Passen waarden van islamieten en Nederlanders bij elkaar?

“Zouden islamieten en Nederlanders, op grond van hun waarden en normen, in principe (ooit) redelijk goed samen kunnen leven?” Dit is de grote vraag in dit verslag. Ik vroeg het mij af, omdat uit ervaring is gebleken dat integratie met andere volken die hier in Nederland kwamen wonen, wel is geslaagd. Bijvoorbeeld met Portugese Joden, Chinezen en Surinamers. Maar met moslims die de wetten van de islam vasthouden, loopt de integratie nog altijd zeer moeizaam. En omdat dit werkstuk (keuze 1) over waarden moest gaan, dacht ik in deze vraag een goed maatschappelijk vraagstuk te hebben gevonden. Ik heb de leerlijnen even doorgelezen en ik heb uiteindelijk voor leerlijn 2 gekozen. Ik heb alle punten er direct of indirect in behandeld voor zover dit mogelijk was. Ik heb mijn onderzoek opgedeeld in verschillende hoofdstukken en paragraven: Hoofdstuk 1 Waarden en normen. Hoofdstuk 2 Waarden in onze maatschappij § 1 Waarden uit de Verlichting §2 Christelijke waarden §3 Toepassing van deze waarden
Hoofdstuk 3 Waarden in de islamitische maatschappij

Hoofdstuk 4 Samenleving tussen Nederlanders en Islamieten mogelijk? §1 Interpretatie §2 Bekeken vanuit verschillende ethische theorieën. §3 Welke manier is (naar mijn mening) het best in deze situatie? Hiermee is mijn onderzoek afgerond. Ik eindig mijn verslag met een conclusie, een gedachtengang die in mij opkwam, over eventuele sociale gevolgen van samenleving tussen moslims en Nederlanders (als toegifte leek dit mij wel leuk om erbij te doen), een reflectie en een literatuurlijst. Dan begint nu mijn onderzoek. Veel plezier met het lezen hiervan! HOOFDSTUK 1, Waarden en normen. Waarden zijn dingen die je waardevol vindt en waar je naar streeft. Zo heb je individuele waarden, dus wat een persoon waardevol vindt, je hebt waarden die in een maatschappij gelden (bijvoorbeeld voor de westerse maatschappij), je hebt godsdienstige waarden en je hebt universele waarden. Dit zijn waarden die over de hele wereld gelden, ongeacht de cultuur of plaats. Universele waarden zijn bijvoorbeeld respect, gelijkheid, menselijke waardigheid en vrijheid. Deze waarden zijn als wettelijke normen vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Zo is bijvoorbeeld slavernij of marteling verboden over de hele wereld. Voor de duidelijkheid laat ik een stukje van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zien: Artikel 1
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Artikel 2
Een ieder heeft aanspraak op alle rechten en vrijheden, in deze Verklaring opgesomd, zonder enig onderscheid van welke aard ook, zoals ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status. Verder zal geen onderscheid worden gemaakt naar de politieke, juridische of internationale status van het land of gebied, waartoe iemand behoort, onverschillig of het een onafhankelijk, trust-, of niet-zelfbesturend gebied betreft, danwel of er een andere beperking van de soevereiniteit bestaat. Artikel 3
Een ieder heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon. Artikel 4
Niemand zal in slavernij of horigheid gehouden worden. Slavernij en slavenhandel in iedere vorm zijn verboden. Artikel 5
Niemand zal onderworpen worden aan folteringen, noch aan een wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing. Artikel 6
Een ieder heeft, waar hij zich ook bevindt, het recht als persoon erkend te worden voor de wet. Artikel 7
Allen zijn gelijk voor de wet en hebben zonder onderscheid aanspraak op gelijke bescherming door de wet. Allen hebben aanspraak op gelijke bescherming tegen iedere achterstelling in strijd met deze Verklaring en tegen iedere ophitsing tot een dergelijke achterstelling. Bron: http://www.amnesty.nl/overamnesty_verdragen_uvrm.shtml
Een norm is de gedragsregel die voortkomt uit de bijbehorende waard. Als je bijvoorbeeld de waarde ‘respect voor oudere mensen’ neemt, is een van de normen die daaruit volgen ‘opstaan voor oudere mensen in de bus’. Echter komt de norm niet altijd overeen met de waarde, wat ten koste van deze waarde gaat. Hier kom ik later in mijn verslag op terug. Sommige normen zijn vastgelegd in de wet en als je deze normen overtreed kun je gestraft worden. Waarden en normen zijn altijd ergens op gebaseerd. De waarden binnen het christendom zijn afgeleid uit de Tien geboden uit het Oude Testament en de Bergrede uit het Nieuwe Testament, waarden binnen het islamitische geloof zijn afgeleid uit uitspraken in de Koran en de gecodeerde wetten in de zo geheten sjaria, waarden voor een liberaal zijn gebaseerd op de Verlichting en ga zo maar door. Echter komt het ook nog wel eens voor dat dingen die in deze Bijbel, Koran of noem maar op staan, anders geïnterpreteerd worden dan de bedoeling is. Zo worden de waarden in de desbetreffende maatschappij anders dan hoe ze in de fundamenten van dezelfde maatschappij staan. Ook hier kom ik later in mijn verslag op terug.
