Abortus

Voorwoord: In Nederland hebben er in het jaar 2000 33335 abortusbehandelingen (overtijdsbehandelingen meegerekend) plaats gevonden. 27205 behandeling werden ondergaan door in Nederland wonende vrouwen, 6121 behandelingen door in het buitenland wonende vrouwen. Bij negen behandelingen was de nationaliteit van de vrouwen onbekend. Het aantal abortussen van in Nederland wonende vrouwen is van 1999 tot 2000 5% toegenomen. Hier tegenover staat dat het aantal vrouwen dat in het buitenland woont en hier een abortus liet plegen met 3,5% daalde. Nederland heeft vergeleken met enkele andere landen een laag abortuscijfer. Het laagste abortuscijfer heeft België echter een aantal jaar geleden van Nederland af weten te pakken. In tabel één ziet u het abortuscijfer per 1000 vrouwen (15-44 jaar) in diverse landen en jaren. Land Jaar Abortuscijfer
Nederland 2000 8.0

België 1997 5.7
Duitsland 1997 7.7
Engeland en Wales 1997 15.8
Zweden 1996 18.7
Verenigde Staten 1996 22.9
Bulgarije 1996 51.3
Estland 1996 53.8
Tabel 1. Uit de bovenstaande cijfers blijkt dat in Oost-Europa veel abortussen worden gepleegd. Het gebruik van anticonceptie middelen is hier minder gebruikelijk dan in Midden- en West-Europa of in de Verenigde Staten. Ook is in Oost-Europa de abortus van oudsher een meer geaccepteerde regeling. 1. Abortus Provocatus Uitdrijving van de menselijke vrucht voordat die voldoende is ontwikkeld om zelfstandig te overleven noemen we abortus. Een natuurlijke abortus wordt een miskraam genoemd, in dit werkstuk zal ik deze vorm van abortus echter laten rusten en mij volledig richten op de abortus provocatus waarbij de abortus wordt opgewekt. Behandelmethoden: Er zijn verschillende behandelmethoden als het gaat om abortus, de abortuspil, een zuigcurettage en een overtijdsbehandeling. Abortuspil
De mogelijkheid bestaat de zwangerschap te laten afbreken door middel van de zgn. abortuspil. Dit is mogelijk tot 7 weken na het begin van de laatste menstruatie, anders gezegd tot 3 weken over tijd. Er worden twee verschillende medicijnen gebruikt. Op de eerste dag van de behandeling krijgt men een medicijn dat de werking van het zwangerschapshormoon blokkeert. Twee of drie dagen later neemt men een ander medicijn, dat buikkramp veroorzaakt en een "miskraam" opwekt. Dit kan een aantal uren duren. De behandeling kan gepaard gaan met misselijkheid of diarree. Het bloedverlies is soms hevig. Zuigcurettage

Zuigcurettage wordt toegepast bij zwangerschappen tot ongeveer 10 weken na de bevruchting (12 weken amenorroe). Voorafgaand aan de behandeling wordt de baarmoedermond gedesinfecteerd en plaatselijk verdoofd. Daarna wordt de baarmoedermond iets opgerekt zodat een plastic zuigbuisje kan worden ingebracht waarmee de vrucht wordt weggezogen. Dit wordt meestal ervaren als een vrij hevige, maar korte menstruatiekramp. Dit alles duurt doorgaans 5 tot 15 minuten. Na de behandeling blijft de patiënt nog een poosje in de rustkamer. Er is een verpleegkundige aanwezig die het bloedverlies en de buikpijn controleert. Voor de patiënt vertrekt, geeft zij informatie over de gevolgen van de behandeling, een recept voor antibiotica en leefregels voor de eerste weken. De meeste vrouwen vloeien niet of weinig direct na de behandeling. De vrouw kan enkele dagen last hebben van buikkrampen en er kan wat bloedverlies optreden, vergelijkbaar met een normale menstruatie. Overtijdbehandeling
