Bermuda driehoek

Inleiding Het is 29 oktober 1969, kort voor middernacht vertrekt de ‘Southern Cities’, een sleepboot van 20 meter met een zeskoppige bemanning, uit Freeport, Texas. De boot heeft een sleep van 64 meter, die geladen is met chemicaliën, en bestemd is voor Tuxpon, Texas. Drie dagen na het vertrek ontvangt de eigenaar van de boot bericht dat hij zich 153 kilometer ten zuiden van de kust van Port Isabel, Texas, bevindt en goed op koers ligt. Het weer is gunstig en er zijn geen problemen. De verwachte tijd van aankomst is in de ochtend van 3 november. Als een verwacht bericht de volgende dag en de dag erna uitblijft, wordt er een zoekactie gestart. Op 5 november wordt de sleep onbeschadigd aangetroffen op 169 kilometer ten noorden van Tuxpon, met de sleepkabel van 183 meter nog intact. Op enige afstand hiervandaan wordt een reddingsvest, een reddingsboei en twee stukken van het naambord van de boot gevonden. Het ongebruikelijke van dit geval is dat de sleep intact bleef, terwijl de sleepboot totaal verdween. Een onderzoek van de kustwacht leverde geen aanwijzingen van bedrog en volgens getuigen was de ‘Southern Cities’ zeewaardig. Er is nooit een verklaring gevonden waarom deze sleepboot is gezonken. Dit is één van de vele onverklaarbare gebeurtenissen die plaatsvonden boven en op de Bermuda Driehoek. Ik heb dit onderwerp gekozen omdat de bovennatuurlijke verschijnselen rond de Bermuda Driehoek mij erg boeien. Ze zijn zo onwaarschijnlijk en toch waar. Ik wil altijd eerst zien dan geloven, en aangezien ik dit niet kan zien en niet wil zien omdat het mij toch wel afschrikt, wil ik er een verslag over schrijven, zodat ook ikzelf er iets van leer. In deze Praktische Opdracht ga ik de verschijnselen bij de Bermuda Driehoek onderzoeken. Ik wil namelijk weten of geologen al hebben kunnen verklaren waarom er zo een enge dingen gebeuren in en om de Bermuda Driehoek. Zo niet, dan zet ik een aantal andere verklaringen op een rijtje en vertel ik wat ik ervan vind. Mijn hoofdvraag in deze opdracht is dus: Vallen de gebeurtenissen in en om de Bermuda Driehoek aardrijkskundig te verklaren? Uiteraard zal ik eerst onderzoek moeten verrichten voordat ik deze vragen kan beantwoorden. Dat doe ik met behulp van de volgende deelvragen. • Wat is de absolute ligging van de Bermuda Driehoek? • Wat gebeurt er in en om de Bermuda Driehoek? • Waarom wonen er ondanks deze gebeurtenissen toch zo veel mensen om de Bermuda Driehoek? • Welke aardrijkskundige factoren zouden deze gebeurtenissen kunnen verklaren? • Welke bovennatuurlijke factoren zouden deze gebeurtenissen kunnen verklaren? Mijn hypothese is: De gebeurtenissen in en om de Bermuda Driehoek zijn niet aardrijkskundig te verklaren. De bronnen die ik zal ik gaan gebruiken zet ik achter in mijn werkstuk, verder zal ik een logboek bijhouden. Wat is de absolute ligging van de Bermuda Driehoek? Absolute ligging
Wat gebeurt er in en om de Bermuda Driehoek? Om duidelijk te maken wat er in en om de Bermuda Driehoek gebeurt heb ik een aantal gebeurtenissen op rijtje gezet hieronder. 4-motorig vliegtuig 1952
De journalist Gerald C. Hawkes en een vriend van hem, een chirurg, waren op een vlucht naar Bermuda. De vlucht verliep rustig, maar plotseling stortte het vliegtuig loodrecht omlaag en bijna onmiddellijk schoot het weer omhoog. In het volgende halfuur werd het vliegtuig als een jojo op en neer gegooid. De romp kraakte onder de enorme klappen en de vleugelpunten bewogen zes meter op en neer. Uiteindelijk nam de turbulentie af, maar toen kon de bemanning een uur lang geen contact krijgen met het vasteland van de Verenigde Staten, Bermuda of een radioschip dat net voorbij Bermuda lag om haar positie te bepalen. De deur van de cockpit was per ongeluk open blijven staan en de passagiers hoorden hoe de marconist verwoede pogingen deed om contact te krijgen. Plotseling kwam het radioschip hard en duidelijk door en kon de piloot zijn positie bepalen en koers zetten naar Bermuda. Vijf bommenwerpers December 1944