HOOFDSTUK 2, Waarden in onze maatschappij De waarden in onze huidige maatschappij zijn gefundeerd op de joods-christelijke ethiek en op de Verlichting. §1, de waarden uit de Verlichting Waarden uit de Verlichting zijn redelijkheid, individualisme, moed en vrijheid. De Verlichting zegt dat de mens zich moet bevrijden van de onmondigheid. Wat dat wil zeggen wil ik graag uitleggen aan de hand van het volgende citaat van Immanuel Kant (1724-1804) uit zijn boek ‘Beantwortung der Frage: Was ist Aufklärung’, 1784: ‘Onmondigheid is het onvermogen zijn verstand te gebruiken zonder leiding van een ander. Deze onmondigheid is eigen schuld wanneer de oorzaak ervan niet ligt in gebrek aan verstand, maar wel in gebrek aan moed en wilskracht, het zijne te gebruiken zonder leiding van een ander. Heb de moed je eigen verstand te gebruiken! Sapere aude! * is aldus de kernspreuk van de Verlichting’ * durf wijs te zijn bron: http://users.skynet.be/historia/kant.html
In de Verlichting begon men zich dus los te maken van de kerk. Men wilde hier niet meer aan verbonden zijn, want dat zou de vrijheid tot redeneren beperken. Maar om zich min over meer van de Kerk los te maken, moest men moedig zijn. Men moest zich niet meer onderwerpen aan een gemeenschap maar zelfstandig worden om zo goed zelfstandig te kunnen redeneren om zo zichzelf te kunnen ontplooien. Het individualisme kwam zo naar voren. Dit individualisme is nu ook een belangrijke waarde in onze maatschappij. Andere waarden in onze cultuur die voortkomen uit de Verlichting zij de scheiding van Kerk en Staat, de scheiding van privé-sfeer en het openbare leven (heeft ook weer met het individualisme te maken), vrijheid van meningsuiting, godsdienst en geweten (dit komt voort uit de vrijheid van de individuele rede). Van deze waarden zijn vrijheid van meningsuiting, van godsdienst en van geweten universeel. Deze waarden zijn over de hele wereld dan ook zeer belangrijk. In Nederland is individualisme en zelfstandigheid steeds belangrijker geworden. Dit is niet in alle landen zo. Wel staat in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, dat iedereen recht heeft op zelfontplooiing. Het wordt dus door de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens wel als waarde gezien en als zelfontplooiing iemand wordt ontnomen door de regering of een bepaalde instantie, kan die regering of instantie daar, in welk land dan ook, op terecht gewezen worden. Scheiding van Kerk en Staat is ook lang niet over de hele wereld een waarde, zoals bij de moslims. §2, christelijke waarden Dan de waarden uit de joods-christelijke ethiek. Dit zijn er nogal wat. Ze zijn onder te verdelen in drie groepen, namelijk die van (1) de waarden die bij de opvatting ‘mensen als één familie’ horen, (2) de waarden die bij ‘mensen zijn verantwoordelijk voor de wereld’ horen en (3) waarden die bij ‘sociale verbanden tussen individuen’ horen. Dus tot de eerste groep behoren waarden waarmee je de mensheid beschermd, tot de twee groep behoren waarden waarmee je de wereld op orde houdt en tot de derde groep behoren waarden waarmee je sociale contacten goed houdt. Hier zijn ze allemaal, voor de duidelijkheid heb ik het in schema gebracht: Groep1: Recht en Gerechtigheid Wijsheid BarmhartigheidNaastenliefde Integriteit, Eerlijkheid, Betrouwbaarheid
Groep2: Gezag, RespectGehoorzaamheid Aanspreekbaar zijnVerantwoordelijkheid VoorzichtigheidWaakzaamheid

Groep3: Zinvolheid Ontplooiing VergevingHerkansing Absolute criteriaOnderscheidingsvermogen