De overtijdbehandeling is eigenlijk geen abortus. Toch zal ik ook uitleggen wat deze behandeling inhoudt, overtijdbehandeling wordt vaak in één adem met abortus genoemd. Verder zal ik niet op deze behandeling ingaan. De overtijdbehandeling kan worden gedaan indien de vrouw tussen de 7 en 16 dagen over tijd is. Hiervoor behoeft zij niet te worden verwezen en geldt er geen wettelijke vijf dagen bedenktijd. Als de echo uitwijst dat de vrouw korter zwanger is dan 3 weken na de bevruchting, wordt de overtijdbehandeling meestal uitgesteld wegens de grotere kans op mislukken. Als de zwangerschap verder gevorderd is dan verwacht kan, indien gewenst, een "gewone" abortus plaats vinden (als voldaan is aan de vijf dagen bedenk termijn). De behandeling bestaat uit een zuigcurettage en duurt enkele minuten. Vergelijking: Abortuspil Zuigcurettage
Tot hoelang na de zwangerschap is deze methode mogelijk? Maximaal 49 dagen na de eerste dag van de laatste menstruatie Maximaal 13 weken. De duur van de behandeling 2 bezoeken aan de kliniek. Mifepristone op de eerste dag, dag 3 & 4 misoprostol. 2 weken na het eerste bezoek controle noodzakelijk Bezoek aan de kliniek duurt 3-4 uur. Daadwerkelijke ingreep 3-5 minuten. Controle na 3-4 weken
Pijn Krampen gedurende meerdere uren Pijnlijke krampen gedurende 5-10 minuten
Bloedverlies Hevig bloedverlies+stolsels, onregelmatig bloedverlies tot volgende menstruatie Licht en onregelmatig bloedverlies, ongeveer 6-8 weken
Kans van slagen 2-6% mislukt, alsnog zuigcurettage Bij 1% is herhaling nodig
Voordelen Thuisbehandeling, geen medische setting prikken e.d Snelle behandeling. Weinig bloedverlies in verhouding met de abortuspil. Medisch verantwoord
Nadelen Relatief lange behandeling. Onvoorspelbaar. Grotere kans op ernstig bloedverlies. Hevige en langdurige buikkrampen. Kleinere kans van slagen dan curettage De vrouw moet op de "akelige" gynaecologische stoel plaats nemen. Complicaties doen zich vaker voor. De vrouw heeft geen controle over de procedure. Tabel 2. Zuigcurettage
Complicaties: Aan een abortus zijn (net als aan alle andere medische ingrepen) enkele risico’s verbonden. De risico’s zijn echter zeer klein en complicaties komen vrijwel nooit voor. De volgende complicaties kúnnen zich voordoen: * Infectie: tijdens een vooronderzoek is het de bedoeling dat al bestaande infecties worden ontdekt en genezen. Niet behandelde infecties kunnen leiden tot een ontsteking, met mogelijke onvruchtbaarheid tot gevolg. Een infectie na de ingreep kan worden voorkomen door een antibioticakuur. * Scheurtjes in de baarmoederhals: komt voor bij het verbreden van de baarmoedermond. Het scheurtje wordt gehecht en geneest nadien zonder verdere problemen. * Perforatie van de baarmoeder: de baarmoeder wordt bij deze zeer uitzonderlijke complicatie doorboort. Deze perforatie kan bloedingen of ontstekingen veroorzaken. In het ernstigste geval is opname in het ziekenhuis noodzakelijk. Waarom plegen mensen abortus? Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen abortus laten plegen. De desbetreffende vrouw is absoluut nog niet toe aan een kind, is nog erg jong (tienermoeder), heeft een bepaalde handicap of leeft in een milieu dat een kind opvoeden niet toelaat, lichamelijke klachten van de moeder zelf leiden tot abortus. Ook wordt er abortus gepleegd om het kind tegen zichzelf en de maatschappij de beschermen. Na een scan blijkt het kind ernstig gehandicapt te zijn en daardoor nooit een normaal leven te kunnen lijden. Vrouwen besluiten in deze situatie om abortus te laten plegen. Naast abortus is er een andere mogelijkheid wanneer je het kind niet wilt of kunt opvoeden. Adoptie. Adoptie is een uitkomst voor stellen die geen kinderen kunnen krijgen maar dit graag zouden willen. De zwangere vrouw heeft geen zorgen om het kind terwijl anderen de zorg graag op zich nemen. 2. Baas in eigen buik < 1967

