Pelgrims- en kruistochten

Beoordeling 5.5
Foto van een scholier
  • Praktische opdracht door een scholier
  • 4e klas havo | 4782 woorden
  • 10 januari 2003
  • 100 keer beoordeeld
Cijfer 5.5
100 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
INLEIDING Dit is mijn Praktische opdracht voor Geschiedenis over als 1ste de Pelgrimstochten en als 2de de Kruistochten. Ik ben begonnen met het goed lezen van de opdrachten die op het aan ons uitgereikte blaadje stonden. Daarna heb ik me bezig gehouden met het bestuderen van de literatuur van Van Voorst Van Beest. Na het bestuderen van deze literatuur werd mij al het één en ander duidelijk. Ik ben toen op het internet en in de bibliotheek gaan zoeken naar allerlei informatie. Op het internet stond veel informatie, maar de informatie in de bibliotheek viel tegen. Toen ik alle informatie verzameld had ben ik begonnen met wat uittreksels maken en uiteindelijk begonnen met het typen van dit werkstuk. Aan het begin van m’n werkstuk had ik weinig problemen, maar daarna ging het allemaal wat lastiger. Dat kwam ook omdat ik in de bibliotheek weinig kon vinden en die informatie heb je wel nodig om een goed werkstuk te maken. Een ander probleem was toen op de computer mijn werkstuk verdwenen was. Door daarna 2 uurtjes goed gezocht te hebben bleek mijn werkstuk er gelukkig nog in te staan en dat was een grote opluchting. Voor de rest is het allemaal vrij goed gegaan. De vraagstelling voor dit onderzoek is: WAS DE 1E KRUISTOCHT EEN PELGRIMSTOCHT ??? Dit onderzoek is verdeeld in 3 delen: Pelgrimstochten, Kruistochten en de Conclusie waarin ik een goed antwoord probeer te geven op de vraagstelling. DEEL 1: PELGRIMSTOCHTEN
In dit deel ga ik bekijken wat de pelgrimstochten zoal inhouden en dat doe ik als volgt: - opzoeken of een pelgrimstocht op een bedevaart lijkt - welke wereldgodsdiensten kennen pelgrimstochten en welke niet - waarom trekken sommige plaatsen zoveel pelgrims - waarom ondernamen zoveel Middeleeuwers de lange, gevaarlijke tocht

BEDEVAART versus PELGRIMSTOCHT
Als eerste gaan we kijken wat een pelgrimstocht is en of dit begrip identiek is aan het begrip ‘bedevaart’. Dit doe ik m.b.v. 3 manieren: - literatuur Van Voorst Van Beest - encyclopedie (Encarta) - woordenboek (Nederlands Koenen) Volgens de literatuur van Van Voorst Van Beest betekent een pelgrimstocht: naar een bepaalde plaats gaan die als heilig wordt beschouwd en daar een gebed doen. Een bedevaart betekent volgens deze literatuur hetzelfde als een pelgrimstocht en is dus identiek. In de encyclopedie wordt ook gezegd dat een pelgrimstocht identiek is aan bedevaart. Volgens hen betekent een pelgrimstocht en bedevaart dit: een reis naar een heilige plaats. In alle godsdiensten leeft de gedachte dat de goedheid of de goden aan bepaalde plaatsen een bepaalde heiliging of zegening heeft verbonden, die men deelachtig kan worden door ernaar toe te reizen. De woordenboekbetekenis van pelgrimstocht is: bedevaart. Dat betekent dus ook weer hetzelfde als een bedevaart. Een bedevaart is volgens hen een tocht naar een heilige plaats, al biddende, ter boetedoening of om iets af te smeken. Ik kan dus wel zeggen dat een bedevaart identiek is aan een pelgrimstocht, want volgens alle 3 de middelen om te vergelijken bleek dat een bedevaart hetzelfde is als een pelgrimstocht. WERELDGODSDIENSTEN In het 2de gedeelte ga ik kijken welke grote wereldgodsdiensten pelgrimstochten kennen en welke niet. Er zijn in de wereld 5 grote wereldgodsdiensten, te weten: het christendom, het jodendom, de islam, het hindoeïsme, het boeddhisme. Ik bekijk de godsdiensten een voor een te beginnen met het Christendom. In het