Eigenlijk worden al deze waarden wel als universele waarden beschouwd. Bij respect, barmhartigheid of gerechtigheid denk je dit natuurlijk meteen. Maar ook waarden als eerlijkheid, verantwoordelijkheid en vergeving vallen hier natuurlijk onder. Want ook hier kun je mensen over de hele wereld op aanspreken. Dingen als voorzichtigheid en waakzaamheid zijn ook altijd belangrijk, echte waarden kun je het misschien niet noemen. Hierbij wil ik benadrukken dat deze waarden zowel in theorie als in praktijk overeen komen met de eerder genoemde universele waarden. Want de mensheid wordt als één familie beschouwd, dus gelden alle waarden naar alle mensen toe. Zo streeft het christendom bijvoorbeeld naar barmhartigheid voor iedereen, ongeacht zijn cultuur. Ik benadruk dit omdat het bij het islamitische geloof niet zo is. In hoofdstuk 3 zal ik dit nader toelichten. § 3, Toepassing van deze waarden in onze huidige maatschappij Uit beide stromingen komen hele andere waarden naar voren. Je vraagt je misschien af hoe we zulke verschillende waarden in één maatschappij kunnen stoppen. Wij combineren deze waarden. Aan de ene kant willen we individualisme en een duidelijk gescheiden privé- en werksfeer, aan de andere kant houden wij de waarden van het Christendom, bijvoorbeeld respect, aan. Uit respect moet je soms een deel van je vrijheid opgeven, maar in zo verre dat het jouw individu niet al te veel in de weg staat. In het algemeen leven wij in onze maatschappij een vrij leven, met eigen keuzes en eigen privé-sfeer, maar daarnaast willen we zoveel mogelijk respect opbrengen voor anderen. Ik wil niet zeggen dat wij hier in Nederland ook allemaal heel veel respect hebben. Want dat hebben we zeker niet allemaal. Maar daarom wordt het in onze maatschappij wel als waardevol beschouwd en als iemand erg respectloos doet, wordt diegene daar ook op aangekeken. HOOFDSTUK 3, Waarden in de islamitische maatschappij Ook hier worden begrippen als ‘democratie, gerechtigheid, barmhartigheid, verantwoordelijkheid, tolerantie, respect voor de vrouw en vrijheid van godsdienst’ als waarden gezien. Bij nadere bestudering blijkt dat hieronder heel wat anders wordt verstaan dan wat wij hieronder zouden verstaan. Hier kom ik in hoofdstuk 4 op terug. Moslims achten ook aan broederschap een grote waarde. Het gezin is heel belangrijk. 'Het gezin is het fundament van de Turkse Natie. Het gezin, dat de kleinste cel in het organisme van de samenleving is, garandeert dat er in de samenleving als geheel voortdurend nieuwe generaties opgroeien. Een gezond en evenwichtig gezin is de meest zekere garantie voor de toekomst'. Dit was een citaat van Tanriöven, een nationalistische Turk. In mijn eerste PO over emoties heb ik hem ook behandeld. Later in mijn verslag zijn meerdere citaten van hem te vinden. Nog een heel belangrijke waarde binnen de islamitische cultuur is ‘leven in teken van Allah’. Want, zo gelooft men, de mens kan door goede werken en door zich aan Allah’s geboden te houden, Allah behagen. Terwijl de christenen juist zeggen dat je van God gescheiden bent ,omdat je als mens nooit volledig onzondig kunt zijn. Ook zeggen de islamieten dat geloven betekent: Allah erkennen, Hem dankbaarheid bewijzen en zich aan zijn geboden houden. Dus staat hun leven hiervan in teken. Terwijl de christenen juist zeggen dat geloven betekent dat wij onze schuld en verlorenheid inzien, de verlossing van Jezus aannemen en leven uit de kracht van de Heilige Geest. Je hoeft dus helemaal in het teken van God te leven. Om te geloven moet je Hem erkennen en uit de Heilige Geest je kracht zien te halen. De islamitische ethiek is dan ook onlosmakelijk verbonden met de islam als religie. De waarden binnen de islamitische cultuur zijn niet universeel. De liefde en verplichtingen naar anderen toe gelden alleen voor de verwanten, de medemoslims. Voor andere mensen hoef je niet goed te zijn. De moslimlanden hebben wel de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens getekend, maar deze hebben zij later vervangen door de Universele Islamitische Verklaring van Mensenrechten (1981). Hierin worden internationale afspraken ondergeschikt aan