Tot het eind van de jaren zestig was het in Nederland vrijwel onmogelijk om ongewenste zwangerschap door een arts te laten afbreken. Alle vrouwen waren ‘verplicht’ om hun zwangerschap uit te dragen. Abortus was zeer ongepast, tegen de moraal en bovendien strafbaar. Er waren dan ook vrijwel geen artsen die hun patiënten van hun ongewenste zwangerschap afhielpen. Dit leidde er uiteraard toe dat er illegaal abortus werd gepleegd. Vaak werden deze abortussen niet door professionals maar door primitieve aborteurs, wiens werk alles behalve medisch verantwoord was, hetgeen kon leiden tot complicaties of zelfs sterfte. Ook waren er vrouwen die zich van de trap lieten vallen of met primitieve middelen als breinaalden aan de haal gingen. >1967
De jaren zestig waren de jaren waarin de maatschappij veranderde. Ook seksueel gebied vond er een ware revolutie plaats. De vrouwen kwamen in opstand en wisten de pil te legaliseren. Onder andere ‘De Dolle Mina’s’ kwamen op voor een ander recht van de vrouw, Baas In Eigen Buik was hun later wereldberoemde kreet. Abortus moest mogelijk worden, bovendien legaal in Nederland. Dolle Mina’s
Het gevolg van deze acties was verre van negatief. In 1969 werd de Stimenzo (stichting voor Medisch Verantwoord Zwangerschaps Onderbreking) opgericht en tevens de eerste kliniek geopend. Ook academische ziekenhuizen stelde de abortus ter sprake en hielpen enkele schrijdende gevallen. Toen in Engeland de liberale abortus wet tot stand kwam zorgde de NVSH ervoor dat duizenden vrouwen veilig in Engeland geholpen konden worden. Terugkomend op de Stimenzo, zij streefden naar in ieder geval twee punten: - Optimale kwaliteit van de hulpverlening. - Hulpverlening zoveel mogelijk over het gehele land verspreidt. De wet die abortus voorheen strafbaar achtte hield geen stand meer, artsen vervolgen had geen zin. Na velen wetsvoorstellen werd het voorstel van 1981 in 1984 in acht genomen. De WAZ (Wet Afbreking Zwangerschap) treedt in werking. 3. De wetgeving Loop van de wetgeving: Abortus werd in 1887 strafbaar gesteld in het Wetboek van Strafecht. Voor de wet waren vanaf dat jaar zowel de vrouw die haar vrucht liet weghalen als de (illegale) aborteur strafbaar. Het toepassen van de wet was in de praktijk echter nauwelijks mogelijk. Het Openbaar Ministerie moest kunnen aantonen dat het om een levende vrucht ging, hetgeen moeilijk te bewijzen is. In 1911 veranderde dit, aangezien de aangepaste wet sprak over zwangerschap, het OM hoefde niet meer aan te tonen dat het een levende vrucht betrof. Het nieuwe artikel in de zedelijkheidswetgeving achtte iemand strafbaar wanneer hij/zij liet blijken de zwangerschap van een vrouw te verstoren. Het Artikel gaf meer duidelijkheid, hoewel de mengingsverschillen bleven bestaan, wanneer was er sprake van zwangerschap bij een vrouw? Begon de zwangerschap tijdens de bevruchting van de ei- en zaadcel of pas bij de innesteling? Er bleven onduidelijkheden in de wet zitten, wel was duidelijk dat abortus een groot kwaad was. In de praktijk werden echter weinig mensen daadwerkelijk veroordeeld die of een abortus hadden ondergaan of deze hadden uitgevoerd. Dankzij het feit dat de regering en de Officieren van Justitie een terughoudend beleid voerden, heeft de abortushulpverlening zich in de jaren vijftig tot zeventig gunstig kunnen ontwikkelen. In 1958 werden 105 mensen veroordeeld, dit aantal daalde tot
3 veroordelingen in 1973. Naar schatting vonden in de jaren ‘50 tot ‘70 enkele
