Wat was de invloed van de grote mogendheden in de oorlog tussen Noord-Korea en Zuid-Korea?
De SU (Sovjet-unie) en de VS (Amerika) hadden tijdens de onderhandelingen van Jalta (zie bron 1) afgesproken dat ze Korea zouden bezetten, daarmee wilden ze bereiken dat Korea een onafhankelijke democratische staat werd.
Bron 1, Roosevelt, Stalin en Churchill.
De SU bezette Noord-Korea tot 1948, daarna werd Noord-Korea van de Koreaanse Volksrepubliek. De leider werd Kim il Song (zie bron 2).
Bron 2. Kim il Song
De VS bezette Zuid-Korea, maar na verkiezingen werd Zuid-Korea van de Koreaanse Republiek, de president was Syngman Rhee (zie bron 3), en al snel bleek dat hij een echte dictator was. Er was later wel geprobeerd om hem af te zetten of een aanslag op hem te plegen, maar dat was allemaal mislukt. Bron 3, links is Syngman Rhee. Allebei de republieken wilden het hele land hebben. Uiteindelijk vielen de Noord-Koreanen Zuid-Korea binnen. Op voorstel van de VS besloot de Verenigde Naties (VN) troepen te sturen om de Zuid-Koreanen te steunen. Alleen besloot Truman -toen de president van Amerika- (zie bron 4) om direct troepen te sturen naar Korea. Bron 4. Truman. De Amerikaan MacArthur (zie bron 5) kreeg het opperbevel over deze troepen, daardoor kon de VS de militaire en politieke zaken leiden, wat heel gunstig was voor de VS. Bron 5. MacArthur. Ondanks de waarschuwingen van de Chinese Premier Cou En-lai en door onderschattingen van het Chinese leger, was de VS door gegaan met aanvallen op Noord-Korea. Het leekt wel of MacArthur zelf deze aanvallen door zette, maar ook Truman wilde dat de aanvallen door gingen, maar hij moest rekening houden met de politieke zaken en de bondgenoten in Europa. Toen de troepen de Yalu rivier (zie bron 6) hadden bereikt was voor de Chinezen het moment om in te grijpen. Bron 6. Kaartje van Korea. Op 25 oktober 1950 werd het eerste leger ingezet om Noord-Korea te helpen. Het Chinese leger kwam twee dagen later in een gevecht met een Turkse brigade bij Wavon (zie bron 7). Uiteindelijk zette China 180000 man in en riep ook nog eens 100000 reserves op. Bron 7. Zwaar gevecht tussen het Chinese leger en de Turkse brigade. Ze vonden het wel goed om met de VN een bemiddelingspoging te wagen. Dit vonden Truman en MacArthur allebei geen goed plan, want ze moesten dan een wapenbeperking doen en dan zou het communisme toch de kans krijgen om daar aan de macht te komen. MacArthur had beloofd dat de troepen binnen een paar maanden weer terug zouden zijn, na een overwinning van de Zuid-Koreanen op Noord-Korea. Uiteindelijk werd de macht van het Chinese leger zo groot dat het zelfs bijna te sterk werd voor de VS. MacArthur riep op om de oorlog met China te verklaren. Truman schrok hiervan, omdat hij bang was om in oorlog te komen met China en tegelijk ook Rusland, want die twee waren bondgenoten van elkaar. Truman verklaarde in een persconferentie dat MacArthur atoomwapens mocht gebruiken, als de VN militair ingrijpen tegen China zou toestaan. MacArthur had de Noord-Koreanen en het Chinese leger al ver terug gedreven. De VS wilde gaan onderhandelen met MacArthur, maar hij saboteerde de pogingen tot een wapenstilstand en gaf zijn troepen de opdracht de Noord-Koreanen en de Chinezen nog meer terug te drijven. Hij ging zelfs zo ver dat hij onvoorwaardelijke overgave eiste. Deze wens koste hem wel de kop, want in april ontsloeg Truman hem. Toen MacArthur terug kwam was hij nog wel een tijdje de populairste man in de VS, vanwege zijn moedige daden. In de politieke wereld van de VS ging het niet alleen om het politieke boven het militaire, maar ook om welke richting de buitenlandse politiek nam. MacArthur ging veel verder dan de containment. Voor veel Amerikanen had Truman de overwinning laten glippen, toch was het doel van Truman opnieuw containment. Zowel in Azië als in Europa. Gek was dat het meeste geld dat het Congres besteedde niet naar Korea ging, maar naar de NAVO, naar Europa dus, terwijl de meeste Amerikanen dachten dat het geld aan de oorlog in Korea werd besteed. Als de oorlog tot een abrupt einde zou komen zou Truman zijn alibi verliezen om zijn bewapeningsplan door te zetten. Daarom wees Truman het aanbod van de SU om een simpele wapenstilstand af. Blijkbaar had Stalin (zie bron 8) de macht om aan China en Noord-Korea dit voorstel op te leggen. bron 8. Stalin. De oorlog werd voortgezet met heel veel moeite en onderbrekingen werden er onderhandelingen gevoerd vanaf 10 juli 1951. De slachtoffers aan de kant van de VS zakten naar een acceptabel niveau. De oorlog en de bewapening werden voortgezet. De koude Oorlog werd gevoerd door de grote mogendheden, die zo min mogelijk zelf direct betrokken waren. Truman was begonnen als leider van een land dat zich verre wilde houden van de wereldpolitiek, aan het einde van zijn presidentschap was de VS de politieagent van de wereld geworden en op elk continent aanwezig.