de sjaria (de levenswetten van de moslims). Hierin is geen enkele ruimte voor scheiding van staat en moskee. Niet alle moslimlanden zijn zo streng, maar deze landen worden door de moslimleiders dan ook als ‘afvallig’ gezien. HOOFDSTUK 4, Samenleving tussen Nederlanders en Islamieten mogelijk? §1, Interpretatie Als je kijkt naar de waarden van moslims, zonder de nuance, lijken deze overeen te komen met waarden binnen onze cultuur. Beide culturen hebben als waarden ‘barmhartigheid, democratie, tolerantie, gerechtigheid, respect voor de vrouw, vrijheid van godsdienst’. Zo lijkt het alsof het enige grote verschil is dat wij Nederlanders individualisme hoog achten en moslims niet. Maar dit hoeft een redelijke samenleving tussen deze twee groepen niet in de weg te staan. Maar ik heb al eerder gezegd dat moslims in de praktijk heel wat anders verstaan onder onze schijnbare ‘gezamelijke waarden’. Want wat verstaan moslims nou echt onder gerechtigheid, barmhartigheid, vrijheid en democratie? Dit heb ik onderzocht. Ik begin bij gerechtigheid. Gerechtigheid
Moslims passen dit begrip alleen toe op mensen/families die behoren tot de gemeenschap van moslims, wat ik al eerder heb gezegd. Daarbij komt ook nog dat als iemand de wetten van gerechtigheid overtreed, acties van wraak volgen tot in de dood (bij strenge gemeenschappen dan). Dit is iets wat wij als onterechte straf zouden benoemen. Barmhartigheid

Dan barmhartigheid. Nederlandse Moslims zijn ervan overtuigd dat islamitische waarden helpen bij het aanpakken en oplossen van maatschappelijke kwesties, vooral bij kwetsbare mensen en groepen. Dit blijkt uit een onderzoek van H. Yar van het Islamitisch Instituut voor Maatschappelijke activering. Maar in de praktijk blijkt dat moslimbarmhartigheid zich beperkt tot één categorie, namelijk deze die naar islamitisch inzicht is geaccepteerd. Hieronder vallen bijvoorbeeld problemen in de gezinssfeer zoals scheiding of oudere mensen of lichamelijk gehandicapten. Voor mensen met deze problemen zetten islamitische vrijwilligers zich dan ook graag in. Ook op het gebied van armenzorg zetten moslims zich goed in. Inzet voor de tweede categorie toont men echter niet. Dit is de categorie van taboe en schaamte. Mensen die hieronder vallen, hoeven niet op hulp te rekenen. Voorbeelden van mensen die tot deze categorie behoren zijn verslaafden, prostituees, homoseksuelen en mensen met een psychiatrische ziekte. Maar werkt het taboe door in het gezin, dan staat men meer voor de situatie open. Want, zoals eerder gezegd, het gezin is heel belangrijk in de islamitische cultuur. Huishoudelijk geweld is wel toegestaan als dit ‘in het belang van het gezin’ is. hieronder wordt bijvoorbeeld het slaan van de vrouw of een ‘schandevolle’ dochter verstaan. Slachtoffers hiervan worden dus niet geholpen, zij vallen ook onder de tweede categorie, evenals weggelopen meisjes (meestal vanwege een opgedrongen huwelijk). Zulke personen zijn namelijk een schande voor de familie. Dit is heel erg, want veel meisjes in islamitische gezinnen hebben hulp nodig. Hans Krikke, documentairemaker en schrijver van ‘Aan de grenzen; suïcidaal gedrag onder allochtone meisjes en jonge vrouwen’, zegt in het onderzoek van H. Yar: "Hun beroep op zelfbeschikking is onaanvaardbaar. Maagdelijkheid is de achilleshiel van de eer van vader, die zijn ontijdig ontmaagde dochter kan verstoten. Een verkracht meisje is een tweedehands dochter die met de nek wordt aangekeken. Islamitische meisjes verminken zichzelf vaak, zijn depressief en vier keer zo vaak suïcidaal als autochtone meiden(!!).'' Zijn conclusie is dan ook: "Barmhartigheid zit in essentie in de islam, maar culturele taboes gijzelen haar''. Bron: Lodewijk Dros, islamitische waarden- Barmhartigheid in de boeien. www.tegenwicht.org/24_fund_nl/dros.htm
Vrijheid
