Stalin

Inleiding Deze praktische opdracht gaat over Stalin. De deelvragen zijn ingedeeld in 3 groepen. De nieuwe orde: - Hoe zag de nieuwe ordening van de samenleving na 1928 eruit? - Welke ontwikkelingen brachten Stalin ertoe de samenleving opnieuw te ordenen? - Op welke manier maakte Stalin van de Sovjetunie een industriële samenleving. De Collectivisatie - Op welke manier vestigde Stalin in korte tijd een communistische economie in de dorpen? - Wat betekende de collectivisatie voor het dagelijks leven van de boeren? De nieuwe sovjetmens - Waarom wilde Stalin een nieuwe Sovjetmens scheppen? - Kies uit het onderstaande rijtje één onderwerp en leg uit hoe dit bijgedragen heeft aan de vorming van de nieuwe Sovjetmens. * Opvoeding en onderwijs * De jeugdbeweging * De vrijetijdsbesteding

Aan het einde probeer ik een conclusie te trekken of Stalin er volledig in is geslaagd zijn communistische systeem door te voeren De nieuwe orde van Stalin Toen Lenin overleed in 1924 kreeg Stalin de macht. Stalin stond voor dictatuurschap. Het oncommunistische NEP, wat Lenin had ingesteld, schafte hij gelijk af. Het NEP betekend nieuwe economische economie. Maar door dit systeem werden de armen steeds armer en de rijken steeds rijker, het leek teveel op kapitalisme. Stalin wou een communistisch systeem. Hij had het plan om in een korte tijd de SovjetUnie van een agrarische staat in een industriële staat veranderen. Rusland moest in een korte tijd een even grote zware industrie hebben als andere landen. Hij zei: “We liggen vijftig tot honderd jaar achter op de ontwikkelde landen, we moeten deze achterstand in tien jaren inhalen. Anders zullen zij ons vernietigen.” De mensen moesten luisteren naar de orders van Stalin. In 1928 besloot hij een 5-jarenplan in te stellen. De productie moest verdubbeld worden. In het plan stond precies hoeveel er geproduceerd moest worden en waarvoor het gebruikt moest worden. En Rusland moest economisch onafhankelijk worden. Hij vond ook dat het leger moest groeien en zo ook de macht van de Sovjet Unie. In 1933 zei de Sovjetunie dat het eerste plan was voltooid, en niet in 5jaar maar in 4jaar. En Stalin vond dat het tweede vijfjarenplan ingesteld kon worden. In werkelijkheid waren de streefvijfers helemaal niet gehaald, er werd vervalst en alles werd mooier gemaakt. Maar toch waren de werkelijke cijfers erg indrukwekkend. Er ontstonden verschillende nieuwe industriesteden. Door een massale inzet van mensen en geld en door terreur werden indrukwekkende resultaten bereikt. Voor alles golden de streefcijfers. In tien jaar tijd werden de grondslagen gelegd voor een moderne industrie. De cijfers van de industriële vooruitgang waren enorm. Maar de kwaliteit was erg slecht. De industrialisatie versterkte ook de militaire macht van de Sovjetunie. Aan de belangen van de bevolking werd niet gedacht. Er bleef weinig consumptiegoederen voor Rusland zelf over en de woonmogelijkheden waren erg klein. Deze schaduwzijde van de vijfjarenplannen heeft lang het leven van de inwoners van de Sovjetunie beheerst. De Collectivisatie Collectivisatie betekent dat een aantal boerderijen in een dorp, worden samengevoegd tot een grote boerderij, een kolchoz. Het werken in een kolchoz was vergelijkbaar met het werken in een fabriek. Stalin wilde hiermee een hogere opbrengst bereiken, door de schaalvergroting en mechanisatie. Veel boeren hadden geen zin om voor de regering te gaan werken en protesteerden. In plaats van zich te laten collectiviseren, slachtten deze boeren liever hun vee en vernielden zij hun oogst. Een verschrikkelijke hongersnood was het gevolg. Deze boeren werden koelakken genoemd, wat letterlijk betekent: vuisten. Stalin ging over tot nog hardere maatregelen. Enkele miljoenen boeren werden vermoord of in kampen in Siberië gezet om daar te werken. In de loop van de tijd waren 10.000.000 boeren gewoon verdwenen. De boeren die noodgedwongen wel met de collectivisatie meededen, hadden het niet makkelijk. De nieuwe 'sovjetboer' moest doordrongen worden van zijn/haar plicht de nieuwe Sovjetunie op te bouwen. Fanatieke partijleden uit de eigen omgeving moesten deze 'sovjetboer' vormen. De boeren die zich gingen verzetten werden gestraft. Ze werden onderdrukt en de opbrengsten die werden behaald werden door de staat in beslag genomen en de boeren zelf kregen maar heel weinig. Ze kregen ook geen paspoort zodat ze wel op het land moesten blijven werken. Er was een gebrek aan zaaigoed. De boeren raakten uitgeput. Stalin weigerde veranderingen aan te brengen in zijn plan. Door de collectivisatie waren er geen particuliere bedrijven meer. De boeren waren loonarbeiders