Het was in de tweede helft van december 1944 dat een vlucht van zeven bommenwerpers op weg was naar Italië om een deel van de oorlogsmoede troepen te vervangen. De nacht was helder en rustig en er waren geen problemen tot, op ongeveer 480 kilometer van Bermuda, de toestellen plotseling achterover werden gegooid en 200 meter naar beneden geduwd werden. De hevig geschokte bemanning van een van de bommenwerpers (naverteld door Dick Stern, een bemanningslid) probeerde wanhopig het vliegtuig onder controle te krijgen, terwijl het door de turbulentie op en neer werd geslagen. Pas op het laatste moment kregen ze het toestel weer in hun macht; de propellers raakten nog net het water. De bommenwerper was gedwongen om naar de basis terug te keren, waar de bemanning erachter kwam dat er slechts één ander vliegtuig teruggekeerd was. Van de drie andere is nooit iets teruggevonden. Heel interessant is ook dat Dick Stern dit zeldzame verschijnsel van hoogteturbulentie in 1961 een tweede keer heeft meegemaakt tijdens een vlucht vanaf Bermuda. De plotseling optredende turbulentie onderbrak het verhaal dat hij aan zijn vrouw zat te vertellen - het verhaal van zijn angstaanjagende vlucht zeventien jaar daarvoor. Eastern Airlines Vlucht 539 19-3-1963
Een passagier op deze vlucht vertelde hoe het vliegtuig, dat onderweg was van New York naar Washington, kort na middernacht in een onweersbui terechtkwam en door een bijzonder hevige bliksemschicht werd getroffen. Er gingen een paar seconden voorbij en toen kwam er een lichtbol door de deur van de cabine van de piloot naar binnen. De bol bewoog zich door het hele vliegtuig heen de stewardess en de passagiers waren verstijfd van schrik. Hij had ongeveer een doorsnede van 20 centimeter en bewoog zich geluidloos en langzaam door het middenpad naar achteren tot hij in het vliegtuig uit het gezicht verdween. Hij richtte geen schade aan en verdween net zo geheimzinnig als hij gekomen was. Dit kan in feite een van de weinige gevallen - zo niet het enige geval - zijn van een bolbliksem in een vliegtuig. Het zou bijna een schoolvoorbeeld van een geval van bolbliksem kunnen zijn, want het heeft veel van de standaardkenmerken: een hevige onweersbui, de elektrische lading van het metalen vliegtuig, de bol die door een geleider heen gaat (de binnenkant van de elektrisch geladen romp) en de beperkte omvang van de bol zelf. Het is niet bekend wat de piloot heeft gezien (als hij al iets heeft gezien) en het lijkt waarschijnlijk dat de bolbliksem zich bij, of zelfs in, de deur heeft gevormd. Klein vliegtuig 26-2-1935
Volgens een schrijver zagen honderden mensen op 26 februari 1935 een klein vliegtuig voor de kust van Daytona Beach, Florida, in de oceaan storten. Hoewel de kustwacht binnen een paar minuten ter plaatse was en het ondiepe water doorzocht, werd er niets gevonden. Merkwaardig genoeg werd er ontdekt dat er die dag geen vliegtuig vermist werd of over tijd was. Cessna 172