En wat verstaan moslims dan onder vrijheid, met name vrijheid van godsdienst? Wel, ze zien de godsdienstvrijheid uitsluitend vanuit het standpunt van de islam. Volgens hen hebben zijzelf ook een hoge mate aan godsdienstvrijheid en is die in het Westen maar matig. Iets wat wij hier, vanzelfsprekend, niet logisch kunnen vinden. Want ze spreken zichzelf behoorlijk tegen, hoe kan je nou vrijheid van godsdienst hebben als je niet mag kiezen voor een andere en als je per se leven moet volgens die godsdienst? Maar ja, dat is slechts vanuit ons standpunt bekeken. Want zij verstaan onder vrijheid van godsdienst dat iedereen, ongeacht de afkomst, vrij en onmiddellijk mag bekeren tot de islam. Ze bekijken het dus ook heel anders dan wij, omdat wij vrijheid van godsdienst zien als ‘het maakt niet uit in welke godsdienst je gelooft’. Democratie
Ook bij de islamitische opvatting van ‘democratie’ zullen wij westerlingen zeggen dat dat helemaal niet onder democratie valt. Noem het eerder Allahcratie, want de westerse democratie richt zich naar de wil van het volk (‘demos’ betekent dan ook ‘volk’), terwijl in de moslimdemocratie zowel de overheid als het volk zich richt op de wil van Allah. Respect voor de vrouw
Als laatste kijk in nog even naar de opmerkelijkste ‘waarde’: respect voor de vrouw. In de praktijk lijkt dat juist totaal niet te zijn? Hoe vrouwen worden behandeld en beschouwd binnen de islamitische maatschappij, heb ik in mijn vorige PO over emoties al aangehaald. Ik haalde citaten en opvattingen Erdogan Tanriöven, een nationalistische Turk aan. Hier zijn ze nog even: 'Het is ons allen bekend hoe buitenlandse ideologieën ernaar streven de Turkse vrouwen en meisjes tot een werktuig voor hun duistere doeleinden te maken. Communisme, kapitalisme en allerlei andere destructieve ideologieën scheppen een samenleving die de vrouw uitbuit en haar heilige en eervolle functies, zoals het moederschap, vervloekt; zij streven ernaar de fundamenten van het gezin te ondermijnen; zij bespotten en belasteren onze zedelijke en godsdienstige overtuigingen. De Turkse vrouw is verplicht welbewust stelling te nemen tegen deze ideologieën..' Volgens deze man kan de vrouw nooit gelijk aan de man zijn, ze behoort haar echtgenoot te steunen en te gehoorzamen. Ze is goed voor het baren van kinderen, waardoor ze haar volk sterk maakt. Feminisme wordt opgevat als het uitbuiten van vrouwen op gebieden waarvoor zij niet gemaakt zijn. Daarom moeten vrouwen maar niet buitenshuis werken. Alleen in het gezin heeft de man zekerheid dat de kinderen die hij opvoedt van hemzelf zijn; alleen in het gezin is hij dagelijks verzekerd van seksuele bevrediging. Alleen het gezin is daarom in staat de man de gemoedsrust te schenken. Buitenechtelijke relaties en prostitutie zijn voor de vrouw dan ook uit den boze. Een man mag gerust voor en tijdens het huwelijk met andere vrouwen seks hebben, maar oh wee als de vrouw voor het huwelijk geen maagd meer is. Ook haalde ik een uitspraak van Ex-Grijze Wolf Ömer Tanlak aan: 'Meisjes worden over het algemeen niet als vriend gezien, maar alleen als een nuttig lichaam´. Mijn conclusie was toen dat in de islamitische cultuur het hele leven van de vrouw bepaald wordt. Ze moet als maagd het huwelijk in treden en daarna is ze goed voor het baren van kinderen en het bevredigen van haar man. Er wordt niet naar haar als persoon gekeken, maar naar haar als vrouw voor zekerheid en kinderen en als lichaam. Andere ideologieën moet ze de rug keren. Haar denken wordt dus bepaald, of in ieder geval het uiten van wat ze anders denkt dan ze zou mogen denken, en ze geldt slechts als een lichaam. Emoties en persoonlijkheid krijgen geen plaats. Als ik dit zo teruglees vind ik inderdaad dat de islamitische maatschappij geen respect heeft voor de vrouw. Als ik het door mijn eigen ogen zie. Want wij vatten hun behandeling van vrouwen juist op als respectloos op. Maar als je goed leest, zie je dat zij het juist als een uiting van respect opvatten. Want ze vinden dat hier in het westen de vrouw voor ‘uitgebuit’ en gebruikt wordt voor ‘duistere doeleinden’. En als zij dat zo zien, vinden ze natuurlijk ook dat de vrouw in haar waarde wordt gelaten als je haar thuis laat zitten (in hun ogen dan). § 2, Bekeken vanuit verschillende ethische theorieën. Nu is wel duidelijk dat de normen van islamieten en Nederlanders absoluut niet met elkaar overeen stemmen. Als de opvattingen zo van elkaar verschillen, is samenleven niet mogelijk als er geen aanpassingen van beide kanten komen. Maar wat voor aanpassingen dan, van welke kant en in welke mate? Misschien dat de ethische theorieën mij kunnen helpen met het vinden van een oplossing. Ik zal het vraagstuk even vanuit verschillende theorieën bekijken. Namelijk de deontologie, de deugdethiek en het utilisme. Deontologie/plichtethiek
Volgens de deontologie is een handeling moreel goed als zij in overeenstemming is met principes van morele plicht. Je moet dus handelen volgens jouw principes van morele plicht, ongeacht wat de gevolgen hiervan zijn. Het vervullen van je plicht mag nooit een middel zijn om iets te bereiken, maar is doel op zichzelf. De principes van morele plicht in onze samenleving zijn in dit geval vooral respect en tolerantie. En omdat de deontologie zegt dat je moet handelen volgens deze principes, ongeacht de gevolgen, zou deze theorie zeggen dat wij Nederlanders de moslims en hun normen volledig moeten respecteren zoals ze zijn, als ze hier komen wonen. Dit heeft misschien wel nadelige gevolgen voor onze samenleving maar daar mag ik volgens deze theorie niet naar kijken, want zulke vraagstukken mogen niet ‘door overwegingen van efficiëntie of groter gemaximaliseerd welzijn worden overschaduwd’ . Dit laatste was een citaat van plichtethicus Kant uit zijn boek ‘Kritik der praktischen Vernunft’. Bron:
www.prevos.net/cultuur/c23211/ethiek05.htm. Conclusie is dus dat de moslims zich volgens de deontologie niet hoeven aan te passen als ze in Nederland, een land met als belangrijke waarde ‘respect’, zouden komen wonen. Utilisme Het utilisme gaat uit van de maximalisering van geluk. Een handeling is dan goed als zij meer goede gevolgen of minder slechte gevolgen heeft dan al het alle andere handelingen die de persoon in kwestie had kunnen uitvoeren. Beide partijen zouden dan zoveel mogelijk voordeel en zo weinig mogelijk nadeel moeten hebben. Dit vind ik erg moeilijk te zeggen. Want beide partijen moeten aanpassen wil je iedereen gelukkig houden. Je zou zeggen dat ‘echte’ moslims (zij die de wetten van de islam allemaal volgen) zich niet kunnen aanpassen, omdat dat dan in strijd zou zijn met hun geloof. Dit schijnt niet zo te zijn. Want, ook al worden multiculturisme en integratie als verleiding tot afval (van de islam) gezien, als je je als moslim zijnde in een gebied bevind waar de meerderheid niet moslim is, geldt de waarde van slaafse onderwerping zo zegt de islam. Je moet je dan aanpassen en ook Westerse termen zoals vrijheid, tolerantie en democratie gebruiken, tot de ‘Dar al-Islam’ (meerderheid van moslims) ook in dat gebied is aangebroken. Dus, als moslims zich enigszins zouden aanpassen, zou dit hun geloof niet tegenspreken en worden ze dus ook geen afvalligen. Ze worden er dus niet ongelukkig van. Maar, er van uitgaande dat ze hun land wel missen moeten ze zich ook niet al te veel hoeven aanpassen vanuit deze theorie gezien. Ze moeten zich eigenlijk in zulke mate aanpassen dat wij er zo weinig mogelijk nadeel van hebben. Bijvoorbeeld: wij moeten onze eigen taal met ze kunnen spreken en ze moeten onze maatschappij kunnen dienen door werk te hebben en onderwijs te volgen, zodat ze ons niet alleen