Conclusie:
Je ziet dus dat de oorlog in Korea voor het belangrijkste deel gevoerd werd door de grote mogendheden, China, de SU en de VS.
Ze waren allemaal op hun eigen voordeel uit, waarbij geen rekening gehouden werd met Korea zelf. Het belangrijkste voor hun was hun politieke en militaire macht te laten tonen en daar ook niets van in te leveren, want dat zou het aanzien in de wereld verminderen.
De VS bezette Zuid-Korea, maar na verkiezingen werd Zuid-Korea van de Koreaanse Republiek, de president was Syngman Rhee (zie bron 3), en al snel bleek dat hij een echte dictator was. Er was later wel geprobeerd om hem af te zetten of een aanslag op hem te plegen, maar dat was allemaal mislukt. Bron 3, links is Syngman Rhee. Allebei de republieken wilden het hele land hebben. Uiteindelijk vielen de Noord-Koreanen Zuid-Korea binnen. Op voorstel van de VS besloot de Verenigde Naties (VN) troepen te sturen om de Zuid-Koreanen te steunen. Alleen besloot Truman -toen de president van Amerika- (zie bron 4) om direct troepen te sturen naar Korea. Bron 4. Truman. De Amerikaan MacArthur (zie bron 5) kreeg het opperbevel over deze troepen, daardoor kon de VS de militaire en politieke zaken leiden, wat heel gunstig was voor de VS. Bron 5. MacArthur. Ondanks de waarschuwingen van de Chinese Premier Cou En-lai en door onderschattingen van het Chinese leger, was de VS door gegaan met aanvallen op Noord-Korea. Het leekt wel of MacArthur zelf deze aanvallen door zette, maar ook Truman wilde dat de aanvallen door gingen, maar hij moest rekening houden met de politieke zaken en de bondgenoten in Europa. Toen de troepen de Yalu rivier (zie bron 6) hadden bereikt was voor de Chinezen het moment om in te grijpen. Bron 6. Kaartje van Korea. Op 25 oktober 1950 werd het eerste leger ingezet om Noord-Korea te helpen. Het Chinese leger kwam twee dagen later in een gevecht met een Turkse brigade bij Wavon (zie bron 7). Uiteindelijk zette China 180000 man in en riep ook nog eens 100000 reserves op. Bron 7. Zwaar gevecht tussen het Chinese leger en de Turkse brigade. Ze vonden het wel goed om met de VN een bemiddelingspoging te wagen. Dit vonden Truman en MacArthur allebei geen goed plan, want ze moesten dan een wapenbeperking doen en dan zou het communisme toch de kans krijgen om daar aan de macht te komen. MacArthur had beloofd dat de troepen binnen een paar maanden weer terug zouden zijn, na een overwinning van de Zuid-Koreanen op Noord-Korea. Uiteindelijk werd de macht van het Chinese leger zo groot dat het zelfs bijna te sterk werd voor de VS. MacArthur riep op om de oorlog met China te verklaren. Truman schrok hiervan, omdat hij bang was om in oorlog te komen met China en tegelijk ook Rusland, want die twee waren bondgenoten van elkaar. Truman verklaarde in een persconferentie dat MacArthur atoomwapens mocht gebruiken, als de VN militair ingrijpen tegen China zou toestaan. MacArthur had de Noord-Koreanen en het Chinese leger al ver terug gedreven. De VS wilde gaan onderhandelen met MacArthur, maar hij saboteerde de pogingen tot een wapenstilstand en gaf zijn troepen de opdracht de Noord-Koreanen en de Chinezen nog meer terug te drijven. Hij ging zelfs zo ver dat hij onvoorwaardelijke overgave eiste. Deze wens koste hem wel de kop, want in april ontsloeg Truman hem. Toen MacArthur terug kwam was hij nog wel een tijdje de populairste man in de VS, vanwege zijn moedige daden. In de politieke wereld van de VS ging het niet alleen om het politieke boven het militaire, maar ook om welke richting de buitenlandse politiek nam. MacArthur ging veel verder dan de containment. Voor veel Amerikanen had Truman de overwinning laten glippen, toch was het doel van Truman opnieuw containment. Zowel in Azië als in Europa. Gek was dat het meeste geld dat het Congres besteedde niet naar Korea ging, maar naar de NAVO, naar Europa dus, terwijl de meeste Amerikanen dachten dat het geld aan de oorlog in Korea werd besteed. Als de oorlog tot een abrupt einde zou komen zou Truman zijn alibi verliezen om zijn bewapeningsplan door te zetten. Daarom wees Truman het aanbod van de SU om een simpele wapenstilstand af. Blijkbaar had Stalin (zie bron 8) de macht om aan China en Noord-Korea dit voorstel op te leggen. bron 8. Stalin. De oorlog werd voortgezet met heel veel moeite en onderbrekingen werden er onderhandelingen gevoerd vanaf 10 juli 1951. De slachtoffers aan de kant van de VS zakten naar een acceptabel niveau. De oorlog en de bewapening werden voortgezet. De koude Oorlog werd gevoerd door de grote mogendheden, die zo min mogelijk zelf direct betrokken waren. Truman was begonnen als leider van een land dat zich verre wilde houden van de wereldpolitiek, aan het einde van zijn presidentschap was de VS de politieagent van de wereld geworden en op elk continent aanwezig.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden