De Kossovo oorlog

Het Kosovo conflict Waar ligt Kosovo en wat is het eigenlijk? Kosovo is een Servische provincie en ligt in Zuid Servië op de Balkan. Kosovo grenst aan de Republiek Albanië en aan de Joegoslavische deelrepubliek Montenegro. Het Kosovo gebied behoort officieel tot de republiek Servië, en behoort dus ook tot de unierepubliek Joegoslavië waarvan Servië deel uitmaakt. De laatste oorlog heeft het gebied doen schudden van de bommen . De betrekkingen van Kosovo met Joegoslavie zijn in internationale opspraak gekomen, waarin grootmachten hun belangen willen behartigen ten koste van belangen van andere rivaliserende grootmachten. Wie wonen er in Kossovo? Het gebied heeft voor 90% een Albanese bevolking en heeft een lange etnische geschiedenis. Albanezen en Serviërs zijn daarin vijandig aan elkaar gezind en hebben conflicten met elkaar. Dat komt door hun verschillen in religie en taal, maar ook hun rivaliserend gedrag ten opzichte van elkaar tijdens de Turks Ottomaanse bezetting en tijdens de Nazi bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Beide partijen maken aanspraak op Kossovo en strijden eeuwen een hevig conflict om deze kwestie. Het conflict heeft zijn wortels bij de Osmaanse bezetting liggen. Daarin krijgen de Albanezen een status van ‘verraders en collaborateurs met de Ottomanen’ voor de Servische bevolking. Dat is het startschot voor het eeuwenoude etnische conflict waarbij hard gevochten werd om Kossovo te bemachtigen. De vele oorlogen in Kossovo waarin Habsburgers tegen Turken, en Fascisten tegen Communisten met elkaar streden, hebben tot vele demografische verschuivingen geleid in het gebied dat nu Kossovo heet. In mijn betoog wil ik de argumenten van beide partijen vergelijken voor de aanspraak op Kossovo. Op grond van een kritische analyse wil ik een conclusie trekken. Probleemstelling: Serviërs en Kosovaren maken beiden aanspraak op Kosovo. Discussie: Van wie is Kosovo? Beide partijen hebben argumenten om hun claim op Kosovo te rechtvaardigen. Welke visie is het meest overtuigend? Visies en argumentaties van de partijen. De Servische visie. Kosovo is Servisch en moet blijven onder Servisch gezag. De status van Kosovo als Provincie van Servië moet worden behouden. Geen afscheiding van Kosovo door Albanees separatisme zal worden gesteund..
De Servische argumentatie 1. Kosovo is nooit officieel erkend Albanees gebied geweest, inderdaad hebben er continu Albanezen gewoond welke afkomstig waren uit het Albanese hoogland, maar het gebied Kosovo heeft altijd binnen de grenzen van de republiek Servië gelegen. Kosovo is om deze reden erkend Servisch grondgebied. Het is een Provincie van de soevereine Republiek Servië en moet zo blijven. 2. Kosovo maakt een belangrijk deel uit van de Servische geschiedenis. Doordat Kosovo het gebied is waar de Servische staat uitgeroepen werd. Halverwege de 9e eeuw in de stad Raska in Zuid Servië dicht bij het huidige Novi Pazar. Daarom is Kosovo “de wieg” van het Servendom en hoort het bij Servië. 3. Kosovo is een cultureel en historisch centrum van Servië. Omdat Kosovo zich ontpopte als het belangrijkste politieke economische en religieuze centrum van het land in 1204. Nadat de grootste rivaal van Servië, Byzantium verslagen werd door de Kruisvaarders. Zo konden de Nemanjiden (huidige Serven) hun macht ontplooien. In 1219 werden de Servische Bisdommen ondergebracht in een Servisch centraal Bisdom, verbonden met de vorstelijke dynastie door de eerste aartsbisschop, de heilige Sava die broer was van de Servische koning. De zetel van het Aartsbisdom werd overgebracht naar Pec in Kosovo. Er werden tot gunst van de dynastie kerken en kloosters opgericht in de Kosovaarse steden Dracani en Gracanica. Deze werden culturele en spirituele centra van Servië. Bij de slag om het Merelveld op 28 juni 1389 werd een Ottomaanse Sultan, Murat 1 vermoord door het Servische leger in Kosovo. Ook vorst Lazar Hrebeljanovic stierf in de strijd, de vorst van het Servische leger. Hoewel de strijd onbeslist werd, werd Lazar tot heilige verklaard en werd de slag op het merelveld een Servische Epos. Daarin wordt Lazar met Christus vergeleken en worden de Serven een ‘hemels volk’. Kosovo maakt daarom deel uit van Servie en haar geschiedenis. 4. Albanezen zijn moslims en ex-handlangers van de Ottomaanse Turken welke Servië bezet hielden en de Serven onderdrukten. Zij lieten zich bekeren tot het Islam en kregen zo belangrijke voorrechten van de Ottomanen. Deze voorrechten hielden in dat ze posten kregen op militaire en bestuurlijke functies. Zij zijn daardoor bondgenoten van Ottomaanse onderdrukkers. Zij zijn medeplichtig aan alle kwaad dat de Serven werd aangedaan tijdens de Ottomaanse bezetting, zoals moordpartijen, plunderingen, het ombouwen van kerken tot moskee en ander onheil. 5. Als Kosovo autonomie verkrijgt, krijgt het de bevoegdheid zich van Servië af te scheiden. Vroeg of laat zal Kosovo gebruik maken van deze bevoegdheid en zal Servië Kosovo verliezen door zijn aansluiting bij Albanië of door zijn onafhankelijk worden tot een Kosovaars Republiek. 6. Albanezen zijn tegenover de Serviërs schuldig aan collaboratie met de Nazi’s en aan etnische zuiveringen tegen deze Serviërs in het gebied Kosovo tijdens WOII. Tijdens de Nazi bezetting van Kosovo in 1943, collaboreerden de Albanezen massaal geleid door Albanese nationalisten van de fascistische tweede Liga van Prizren met de Nazi’s. Zij hoopten een 'Groot’ en etnisch zuiver Albanië te stichten. De Nazi’s stemden toe met de verzoeken van de rechtse Albanezen, in ruil voor Duitse controle op hun gebieden en het leveren van troepen. Bei de ‘deal’ die werd gesloten, hadden en de Albanezen en de Nazi’s profijt: de Nazi’s kregen zo een belangrijke bondgenoot tegen de communistische Partizanen en de Albanezen kregen zo een ‘pseudo’ Groot Albanie tot de bevrijding in november 1944. Van etnische zuiveringen tegen de Serven maakten de Albanezen gelijk gebruik. In de winter van 1944-1945 werden uit de streek van Pec bijna 40.000 Serviërs en Montenegrijnen per trein gedeporteerd uit Kosovo onder de valse aanleiding dat ze allemaal in het verzet zaten, tegen de Duitsers. De Albanese visie. Kosovo is van de Albanezen en moet uitsluitend door Albanezen bestuurd worden. Kosovo moet autonomie verkrijgen. Aansluiting bij Albanië of onafhankelijkheid wordt dan niet uitgesloten. De Albanese argumenten 1. Kosovo is voor 90% Albanees bevolkt. Er wonen te weinig Serviërs in de Provincie om echt Servisch te zijn. 2. Er zijn een aantal Servische migraties vanuit Kosovo, waarin Serviërs vrijwillig wegtrekken uit Kosovo naar het noorden van Servië of elders. De eerste migratie vond plaats in 1690. Tijdens de oorlog tussen de Habsburgse en Osmaanse rijk die in 1687 uitgebroken was veroverden Habsburgse legers Osmaanse gebieden. Onder deze gebieden bevond zich ook Kosovo. In 1690 werden de Habsburgers teruggedreven. Koning Leopold I verzocht de Servische Patriarch Arsenij III de Serviërs in opstand te doen komen. Deze interpreteerden echter zijn verzoek als een uitnodiging om zich in het gebied Vojvodina te vestigen, waar zij fiscale voorrechten en bescherming kregen door een ‘vojvoda’ een militaire leider. Daarom besloot een deel van de bevolking die de Habsburgers gesteund had de Osmaanse represailles niet af te wachten. Volgens de meeste bronnen verlieten 37.000 mensen Kosovo en gingen naar Vojvodina. Hun verlaten woon gebieden en akkers werden herbevolkt door Albanezen uit het Albanees hooggebergte waar de levensomstandigheden erg hard waren. In het algemeen verlaten Jonge Serviërs Kosovo om een baan te zoeken in de rest van Servië waar de economische voorspoed en welvaart groter zijn. Zij hielden geen rekening met de demografische kwestie in Kosovo waarover de Serviërs in de rest van het land zich zorgen om maakten. 3. Kosovo had vroeger enige de status van zelfbestuur. Die werd geleidelijk afgeschaft door Servische nationalisten. Albanezen hadden posten in het Joegoslavische leger, de Kosovaarse politie en de provinciale administratie daar van. 4. In het communistische Joegoslavië hadden de Albanezen het in Kosovo beter, er was meer tolerantie. Er waren Albanese kranten, drukkerijen en tijdschriften in omloop in Kosovo. Er waren 2tal Radio stations samen met andere regionale stations die in het Albanees uitzonden. De televisie zonden tien uur per dag Albanese programma’s uit Er kwamen regelmatig leraren uit Albanië naar Kosovo om les te geven in het Albanees en over de geschiedenis van Albanië te vertellen. Tenslotte was er zelfs een academie van de wetenschappen en kunsten, en een eigen nationaal theater. 5. Albanezen die tijdens de tweede wereldoorlog naar Kosovo waren gekomen mochten daar blijven. Zelfs nieuwe vluchtelingen uit Albanië kregen toestemming om zich te vestigen in Kosovo. Kritische analyse op de argumenten van de Serven 1. Kosovo heeft wel ooit deel uitgemaakt van een ‘Groot’ Albanië. Tijdens de Duitse bezetting van 1943 tot 1945. Nadat Duitsland de oorlog verloor werd deze ‘Groot Albanie’ opgeheven. Dat is een herstel van de oude grenzen van Servië waarin Kosovo voor WOII deel van uitmaakte, voor de Duitse bezetting van Joegoslavie. Behalve tijdens de Duitse bezetting heeft Kosovo nooit erkend deel van Albanië uitgemaakt noch is het ooit een officiële autonome republiek geweest. 