maar geld kosten. Ook moeten ze zich niet gaan verzetten tegen onze gewoonten. Ze hoeven ze niet te volgen, maar ze wel in hun waarde laten. Dan moeten wij op onze beurt wel zorgen dat zij hun geloof kunnen blijven uitoefenen door moskeeën te bouwen en hun vrij te geven op hun religieuze feestdagen. Wij moeten hen ook beschouwen als gewone burgers, dus ze in het dagelijks leven gelijk behandelen als ‘gewone’ Nederlanders. Ook wij moeten hun gewoontes, voor zoverre ze geen invloed hebben op bijvoorbeeld hun werkprestaties, in hun waarde laten. Want ze moeten zo veel mogelijk volgens hun eigen geloofswetten kunnen leven. Echter, ze moeten zich wel aan het Nederlandse recht houden. Ze worden voor dingen die volgens ons strafbaar zijn gestraft worden. Ookal is dat binnen hun geloof niet zo. Dus als er een vrouw wordt mishandeld moet de man voorkomen voor mishandeling, punt uit. Ik denk dat het volgens het utilisme ongeveer zo zou worden aangepakt. Dus allebei een beetje aanpassen en zo geen nadeel van elkaar hebben. Nou is het misschien wel zo dat de moslims zich meer moeten aanpassen dan wij als ze hier komen wonen, maar dat is logisch. Anders heeft onze maatschappij er teveel nadeel van. En dat moet juist niet volgens het utilisme. Deugdethiek
Deze theorie gaat ervan uit dat het goed is als de mens zijn doel nastreeft met de juiste deugden. Hierbij moet hij zijn verstand gebruiken. Als we naar onze maatschappij kijken met als te bereiken doel ‘een redelijk goede samenleving binnen onze maatschappij tussen moslims en Nederlanders’ ,moeten we dit doel volgens deze theorie nastreven met de juiste deugden. Dat zijn dus tolerantie en respect. Maar dit moet niet doorslaan naar één kant, waardoor alleen de moslims er profijt van hebben. Want je moet volgens de deugdethiek in het midden van de deugd zitten. Bij tolerantie heb je dus Jezelf opofferen tolerantie egocentrisme
Als we deze deugden dan in de goede mate toepassen, moet het goed komen. Je moet dus weer van beide kanten geven en nemen, net als bij het utilisme. §3, Welke manier is (naar mijn mening) het best in deze situatie? Van de voorgaande theorieën valt de eerste, de plichtethiek, gelijk af. Want in een situatie als deze moet je gewoon wel naar de gevolgen kijken. Het is niet relevant om dat niet te doen, dan kom je sowieso in de problemen. Want op een gegeven moment protesteert de autochtone bevolking, omdat aan hen niet gedacht is. En dan mag tolerantie nog wel een belangrijke waarde in het westen zijn, je moet niet doorslaan. Je moet de midden vinden tussen te veel en te weinig tolerantie. Dit is het principe van de deugdethiek, maar ook in de uitvoering die het utilisme in deze situatie zou toepassen, komt dit naar voren. De uitvoering van beide zou ongeveer hetzelfde zijn, denk ik, alleen het principe anders. In dit geval vind ik deze twee theorieën dus beide goed. Bovendien ben ik van mening dat de behandeling die deze twee theoriën zouden toepassen, niet alleen goed is omdat iedereen dan een beetje geeft en een beetje neemt, maar ook omdat ik dit meer respectvol vind dan als je de moslims zichzelf niet laat aanpassen. Dan laat je ze misschien wel het meest in hun waarde, maar komen ze uiteindelijk wel vast in de maatschappij. En zorgen dat ze hier verder kunnen, dat vind ik pas respect. Maar omdat het utilisme ervan uitgaat dat iedereen zoveel mogelijk geluk moet hebben, verkies ik deze boven de deugdethiek. Want ook ik was met dit principe aan het oplossen van een dergelijk vraagstuk begonnen, als ik dat moest doen. Want als ik een vraag zie in de trand van ‘In hoeverre mensen zich voor elkaar moeten aanpassen?’