christendom kent men pelgrimstochten door het bezoeken aan de heilige plaatsen van het leven, het lijden en de opstanding van Jezus Christus en aan bijv. de graven van de apostelen (Rome, Santiago de Compostella) of aan plaatsen waar wonderen gebeurd zijn. Het doel van de pelgrim is wanneer iemand een kwaal had of op een andere manier in onoverkomelijke moeilijkheden verkeerde, kon hij besluiten huis en haard te verlaten om te gaan bidden om uitkomst op een plaats, die hij als heilig beschouwde. Als degene die in moeilijkheden was zelf niet kon gaan, dan liet hij iemand anders gaan. Werd het gebed verhoord dan ging de pelgrim nog een keer naar dezelfde plek om te bedanken. Het kon ook zo zijn dat iemand die voor veel problemen zorgde een pelgrimstocht moest ondernemen als boete. Het kon ook zijn dat iemand een goede daad wilde verrichten en zo ervoor te zorgen dat het kwaad uit zijn lichaam is. In het jodendom trok men ieder jaar van overal vandaan naar Jeruzalem. Daar stond de tempel op de berg Sion. Ze vierde daar ieder jaar het Paasfeest. Dit ritueel betekent voor hen de herdenking van hun bevrijding uit hun Egyptische ballingsschap. Deze pelgrimstocht kon niet erg lang standhouden, want de tempel werd in 70 n.C. verwoest. Na de verwoesting waren er wel andere heilige plaatsen voor de joden Als je deel uit maakt van de Islamitische godsdienst heb je de verplichting om als gelovige minstens eenmaal in je leven een bezoek aan de heilige stad Mekka te maken. Als je dit gepresteerd hebt mag je jezelf een “hadji” (Mekkaganger) noemen en je hebt dan een goed aanzicht t.o.v. van je andere geloofsgenoten. In Mekka maken ze 7 ronden om de Kaäba, een prachtig versierde kubus. Ook bezoeken ze het water van de heilige bron Zemzem. Dit drinken ze en brengen het mee naar huis. De Mohammedanen maken ook pelgrimstochten naar: - Medina, het graf van de profeet - Jeruzalem, het graf van Mozes - Hebron, het graf van Abraham en Sara
In het hindoeïsme heb je 2 soorten pelgrims, de ‘beroeps’ pelgrims en de gelegenheidspelgrims. De beroepspelgrims trekken het hele jaar door hun land, deze groep bestaat uit 5 miljoen leden. Het is toch opmerkelijk dat er nog zoveel van zijn, omdat men tegenwoordig er eerder verkiest om een bestaan op te bouwen op een vaste plek. Dan zijn er ook nog de gelegenheidspelgrims die naar allerlei tempels trekken, maar vooral naar de rivier de Gagnes. Door hierin een bad te nemen wassen ze hun zonden af. Ook strooien ze het as van doden uit over de rivier en denken dat deze doden in het paradijs zullen komen. Één van de belangrijkste pelgrimsoorden in India is Hardwar, onderaan de Himalaya staan 2000 tempels en 500 000 godenbeelden
De laatste wereldgodsdienst die ik bekijk is het boeddhisme. De boeddhisten houden pelgrimstochten naar de geboorteplaats van Boeddha,naar de plaats waar Boeddha begon met zijn preken en naar de plaats waar hij stierf. Later kwamen er nog meer pelgrimsoorden bij in Kandy op het eiland Ceylon. Hier wordt een tand van Boeddha vereerd. Ook Birma wordt door de boeddhisten vereerd, hier worden 8 haren van Boeddha vereerd. DÉ BEDEVAARTSOORDEN In de Middeleeuwen waren er 3 beroemde pelgrimstochten: Santiago de Compostella, Rome en Jeruzalem en het Heilige land. Ik ga over deze 3 plaatsen zoeken waarom juist deze plaatsen zoveel pelgrims trokken
Als eerste bekijk ik Santiago de Compostella. Santiago is een van de middeleeuwse steden in Spanje die het meest bewaard gebleven is en in deze stad zijn er velen kerken en kloosters. Opvallend in de stad is dat er zoveel pleinen zijn aangelegd, deze pleinen zijn aangelegd uit voorzorg voor de vele pelgrims die de stad bezoeken