10.000den abortussen per jaar plaats, ondanks het feit dat abortus illegaal was in Nederland. De abortus werd net als veel dingen in die tijd, gedoogd. De regering kon de acties van zowel jonge vrouwen als medici niet blijven negeren. In 1970, 1975 en 1976 werden verschillende wetsvoorstellen betreffende abortus gedaan en vervolgens verworpen. In 1980 werd het uiteindelijke wetsvoorstel dood de tweedekamer goed gekeurd, in 1981 stemde ook de eerste kamer met het wetsvoorstel 'Afbreking Zwangerschap' van De Ruiter (CDA) en Ginjaar (VVD) in. Op 17 mei 1984 is een Algemene Maatregel van Bestuur vastgesteld, het Besluit Afbreking Zwangerschap genoemd, waarin de uitvoeringsregels voor de abortuswet zijn vastgelegd. Op 1 november 1984 is dit besluit samen met de Wet Afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking getreden. Enkele punten uit de WAZ: Enkele belangrijke punten in deze WAZ zijn de volgende: - Abortus mag alleen worden verricht in ziekenhuizen en klinieken die daartoe een vergunning hebben van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. - Abortus is alleen toegestaan als de noodsituatie van de vrouw dat onontkoombaar maakt. - Een zwangerschap mag pas worden afgebroken op de 6e dag nadat de vrouw een arts heeft bezocht en over haar besluit tot abortus heeft gesproken. De vrouw heeft dus verplicht vijf dagen bedenktijd. - Klinieken dienen een samenwerkingovereenkomst af te sluiten met een ziekenhuis. - Klinieken, die zwangerschappen verder dan 13 weken afbreken, dienen een overeenkomst met een ziekenhuis te sluiten waar eveneens late abortussen worden verricht. - Klinieken mogen geen commerciële opzet hebben of enige vorm van winst betogen. - Klinieken en ziekenhuizen zijn verplicht registratie bij te houden, waarbij de anonimiteit van de vrouw is gewaarborgd. - Abortus blijft in het Wetboek van Strafrecht. Een abortus wordt daarmee niet gezien als een gewone medische ingreep. 4. Abortus en de maatschappij Argumenten voor abortus
Er zijn velen argumenten die pleiten vóór abortus. - Ten eerste is iedere vrouw baas in eigen buik. Iedereen mag zelf beslissen wat er met het lichaam gebeurt. - De desbetreffende vrouw kan de verantwoordelijkheid van een kind niet aan, om welke reden dan ook. - Een vrouw is verkracht met zwangerschap tot gevolg. Het is in deze situatie zeer begrijpelijk dat de vrouw het kind weg wil laten halen. - De relatie tussen de man en de vrouw is dermate slecht dat het kind niet in een stabiel en veilig gezin op kan groeien. - Het meisje is nog te jong om een kind op te kunnen voeden. Een kind past absoluut niet in het leven van een tiener. - De vrouw is inmiddels zo oud dat een gezond leven van het kind niet meer gewaarborgd kan worden, complicaties tijdens de zwangerschap komen op latere leeftijd vaker voor. Bovendien bestaat er een risico dat de moeder vrij snel overlijdt, iets wat nooit goed is voor een kind. Hierbij denk ik aan vrouwen van 50+ die ‘per ongeluk’ zwanger raken. - De vrouw kan in een situatie leven die de veiligheid van de baby niet kan garanderen. De vrouw leidt een leven waarin meer dan eens levensbedreigende situaties voorkomen. - Tijdens de eerste scan blijkt de foetus ernstig gehandicapt te zijn, een gezond leven is erg onwaarschijnlijk. - Ook erfelijke afwijkingen kunnen een gezond leven van het kind in de weg staan. Het kind heeft een lage levensverwachting en er wordt bovendien weinig kwaliteit van leven voorspelt. - Familie en religie kunnen bij abortus een belangrijke rol spelen. Vrouwen worden bijvoorbeeld afgestoten wanneer zij zwanger raken voor het huwelijk. Een abortus is anoniem, op deze manier kan de vrouw een fatsoenlijk leven blijven lijden. Gezichtsverlies is het ergste wat een vrouw kan overkomen in sommige religies. - Wanneer abortus toegestaan is zullen er minder buitenechtelijke kinderen zijn, abortus is een goede oplossing tegen buitenechtelijke kinderen. - Een zeer toonaangevend argument naast het ‘baas in eigen buik’-argument is het volgende: De foetus kan buiten het lichaam van de vrouw nog niet zelfstandig