. Denk ik in eerste instantie: ‘Op een manier die voor iedereen zo goed mogelijk is’. CONCLUSIE Op grond van de waarden en normen van moslims die vast houden aan de moslimwetten, kunnen zij nooit zonder enige aanpassing samenleven met Nederlanders. De normen zijn hier te verschillend voor. Te veel dingen worden te verschillend bekeken, zoals in hoeverre je je aan je God moet wijden, wat godsdienstvrijheid is, wat een goede behandeling van vrouwen is en noem maar op. Maar als we van beide kanten zo aanpassen, dat er zo weinig mogelijk nadeel voor iedereen komt, moet samenleving mogelijk zijn in zoverre, dat we elkaar niet in de weg zitten met de twee verschillende culturen. Het utilisme vond ik hiervoor de beste benadering, omdat hiermee voor beide partijen zo weinig mogelijk nadelen bereikt worden. En bij zulke gevallen moet dit wel het streven zijn. MIJN GEDACHTE OVER DE GEVOLGEN VAN SAMENLEVEN MET MOSLIMS
Een verschil zal tussen de twee groepen blijven dat de ene groep, namelijk moslims, veel waarde aan broederschap hechten, terwijl wij tegenwoordig individualisme juist zeer belangrijk vinden. Misschien kunnen we elkaar daar wel van beide kanten mee helpen, laten de moslims ons zien dat een beetje gemeenschapszin op zijn tijd best goed is en laten wij de moslims zien dat je niet alleen naar je gemeenschap moet kijken, maar op zijn tijd ook naar jezelf. Zo leren we elkaar wat én komen we dichter bij elkaar. Ik denk dat de moslims hoe langer ze hier wonen hoe minder ‘echte moslims’ ze worden. Want als ze in onze maatschappij gaan functioneren, zien ze vanzelf hoe een maatschappij ook kan zijn. Hiervan zullen zij op den duur vast wel wat voordelen inzien en sommige dingen na gaan volgen. En zullen ze dus op den duur gematigder worden. Dat zou de samenleving tussen ons ook wel bevorderen. Nu komt wat de islam zei over de verleiding tot afval, die groter wordt als je je binnen een multiculturele samenleving bevindt, nog uit ook! Want moslims die ook tolerant zijn tegen niet-moslims, zijn natuurlijk afvalligen volgens de sjaria.
REFLECTIE Weer vond ik het leuk om te doen. Het is een interessant onderwerp als je ermee bezig bent. Want dan kom je achter heel veel dingen uit beide culturen, die je eerst niet wist. Het kost wel veel tijd om alles op te zoeken en te selecteren en alles vervolgens nog eens tot een logisch verslag zien te maken, waarin alles goed met elkaar moes samenhangen. Ik denk dan ook niet dat het allemaal helemaal gelukt is, want het was wel redelijk ingewikkeld. Ook was het moeilijk om aan genoeg informatie te komen. Maar uiteindelijk is het toch nog goed gekomen en heb ik naar mijn idee een redelijk goed onderzoek voltooid. En het was nog leuk ook! Alleen jammer van die 12 uur die ik erin heb gestoken (er stond 8 slu voor). Hier kwam ik echt wel op met zoeken op internet, de gevonden verslagen helemaal doorlezen, de goede dingen eruit selecteren enz enz. Maar het was een nuttige tijdsbesteding en ik heb het achter de rug, dus zo erg was het allemaal nog niet. LITERATUURLIJST Hoofdstuk 1 http://www.amnesty.nl/overamnesty_verdragen_uvrm.shtml nl.wikipedia.oog/wiki/Normen_en_waarden Mijn maatschappijleer schrift. Hoofdstuk 2 §1 http://users.skynet.be/historia/kant.html §2 http://www.wijk.nl/denken/mythesenmores1.html http://www.fairweb.nl/?item=islamitischeenwestersewaarden&lang=nl
Hoofdstuk 3 http://www.fairweb.nl/?item=islamitischeenwestersewaarden&lang=nl PO I over emoties. Periode 2 van dit jaar. www.tegenwicht.org/24_fund_nl/dros.htm http://www.normenenwaardendebat.nl/reacties.php?id=5
Hoofdstuk 4 §1 www.tegenwicht.org/24_fund_nl/dros.htm http://www.fairweb.nl/?item=islamitischeenwestersewaarden&lang=nl PO I over emoties. Periode 2 van dit jaar. §2 Basisboek Praktische Filosofie
www.prevos.net/cultuur/c23211/ethiek05.htm. Aantekeningenschrift Filosofie http://www.fairweb.nl/?item=islamitischeenwestersewaarden&lang=nl
Bij het hele onderzoek heb ik vanzelfsprekend ook mijn algemene kennis gebruikt en mijn eigen mening.