Santiago de Compostella is één van de belangrijkste bedevaartsoorden van de Latijnse christenheid geworden, nadat in de 9de eeuw bekend werd dat daar het lichaam van de apostel Jakobus de Meerdere was gevonden. Hij was één van de belangrijkste apostelen, maar in de bijbel is er weinig over hem te vinden. Buiten Spanje is hij bekend geworden door de pelgrimages en zijn symbolen, de Sint-Jakobsschelp en het Zwaardkruis. Deze apostel werd rond het jaar 44 onthoofd en door zijn volgelingen naar het plaatsje Patron gebracht en daar begraven. Toen het bekend werd dat hij gevonden was wilden veel mensen dit zien en bereidden een pelgrimstocht voor. Het werd toen zelfs zo druk dat er extra pleinen moesten worden gelegd. De bedevaarten zijn voor de infrastructuur van Noordwest Spanje van belang geweest. De wegen naar Santiago moesten goed begaanbaar zijn en zo komt het dat er daar nu goede wegen liggen. De 2de stad die ik bekijk is Rome. Rome is een zeer bekende stad in Europa. In deze stad zijn er veel culturele monumenten en tempels. Het bekendste monument/tempel is natuurlijk het Colosseum. Deze stad is ook een bedevaartsoord, omdat in deze stad de twee apostelen Petrus en Paulus begraven zouden zijn. Deze twee apostelen worden beschouwd als ‘pijlers van de Kerk’. In deze stad zijn nog veel meer heiligen begraven. Iedere pelgrim zou deze stad dus wel eens willen bezoeken. De laatste stad die ik ga bekijken is Jeruzalem en het Heilige Land. Jeruzalem is natuurlijk altijd al een bekende stad geweest voor Christenen, omdat hier Jezus geboren werd. In de 3de en 4de eeuw werd Jeruzalem een christelijke bedevaartsplaats. Dat kwam omdat Constantijn de Grote de Heilige Grafkerk had laten bouwen. De pelgrims bezochten de kerkgebouwen waar Jezus was geweest. Ze wilde beleven wat Jezus ook beleefd had. Voor de pelgrims was het belangrijke aan Jeruzalem hetgeen wat er gebeurd was met Jezus, want ze vonden dat Jeruzalem helemaal geen heilige stad was. Het enige wat hen boeide, was Christus. Je kan dus wel stellen dat alle 3 de bedevaartsoorden bekend zijn geworden, omdat daar een heilige begraven of geweest is. De pelgrims wilden voelen wat Zij ook hebben gevoeld.
WAAROM DE TOCHT ?!?! Veel Middeleeuwers ondernamen de lange, gevaarlijke tocht maar waarom deden ze dat dan. In dit gedeelte ga ik met behulp van de volgende motieven proberen te vertelen waarom mensen een pelgrimstocht ondernemen. Ik behandel ze per motief: - Volksgeloof ( afwenden van ziekte of rampspoed ) - Opgelegde Bedevaart ( als straf ) - Verkrijgen van aflaten - Doorbreken van sleur/plezier - Behoefte aan avontuur
Wanneer iemand ernstig ziek was ondernam diegene een pelgrimstocht. Als hij niet in staat was om het zelf te doen, dan liet hij een ander het doen. De pelgrim ging bidden op een plek die hij als heilige beschouwde. Als het gebed uitkwam en diegene was weer beter dan ging hij nog een keer naar dezelfde heilige plek om te bedanken wat voor hem gedaan was. Het duurde vaak lang voordat een gebed verhoord werd. Als je iemand kwaad gedaan hebt kon je voor straf een pelgrimstocht opgelegd worden door een priester. Als je gebiecht had voor je zonden en een priester vond het zo erg dan kon hij je dus een pelgrimstocht opleggen. Dit werd dan gedaan om de boosdoener een tijdlang uit zijn gewone omgeving te houden, zodat hij geen wraak kon nemen. De plaats, lengte van de tocht en het tijdstip werd hem voorgeschreven. Sommige pelgrims deden een tocht om vanuit zichzelf een goede daad te verrichten en zo ervoor te zorgen dat ze geen kwaad in hun leven hadden. Andere deden het om zelf hun zonden kwijt te schelden en weer goed te maken
