Verslag excursie Ieper

VERSLAG EXCURSIE IEPER Het was donderdag en we moesten al vroeg bij school verzamelen om met de bus naar Ieper te gaan. We gingen met twee bussen en de busreis was erg leuk en gezellig. In Ieper aangekomen gingen we het eerst naar een museum, In Flanders Fields. Daar aangekomen kregen we een sticker en een pasje met de naam van een persoon erop. De persoon op mijn pasje heette Marie Curie. Die persoon moest je door het museum heen volgen. Dit betekende dat je het pasje in een apparaat moest stoppen en zo kwam je allerlei dingen te weten: Marie Curie wordt in 1867 als Marya Skodowska geboren in Warschau, toen een Russische stad. Vader geeft wis- en natuurkunde, moeder leidt een meisjespensionaat. Op 24-jarige leeftijd gaat Marie studeren in Parijs heel, uitzonderlijk voor een vrouw. Ze behaalt er diploma’s natuurkunde en wiskunde. Ze trouwt met de Franse fysicus Pierre Curie, die echter in 1906 overlijdt. Samen met haar leermeester Becquerel bestudeert Marie Curie het verschijnsel radioactiviteit. Ze ontdekt de elementen polonium en uranium. In 1903 krijgt ze de Nobelprijs voor natuurkunde, in 1911 die voor scheikunde. Ook in de veldhospitalen van de Panne (L’Ocean), Adinkerke (Cabour) en Hoogstade (Belgian Field Hospital) plaatsen Marie en Irene Curie radiologische apparatuur. In Hoogstade, waar ze langere tijd verblijven, ontmoeten ze Koning Albert 1. De apparatuur van Marie en Irene Curie bewijst de hele oorlog lang uitstekende diensten aan duizenden gewonden. In 1934 sterft Marie Curie aan de effecten van het radium op haar gezondheid. In 1990 belichten een tentoonstelling aan de ULB en een boek de figuur van Marie Curie en haar banden met België. Het laatste stukje over Marie Curie heb ik per ongeluk van mijn camera gewist en ik ben vergeten wat er precies stond vandaar dat ik aan het eind van dit verslag een biografie van Marie Curie erbij heb gedaan. In het museum waren ook allerlei interessante dingen om te bekijken. Zoals bijvoorbeeld dit gasmasker: Dat was allemaal erg leuk om te zien. Ook hebben we nog een film bekeken en allerlei andere dingen. Na het bezoek aan het museum liepen we door naar de Menenpoort. Sinds 1928 wordt iedere avond om 20.00u (behalve tijdens de Tweede Wereldoorlog) in de Menenpoort de Last Post geblazen ter nagedachtenis aan de gesneuvelde Britse militairen. Deze poort was tijdens de oorlog de poort waardoor de in Ieper gelegerde Britse soldaten naar het front vertrokken. In de poort zelf, een monument van na de oorlog, staan de namen van meer dan 50.000 vermiste Britse soldaten gebeiteld. De overige vermisten staan vermeld op de muur van het Britse oorlogskerkhof "Tyne Cot Cemetery" tussen Zonnebeke en Passendale waar we later naartoe zouden gaan. Ik dacht eerst wat een gedoe elke avond de Last Post enzo, maar het is natuurlijk goed ter nagedachtenis maar ook voor de Britten want die hebben zelf nergens gedenkplaatsen omdat op hun land nooit een oorlog is geweest. En zo kan Ieper geld verdienen aan het toerisme dus voor hun is het dan ook wel leuk. Na het bezoek aan de Menenpoort stapten we de bus weer in om een bezoek te gaan brengen aan de loopgraven. Daar aangekomen moesten we eerst door een nogal stoffig museum lopen, waar wel allerlei interessante dingen over de oorlog stonden die we later nog hebben bekeken. Buiten waren we aangekomen bij de loopgraven. Dit gaf een goed beeld van de oorlog weer en was dus erg bijzonder om te kunnen bekijken. Nadat iedereen uitgespeeld was bij de loopgraven moesten we de bus weer in om op weg te gaan naar een Duits & Engels kerkhof. Als eerst gingen we naar het Duitse kerkhof. Ik vond het op zich wel een mooie begraafplaats met alle bloemen enzo, maar na een tijdje was ik wel uitgekeken want die stenen zijn toch allemaal hetzelfde en die namen zeggen mij niet zoveel. Ik heb nog wel een aantal foto’s gemaakt: Toen moesten we de bus weer in om op weg te gaan naar de Engelse begraafplaats. Je zag wel dat deze erg verschilde van de Duitse. Het Britse oorlogskerkhof "Tyne Cot Cemetery" tussen Zonnebeke en Passendale in België.Met 12.000 graven is dit de grootste Britse begraafplaats ter wereld. Op de muur op de achtergrond op de foto staan de namen van 36.000 vermisten Britse soldaten geschreven (de overige vermisten staan vermeld op de Menenpoort te Ieper - zie boven)De begraafplaats bevindt zich midden op het vroegere front en op deze plek werden al tijdens de oorlog soldaten begraven.Op het terrein van de begraafplaats zijn nog steeds een aantal bunkers. Ook deze begraafplaats vond ik mooi, mooier eigenlijk dan de Duitse. Ik vond vooral de koepel erg mooi en de bomen stonden er ook erg leuk. Het was al met al best wel een leuke excursie en ik heb er ook veel van geleerd. Maar het bezoek aan Brugge was toch wel het leukste! 