functioneren, heeft geen wensen of verlangens en kan dus geen schade worden berokkend. - Een verbod op abortus heeft tot gevolg dat we terugkeren naar de situatie voor de toestemming op abortus. Abortus zal weer stiekem door onbevoegden worden uitgevoerd. Ook kun je de situatie van een geheel andere kant bekijken. Zo is abortus bijvoorbeeld een zeer goede maatregel wanneer een land overbevolkt dreigt te raken. Bovendien kan de economische positie van zowel de maatschappij als van het gezin geschaad worden wanneer abortus uitgesloten is. Argumenten tegen abortus
Er zijn echter ook argumenten tegen abortus: - Een abortus is niet zomaar een ingreep. De ervaring kan zeer ingrijpend zijn, zowel mentaal als fysiek. - Vrouwen kunnen achteraf spijt krijgen van de al genomen beslissing. Er valt nu echter niets meer aan te veranderen, de abortus is gepleegd en de foetus is verwijderd. - Een betere oplossing die in ieder geen spijt zal oproepen is het kind wel te baren. Wanneer je er nog steeds van overtuigd bent het kind niet te willen of kunnen opvoeden bestaat de mogelijkheid tot adoptie. - De vrouw heeft zelf onveilig gevreeën en moet consequentie dragen voor haar daden. Abortus is in deze situatie uit den boze. De vrouw moet haar verantwoordelijkheid nemen en het kind op een fatsoenlijke manier opvoeden. - Wanneer abortus toegestaan is zal het aantal abortussen aanzienlijk toenemen. De abortus wordt te makkelijk gekozen, ook wanneer het niet noodzakelijk is. De abortus zal een nabehoedsmiddel worden voor vele vrouwen. - Een baby is een geschenk van God, een geschenk van God weg laten halen is uitgesloten. - Abortus is moord. Degenen die een levend wezen niet de kans geven een gezond leven te laten lijden op aarde zijn moordenaars. De invloed op de maatschappij

Abortus heeft op zeer veel manieren en plaatsen invloed gehad op de maatschappij. Ten eerste werd tijdens de seksuele revolutie in de jaren ’60 de abortus een gespreksonderwerp. De taboe verdween waardoor de maatschappij een stuk vrijer werd. Als gevolg van onder andere de vrije seks etc. is de maatschappij zeer veranderd. Abortus werd legaal, waardoor veel mensen hun doel bereikten. Ook ontstonden er in deze periode erg veel protestgroeperingen. Vooral vanuit de Katholieke hoek kwamen felle kritieken op de nieuwe wet. Een groep die nog steeds erg actief is op het gebied van abortusbestrijding is de organisatie ‘Schreeuw om leven’. De abortus legaliseren is één van de dingen die dankzij de seksuele revolutie bewerkstelligt is en wat tot op heden het leven van alledag bepaald. Alle mensen hebben een mening over deze kwestie en uiten deze op verschillende manieren en plaatsen. De discussie over het voor of tegen abortus zijn is nog steeds zeer actueel. Wanneer je op internet surft vind je zeer veel websites met discussiepunten waar ook abortus veelvuldig besproken wordt. Het onderwerp leeft nog steeds in de Nederlandse maatschappij. Door het toestaan van de abortus zijn er vele gezinnen en relaties gebroken of heel gebleven. De maatschappij is door de veel verschillende meningen complex wat ook de keuzes van vrouwen om abortus te laten plegen bemoeilijkt. Ouders zijn voor het plegen van abortus, hun dochter is nog veel te jong. De dochter wil echter de consequentie van haar daad dragen en het kind opvoeden. Dit kan een flinke gezinsruzie opleveren waarbij ook de desbetreffende man de deur uit wordt gezet. De maatschappij wordt op een groot aantal ook positief beïnvloed door het toestaan van de abortus. Jonge meiden plegen abortus en hebben daardoor nog een leven voor de boeg met meer mogelijkheden dan dat ze zouden hebben wanneer ze het kind opvoedden. Ook zijn er vele organisaties waar vrouwen