Voor andere was een pelgrimstocht ook een vakantie en een spannend avontuur. Je had even niet met het dagelijkse leven te maken en kwam even los uit je omgeving, want het leven in de middeleeuwen was saai. Er was niets te beleven en je had behoefte aan avontuur om er toch nog iets van te maken in je leven en het niet zonder iets leuks voorbij te laten gaan. Zo’n pelgrimstocht zorgde ervoor dat je meer van de wereld te zien kreeg en ook je kennis vergrootte. De pelgrims kwamen dan met grote verhalen terug en vertelde zo aan hun omgeving wat er allemaal nog meer is in de wereld. Ze stimuleerde dan ook de andere om een pelgrimstocht te maken. DEEL 2: KRUISTOCHTEN In dit deel ga ik het 2de deel van de vraagstelling bekijken en dat gaat over de Kruistochten. Dit gedeelte is onderverdeeld in de volgende drie delen: - Wat is een kruistocht precies (woordenboek en encyclopedie) - Hoeveel kruistochten zijn er geweest en omschrijven - Een beknopt verslag van de 1e Kruistocht WAT IS EEN KRUISTOCHT?!? In dit gedeelte geef ik een omschrijving van het begrip ‘kruistocht’ m.b.v. een woordenboek en een encyclopedie. Daarna ga ik op zoek naar de oorzaken van de kruistochten. Als eerst dus de omschrijving van kruistochten uit het woordenboek: - 1 gewapende tocht in de Middeleeuwen om het Heilige Land te bevrijden - 2 georganiseerde, krachtige actie van een groep personen om een bepaald doel te bereiken
Nu ga ik opzoeken wat de betekenis van het begrip kruistochten is in een encyclopedie en dat is: Kruistochten zijn militaire tochten uit de Middeleeuwen. Die tochten werden georganiseerd door Christenen en waren bedoeld om het Heilige Land uit handen van de moslims te houden. De eerste kruistocht begon in 1096. Het waren vaak gewelddadige tochten waarbij veel slachtoffers vielen. De kruistochten staan ook wel bekend als de 'Heilige Oorlog'. Een Kruistocht is dus eigenlijk een tocht met geweld en bedoeld om het Heilige Land te bevrijden. Het was eigenlijk zo dat de Christenen het Heilige Land wilden bevrijden van de Moslims. Krak des Chevalliers. Eén van de kruisvaarders kastelen die nog steeds overeind staat.
HET ONTSTAAN VAN… Na deze algemene omschrijving bekijk ik de oorzaken van de kruistochten. In 1071 trok een groot Byzantijns leger van 100.000 man op naar het oosten in opdracht van de Keizer. Het doel was om de Turken uit te roeien, omdat zij al een paar keer hun rijk waren binnengevallen. Het oosten was in hun bezit, nu alleen nog de vijand. Het leger was minder sterk dan ze dachten, want een slechte uitrusting en de helft bestond uit huurtroepen die alleen voor het geld vochten en niet voor het volk
Toen ze in het oosten aankwamen hoorden ze dat de Turken hun eigen leger in de tegenaanval gestuurd hadden. De veldslag werd verloren, omdat de Sultan aanviel en er geen wachtposten waren waardoor ze ingedreven werden. De gevolgen voor de Byzantijnen waren vreselijk, want heel Klein-Azië werd van de Turken. Toch probeerde de Byzantijnen het nog een keer toen het Turkse Rijk uiteengevallen was en tegen elkaar vochten. De keizer had alles behalve soldaten en vroeg de paus in Rome om ridders. De Paus hielp hen dan ook en deelde aan iedereen mee dat de Turken in Palestina, het ‘Heilige Land’ pelgrims doodden. De mensen kwamen in opstand en wilden Jeruzalem weer bevrijden. Ze riepen “God wil dat wij Jeruzalem bevrijden” De mensen maakten zich klaar voor de strijd tegen de Turken. De paus maakte van deze oorlog een ‘Heilige Oorlog’. Dat is een oorlog die God zelf wilde. Als mensen meehielpen kregen ze een aflaat. Hun bezittingen werden beschermt. Ze moesten een belofte afleggen en als ze die niet nastreefden dan konden ze gestraft worden
