
ik wil alles over new york weten
12 jaar geleden
AntwoordenN.
N.
Ik ga mijn sprekbeurt maken over New York maken.
P.S. ProSap hotel is super leuk het is een soort habbo met gratis cr!!
12 jaar geleden
AntwoordenX.
X.
wat is je hoofdvraag?
11 jaar geleden
AntwoordenK.
K.
hebben jullie soms meer info over het reliëf van New York?
11 jaar geleden
AntwoordenT.
T.
Wauw!!! Wat veel informatie!!! Super!!
10 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
Volgende keer iets meer over new york in het algemeen?
7 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Waar zijn je bronnen man? Heb ze nodig
6 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
AUB reageer, ik maak een profielwerkstuk en jouw informatie is echt top. Maar ik heb bronnen nodig
6 jaar geleden
Antwoorden