2.+3. Kosovo maakt historisch gezien een belangrijke deel uit van de Servische religieuze geschiedenis en cultuur. Echter maakt Kosovo ook deel uit van de Albanese geschiedenis: in Prizren, een Kosovaarse stad, werd de eerste Liga van Prijzen uitgeroepen in 1878, een stichting waarin een aantal Albanese grootgrondbezitters (beys) zich verenigden. Deze Liga werd echter in 1881 verboden in het Osmaanse rijk. Het is duidelijk dat Kosovo grote historische waarde heeft voor de Serviërs, zij hebben grote religieuze redenen. Een van deze redenen is de stichting van het Orthodoxe Patriarchaat in Kosovo. Er is geen verslag van stichting van een Albanees moslim ‘patriarchaat’ in Kosovo of belangrijke religieuze instantie die superieur is of was voor heel Albanië. Vanuit religieus opzicht hebben de Serviërs daarom misschien meer religieuze redenen. In Kosovo heeft nooit een Albanese hoofdstad gelegen, noch is het gebied een historisch religieus of economisch centrum geweest van heel Albanië. 4. Dat de Albanesen moslims zijn en dat ze daarom voorrechten kregen is niet kenmerkend voor het gehele Ottomaanse bezetting. In de 19e eeuw voerden de Jong Turken een beleid waarin alle volken gelijkgesteld werden ongeacht hun godsdienst. De onderdrukking van de Servische bevolking was alleeen kenmerkend voor het begin van de Osmaanse bezetting. Tijdens de bezetting hadden de Serviërs het net zo goed als in de rest van Europa, en zeker beter dan in Rusland, waar de leefomstandigheden harder waren. 5. Met dit argument verdedigen de Serviërs hun nationaal belang in eigen land. Dat is normaal voor een natie om te doen, en daar heeft zij recht op. 5. Er zijn bewijzen voor Albanese collaboratie en de deportatie van Serviërs uit Kosovo door Albanezen is zeker een goede reden om niet toe te geven aan de wensen voor Kosovo door de Albanezen. 6. De tijdens de Duitse bezetting gedeporteerde Serviërs kregen niet de kans zich terug te vestigen in Kosovo door de communistische partizanen die aan de macht kwamen in Joegoslavië na de terugtocht van de Nazi’s . De partizaanse regering wilde dat ze zich gingen vestigden in het hier en daar ontvolkte Vojvodina na het vertrek van de Duitsers. Het was nooit hun bedoeling de verdreven Serviërs terug te laten keren in Kosovo. Kritische analyse Albanese argumenten. 1. De demografische samenstelling van een provincie hoeft niet automatisch te bepalen dat deze zich van de Republiek af kan scheiden of autonomie moet verkrijgen. Of dat de meerderheid van de populatie automatisch de baas wordt en het recht van onafhankelijkheid krijgt zonder rekening van Autochtone regering van het land. 2. Serven trekken inderdaad weg uit Kosovo om een aantal redenen die als grondslag hebben dat ze zich gediscrimineerd voelen in hun eigen land. Serven moeten in Kosovo een vreemde taal leren om zich te redden in hun eigen land. Servische begraafplaatsen worden regelmatig geschonden. Serven krijgen in Kosovo dagelijks met Albanees verbaal geweld te maken. Kortom, het is onmogelijk voor de Serven om in Kosovo te wonen. 2. Het zelfbestuur van Kosovo werd verleend in een tijd waarin in Joegoslavië geen nastreven van nationalisme of van nationale belangen waren toegestaan, aan de staten in Joegoslavië. Het oude Joegoslavië bestaat niet meer, er zijn nieuwe wetten in Servië waarin dat nu wel mag. 4.. Aan de tolerantie kwam een eind, na herhaaldelijk Albanees separatisme in Kosovo in welke eenmaking met Albanië gewelddadig geëist werd, zonder enige toestemming van de regering van Joegoslavië.] 7. Er werd nog gedacht door de Joegoslavische Partizanen dat Albanië in federatie zou treden met Joegoslavië, welke uit vrees weigerde. Uiteindelijk koos Albanië de kant van Stalin in een ruzie tussen Stalin en Marschalk Tito (de leider van Joegoslavië).
Conclusie Ik vind dat Servië recht heeft om te beslissen over haar eigen territoriale belangen en dat de Albanese separatisten geen recht hebben onafhankelijkheid uit te roepen van Kosovo zonder de beslissing van de soevereine staat, daarom vind ik dat Kosovo Servisch moet blijven. Ik vond de Servische visie het best onderbouwd en daarom het meest overtuigend. Gebruikte bronnen Raymond Detrez - "Kosovo, de uitgestelde oorlog"