De mensen gingen op kruistocht om de volgende redenen: - Ze hoopten Jeruzalem te bevrijden - Al hun zonden zouden worden vergeven en ze zouden in de hemel komen - Ze hoefden geen belasting meer te betalen - Vele hadden weinig te verliezen, want ze hadden toch al een slecht leven als horige - Slaven die op kruistocht gingen zouden erna en vrij mens worden - Ze wilde avontuur en probeerde roem en eer te halen
De stad Aleppo DE KRUISTOCHTEN Er zijn in de Geschiedenis 9 Kruistochten geweest. Één van deze kruistochten was een kinderkruistocht die door de kinderen zelf werd georganiseerd, een opvallende gebeurtenis kan je dat wel noemen. Ik ga nu een overzicht maken van de kruistochten en daarbij noem ik de bekendste deelnemers, van wanneer tot wanneer hij was en wat er tijdens die kruistocht bereikt werd. De 1e kruistocht beschrijf ik later in een beknopt verslag. De 2e kruistocht
De 2e kruistocht was van 1147 tot 1149. Lodewijk VII van Frankrijk stuurde een leger naar het Heilig Land. Daarna legden honderden christenen de kruisvaartbelofte af en de 2de kruistocht was begonnen. Ook de Duitse keizer Conrad III met zijn legers namen deel aan de kruistocht. De gevechten waren zo hevig dat de legers veel mensen verloren. In 1148 vielen ze de stad Damascus aan, maar het lukten ze niet om de stad in te nemen. Verslagen keerden Lodewijk en Conrad huiswaarts. De 2de kruistocht was een grote mislukking. De 3e kruistocht
De 3e kruistocht duurde van 1189 tot 1192. In Egypte kwam een nieuwe sultan aan de macht. Dat was Saladin een uitstekend legeraanvoerder. Hij vond dat de Christenen uit Jeruzalem weg moesten en kondigde de oorlog af. De moslims kwamen Palestina binnen. Ze versloegen het Christenleger, dat zich verdedigde tot de laatste man. De Heilige Stad werd ingenomen en de koning werd gevangen genomen. De kerken werden moskeeën, kruisen en kerkklokken werden stuk geslagen. De val van Jeruzalem veroorzaakte in het westen grote woede. Opnieuw waren de Christelijke in het heilige land in gevaar. De drie machtigste vorsten van het westen spanden zich in voor een nieuwe kruistocht. Het waren koning Richard Leeuwenhart van Engeland, keizer Frederik Barbarossa van Duitsland en koning Philips II Augustus van Frankrijk. Uit alle landen van Europa stroomden kruisvaarders toe. Met een leger van 100.000 man trok Barbarossa op. Heel bekwaam leidde de keizer het leger tot de Zuidkust van Klein-Azië. Tot plotseling door het hele kamp gezegd werd dat de keizer dood was. Hij was verdronken in een rivier toen hij zich wou opfrissen. Maar de tocht ging door. Intussen hadden de Franse en de Engelse legers een andere weg gekozen. Die gingen overzee rechtstreeks naar het Heilige Land. Ze waren geland bij Akka in Palestina. De Duitse kruisvaarders sloten zich bij hen aan. Akka werd na hevige gevechten ingenomen maar Jeruzalem werd niet veroverd. Want er was een strijd om de macht ontstaan tussen de Christelijke aanvoerders. Richard Leeuwenhart won die strijd. De Franse koning ging met het grootste deel van zijn leger terug naar huis. Richard ging door met de oorlog tegen Saladin. Maar veel hielp het niet. De sultan beloofde dat de Christen drie jaar een stukje land mochten behouden. En dat ze op bedevaart naar het heilige graf mochten gaan, maar wel ongewapende groepjes. Richard Leeuwenhard ging na veel avonturen terug naar Engeland. Hij was daar 10 jaar niet geweest. De 4e kruistocht

