Communisme, vijfjarenplannen, Rusland (Sporen)

Verslag over het eerste vijfjarenplan Lenin wilde alle grond en alle andere rijkdommen van het land staatseigendom maken: fabrieken, machines, graan olie, enzovoort. De staat zou voortaan voor de productie zorgen. Stalin bedacht hoe hij de modernisering van de economie kon aanpakken, hij bedacht de vijf jaren plannen. In zo’n plan stond precies hoeveel van welk product door welke bedrijven moest worden gemaakt. Het doel was om in 5 jaar zo veel mogelijk te produceren. Stalin bracht al deze plannen eind 1928 tot 1933 ook echt in de praktijk. Maar hoe zat het nou met de industrialisatie en collectivisatie? Waren de vijfjaren plannen wel zo voordelig voor iedereen? En nog belangrijker: Hoe succesvol was het eerste vijfjarenplan? Hoe zat het nou met de industrialisatie en collectivisatie? Volgens het eerste vijfjaren plan zou er in hoog tempo een zware industrie moeten worden opgebouwd: kolenmijnen, hoogovens, machinebouw, elektriciteitscentrales. Het geld hiervoor moest verdiend worden met de export van voedsel, de landbouw moest dus meer gaan opbrengen. Daarom werden kleine boerderijen samengevoegd tot grote bedrijven, die gezamenlijk beheerd worden door een aantal boeren. Zo’n groot bedrijf heet een kolchoz. Kolchozen hadden het geld om landbouwmachines in te voeren, zo werd de landbouw gemechaniseerd. Dit samenvoegen van boerderijen heet collectivisatie. Door de collectivisatie en mechanisatie raakten veel boeren werkeloos en trokken naar de stad, dit was goed voor de industrialisatie. Er was aan fabrieksarbeiders zo geen gebrek. (bron: tekst par. 3 blz. 70) Waren de vijfjaren plannen wel zo voordelig voor iedereen? Stalin zelf vond de vijfjarenplannen een ‘historische overwinning’ die te danken was aan ‘zelfopoffering, het enthousiasme en de ondernemingszin van de miljoenen tellende massa’s arbeiders en de kolchozboeren’ maar deelden die miljoenen tellende massa’s arbeiders en kolchozboeren zijn mening wel? Waarschijnlijk niet… Hoewel de zware industrie snel groeide en er dus heel veel fabrieksarbeiders waren ging de productie van de landbouw achteruit. De collectivisatie had blijkbaar niet het gewenste effect: de productie van graan, aardappels, enz. ging achteruit, het aantal koeien varkens schapen en paarden ging achteruit en het aantal boeren ging ook achteruit. Dat het aantal boeren achteruit ging, had op zich niet zo’n probleem hoeven zijn omdat er ook mechanisatie was waardoor er dus minder mankracht nodig was. Blijkbaar functioneerden de privé boeren toch beter als de Kolchoz boeren. De nieuwe groep fabrieksarbeiders had dus te weinig eten en leed honger, zij waren dus waarschijnlijk niet net zo tevreden over de vijfjarenplannen als Stalin. Hoe succesvol was nou het eerste vijfjarenplan? Conclusie: Als je kijkt naar de groei van de industrialisatie (bron 1 t/m 5) kun je het eerste vijfjarenplan inderdaad succesvol noemen. Je ziet in de bronnen dat de zware industrie van producten als steenkool, aardolie, gietijzer en elektriciteit enorm toeneemt. Als je echter kijkt naar de landbouw (bron 7 en 9) en het welzijn van de Russische bevolking kun je de vijfjarenplannen een mislukking noemen: de landbouw ging achteruit en er werd dus te weinig voedsel geproduceerd waardoor de Russische bevolking honger leed. Het eerste vijfjarenplan was dus wel en niet succesvol te noemen, het is maar welk aspect van het vijfjarenplan je zelf belangrijker vindt.