Kennedy

Tot op de dag van vandaag vraagt heel de wereld zich nog steeds af wie er werkelijk zitten achter de moord op John Fitzgerald Kennedy. Direct na de moord leek dus duidelijk dat Oswald de enige dader was. Tien maanden later werd dat ook bevestigd door de Warren-commissie. Daarmee leek de zaak afgedaan, maar juist vanaf dat moment nam de twijfel toe.Die groeiende twijfel had alles te maken met de crisis waarin Amerika na de dood van Kennedy belandde. Het vertrouwen in de overheid en het respect voor politici, dat rond 1960 ongekende hoogten had bereikt, nam razendsnel af. Links en rechts gingen de Amerikanen hun leiders als leugenaars en bedriegers zien. Wie had er baat bij de verdwijning van zo'n populaire leider? De lijst ongebruikelijke verdachten is eindeloos, van huurmoordenaars uit het Vaticaan tot woedende industriëlen. In dit artikel worden verschillende theorieën beschreven. De Eén kogel theorie: Eén van de omstreden theorieën van het rapport is de één-kogel-theorië. Volgens de commissie-Warren waren er drie schoten afgevuurd vanuit de zesde verdieping van het boekendepot. Eén doorboorde Kennedy’s nek en hals, een andere zorgde voor de wonden van gouverneur Connally en nog een andere de fatale hoofdwond van Kennedy. De commissie had echter helemaal geen rekening gehouden met de kogel die z’n doel gemist had. Deze kogel raakte een stoeprand, waardoor het opspringende cement de burger James Tague verwondde. Uit onderzoek van de Zapruder-film, amateuropnamen van de moord op Kennedy door de burger Abraham Zapruder, wist men bij welke beelden Kennedy en Connally getroffen werden. Men kon niet precies vaststellen wanneer Kennedy voor het eerst geraakt werd, omdat zijn hoofd tijdelijk achter een verkeersbord verdween. In beeld 225 lijkt het of Kennedy voor het eerst wordt geraakt, omdat hij plotseling naar zijn keel grijpt. Connally wordt waarschijnlijk pas in de beelden 237 en 238 geraakt. Het tijdsverschil tussen de momenten waarop Kennedy en Connally worden getroffen bedraagt volgens de film zo’n 1,6 seconden. Lee Harvey Oswald moet dus in die tijd twee keer hebben geschoten, terwijl dit vrijwel onmogelijk was. Zelfs de beste schutters van de FBI hadden met hetzelfde type geweer ongeveer 2,3 seconden nodig bij de reconstructie om twee maal te schieten. Bovendien was het vanuit de zesde verdieping van het boekendepot erg moeilijk in korte tijd twee maal doel te treffen. Ook stond Oswald, hoofdverdachte van de moord op Kennedy en ex-marinier, bekend als een matige schutter. Uit de reconstructie kon men dus concluderen dat er twee mogelijkheden waren: - Kennedy en Connally werden beide door dezelfde kogel getroffen - Er waren twee schutters

Omdat het rapport anders waardeloos was, koos de commissie-Warren voor de eerste mogelijkheid die beter bekend staat als de één-kogel-theorie. Bij deze mogelijkheid kwam de commissie weer in de problemen, want één van de drie kogels had zijn doel gemist. Daardoor bleven er nog twee kogels over waarvan er één zorgde voor de fatale hoofdwond van Kennedy. De andere kogel zou dan voor de mogelijk niet-fatale verwondingen van Kennedy hebben gezorgd én voor de verwondingen van Connally. Volgens de commissie was dus één kogel verantwoordelijk voor vier wonden: - Eerst Kennedy’s rugwond en halswond - Daarna Connally’s rugwond in de buurt van z’n rechteroksel waarbij de vijfde rib werd gebroken - Vervolgens de wond van Connally’s rechterpols waarbij het spaakbeen werd doorboord - Tenslotte de oppervlakkige verwonding aan het linkerdijbeen van Connally Deze magische-kogel-theorie riep weer veel kritiek op, omdat de kogel dan meerdere malen van richting zou veranderen in plaats van gewoon rechtdoor te vliegen. Bovendien zat Connally niet in het verlengde van Kennedy, maar voor hem. Als er dan vanuit de zesde verdieping van het boekenmagazijn werd geschoten, dan zou de kogel Kennedy’s keel doorboren en vervolgens aan de linkerkant van Connally passeren in plaats van hem te treffen in de buurt van z’n rechteroksel. De Zapruder-film speelde ook een zeer belangrijke rol bij de magische-kogel-theorie. Omdat volgens de commissie zowel Kennedy als Connally door dezelfde kogel werden geraakt, moest men het eerdergenoemde tijdsverschil van 1,6 seconden verklaren tussen de momenten waarop beide personen geraakt werden. De commissie gaf hier voor als argument dat Connally