Caroline Coscio, een 24-jarige verpleegster uit Miami Beach en een gediplomeerd piloot, steeg met haar vriend, Richard Rosen,op 6-6-1969 van Pompano Beach op voor een vlucht naar Jamaica. Ze tankten twee keer, eerst in Nassau op de Bahama's en later in Georgetown op de Exuma's. In deze laatste plaats vertrokken ze om 16.40 uur; ze zetten koers naar Grand Turk Island. Om 19.35 uur ontving het vliegveld op Grand Turk een noodsignaal. Coscio zei dat haar richtingzoeker niet werkte en dat ze boven twee eilanden cirkelde die ze niet kon identificeren. Vreemd genoeg zagen personeel op het vliegveld en gasten in het nabijgelegen Ambergris Cay Hotel een vliegtuigje boven het eiland cirkelen op een hoogte van slechts 200 meter. Men nam aan dat dit haar vliegtuig was, zelfs al maakte ze de merkwaardige opmerking: 'Er is helemaal niets daar beneden!'Pogingen van de verkeerstoren om contact met de Cessna op te nemen bleven vergeefs en alles wat de verkeersleiders konden doen was naar de twee hulpeloze inzittenden luisteren, die bespraken of ze ergens een verkeerde draai hadden gemaakt of niet. Ten slotte riep Coscio uit: ‘Is er een manier om hieruit te komen?’ Het vliegtuig verwijderde zich en om 20.22 uur werd een laatste boodschap opgevangen, waarin de vrouw zei: 'lk heb geen brandstof meer! Ik stort neer!' Een zoekactie leverde niets op. Er is nooit meer iets van haar en haar vriend gevonden. Er zijn nog tal van dergelijke gebeurtenissen te noemen, maar ik denk dat dit genoeg is om te laten zien dat er heel rare dingen gebeuren in die Bermuda Driehoek. Er zijn ongeveer 100 schepen en 50 vliegtuigen spoorloos verdwenen. Het rare is dat niet álle vliegtuigen en schepen verdwijnen, er is ook geen bepaalde regelmaat waarin de verdwijningen plaatsvinden. Een interessant feit is dat als je vanuit de Bermuda Driehoek met een enorme boor een gat zou boren naar de andere kant van de wereld je in een gebied bij Japan en de Filippijnen zou komen. Daar is nóg zo een driehoek. Deze wordt de driehoek van de Duivel genoemd, ook daar verdwijnen schepen en vliegtuigen. Toeval? Waarom wonen er ondanks deze gebeurtenissen toch zo veel mensen om de Bermuda Driehoek? De meeste logische verklaring voor het feit dat er best veel mensen om de Bermuda Driehoek wonen is om het klimaat. Het is daar gemiddeld door het hele jaar heen 20º Celcius. De gemiddelde Nederlander droomt van zo een klimaat. Nog een reden om daar te wonen is de oceaan. Veel mensen willen aan de kust wonen, Florida is een schiereiland, de andere steden liggen ook op eilanden. Op deze manier valt er ook wat te verdienen, aangezien de steden dan havens hebben waar werkgelegenheid is en er handel wordt gevoerd via de zee. De vraag waarom er dan schepen varen is dan ook beantwoord, zij moeten ladingen brengen en halen en móeten dus wel door de Bermuda Driehoek. Ook zijn er natuurlijk mensen die absoluut niet geloven dat de Bermuda Driehoek bestaat en dat er schepen en vliegtuigen verdwijnen. En als je ergens niet in gelooft dan hoef je ook niet bang te zijn. Nog een reden is het toerisme, sommige mensen willen naar Bermuda om daar op een cruiseschip te stappen en op de Bermuda Driehoek te dobberen. Dit zijn de mensen die nieuwsgierig zijn over het feit of de verhalen die zij hebben gehoord over de Bermuda Driehoek echt waar zijn. Sommige mensen gaan gewoon naar Bermuda, Miami of San Juan voor de cultuur of gewoon om op de mooie stranden te liggen. In Miami alleen al komen per jaar ongeveer 10 miljoen toeristen en aan die toeristen valt veel te verdienen. Daarom vestigen horeca-eigenaars hun bedrijven daar. Dit zorgt weer voor werkgelegenheid, mensen gaan er wonen om geld te verdienen. Op Bermuda staat een legerbasis van het Amerikaanse leger, er zitten dus veel soldaten, soms ook tegen hun zin in. Dit verklaart weer waarom er veel vliegtuigen van het leger neerstorten, ze komen uit de legerbasis van Bermuda. Welke aardrijkskundige factoren zouden deze gebeurtenissen kunnen verklaren? De gebeurtenissen in en om de Bermuda Driehoek hebben nog steeds geen echte verklaring, maar er zijn wel mogelijke verklaringen. Ik noem hier de aardrijkskundige verklaringen.
Elektromagnetische effecten Men zegt dat er een elektromagnetisch effect bestaat, waarvan de omvang pas onlangs is ontdekt. De Bermuda Driehoek is een van de weinige plaatsen op de aarde waar een kompas zowel naar het magnetische noorden als naar het echte noorden wijst. Dit verschijnsel is algemeen bekend en zou niet tot navigatiefouten hoeven te leiden als piloten rekening hielden met dit verschijnsel. Vaak hoor je dat voordat mensen in de Bermuda Driehoek verdwijnen ze via de radio melden dat hun kompas maar blijft ronddraaien, als ze rekening hielden met het elektromagnetisch effect zouden ze zich misschien kunnen redden. Schip door een meteoor getroffen De franse meteoroloog en astronoom Frederic Chapel beweerde in 1930 dat de onverklaarbare verdwijningen van schepen en vliegtuigen veroorzaakt werd door een veel vroegere inslag van meteoren. Er is wel eens schade ontstaan aan schepen in de Bermuda Driehoek door ‘brokken’, maar er is nog nooit een schip gezonken met deze oorzaak voor zover men weet. Methaan gasbellen Als er hoge druk is kan er ijs worden gevormd bij een temperatuur van 2º Celcius. Op de zeebodem in de Bermuda Driehoek heerst een zeer hoge druk, omdat het daar erg diep is. Bij iedere tien meter die je dieper aflegt, stijgt de druk. Op een diepte van 500 meter komt er methaangas uit de zeebodem. De hoge druk veranderen de gasbellen in methaankristallen. Dit ijs gaat in de bovenste lagen van de zeebodem zitten, maar door een onderzeese aardverschuiving kan het weer terugveranderen in methaangas. Als er dan veel gas omhoog komt gaat de zee als het ware koken. Het zeewater gaat borrelen en wordt wit, als er heel veel methaangas vrijkomt, dan kan het water geen schepen meer dragen. Het gas verdunt het water zodanig dat het haar draagvermogen kwijtraakt. Het water wordt wit en ondoorzichtig door de vele gasbelletjes. De schepen moeten hun motoren uitschakelen, omdat het water niet langer gebruikt kan worden als koelwater. Het methaangas blijft echter niet in de zee, het stijgt op en vormt dikke wolken. Op deze manier kunnen vliegtuigen verdwijnen, als ze de onzichtbare wolken van het explosieve gas binnen vliegen. De vliegtuigresten worden waarschijnlijk begraven onder het slib op het moment dat de bodem weer tot rust komt, waardoor men later geen wrakken meer vindt. Het methaangas is ook een verklaring voor de op hol geslagen kompassen, het gas veroorzaakt namelijk ook een magnetisch veld. Het weer en andere natuurlijke factoren De Caribische zee lijkt heel rustig, maar soms kan deze rust verstoord worden doordat er opeens een tropische onweersbui van een ongelooflijke hevigheid kan opsteken. Het deel van de oceaan in de Driehoek zelf is een van de stormachtigste gebieden ter wereld. Sommige gebieden vermelden wel honderd stormen per jaar, de onweersbuien zijn vaak erg fel en zeer angstaanjagend. Gemiddeld bereiken ze een hoogte van 7500 meter, maar er is al eens een meting van 18 000 meter geweest. De hele storm beslaat soms een gebied 500² kilometer, hun bereik is dus enorm. De storm zelf beweegt zich slecht met 25 tot 55 kilometer per uur, zijn lang van te voren al te voorspellen, je zou dus denken dat ze niet echt gevaarlijk zijn. Die gedachte is fout, want binnen in de storm heersen heel vaak substormen, die allemaal in een tegenovergestelde richting van elkaar draaien. Hierdoor zouden vliegtuigen en schepen dus kunnen verdwijnen. Andere verklaringen Men zegt dat sommige zeezeilers hier zinken omdat ze nog niet genoeg ervaring hebben, en niet weten wat te doen in een noodsituatie. Anderen beweren dat schepen worden gekaapt of aangevallen door drugssmokkelaars (in dat gebied wordt inderdaad veel drugs gesmokkeld) en piraten. Sommigen beweren zelfs dat Amerika met de verdwijningen te maken heeft, dat zij voor onderzoek en dergelijke mensen ontvoeren, en dit steeds op dezelfde plek doen zodat mensen zullen gaan denken dat het gewoon een rare plek is.
Veel verkeer Het gebied boven en in de Bermuda Driehoek is een plaats waar veel verkeer is (niet zo veel als in sommige andere plaatsen, maar toch tamelijk veel). Ongelukken zijn hierdoor dus niet te vermijden, niet met vliegtuigen en ook niet met schepen. Men zegt dat er in andere gebieden veel raardere dingen gebeuren dan in de Bermuda Driehoek, dus het vele verkeer is een mogelijkheid. Welke bovennatuurlijke factoren zouden deze gebeurtenissen kunnen verklaren? Toen ik zelf de verhalen die ik zo meteen ga vertellen las, vond ik sommige ongelooflijk onwaarschijnlijk, en sommige zouden naar mijn mening eigenlijk wel eens kunnen. Dodelijke straal uit Atlantis, een theorie van Charles Berlitz
Charles Berlitz is de belangrijkste aanhanger van de theorie gebaseerd op de psychische 'waarnemingen' van de helderziende/profeet Edgar Cayce. Volgens deze theorie is de Caribische Zee de plaats waar het continent Atlantis is verzonken. De technologie zou er zeer ver ontwikkeld zijn, maar de bevolking en het land zouden zijn vernietigd toen Atlantis onder water verdween. Edgar Cayce beweerde dat er nog steeds een soort laserachtige dodelijke straal op de plek onder de Bermuda Driehoek in werking was, die af en toe een langsvarend schip of een overvliegend vliegtuig vernietigde. Charles Berlitz zegt dat de stenen wegen voor de kust van de Bimini Islands en een grote gevonden piramide onder het wateroppervlak bewijzen zijn voor de theorie. Aanvallen door walvissen, inktvissen, octopussen en dergelijke. Zoals Schotland het monster van Loch Ness heeft, heeft de Bermuda Driehoek mythes over reusachtige zeemonsters met het uiterlijk van een inktvis die naar de oppervlakte komen en een schip of vliegtuig naar onder (proberen) te trekken. Woeste wervelingen Ivan T. Sanderson is bioloog en een onderzoeker van abnormale verschijnselen. Hij beweerde dat er maar liefst twaalf geheimzinnige gebieden rondom de aarde kunnen worden gevonden. Hij noemde ze de Woeste Wervelingen, omdat er een groot aantal schepen en vliegtuigen verdwijnen, er UFO-waarnemingen voorkomen en andere merkwaardige dingen gebeuren. Volgens hem liggen tien van de twaalf gebieden op 72º uit elkaar, verspreid over het noordelijke en het zuidelijke halfrond. Ze strekken zich uit tussen de 30ste en de 40ste breedtegraad. Gebieden als de Duivelszee, de Bermuda Driehoek, de Middellandse Zee en de Oostkust van Zuid-Afrika zijn voorbeelden. De overgebleven twee gebieden zouden zich op de twee polen bevinden. Sanderson kon geen overeenkomende verschijnselen tussen zijn wervelingen en natuurlijke verschijnselen vinden, behalve dat er in het water cyclische oceaanstromingen plaatsvinden. Hij dacht dat de regelmatige verdeling van de wervelingen over de aarde mogelijk de plaatsen aanduidden waar UFO’s onderwaterbases zouden hebben. Rondom de puntjes op de kaart zouden Woeste Wervelingen voorkomen. Bespreking van de verklaringen Na alle verklaringen voor de gebeurtenissen in en om de Bermuda Driehoek op een rijtje gezet te hebben, ga ik nu kijken of ze waarschijnlijk zijn of helemaal niet. Aardrijkskundige verklaringen
Elektromagnetische effecten
Deze elektromagnetische effecten verklaren alleen waarom een kompas zo raar gaat ronddraaien. Deze verklaring zou een piloot die een paniekaanval, na het zien van het kompas, heeft kunnen helpen om rustig te worden, omdat hij dan weet dat hij zich in een elektromagnetisch veld bevindt, maar het verklaart niet waarom schepen en vliegtuigen op zulke rare wijze verdwijnen en nooit meer terug worden gevonden. Schip door een meteoor getroffen Het is onwaarschijnlijk dat deze meteorieten ook maar een paar verdwijningen zouden verklaren, omdat de meeste meteoren te klein zijn en de grote meteoren te weinig voorkomen, en dus maar een kleine bedreiging kunnen vormen voor zee- en luchtvaart. Er zijn nu onderhand 100 schepen en 50 vliegtuigen gezonken en gecrasht in en boven de Bermuda Driehoek, en ik denk niet dat ze allemaal door een grote meteoor zijn geraakt. Het kan niet zo zijn dat telkens een meteoor op dezelfde plaats op aarde inslaat, en telkens een schip of vliegtuig raakt.
Methaangasbellen Dit is naar mijn mening de meest logische en waarschijnlijke oorzaak voor de verdwijningen, omdat het alles verklaart. Het verklaart hoe het komt dat de schepen en vliegtuigen verdwijnen, schepen zinken en de vliegtuigen ontploffen terplekke en verdwijnen onder het slib van de zee. Omdat de zee te diep is en de druk te hoog is kunnen ze niet gevonden worden. Het verklaart ook ‘doorgedraaide’kompassen. Kleine onderzeese aardverschuivingen komen inderdaad regelmatig voor, dus dit verklaart ook de vele verdwijningen. Opvallend is dat in alle verhalen die ik heb gelezen van overlevenden er geen kolkend wit water word genoemd. Ik heb ook een verhaal verteld over vijf bommenwerpers, waarvan drie nooit meer zijn teruggekomen en twee andere wel. De vraag is dat als er inderdaad een gaswolk boven de Bermuda Driehoek hing, waarom de twee andere dan wel heelhuids zijn teruggekeerd? Het weer en andere natuurlijke factoren
De genoemde stormen zouden best wel eens een verklaring kunnen zijn voor het zinken van schepen en crashen van vliegtuigen, maar het verklaart de verdwijningen niet. Een vliegtuig zou best eens heel ver weg kunnen worden geslingerd, maar het wrak zou toch wel gevonden worden op een andere plaats, dit geldt ook voor vliegtuigen. Of ze zouden op de bodem van de Bermuda Driehoek moeten liggen en begraven zijn door het slib. In alle verhalen wat ik heb gelezen wordt er, buiten één geval, niet gesproken over stormen, er wordt juist gesproken over het feit dat alles rustig is. Die ene keer dat ik over een storm las heb ik hierboven vermeld, het betrof toen een vliegtuig die in een onweersbui terecht was gekomen en bolbliksem in het vliegtuig had gekregen, dit vliegtuig is later echter veilig geland. Andere verklaringen Ook al zouden onervaren schippers hier zinken, het verklaart de rare verdwijningen niet. En hoe zit dat dan met vliegtuigen? Natuurlijk wordt er wel eens een schip gekaapt door de vele drugssmokkelaars in dat gebied, maar dat zou sporen achterlaten, zoals lijken bijvoorbeeld. En lijken blijven drijven, dus die zou men vinden. Ze zouden niet spoorloos verdwijnen. Amerika is een raar land, maar ik denk dat als de FBI bijvoorbeeld onderzoek zou willen doen en daarvoor menselijke proefkonijnen nodig zou hebben, zij anders te werk zou gaan. Als ze dat zou doen, dan kon ze toch gewoon simpel mensen van de straat afpikken in plaats van een heel schip of vliegtuig mee te nemen? Veel verkeer Het vele verkeer boven en in de Bermuda Driehoek is natuurlijk wel een mogelijke verklaring. Maar als dit inderdaad de verklaring is, hoe wil men dan de vele noodoproepen die niks met een ongeluk te maken hebben verklaren? Bij de volgende verhalen is het een persoonlijkheidskwestie, geloof je er wel of geloof je er niet in. Ik weerleg de verklaringen gebaseerd op wat ik zelf wel of niet geloof. Bovennatuurlijke factoren Dodelijke straal uit Atlantis, een theorie van Charles Berlitz
Persoonlijk geloof ik heilig in het bestaan van Atlantis. Ik geloof echter niet dat het een ver ontwikkelde beschaving was. Als ze inderdaad zo ver ontwikkeld waren, dan hadden ze het zinken van Atlantis kunnen voorspellen en zouden ze naar een ander continent zijn verhuisd. Als Atlantis heeft bestaan dan is dat heel lang geleden geweest en in die tijd denk ik niet dat er ver ontwikkelde bevolkingen waren. Atlantis is volgens mij wel ergens rond of in de Bermuda Driehoek gezonken. Aangezien er veel verschijnselen verwijzen naar het gezonken Atlantis kan het best dat het recht in de Bermuda Driehoek liggen. Ik denk niet dat er een dodelijke straal in werking is, want een machine kan niet zo lang door blijven werken onder water. Dit verhaal lijkt me dus niet logisch. Aanvallen door walvissen, inktvissen, octopussen en dergelijke. Deze verklaring is nog onwaarschijnlijker als het verhaal over het monster van Loch Ness. Dit kan gewoon niet, denk ik. Woeste wervelingen Opvallend is dat de woeste wervelingen waar Sanderson het over heeft zo gelijkmatig verdeeld zijn over het aardoppervlak. Ik weet niet of de theorie van Sanderson klopt over deze twaalf plaatsen, ik kan het ook niet vinden op Internet. Het zou echt heel raar zijn als het echt waar was, dan zou ik misschien gaan nadenken over de reden waarom deze twaalf plaatsen bestaan. Ik denk niet dat het UFO onderwaterbases zijn. Ik geloof namelijk niet dat UFO’s zich op aarde verschuilen, als ze aarde echt hebben ontdekt waarom zouden ze zich dan verstoppen in plaats van kennis te maken? Ik kan de twaalf woeste wervelingen niet weerleggen, maar de aliens lijken me een beetje onwaarschijnlijk.
Antwoord op de hoofdvraag Na alle verklaringen die ik kon vinden, te hebben gelezen, bestudeerd en gekeurd op waarschijnlijkheid, moet ik mijn hypothese (‘de gebeurtenissen in en rondom de Bermuda Driehoek zijn niet aardrijkskundig te verklaren’) fout rekenen, maar ik kan ook niet zeggen dat de gebeurtenissen in en rondom de Bermuda Driehoek aardrijkskundig te verklaren zijn. De theorie over het methaangas dat in de zee zit lijkt me toch de meest logische verklaring, eigenlijk denk ik ook wel dat dat dé verklaring is. Het verklaart alles, buiten een paar kleine puntjes. Mijn hoofdvraag was: Vallen de gebeurtenissen in en rond de Bermuda Driehoek aardrijkskundig te verklaren? Nee, eigenlijk vallen ze scheikundig te verklaren, als je aanneemt dat de theorie over het methaangas klopt, want het water dat niet meer draagbaar is en gaat kolken heeft niks met aardrijkskunde te maken. Het heeft met stoffen te maken en dus met scheikunde. De bovennatuurlijke verklaringen vallen uiteraard ook weg. Kortom, de gebeurtenissen in en rondom de Bermuda Driehoek zijn niet aardrijkskundig te verklaren, noch bovennatuurlijk. Als je de methaangas verklaring aanneemt dan vallen de gebeurtenissen scheikundig te verklaren. Deze praktische opdracht was ook voor mij heel leerzaam, ik heb altijd (zoals ook duidelijk werd uit mijn hypothese) gedacht dat de Bermuda Driehoek met iets bovennatuurlijks te maken had. Ik had nog nooit gehoord over het methaangas daar, of andere niet-bovennatuurlijke verklaringen. Ik had dus eigenlijk een soort stereotiep beeld van de Bermuda Driehoek.