terechtkunnen om te praten, die de vrouwen opvoeden of wanneer er geen abortus wordt gepleegd de moeder en het kind opvangen. Het onderwerp is bespreekbaar, er wordt hulp geboden op zowel mentaal als praktisch gebied en levert bovendien aardig wat banen op. 5. Casus Monique is 17 jaar en heeft sinds 3 maanden een vriend van 26 jaar. Haar ouders zijn hier niet blij mee, het leeftijdsverschil is te groot, bovendien bevinden beide zich in een geheel andere levensfase, zo spreekt Yvonne (de moeder van Monique). Monique trekt zich niets aan van de mening van haar ouders, ze is smoorverliefd op Paul en alles gaat over rozen. Niets lijkt meer belangrijk behalve Paul. School versloft langzaam, haar vriendinnen worden verwaarloosd en ook de sportvereniging waarbij ze erg actief was ziet Monique nooit meer verschijnen. Elke middag na school gaat Monique rechtstreeks naar Paul, hij heeft een eigen huis waarin hij ook zijn eigen bedrijfje gevestigd heeft. Een IT-bedrijf, Paul doet alles over de computer en komt slechts buiten wanneer hij boodschappen moet doen. Via de computer, zo hebben Monique en Paul elkaar ook leren kennen. Via een chatbox raakten ze in contact en spraken na 4 weken af. Monique vond het spannend maar wist zeker dat het goed zat. Dit bleek zo te zijn, een relatie waarbij Monique elke dag bij Paul thuis op de bank zit is het gevolg. Monique heeft niet door dat een relatie meer moet zijn dan thuis zitten, DVD’s kijken en seks. Dat ze vaak onveilige seks hebben is voor Paul in ieder geval geen probleem. Dit is het enige waar Monique echter mee zit. De seks is onveilig en Monique is nog niet aan de pil. Monique weet echter niet aan wie haar probleem te vertellen en Paul werd boos toen ze zei dat ze liever met een condoom wilde vrijen. Aan haar moeder vertelt ze niets, dan geeft ze min of meer toe dat haar moeder gelijk heeft en dat Paul niet de juiste is voor haar. Haar vriendinnen zijn ook geen optie, ze zien haar aankomen. Monique staat er alleen voor, dit heeft ze zelf op haar geweten, ze koos voor Paul en niet voor haarzelf, vrienden en familie. Na nog twee weken een leuke tijd gehad te hebben met Paul maakt hij het zomaar uit. Hij heeft het te druk met zijn werk. Monique weet echter wel beter, ze las vaak msn-berichten van Paul aan Laura wanneer hij even naar de keuken was. Het bleek dat Paul al een vriendin had, ze woonde echter tijdelijk in de VS. Monique is er kapot van, maar bij wie kan ze nu uithuilen. Dat ze nog niet ongesteld is geworden kan er ook nog wel bij, ze zal toch niet zwanger zijn? Monique besluit om haar moeder in te schakelen en haar toch gelijk te geven. Paul heeft haar niets dan slechts gebracht, zeker nu blijkt dat Monique zwanger van hem is. Monique is niet verkracht, maar is alles behalve content met de afgelopen periode. Ze is zwanger, staat er op school slecht voor en haar vriendinnen verafschuwen haar. De eerste stap die Monique zet is het goed maken met haar vriendinnen. Gelukkig begrijpen zij Monique en sluiten haar in hun armen. Nog twee problemen over. De slechte cijfers en de zwangerschap. Na uitvoerig met haar ouders te hebben overlegd werd overeengestemd dat de cijfers wel konden wachten en dat Monique een besluit moet nemen over het al dan niet houden van de baby. Monique zit in vijf VWO en weet dat ze over een jaar psychologie wil gaan studeren, een baby past absoluut niet in deze toekomst plannen. Bovendien moet Monique er nog niet aan denken om de verantwoordelijkheid over een mens te dragen, echt verantwoord waren haar eigen handelingen van de afgelopen tijd ook niet. Als ze niet eens voor zichzelf kan zorgen, hoe dan ooit voor een baby? Nadat ze deze vraag aan zichzelf gesteld had wist ze