Zwarte gaten

Wat is een zwart gat? Een zwart gat is een plaats in de ruimte waar de zwaarte kracht heel erg groot is, zo groot zelfs dat het het licht opzuigt. Het idee over zwarte gaten ontstond al in de achttiende eeuw, maar de mogelijkheid van het bestaan van zwarte gaten werd pas in de twintigste eeuw door Albert Einstein bewezen. Een zwart gat heeft een aantal rare eigenschappen als gevolg van de grote zwaartekracht. Zo is er een soort horizon, waar de snelheid van het licht en de ontsnappingssnelheid aan elkaar gelijk zijn, daardoor lijkt het licht daar bevroren te zijn, als je deze horizon, die Event Horizon wordt genoemd, overtreed is het onmogelijk ooit nog uit het zwarte gat te komen. Men denkt dat de tijd in de buurt van het zwarte gat langzamer gaat en in het zwarte gat zelfs stilstaat. Een ander opmerkelijk punt is de kern, omdat een zwart gat alles opzuigt en dit in de kern blijft heeft die kern een oneindig grote dichtheid. In de buurt van een zwart gat is de rekkracht van de zwaartekracht net zo groot als wanneer je aan een brug zou hangen met alle inwoners van New York bungelend aan je voeten. Hoe ontstaat een zwart gat? Een zwart gat is meestal de rest van een dooie ster, deze ster moet dan wel 20 keer zwaarder zijn dan onze zon. Tijdens het leven van een ster is er een evenwicht tussen de zwaartekracht, die de ster fijn probeert te drukken en de energie die de kern van de ster uitstraalt en zo de zwaartekracht wegdrukt. Maar wanneer de ster geen energie meer heeft wint de zwaartekracht het van de energie waardoor de kern van de ster in elkaar wordt gedrukt. Hierdoor wordt de kern van de ster massiever, de zwaartekracht wordt weer groter en uiteindelijk bezwijkt de ster onder haar eigen gewicht en wordt een zwart gat. Een zwart gat kan volgens Stephen Hawkings ook verdwijnen omdat een zwart gat ook enige straling uizendt en zo zou het langzaam zijn massa verliezen. Deze theorieën zijn echter niet waterdicht en zeer lastig te testen met experimenten.
Hoe kan licht worden gevangen terwijl het geen massa heeft? Volgens Newton´s wet van zwaartekracht kan het niet dat licht wordt gevangen, maar hoe kan het dan toch dat een zwart gat wel degelijk licht gevangen neemt ? Het komt omdat door een grote zwaartekracht rechte lijnen niet echt recht meer zijn maar gebogen en aangezien licht een rechte lijn is wordt het gebogen en als het maar dichtbij genoeg bij het zwarte gat is wordt het licht opgezogen. Het gaat ongeveer als volgt; je legt een zware bal op een rubberen vel waardoor dit vel indeukt als je nu een knikker met een rechte lijn langs de bal laat gaan komt de knikker uiteindelijk in het gat tercht. Hoe kun je een zwart gat vinden? Omdat een zwart gat geen licht uitstraald is het dus onmogelijk om te zien, je zoekt dus naar een zwarte kat in een pik donkere kelder zo groot als het hele heelal, toch verraden ze zich zelf als er namelijk een gewone ster in de buurt is wordt het gas van deze ster weggetrokken door het zwarte gat hierdoor wordt het steeds heter. Net voordat het erin valt zendt het gas röntgenstraling uit. John Wheeler vergeleek dit zoeken met het kijken naar paren die in een donkere zaal dansten waarvan de vrouw een witte juk aanhad en de man een zwarte smoking, de mannen zie je dan niet echt maar doordat je de ene keer de vrouwen niet geheel ziet en daarna weer wel. De mannen staan dan dus even voor de vrouwen. Wat zou er gebeuren als ik in een zwart gat zou vallen, wat zou men dan zien? In ieder geval zou je het niet overleven. Het verschil in zwaartekracht zou richting de kern zo enorm toe nemen dat het krachtsverschil tussen tenen en hoofd ervoor zou zorgen dat je uit elkaar gereten zou worden. Mocht er een toeschouwer zijn dan zou hij me in een vertraging richting de horizon zien gaan, en in de horizon zou ik voor hem "bevroren" blijven hangen. Dit komt omdat het licht dat ik weerkaats steeds meer moeite heeft om aan de zwaartekracht te ontsnappen, en later helemaal niet meer weg te komen.