De 4e kruistocht duurde van 1202 tot 1204. Een van de belangrijkste gevolgen van de vestigingen van de westerse staatjes in het Oosten was geweest dat Venetië, Genua en Pisa er handelskantoren hadden opgericht die een goed lopende specerijenhandel onderhielden. De vierde kruistocht werd gehouden op het initiatief van Innocentius III en stond onder leiding van Bonifatius van Montferrat, Simon van Montfort, Villehardouin en Boudewijn IX (graaf van Vlaanderen en Henegouwen). Men veroverde voor Venetië de stad Zara in Dalmatië en ging op het voorstel van de troonpretendent in om zich te mengen in de opvolging te Constantinopel. De kruisvaarders veroverden de stad op 12 april 1204 en ze verkozen Boudewijn IX tot de eerste keizer van het Latijnse Keizerrijk, dat tot 1261 zou standhouden. Venetië kreeg grote voordelen in de handel en ook de hegemonie over de Middellandse Zee, aan Jeruzalem dachten ze niet meer. De 5e kruistocht
De 5e kruistocht duurde van 1217 tot 1221. Het doel van deze kruistocht was de havenstad Damiate in Egypte te veroveren. De kruistocht werd geleid door Jan van Brienne, ook Willem I van Holland deed mee. Jan van Brienne noemde zich de koning van Jeruzalem, maar Jeruzalem was nog steeds in handen van de moslims en die gaven het niet zo maar weg. Damiate werd veroverd en er werd hun een aanbod gedaan. Ze zouden het koninkrijk Jeruzalem krijgen als ze Egypte zouden verlaten. Ze deden het niet want ze wilde heel Egypte veroveren. Het lukte niet om Egypte te veroveren en zo kwam er een einde aan de 5e kruistocht
De 6e kruistocht
De 6e kruistocht duurde van 1228-1244 en dus een lange kruistocht. In 1225 was de Duitse keizer Frederik II in het huwelijk getreden met de dochter van Jan van Brienne. Ter gelegenheid van dit huwelijk beloofde hij aan de paus een kruistocht te zullen ondernemen. Frederik de II wilde deze kruistocht maken door een compromispolitiek t.o.v. de Islam en zo de heilige plaatsen opstellen voor het westen. Hij vertrok eindelijk in 1228 met zijn leger naar het Oosten; hij sloot op 11 februari 1229 de Vrede van Jaffa met de Egyptische sultan, die de Christenen inderdaad een ruime bewegingsvrijheid gaf in Palestina. Frederik II liet zich op 12 maart 1229 tot koning van Jeruzalem kronen, wat bij de Frankische heren daar een geweldige reactie losmaakte. De Europese strijd tussen Welfen en Ghibellijnen kreeg nu een verlengstuk in het Oosten, wat erg nadelig zou zijn voor de strijd tegen de Islam. In 1244 ging Jeruzalem definitief voor het westen verloren. De 7e kruistocht
De 7e kruistocht duurde van 1248 tot 1254. Alleen Lodewijk IX van Frankrijk wilde de toestand van Palestina verbeteren, dus hij vertrok vanuit Aigues-Mortes in 1248 samen met de Vlaamse graaf Willem van Dampierre en veroverde in 1249 de Egyptische stad Damiate. Het kruisleger werd overheerst door ziekte en heimwee en werd zo dus verslagen bij Mansoerain 1250. Lodewijk IX werd met zijn leger gevangen genomen en tegen een enorm losgeld vrijgelaten. Terwijl de meeste kruisvaarders toen huiswaarts keerden, ging Lodewijk IX naar Syrië, waar hij vervolgens vier jaar op versterking wachtte en de kuststeden in staat van verdediging bracht. Hij stuurde de Vlaamse franciscaan Willem van Ruysbroeck naar Möngke (de grote chan der Moluken) daar moest hij een bondgenootschap tegen de Islam opzetten (1253-1254), maar dit lukte niet, dus keerde de koning terug naar Frankrijk. De 8e kruistocht