geworden. Ze kregen erg weinig loon en ook veel daarvan werd in natura uitbetaald. Geld was er weinig. Op de kolchoz was een kolchozvoorzitter en die voorzitter werd gecontroleerd door partijorganisaties. De kolchoz moest 'het plan' halen. Vaak was dit wel moeilijk want de boeren hadden geen goede opleidingen en de beloofde machines kwamen vaak niet. Maar de hoeveelheid moest en zou gehaald worden en daardoor bleef er vaak erg weinig eten over de boeren zelf. Miljoenen boeren kwamen door honger of ziekte om. Aan het einde van de jaren dertig vormden vrouwen 60% van de arbeidskrachten in een kolchoz, ze deden zwaar werk bijvoorbeeld het verbouwen van gewassen en de zorg voor het vee. De mannen deden bestuurlijke en technische functies binnen de kolchoz. De boeren waren arm en waren vaak uitgeput. Hierdoor wilden veel boeren van het dorp naar de stad verhuizen. De staat probeerde dit tegen te gaan door boeren geen verplicht binnenlandse paspoort te geven. De nieuwe sovjetmens Waarom wilde Stalin de nieuwe Sovjetmens creëren? Omdat Stalin de politiek en de economie aan het veranderen was vond hij het nodig om de hele samenleving ook te veranderen, de cultuur dus ook. Zo kwam er een totalitaire samenleving. Er moest een ‘nieuwe sovjetmens’ worden gecreëerd. Het moesten mensen worden die zich helemaal wijdde aan de opbouw van het communisme in de Sovjetunie. Ze moesten overtuigd zijn en enthousiast maar ook meedogenloos als het nodig was. Om deze mensen te vormen werd opvoeding, onderwijs, de jeugdbeweging en de vrijetijdsbesteding van ouderen veranderd en bepaald door Stalin. Hoe droegen opvoeding en onderwijs bij aan de vorming van de nieuw Sovjetmens? Volgens de politiek was het collectieve belang belangrijker dan het individu. Het gezin was niet belangrijk werd aan de kinderen geleerd. Maar de politieke eenheid was belangrijk. De invloed van ouders werd steeds minder, dit kwam ook doordat veel vrouwen moesten gaan werken en dus minder tijd hadden voor hun kinderen. Het kind moest trouw zijn aan Stalin. Bij de kinderopvang werden de kinderen veel discipline bij gebracht. Het doel van de staatsopvoeding was dat de kinderen de basisvaardigheden kenden en dat waren; - Het toepassen van regels voor basishygiëne; - Het leren van Russisch als verplichte tweede taal voor anderstalige volken in de SU - Gedisciplineerd samenwerken in een groep. Godsdienst, bijgeloof en kapitalisme moesten worden afgeleerd. Volwassenen konden hun leerachterstand inhalen. Onderwijs en wetenschap werd gebruikt om vele doelen te bereiken. Onderwijs was nodig om analfabetisme, godsdienst en bijgeloof te laten verdwijnen. Onderwijs moest ook nieuwe specialisten voor industrie en landbouw opleveren.
Conclusie Is Stalin er volledig in geslaagd zijn communistisch systeem door te voeren? Stalin wilde dat de Sovjet-Unie een grote industriële staat werd en wilde dat door middel van een communistisch systeem. Door het 5-jarenplan moest de productie groeien. Stalin beloofde dat iedereen er beter van werd, als ze maar hard werkten. De mensen werkten zich letterlijk kapot, maar werden er niet rijk van. Met alle inwoners ging het erg slecht en Stalin trok zich er niets van aan. Als de Sovjet maar de grootste werd. De boeren werden gedwongen tot collectivisatie. Er werd hun van alles beloofd, maar als er 100 machines beloofd werden, kwamen er maar 10. De boeren wisten ook niet hoe ze de machines moesten bedienen, want dat werd niet uitgelegd. Stalin wou een nieuwe sovjetmens scheppen. Een mens die zich volledig gaf aan de opbouw van de Sovjet-Unie. De jongeren zagen dat wel zitten, maar de ouderen vonden het maar niets om zich helemaal aan te passen. Ik vind dat Stalin er niet volledig in is geslaagd. Alles werd gericht op industrialisatie. Alles en iedereen moest meewerken aan het groot maken van de Sovjet-Unie. De landbouw moest de arbeiders voeden, maar Stalin investeerde bijna niks in moderne landbouwmethoden. Hij besteedde nauwelijks aandacht aan het welzijn van de bevolking. Het land werd wel machtig, maar het ging ten kostte van de inwoners. Ze hadden maar weinig in te brengen, terwijl toch één van de belangrijkste regels van het communisme is, dat de arbeiders meebeslissen over wat er gebeurt in het land. In plaats daar van nam ‘De Partij’ alle beslissingen en moesten de mensen maar gehoorzamen, want als ze in opstand kwamen werden ze door de geheime politie van Stalin aangepakt. Stalin onderdrukte zijn bevolking. Ik vind dus dat het geen communistisch systeem is want hij verdeelde de inkomsten niet gelijkwaardig over de inwoners, maar hij investeerde bijna alles in de zware industrie.