Liberia

De Europese houding T.A.V Afrika/Liberia

Nederland is lid van de VN dus wij sturen sowieso legers naar Afrika om daar de rust een beetje terug te keren. Omdat het daar nog al onrustig is omdat tijdens de koude oorlog Rusland en Amerika wapens naar Afrika stuurde omdat ze niet wilde dat ze voor de andere partij gingen kiezen.

Dus nu zitten ze nog steeds met die wapens en daarom is het daar zo onrustige sturen wij legers naar Afrika on daar de rustig een beetje te bewaren. Wij sturen ook nog een hoop geld naar Afrika en worden jaarlijks wel meer dan 100 inzamelings acties gehouden om geld in te zamelen om dat naar Afrika te sturen. Om scholen te bouwen on ziekenhuizen te bouwen. Om de mensen eten te geven.

De EU werkt ook samen met de Afrikaanse Unie, de organisatie waarin alle Afrikaanse landen (Marokko uitgezonderd) verenigd zijn. Een groot deel van deze samenwerking spitst zich toe op vrede en veiligheid. Zo worden veel vredesoperaties op het continent gefinancierd met geld uit de African Peace Facility van de EU. Het totale budget hiervan bedroeg zo'n 900 miljoen euro voor de periode 2014-2016. Daarnaast komen het politiek en veiligheidscomité van de EU en de vrede- en veiligheidsraad van de Afrikaanse Unie ieder jaar bijeen om elkaar op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen. Naast vrede en veiligheid assisteert de EU de Afrikaanse Unie ook op een aantal andere gebieden, zoals:

Mensenrechten

Waarnemingen bij lokale verkiezingen

Uitwisselingen in het hoger onderwijs

Duurzame ontwikkeling

Voedselveiligheid

Klimaatverandering

Een media- oorlog
Nadat de nationale verkiezingscommissie de uitslag had bekend gemaakt brak er een media- oorlog uit. Er wordt wel eens gezegd dat het eerste slachtoffer van elke oorlog de waarheid is. Dit is de afgelopen weken zeker in Liberia van toepassing. Geruchten over verkiezingsfraude en over een manipulerende rol van de afscheidnemende president Sirleaf staken al gauw de kop op. Berichten in lokale kranten, op internet, en in de sociale media. Met name facebook en twitter, namen het niet zo nauw met de waarheid. Journalisten en public relations adviseurs bleken voor geld tot veel bereid. Nepnieuws, tendentieuze artikelen, soms geheel bezijden de waarheid, droegen bij aan de groeiende verwarring. In deze context gebeurt dan het volgende.

Onze praktische opdracht gaat over het land Liberia.

Wij vertellen over de bovenstaande onderwerpen.

 conclusie

Teun

Ik vond het heel moeilijk om informatie over Liberia op te zoeken, vooral wat er zich nu afspeelt want ik had namelijk over de Europese houding tegenover Afrika/Liberia. Uiteindelijk heb ik wel iets kunnen vinden over Liberia. Alleen het niet zo veel, daarom vond ik deze opdracht een moeilijke opdracht want je kan wel iets kopiëren van internet alleen er staat dan totaal niks zinnigs in.

Djim

Voor mij was het ook niet zo een makkelijke opdracht. Buiten Wikipedia had je maar ongeveer twee sites waar nog iets opstond. Toch ben ik blij met het resultaat. Het is wel een opdracht als alle andere, dat is wel leuk.

Bronnen

http://www.afrika-nieuws.nl/liberia-koerst-af-op-chaos

https://nl.wikipedia.org/wiki/Liberia

https://www.amnesty.nl/wordt-vervolgd/vrij

https://www.scholieren.com/opdracht/31684

De ontwikkeling van Liberia sinds de onafhankelijkheid

De nieuwe staat van niet direct een goed voorbeeld van democratie en vrijheid. De oorspronkelijke bewoners van Liberia werden door de immigranten op de tweede plek gezet ze waren niet zo belangrijk.

Vrouwen kregen in 1951 kiesrecht toegewezen. De politieke verhoudingen in Liberia waren zeer opmerkelijk. Hoog opgeleiden immigranten regeerden een onderontwikkeld land als Liberia, de immigranten waren door hun opvattingen en opleidingen geïsoleerd van de rest van de bevolking.

In 1944 werd William Tubman president en hij zou het land regeren tot zijn dood in 1971. Een van zijn eerste doelen was een oorlogsverklaring aan nazi Duitsland, doordoor werd Liberia een geallieerde bevoorradingsbasis. Dat leverde Tubman een goede band met de geallieerde op en geld stroomde binnen van buitenlande investeerders. Doordat Tubman zo land aan de macht bleef was het voor zijn opvolger William Tolbert moeilijk om zijn positie te evenaren. Er was meteen veel kritiek tegen zijn doelen en de sociale en economische situatie in Liberia verslechterde.

In 1980 volgde een staatsgreep onder aanvoer van Samuel Doe. Hij wilde de grondwet vervolgens buiten werking stellen. Hierna stortte de economie ineen en viel het land ten prooi aan gewelddadigheden. In 1989 volgde opnieuw een gewelddadige staatsgreep, die Charles Taylor aan leidde. Een vredesmacht van diverse West- Afrikaanse staten wist de rust in Liberia te herstellen.

In 1997 vonden er weer verkiezingen plaats, waarbij Taylor een meerderheid van de stemmen kreeg. Maar de rust duurde niet zeer lang. Taylors vroegere vijanden maakte het weer moeilijk. In 1999 leidden de spanningen tot een tweede Liberiaanse burgeroorlog. Begin juli 2003 vond een nieuwe tegenspraak op in de hoofdstad Monrovia. Hierbij werden vredesbesprekingen gehouden.