Tweede Fase

2e Fase: De ondergang nabij De 2e fase zal zijn doelen waarschijnlijk voorbij streven. De geboekte successen blijven uit, de leerlingen blijven strompelen over het systeem en over zelfstandigheid spreekt men nog amper. Waarom kan zo’n toch over het algemeen fantastische methode zo de mist ingaan? Zelfstandigheid is één van de hoofdoorzaken van het niet goed tot haar recht komen van de 2e fase. Deze manier van werken is voor zowel veel leerlingen als leraren een nekschot gebleken. De leerlingen hebben veel moeite met het plannen van hun leer- en maakwerk en het uitvoeren van praktische opdrachten. De zelfstandigheidstest zoals de overheid dit nieuwe onderwijssysteem ziet is alle behalve zelfstandigheid. De leerlingen worden weer bij het nekvel gegrepen en zijn verplicht iedere werkwijze van individuele leraren na te steven. Deze versprokkelde manier van werken zorgt ervoor dat het overzicht voor leerlingen compleet als sneeuw voor de zon verdwijnt. Een leraar die elke les een heel uur aan het woord is zou verleden tijd moeten zijn, maar is juist weer aan de orde van de dag. Leraren zijn te bang om leerlingen in het diepe te gooien. Laat ze maar spartelen en watertrappelen om boven water te blijven; ze leren ervan. Studiedruk is een algemeen omstreden woord geworden sinds de invoering van het nieuwe onderwijsstelsel. De over beladenheid van het systeem is vooral te wijten aan de zogehete ‘piekbelasting’. Deze beladenheid is te vergelijken met een wielren wedstrijd waarbij alp d’Huez zes keer moet worden beklommen. De weg voor de berg is vlak en heeft een gelijke en verdraaglijke aanslag op de conditie, totdat de berg daar is. De aanslag op conditie en lichaam beginnen en kunnen als een mokerslag om de hoek komen. Deze ‘piekbelasting’ van de wielrenner is om te zetten in bergen huiswerk en praktische opdrachten voor de leerlingen van het studiehuis. Leraren hebben ook een groot aandeel in het niet goed uitvoeren van de 2e fase. Zij zijn de factor die de leerlingen moeten sturen en helpen, maar zijn vaak juist degenen die het systeem niet onder de knie hebben of willen hebben. De leraar verliest een glansrol van het leraar zijn: het lesgeven. Velen kunnen dit niet goed accepteren en dat resulteert vaak in eenzelfde aanpak als voor de 2e fase. Een tegenslag voor de zelfstandigheid is weer geboren. Onverwacht en meer meespelend dan ooit gedacht.