De 8e kruistocht was in 1270, een hele korte kruistocht van maar één jaar. Na het vertrek van de kruisvaarders hadden de Manelukken daar gebruik van gemaakt en konden ze zo de laatste steunpunten in het Oosten veroveren. ze konden hiervan gebruik maken, omdat de Westerlingen steeds erge ruzies hadden, het waren ruzies tussen de Venetianen en de Genuezen. In 1265 vielen Caesarea en Arsuf in handen van de Islam en in 1266 Jafa en in 1268 viel Antiochië nog in handen van de Islam. Lodewijk IX maakte zich nogmaals klaar om terug naar Frankrijk te gaan. Zijn broer Karel van Anjou (pas koning van Napels geworden) haalde hem over om naar Tunis te zeilen. de koning deed dat en vertrok op 4 juli vanuit Aigues-Mortes samen met Gwijde van Dampierre, maar Lodewijk IX overleed tijdens de belegering in Tunis. Kroonprins Eduard van Engeland wilde graag in het bezit komen van Palestina, hij kon slechts een wapenstilstand bereiken (1272). Kinderkruistocht
In 1212 gebeurde er iets vreemds. Een Franse herdersjongen lukte het om een groot aantal kinderen op de been te brengen. Zij zouden het Heilige Land terug gaan winnen voor de christenen, want het lukte de volwassenen niet. Niemand kon hen tegenhouden. Zingend gingen de kinderen op weg. Onderweg leefden ze van het eten dat ze kregen van de bevolking en wat ze konden vinden. Duizenden jongens en meisjes bereikten de havenstad Marseille. Daar boden twee kooplieden hun schepen aan om te varen naar het Heilige Land. Deze kooplieden waren alleen bedriegers en de schepen voeren niet naar het Heilige Land maar naar Egypte. Daar werden de kinderen verkocht als slaven. Ook vanuit Duitsland vertrok een kinderkruistocht. Deze kinderen kwamen niet verder dan Zuid-Italië en daar werden ze gelukkig tegen gehouden door een bisschop. Anders zouden ook deze kinderen verkocht worden als slaven. Ze stuurde de kinderen terug naar huis, maar veel van hun haalde het niet door honger en vermoeidheid. VERSLAG VAN DE 1E KRUISTOCHT
In dit gedeelte maak ik een beknopt maar helder verslag van de 1e kruistocht, wie en waarom er aan meededen. Het begin van de kruistochten begon op 27 november 1095, toen Paus Urbanus II een oproep deed. In zijn oproep riep hij alle mensen op om Jeruzalem te bevrijden en hij riep dat hij en niemand anders dé macht had in Europa. Er vertrok binnen de kortste keren een volksmassa aan mensen. Onder leiding van Peter en Wouter zonder Have vertrokken ze in de richting van Constantinopel. Tijdens de tocht maakte ze veel schade in jodengetto’s , maar in de Balkan en in Klein-Azië werden ze uitgemoord door de bevolking daar. maliënkolder
De 1e Kruistocht duurde van 1096 tot 1099 en stond onder leiding van de pauselijke legaat Adhemar van Monteil, de bisschop van Le Puy. Deze pauselijke legaat had vier legers ter beschikking. Hij liet alle vier de legers een andere weg nemen om zo weer samen te komen in Constantinopel. In Constantinopel zouden ze worden toegevoegd bij de Byzantijnse troepen om de Seldjoeken in Anatolië en de moslims in Syrië en Palestina aan te vallen. De legers trokken dus langs verschillende wegen naar Constantinopel. De legers stonden onder leiding van: - Het Lotharingse leger stond onder leiding van Godfried van Bouillon, hertog van Neder-Lotharingen. - de Noormannen van Zuid-Italië onder leiding van Bohemund van Tarente. - het leger van de Provençalen onder leiding van Raymond van Toulouse. - de ridders uit Noord-Frankrijk en Vlaanderen onder leiding van Robert van Normandië en graaf Robrecht II van Jeruzalem. Eind 1096 kwamen ze aan in Constantinopel, maar een tegenvaller was dat Alexius I hen niet wilde overzetten naar Klein-Azië. De legers moesten van hem ’de soevereiniteit van de keizer’ over het gebied dat verovert moest worden erkennen, anders werden ze niet doorgelaten. In mei 1097 begon het leger Anatolië en ze gingen verder naar Antiochië (okt. 1097). Het duurde langer voordat deze stad veroverd werd, omdat het moeilijk was de bevolking daar te verslaan en het lukte pas op 3 juni 1098. Ondertussen was er ruzie ontstaan tussen de Frankische baronnen. Boudewijn van Boulogne had zich in Edessa gevestigd en er een graafschap gesticht. Verder was er onenigheid tussen Bohemund van Tarente en Raimond van Toulouse over het bezit van Antiochië. Pas in jan. 1099 konden ze naar Jeruzalem om dat te gaan veroveren. Ondertussen was Jeruzalem van de Egyptenaren geworden, nadat die ook een aanval hadden gedaan en zo in het bezit van Jeruzalem kwamen. Na het een aantal keren geprobeerd te hebben lukten het de Christenen het toch om hun Heilige Stad te veroveren. De kruisvaarders veroverden