het zeker. Een kind was op dit moment alles behalve gewenst. Was het niet voor haar toekomst, dan was het wel voor het heden. Monique zocht veel informatie over abortussen en besloot een afspraak in een erkend kliniek te maken. Na een goed verlopen gesprek en de vijf dagen bedenktijd waarin Monique zich niet bedacht was het zover. De daadwerkelijke ingreep. De zuigcurettage was een moment pijnlijk, dit had Monique er echter graag voor over. Van Paul heeft Monique nooit meer iets vernomen. Misschien was het wel slecht dat ze hem niet op de hoogte gesteld had van de situatie, Monique kon het echter niet opbrengen om nog een extra factor erbij te hebben die haar beslissing zou kunnen beïnvloeden. Bovendien had Paul haar zoveel pijn gedaan dat ze nooit meer iets met deze man te maken wilde hebben. Monique is 4 maanden na dato nog steeds gelukkig met de beslissing die ze nam. Haar cijfers heeft ze niet meer kunnen redden waardoor ze dit jaar wederom is vijf VWO zit. De toekomst een jaartje uitstellen vond Monique echter niets dan rustgevend. Bovendien heeft Monique nu goede cijfers, veel vriendinnen en een heel leuk vriendje van haar eigen leeftijd. Ruben zit bij haar op de badminton vereniging, doet net als Monique erg veel voor de club en behandeld Monique zoals ze verdient te worden. Nawoord: Het maken van dit werkstuk heeft mijn mening over abortus niet veranderd maar wel degelijk meer uitgebreid gemaakt. Ook ben ik mij er nu van bewust dat er mensen zijn met een andere mening dan ik en deze mening net zo weloverwogen kan zijn. Abortus moet zeker legaal blijven, een vrouw moet zelf kunnen beslissen een kind te krijgen en op te voeden of niet. Bovendien denk ik dat een ongewenst kind niet vol overgave opgevoed kan worden. In het geval van Monique (zie casus) vind ik een abortus een goede oplossing, ze was absoluut nog niet toe aan het krijgen van een kind, bovendien zou ze er alleen voor staan en veel andere dingen moeten opzeggen. Ook wanneer een vrouw zeker weet dat ze een kind krijgt dat absoluut geen lang en gezond leven kan lijden, vind ik een abortus een goede oplossing. Ouderliefde mag en moet dan wel onvoorwaardelijk zijn maar wanneer een kind eigenlijk geen leven kan leiden is het kind lijden besparen juist een teken van liefde. Ik moet echter wel een kanttekening maken bij mijn mening. Voordat een vrouw abortus mag laten plegen vind ik dat er zeer goed gekeken moet worden naar individuele situatie. De levenssituatie, de mogelijkheid tot goed opvoeden en de gesteldheid van een kind moeten zeker een rol spelen in het al dan niet aborteren. Ook moet een abortus altijd plaatsvinden in een daarvoor bestemde kliniek (of ziekenhuis) en vakkundige artsen hebben die de abortus veilig uit kunnen voeren. Bovendien moet de kliniek of het ziekenhuis ten aller tijde bevoegd zijn tot aborteren en moet de WAZ altijd in acht worden genomen. Bronvermelding: - http://www.abortus.pagina.nl - http://www.stisan.nl/dosuments/general/lar.pdf - http://www.csgo.be/genieten/zwanger.htm#abortuswet - http://www.ngva.net/handboek/vergelijk%20pil%20met%20curettage.htm - http://www.interactiva.org/Dir/I/Nederlands/Gezondheid/Voortplanting/Abortus/ - http://www.bourgognekliniek.nl/pages/ongew_behandelmethoden.asp#abortuspil - http://www.amnesty.nl/overamnesty_encyclopedie_a.shtml#abortus -
http://www.stimezo-zwolle.nl/geschiedenis.htm - http://www.huiswerk.scholieren.com/werkstukken/ verslag.php?verslagid=8356 - http://www.members.lycos.nl/abortusprovocatus/photoalbum.html - http://members.lycos.nl/abortusprovocatus/resume.html - Ruut Veenhoven
Gepubliceerd in: Socialisme en Democratie, jaargang 25, nr. 10, oktober 1968, blz. 540-551 - http://www.schreeuwomleven.nl