Kruistochten

Wat zijn kruistochten? Kruistochten zijn militaire tochten die veel voorkwamen in de middeleeuwen. Kruistochten zijn vernoemd naar het ‘kruis’. Veel soldaten uit allerlei landen hadden een rood kruis op hun schouder genaaid. Dit deden ze als teken dat ze wilden vechten voor het Christendom. De ridders die meededen aan de kruistocht kwamen uit Europa om naar Palestina te vertrekken. Het doel was om Jeruzalem, de Heilige Stad, te bevrijden van de Turken. De eerste kruistocht begon in 1096 en eindigde in het jaar 1099. Wat waren de redenen voor de eerste kruistocht? In 1081 kwam er een nieuwe heerser aan de macht in Byzantium: keizer Alexius Comnenus. Toen hij de baas was, werd het Byzantijnse rijk steeds kleiner. Alexius wilde een einde maken aan de dreiging van de Turken, maar daar had hij wel een heel groot leger voor nodig en dat lukte hem niet dat bijeen te krijgen. Daarom vroeg Alexius in 1095 paus Urbanus II om hulp. De paus organiseerde een grote vergadering van geestelijken in Clermont, Frankrijk. Er kwamen zoveel mensen dat men moest afzien van de gekozen locatie, de kathedraal in Clermont. In plaats daarvan hield Urbanus zijn noodlottige toespraak in een veld buiten de stadsmuren. In zijn toespraak vertelde de paus over de smeekbede van Alexius en legde uit waarom men de Turken moest terugdrijven. Maar vooral vertelde hij de christenen op te komen voor hun geloof. 'Overal worden christenen vermoord en gemarteld door moslims. De christelijke kerken worden vernield en de kruizen gebroken. Pelgrims worden beroofd op hun weg naar het Heilige Land. Hoe kunnen we toezien dat onze Heer in Zijn eigen land te schande wordt gemaakt! We moeten een groot christenleger op de been brengen en die verschrikkelijke moslims verjagen van elk stukje land waarop Christus gelopen heeft. Ik stel voor een kruistocht te ondernemen en voor Christus te strijden!'
Wie gingen er mee op kruistocht? Iedereen mocht mee op kruistocht. Of je nou arm of rijk, machtig of gewoon was. Hij beloofde ook dat iedereen die omkwam in de strijd om het Heilige Land te bevrijden, vergeving zou krijgen voor zijn zonden en een plaats in de hemel zou krijgen. Urbanus zei niets over wat hij daarnaast zelf wilde bereiken met deze kruistocht. Door een tocht naar het Heilige Land te organiseren en dit vervolgens te veroveren, hoopte hij alle christenen in zijn macht te krijgen. Nog tijdens de toespraak van Urbanus werd duidelijk dat hij krachtige emoties onder de mensen had losgemaakt. De menigte juichte instemmend en velen beloofden meteen naar het Oosten te vertrekken. De kruisvaartbeweging was begonnen. Waarom gingen ze op kruistocht? Daar waren verschillende redenen voor: - Ze hoopten Jeruzalem te bevrijden - Al hun zonden zouden vergeven worden en ze zouden in de hemel komen - Ze hoefden geen belasting meer te betalen - Vele hadden weinig te verliezen, omdat ze al een slecht leven hadden als burger - Slaven die op kruistocht gingen zouden daarna een vrij mens zijn - Ze wilden avontuur en probeerde roem en eer te halen Hoe verging de Volkskruistocht? Vanaf eind 1095 begonnen monniken het nieuws van de kruistochten te verspreiden aan door Frankrijk en Duitsland. In de steden kondigden de stadsomroepers met hun luide stem de kruistochten aan. De invloedrijkste reizende monnik was een Franse man die bekend stond als Peter de Kluizenaar, wiens preken de mensen in vuur en vlam zetten. Hele hordes, mannen, waaronder enkele ridders, vrouwen en zelfs kinderen, reisden met Peter mee. In april 1096 vertrokken een hele grote groep van ongeveer 20.000 mensen vanuit Keulen naar Constantinopel op weg naar het Heilige land. Peter wist niet hoe hij zijn kruisvaarders in de hand moest houden. Ze richtten grote verwoestingen aan tijdens hun reis door Midden-Europa. Uiteindelijk moest keizer Alexius troepen sturen om deze kruisvaarders naar Constantinopel te begeleiden. De kruisvaarders bereikten de stad op 1 augustus 1096. Vijf dagen later werden ze via de Bosporus naar Azië gebracht en stroomden in het Turkse gebied binnen. In september veroverde een groep kruisvaarders het Turkse kasteel Xerigordon. De Turken sloten daarna het water af, waardoor ze gedwongen waren zich over te geven of te sterven. Alleen mensen die zich bekeerden tot de islam bleven in leven. In oktober liepen de resterende kruisvaarders in een hinderlaag. Er waren weinig overlevenden. Deze kruistocht wordt vaak de Volkskruistocht of de Boerenkruistocht genoemd. Het eindigde in een grote mislukking en wordt ook niet gezien als de eerste kruistocht. De Officiële Kruistocht. Hoewel men hoge verwachtingen had gehad van de Volkskruistocht, eindigde deze in geweld, dood en barbaarsheid. Het was kortom een totale mislukking. De hoop op de verovering van Jeruzalem gaven de Christenen echter nog niet op. Daarom werd er een nieuwe kruistocht georganiseerd, ook wel de Ridderkruistocht genoemd. Deze kruistocht wordt vaak gezien als de eerste echte grote kruistocht. Er deden ongeveer 60.000 mensen mee aan deze kruistocht. Het waren vooral sterke legers van Frankische en Nomadische vorsten die meededen aan deze kruistocht. De grote groepen kruisvaarders reden en marcheerden in lange rijen door Europa onder leiding van Godfried van Bouillon. Ze zagen er schitterend uit met hun glanzende schilden en prachtige paarden. Dit mooie schouwspel trok de aandacht van de vele plaatselijke leiders die ze passeerden op hun tocht naar het zuiden. Vee kleine gewapende troepen sloten zich aan bij deze Ridderkruistocht. Ook pelgrims en priesters liepen mee en zo groeide het leger al gauw tot 80.000 kruisvaarders. In juni 1099, bereiken slecht 13.000 kruisvaarders na twee jaar trekken door vijandelijk gebied, de Heuvel der Vreugde. Deze heuvel keek uit over de stad Jeruzalem met zijn mooie gebouwen. De kruisvaarders waren zo dankbaar dat God hun had beschermd tegen alle gevaren en dat ze de heilige plek hadden bereikt, dat ze in tranen uitbarstten van geluk. Vanaf de Heuvel der Vreugde hadden de kruisvaarders niet alleen een prachtig uitzicht over Jeruzalem, ze konden ook duidelijk zien dat het niet gemakkelijk zou zijn de stad te veroveren. Jeruzalem was namelijk op een heuvel gebouwd en was grotendeels omringd door ravijnen. De kruisvaarders probeerden op allerlei mogelijke manier Jeruzalem binnen te dringen. Zo gebruikten ze touwladders om over de muren te klimmen. Maar als het hen al lukte om levend over de muur te komen, werden ze aan de andere kant opgewacht door de scherpe zwaarden en dolken van de moslims en joden. Er moest dus een andere manier worden gevonden om de stad binnen te dringen, voordat alle ridders op deze manier de dood vond in deze strijd. Godfried van Bouillon kwam met plan. Wekenlang bouwden de kruisvaarders aan een grote houten toren op wielen. Met die toren moest het lukken om over de muur te komen. Onder een dichte regen van speren en pijlen van inwoners van Jeruzalem, legden de kruisvaarders een brug tussen de toren en de muur. Toen konden ze stad binnenstormen. Alle moslims en joden die de kruisvaarders tegen kwamen, werden gedood. De strijd duurde tien dagen totdat de stad grotendeels was uitgestorven. Overal lagen bebloede lijken en brandden huizen, moskeeën en synagogen. Er was een eind gekomen aan vier eeuwen van moslim overheersing in Jeruzalem en de kruistocht had zijn doel bereikt: Jeruzalem was nu een christen stad. Het nieuws over de inname van Jeruzalem verspreidde zich snel in heel Europa. Overal werd uitbundig feest gevierd. Op straat werd gedanst en gezongen, de kerken zaten vol met mensen die door hun gebed God dankten voor het schitterende succes van de kruisvaarders. De christelijke heren namen niet de tijd om hun daden te overdenken. Ze maakten al snel ruzie over wie Jeruzalem mocht besturen. Die taak nam Godfried van Bouillon op zich. Toen hij in 1100 stierf, nam zijn broer Boudewijn de titel van koning aan. In de twaalf jaar na de overname van Jeruzalem, veroverden de kruisvaarders de hele kust van de Middellandse Zee in Syrië, Libanon en Palestina. Bronnen Internet: -
http://kruistocht.ontheweb.nl/ - http://mediatheek.thinkquest.nl/~kla027/kruistochten.htm - http://www.scholieren.com - http://groenewald.nl/chartres/wereld/kruistochten.htm
Boeken: - Atlas van de wereldgeschiedenis - Sesam Lannoo Encyclopedie voor de jeugd