de Heilige Stad op 15 juli 1099, maar ze waren zo trots dat ze zich lieten verleiden om de onschuldige bevolking uit te moorden. Aan Godfried van Bouillon werd de koningskroon aangeboden en hij werd zo de ‘Beschermer van het Heilige Graf’. CONCLUSIE In de conclusie vat ik heel kort deel 1 en 2 samen en geef ik een antwoord op de hoofdvraag: Was de 1e Kruistocht een Pelgrimstocht??? In deel 1 heb ik verteld dat een Pelgrimstocht een tocht is die pelgrims maken om hun Heilige plaats in de wereld te bezoeken, dat kan overal zijn. Voor het ene geloof gelden andere heilige plaatsen dan voor het andere geloof, maar ieder geloof kent pelgrimstochten. Hoe sterk een pelgrimstocht leeft per geloof is natuurlijk zeer verschillend. Er zijn in de wereld drie zéér bekende bedevaartsoorden: Santiago de Compostella, Jeruzalem en het Heilige Land en Rome. Deze plaatsen worden nog steeds vaak bezocht. Middeleeuwers deden pelgrimstochten vaak om avontuur te beleven en even weg zijn uit hun omgeving om wat te leren van de wereld. Een pelgrimstocht kon ook opgelegd worden door priesters. In deel 2 heb ik alles verteld wat te maken heeft met kruistochten. Een kruistocht is een gewapende tocht om een heilig gebied te veroveren om zo in je bezit te krijgen. Er zijn maar liefst 9 kruistochten geweest, waarvan 1 kinderkruistocht
Na het bestuderen van alle informatie bleek dat de 1e Kruistocht inderdaad een pelgrimstocht was. Tijdens een film in de klas werd er gezegd: “Kruistochten worden gedaan door gewapende pelgrims”. Deze zin heeft mij sterk overtuigd dat de 1e Kruistocht een pelgrimstocht was. Het kwam ook omdat de kruisridders het doel hadden in de 1e Kruistocht om, de ‘Heilige Stad’, Jeruzalem te bevrijden en pelgrims hebben ook het doel om hun ‘Heilige Stad’ te bezoeken. Een nadeel voor de pelgrims was dat Jeruzalem niet in handen van de christenen was en die probeerde ze door middel van een Kruistocht terug te winnen, zodat ze weer gewoon hun heilige stad konden bezoeken NAWOORD Ik heb deze P.O. met plezier gemaakt, omdat het leuk is om eens iets meer te leren over wat er allemaal gebeurt is voor de Wereldoorlogen, want dat onderwerp wordt vaak het meest behandeld. Ik denk dat deze Praktische Opdracht ieder jaar in de 4de gemaakt moet worden, omdat je er echt wat van leert. Een nadeel is wel dat je er meer tijd voor nodig had dan dat ik in het begin dacht. LITERATUURLIJST - Woordenboek Nederlands Koenen, Utrecht 1992 - Voorst van Beest, van C.W., De pelgrimstochten, Bussum 1972 - Prof. Dr. C.D.J. Brandt, Kruisvaarders naar Jeruzalem, 1961 - Encarta Encyclopedie 2000 (PC) - Uitgave van Reader’s Digest N.V. BRONVERMELDING
Ik heb de volgende sites bezocht en gebruikt, de meeste voor kruistochten: - http://leden.tref.nl/~eendhlm/index.html - http://home.wish.net/~vanexel/INHOUD.html - - http://home.quicknet.nl/qn/prive/m.rijlaarsdam/Tonia/Jeruzalem%2C%20de%20stad%20van%20drie%20geloven.htm#_Jeruzalem_in_het_christendom - http://historyguide.org/ancient - http://www.skiednis.org/artikelen/oust7_e.htm - http://mescaldis.free.fr/Nederlands/pages%20html/kruistocht.htm

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.