Buitenaardse wezens

… het waren groenbruine wezens. Ik was bang! Ik liep terug naar het vliegtuig. Maar… maar… iedereen was dood. Ik riep zo hard als ik kon naar een overlevende. Maar er was niemand te bespeuren. Nu werd ik pas echt bang en de wezens kwamen dichterbij. Ik kwam voorzichtig te voorschijn. Ze zeiden: IPIPNONOPIPO. Ik wist niet wat dat wilde zegen. Gelukkig had ik mijn vertaler bij mij. Maar hij zei dat de taal niet herkenbaar was. Toen kwam een oude wijze man, hij was de slimste en wijste van de groep, hij zag er anders uit. Hij had appels in zijn haar en zijn huid was geel. Hij vertaalde de zin. Het wilde zeggen: geen, geen kwaad. Hij vroeg of dat ik de leider van hun groep wou zijn want de vroegere leider is verdwenen. Ik zei natuurlijk ja. Maar ik moest eerst proeven onderstaan. De eerste proef was, over brandende kolen lopen; 2: was zwaardvechten; 3: paardrijden en lopen; 4: zwemmen 2000m; 5: sluipen en verstoppen. Ik was voor de vijf proeven geslaagd. Ik werd hun leider. Ik werd goed verzorgd en had alles wat ik wenste. Ik had nu al veel vrienden. Mijn beste vriend was Pingo en hij was verliefd op Nefie. Ik probeerde hen te koppelen. Na een jaar kwam Pipopo (oude wijze man) mij zeggen dat er kwaad op komst was en ik moest tegen hem vechten. Hij noemde de vreselijke Black man. Ik was klaar, ik kon vertrekken. Het was een bikkel harde strijd, met veel slagen en verwondingen. Ik had geen kracht meer. Maar toch vond ik nog een beetje moed, ik pakte mijn zwaard en klauterde omhoog en met 1 slag doodde ik hem. Ik ruste een week uit, ik vertrok. Ik deed er 2maand over om thuis te geraken. Tot mijn grote verbazing zag ik dat Nefie zwanger was, ik was super blij want hij was van Pingo. Het kleintje werd geboren het was een jongen en noemde het naar mij: Stef. Ik kreeg de eer om de planeet een naam te geven en ik noemde het de Pingonefieplaneet. Ik was zeer zwak, de medicijn man dacht dat mijn dood altijd maar naderbij kwam. Na 5 maand ben ik gestorven.Iedereen treurde om mijn dood. Weet je wie mij opvolgde? Natuurlijk Pingo en zijn lief vrouwtje. Ze leefden nog lang en gelukkig met hun zoon Stef en hun dochtertje Melio. Het jaar daarop kregen ze nog een tweeling Stefanie en Pwinie. EINDE