De voor- en nadelen van doping
Veel mensen gebruiken dopingproducten zoals EPO, testosteron en anabolen voor betere fysieke prestaties of om af te vallen. Jaarlijks overlijden er vele mensen aan deze producten.
Maar werken ze wel echt zo goed als mensen beweren?
Hoe werkt doping? Je spieren hebben zuurstof nodig, en je bloed geeft dat. Maar soms is er niet genoeg zuurstof in verhouding met de krachtinspanning die geleverd moet worden. Dan gaan de spieren anaerobe werken, waarbij ze geen zuurstof gebruiken. Dit is echt slecht voor je, je krijgt kramp en je spieren weigeren te bewegen. Doping zoals EPO zorgt ervoor dat je bloed meer zuurstof kan vervoeren, maar je bloed wordt er ook dikker van. Aangezien het bloed soms door hele nauwe bloedvaten moet, bijv. in de hersenen en het hart, is dit ontzettend gevaarlijk. De gevolgen zijn beroertes en hartstilstanden. Als het warm weer is, verliest het lichaam veel water en is de kans op een hartinfarct nog groter.
Verder zijn er nog veel meer nadelen. De risico’s liggen op spijsverteringspijn, hartkloppingen, stemmingswisselingen, onrust, ontwenningsverschijnselen, zenuwstoornissen, psychiatrische stoornissen (zoals agitatie, angst en depressie), beven, slapeloosheid enz. twee tot drie keer hoger.
Sommige proefpersonen van het onderzoek kregen zelfs een hersenattaque of stuipen. Op de tweede plaats kregen velen ook last van acne.
Doping heeft ook seksuele bijwerkingen, zoals impotentie, en bij vrouwen onregelmatige menstruatie, baardgroei en een lagere stem.
Mannen tussen de 18 en 25 jaar zijn het meest vatbaar voor de verleiding van de doping. Vrouwen zijn maar vijf procent van de totale gebruikersgroep. Onderzoekers zijn ook erg bang voor het toenemende gebruik van drugs zoals cocaïne en GHB in de sport. Ze vinden het gebruik van doping een nieuw gezondheidsprobleem.
Sommige mensen gebruiken doping ook om af te vallen. Uit het onderzoek bleek dat de doping maar lijdt tot een zeer klein gewichtsverlies. Het is het risico niet waard.
Ook is gebleken dat er bijna geen veranderingen zijn in de fysieke prestatie. Eerder gaan deze achteruit, doordat alle bijwerkingen verhinderen dat je nog kan sporten.
Doping wordt, net als drugs, soms ook al medicijn gebruikt onder een andere naam. Als doping op doktersrecept wordt meegegeven, kun je ervan uit gaan dat de bijwerkingen te verwaarlozen zijn. Medicijnen worden eerst uitgebreid getest, anabolen niet. Ze zijn niet voor niets verboden. Anabolen veroorzaken vierhonderd keer meer bijwerkingen dan alle medicijnen bij elkaar.
Beroemde voorbeelden van dopinggebruik in de sport zijn bijvoorbeeld Michelle Smith en Diego Maradona. Vooral bij de Tour de France wordt elk jaar veel met de dopingcontroles gesmokkeld. De controles zijn streng, en veel sportbonden hanteren ze al. Bij schaatsen worden zelfs de juniorenwedstrijden op doping gecontroleerd, tot groot protest van vele ouders en schaatsliefhebbers.
Conclusie
De voordelen van doping zijn er bijna niet. De voordelen hebben zo’n klein effect, terwijl de bijwerkingen meestal dodelijk zijn, dat het de moeite niet eens is om de doping in te nemen.
Veel mensen gebruiken dopingproducten zoals EPO, testosteron en anabolen voor betere fysieke prestaties of om af te vallen. Jaarlijks overlijden er vele mensen aan deze producten.
Maar werken ze wel echt zo goed als mensen beweren?
Hoe werkt doping? Je spieren hebben zuurstof nodig, en je bloed geeft dat. Maar soms is er niet genoeg zuurstof in verhouding met de krachtinspanning die geleverd moet worden. Dan gaan de spieren anaerobe werken, waarbij ze geen zuurstof gebruiken. Dit is echt slecht voor je, je krijgt kramp en je spieren weigeren te bewegen. Doping zoals EPO zorgt ervoor dat je bloed meer zuurstof kan vervoeren, maar je bloed wordt er ook dikker van. Aangezien het bloed soms door hele nauwe bloedvaten moet, bijv. in de hersenen en het hart, is dit ontzettend gevaarlijk. De gevolgen zijn beroertes en hartstilstanden. Als het warm weer is, verliest het lichaam veel water en is de kans op een hartinfarct nog groter.
Verder zijn er nog veel meer nadelen. De risico’s liggen op spijsverteringspijn, hartkloppingen, stemmingswisselingen, onrust, ontwenningsverschijnselen, zenuwstoornissen, psychiatrische stoornissen (zoals agitatie, angst en depressie), beven, slapeloosheid enz. twee tot drie keer hoger.
Doping heeft ook seksuele bijwerkingen, zoals impotentie, en bij vrouwen onregelmatige menstruatie, baardgroei en een lagere stem.
Mannen tussen de 18 en 25 jaar zijn het meest vatbaar voor de verleiding van de doping. Vrouwen zijn maar vijf procent van de totale gebruikersgroep. Onderzoekers zijn ook erg bang voor het toenemende gebruik van drugs zoals cocaïne en GHB in de sport. Ze vinden het gebruik van doping een nieuw gezondheidsprobleem.
Sommige mensen gebruiken doping ook om af te vallen. Uit het onderzoek bleek dat de doping maar lijdt tot een zeer klein gewichtsverlies. Het is het risico niet waard.
Ook is gebleken dat er bijna geen veranderingen zijn in de fysieke prestatie. Eerder gaan deze achteruit, doordat alle bijwerkingen verhinderen dat je nog kan sporten.
Doping wordt, net als drugs, soms ook al medicijn gebruikt onder een andere naam. Als doping op doktersrecept wordt meegegeven, kun je ervan uit gaan dat de bijwerkingen te verwaarlozen zijn. Medicijnen worden eerst uitgebreid getest, anabolen niet. Ze zijn niet voor niets verboden. Anabolen veroorzaken vierhonderd keer meer bijwerkingen dan alle medicijnen bij elkaar.
Beroemde voorbeelden van dopinggebruik in de sport zijn bijvoorbeeld Michelle Smith en Diego Maradona. Vooral bij de Tour de France wordt elk jaar veel met de dopingcontroles gesmokkeld. De controles zijn streng, en veel sportbonden hanteren ze al. Bij schaatsen worden zelfs de juniorenwedstrijden op doping gecontroleerd, tot groot protest van vele ouders en schaatsliefhebbers.
Conclusie
De voordelen van doping zijn er bijna niet. De voordelen hebben zo’n klein effect, terwijl de bijwerkingen meestal dodelijk zijn, dat het de moeite niet eens is om de doping in te nemen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden