Confessionele partijen in de zestiger jaren

Inleiding

De jaren '60 was het keerpunt in Nederland wat betreft de houding tegenover het geloof. Invloeden van buitenaf; men wilde niet meer in een keurslijf lopen.

De jaren '60 waren de jaren van de opkomst van drugs, andere muziekstijlen, hippies. Ook was er de koude oorlog & de oorlog in Korea en Vietnam. Jongeren & studenten durfden hun meningen vrijuit te geven. Ook waren er in de jaren '60 veranderingen in politieke partijen: er werd minder op de confessionele partijen gestemd, maar meer op socialistische partijen.

Waarom waren al die veranderingen (volgens mij)?

Vanaf ± 1951 was er in Nederland de televisie. Niet veel mensen hadden er toen al een, maar toch steeds meer mensen. Met de televisie (en ook de radio) kon men het nieuws van buitenaf horen (en zien). De wereld groeide als 't ware voor de mensen door deze en andere uitvindingen (industriële revolutie). Zo kwam er natuurlijk ook aandacht voor andere dingen die voorheen niet/nauwelijks aan bod kwamen zoals vervolgscholen, ook voor meisjes.


Mensen gingen over dingen nadenken en hun standpunten veranderden. Ook tegenover het geloof. Niet langer had de kerk (zoveel) macht over de leden van haar kerkgemeente/parochie. Dit leidde ertoe dat de confessionele partijen minder populair werden en andere partijen (niet-confessioneel) opkwamen. Er werd meer op socialistische partijen gekozen, zoals de Partij van de Arbeid, deze groeide dan ook fors eind jaren '50.
Er kwamen meer gelijke rechten op het gebied van emancipatie. Nog een belangrijk punt was geboortebeperking, de pil werd uitgevonden. Maar de christelijke kerk was tegen het gebruik van voorbehoedsmiddelen en tegen abortus, vandaag de dag ook nog zelfs. Getrouwde vrouwen kregen ook het recht om te werken, dus meer tweeverdieners.