een late reactie vertoonde op zijn verwondingen. Als men de Zapruder-film bekijkt, wordt daar uit duidelijk dat Connally een cowboyhoed vasthoudt in zijn rechterhand. Het is volgens onderzoekers onmogelijk dat Connally de hoed vast kon blijven houden, omdat zijn zenuw zwaar beschadigd werd toen de kogel zijn rechterpols doorboorde. Ook Nelly, de vrouw van gouverneur Connally, verklaarde dat haar man zelfs al reageerde voor zij het schot hoorde. Hieruit blijkt wel dat de ‘late reactie’ die de commissie-Warren als argument gaf volstrekte onzin was. Ook nu wist de commissie zich er weer uit te ‘redden’. Men besloot gewoon de Zapruder-film en de getuigenis van Nelly Connally als bewijsmateriaal te negeren. Zo hoefde men het tijdsverschil tussen het momenten waarop Kennedy en de gouverneur worden getroffen niet te verklaren. Bovendien hoeft de zeer bijzondere baan die de kogel zou maken dan ook niet uitgelegd te worden; als men immers de film negeert, dan blijkt verder nergens uit dat Connally níet op één lijn zat met Kennedy. Ook de getuigenis van de gouverneur zélf heeft men niet gebruikt in het Warren-rapport. Hij vertelde tijdens zijn verklaring dat hij er absoluut zeker van was dat hij niet door het eerste schot werd getroffen. Pas bij het tweede schot voelde hij dat hij geraakt was. Door het bovengenoemde niet als bewijsmateriaal te gebruiken was het voor de Warren-commissie mogelijk om de theorie van ‘één kogel twee slachtoffers’ te behouden. Door de één-kogel-theorie hoefde men de conclusies van het rapport niet te wijzigen: namelijk dat Oswald alleen handelde en dat er geen sprake was van een complot. Lee Harvey Oswald In het officiële onderzoek naar de moord op Kennedy - uitgevoerd door de commissie-Warren - werd Oswald naar voren geschoven als de man die JFK had neergeschoten. Het rapport verklaarde dat Oswald, iemand met communistische sympathieën, alleen werkte en geen deel uitmaakte van een samenzwering. Volgens het rapport heeft Oswald drie schoten afgevuurd vanuit de vijfde verdieping van het Texas School Book Depository, een opslagplaats. Helaas werd Oswald het zwijgen opgelegd voordat hij de kans kreeg zijn verhaal te doen. Hij werd op weg naar de lokale gevangenis door Jack Ruby - een nachtclubeigenaar die banden had met de maffia in Chicago - neergschoten. De Maffia Waarom zou de maffia John F. Kennedy uit de weg willen ruimen? Omdat het Kennedy-bewind een bedreiging vormde voor de georganiseerde misdaad in Amerika. Robert Kennedy - een broer van de president en openbaar aanklager van justitie - had de maffia de oorlog verklaard en had diverse kopstukken gedagvaard. Onderwereldbaas Carlos Marcello uit New Orleans wordt al heel lang genoemd als een van de betrokkenen bij de moord op president Kennedy. Carlos Marcello is niet veroordeeld wegens de moord op John F. Kennedy. Gezamenlijke CIA-Maffia-operatie Volgens sommigen was de aanslag het gevolg van Kennedy's weigering militaire steun te verlenen voor een Amerikaanse invasie van Cuba. Door zijn terughoudendheid werd hij als verrader bestempeld door een aantal hooggeplaatste CIA-functionarissen. Aanhangers van de complottheorie denken dat de aanslag op Kennedy werd uitgevoerd door een Maffia/CIA-"vuurpeloton" van drie man. Als schutters worden de volgende namen genoemd: Johnny Roselli, Jimmy Fratianno, Charles Nicoletti, James Files en Eugene Brading. Lee Harvey Oswald wordt genoemd als vierde man, die als zondebok zou worden aangewezen. Industrieel geschil Er wordt ook veel gespeculeerd over hooggeplaatste figuren uit de financiële wereld en de industrie die gefrustreerd zouden zijn door Kennedy's beleid. De wapenindustrie was boos vanwege Kennedy"s terughoudende optreden in Zuidoost-Azië, en oliebaronnen klaagden dat ze miljoenen verloren vanwege hun belangen in Cuba. Het meest intrigerend is het verhaal dat scheepstycoon Aristoteles Onassis kritiek zou hebben op Kennedy"s voorstellen voor nieuwe douanewetgeving. Tot op de dag vandaag gaat men ervan uit dat Lee Harvey Oswald de officiële moordenaar van John Fitzgerald Kennedy is. Of dit waar is, weet ook niemand zeker want er is nog steeds geen bewijs dat Lee Harvey Oswald de moord heeft gepleegd. Deze moord zal waarschijnlijk een van de grootste mysteries van de twintigste eeuw zijn en iedereen zal zich alijd blijven afvragen wie de werkelijke moordenaar is of zijn geweest.