Abortus

De verschillende methodes voor het plegen van abortus Je hebt drie methodes die vaak gebruikt worden. Deze methodes zal ik even in het kort uitleggen: Als eerste heb je zuigcurettage: Zuigcurettage is de meest voorkomende methode, het wordt ook wel vacuümaspiratie genoemd. Deze methode wordt toegepast tot ongeveer 11 weken na de bevruchting. Bij deze ingreep worden de vagina en de baarmoeder eerst goed gereinigd en ontsmet. Daarna wordt de baarmoedermond verdoofd, en later met dilatatoren, dit zijn staafjes van verschillende diktes, wordt de baarmoedermond dan opgerekt. Als de opening van de baarmoeder da groot genoeg is wordt er een slangetje naar binnen gebracht. Deze zuigbuis wordt dan aan een vacuümpomp vastgemaakt. Eerst wordt het vruchtwater en erna het vruchtzakje en het embryo (inclusief baarmoedervliezen) eruit gezogen. Als dat gebeurd is mag de vrouw naar een kamer waar ze ongeveer een uur moet blijven rusten. In totaal is de vrouw ongeveer2 à 3 uur in de kliniek aanwezig. Ten tweede heb je Finks: Finks wordt toegepast als de foetus tussen de 11 en de 17 weken oud is. Deze foetus wordt dan met een speciale tang in kleine delen naar buiten gebracht. Deze tang is genoemd naar de engelse aborteur Finks, hij heeft deze tang uitgevonden. Je zult je misschien afvragen waarom er na de 11e week geen zuigcurettage meer toegepast kan worden, dat zit zo: vanaf de 11e week begint zich een kraakbeenweefsel te ontwikkelen, dit betekent dat het hoofdje van de foetus al gehard is tot bot. Dit kun je natuurlijk niet zomaar naar buiten zuigen. Nadat Finks is toegepast wordt er altijd nog eens een zuigcurettage behandeling toegepast, dit is om te controleren of er niet zomaar iets is achter gebleven, dit is in verband met infecties.
Als derde en laatste grote methode is er nog Prostaglandines: Prostaglandines is een moeilijk woord voor abortuspil. Deze behandeling wordt toegepast tussen de 18e en de 22e week. Door toediening van de abortuspil waarin veel hormonen zitten komen de weeën op gang. Bij deze behandeling wordt de foetus uitgestoten als bij een normale bevalling, maar dan vroegtijdig en niet meer levend. Als deze methode wordt toegepast moet de vrouw 24 uur in de kliniek blijven, het kan niet in een ziekenhuis gepleegd worden. Vlak voordat de foetus wordt uitgestoten wordt de vrouw onder narcose gebracht. Er zijn ook nog andere methodes om abortus te plegen, deze komen wel veel minder voor. Deze methodes zal ik nog even kort bespreken: 1. Hysteronomie: Dit houdt in dat er een kleine keizersnee wordt gemaakt, vanuit deze keizersnee verwijderen ze de vrucht. Deze methode kan onvruchtbaarheid tot gevolg hebben en wordt dus ook nooit toegepast bij een eerste zwangerschap. 2. Inspuiten van een zoutoplossing: Hierdoor wordt het kind vergiftigd en de huid van het kind verbrandt dan. Bij deze methode komt het kind met de menstruatie mee naar buiten. 3. Embryotomie: Dit houdt in dat de moeder onder narcose gebracht wordt. Vervolgens wordt het kind doormidden geknipt en verwijderd uit de baarmoeder. Methodes voor het plegen van abortus: Er zijn drie methodes die vaak gebruikt worden. 1. Zuigcurettage: de vagina en de baarmoeder worden ontsmet, d baarmoedermond wordt verdoofd en met dilatatoren wordt de baarmoeder groter gemaakt zodat er een slangetje naar binnen gebracht kan worden. Met dit slangetje wordt de foetus en het vruchtwater naar buiten gezogen. Als dit alles gebeurd is wordt de vrouw naar een kamertje gebracht om uit te rusten. Deze methode kan gebruikt worden tot 11 weken na de bevruchting. Alles bij elkaar is de vrouw 2 à 3 uur in de kliniek. 2. Finks: dit wordt toegepast als de foetus tussen de 11 en de 17 weken is. Hij/zij wordt met een speciale tang in kleine delen naar buiten gebracht. Na de Finks behandeling wordt er toch nog eens zuigcurettage toegepast om te controleren of alles weg is, in verband met infecties. 3. Prostaglandines: dit wordt toegepast als de foetus tussen de 18 en de 22 weken is. Door toediening van de abortuspil waarin veel hormonen zitten komen de weeën op gang. Bij deze behandeling wordt de foetus uitgestoten als bij een normale bevalling. Vlak voordat de foetus wordt uitgestoten wordt de vrouw onder narcose gebracht. Er zijn ook nog andere methodes, deze komen minder voor: 1. Hysteronomie: kleine keizersnee, 2. Het inspuiten van een zoutoplossing: vergiftiging foetus, 3. Embryotomie: het kind doormidden knippen. Mijn mening over Abortus Provocatus: Ik vind dat abortus niet goed is maar dat je het onder bepaalde omstandigheden toch maar beter wel kunt doen. Dit zal ik even uitleggen. Als een vrouwongeneeslijk ziek is kun je blij zijn dat er zoiets als abortus bestaat, ook als de vrouw dood zou gaan als ze het kindje zou houden. Dat is net zoiets, de vrouw weet wel wat er speelt, de foetus nog niet, dan kies je toch zeker voor je eigen leven! Bij een verkrachting vind ik de mogelijkheid tot abortus heel goed, wie wil er nou een kind van zijn verkrachter, en stel dat je het kind houdt, hoe moet je dan vertellen wie de vader is? Maar bijvoorbeeld bij een stel waarvan de vrouw en de man werken, ze verwachten geen kind, maar ze vedienen goed en op sociaal gebied zit dit ook helemaal goed. Okee, het kind is niet gepland…nou en… op zo’n moment zou ik er niet eens aan denken het te laten weghalen, je vermoordt tenslotte een kind, dat doe je toch niet. Als het kind dan echt ongewenst is, kun je het nog altijd afstaan voor adoptie, dit is veel beter dan abortus. Als je dan toch abortus laat plegen, zijn er ook nog een aantal methodes die mij absoluut niet aanspreken. Vooral Embryotomie vind ik echt vreselijk, je weet dus van te voren dat je, je eigen kind doormidden knipt. Het kind vergiftigen zou ik ook niet doen, dan zie je het bij je menstruatie stukje bij beetje naar buiten komen, eng toch! Zelf zou ik kiezen voor zuigcurettage en als het echt niet anders kan voor de abortuspil.