Anne Frank
Anne Frank is geboren in Frankfurt am Main op 12 juni 1929. Haar zusje Margot is dan drie jaar. Haar vader en moeder zijn Otto en Edith Frank. De familie Frank is Joods.
In 1933 gaat het slecht in Duitsland, er is werkeloosheid en armoede. Als Adolf Hitler met zijn nazi-partij in 1933 aan de macht komt, wordt het leven voor joden erg onzeker in Duitsland. De joden krijgen de schuld van alle problemen in Duitsland.
Otto kan in Amsterdam een bedrijf te beginnen. Als Anne Frank vier jaar is verhuisd de familie Frank naar
Nederland.
Een nieuw begin in Nederland.
De familie Frank vindt een woning aan het Merwedeplein, dat was toen een nieuwbouwwijk in Amsterdam-Zuid. Er komen daar steeds meer joden wonen in die buurt. De meeste zijn ook uit Duitsland gevlucht net als de familie Frank.
Otto Frank moet erg hard werken om een nieuw bestaan in Nederland op te bouwen. Anne en Margot voelen zich al gauw thuis in Nederland en gaan vlak bij hun huis naar school. Ze hebben Nederlandse en Duitse vriendinnetjes. Ze willen zo snel mogelijk Nederlander worden en niet opvallen.
Oorlog en bezetting.
Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. Het is oorlog. De familie Frank had gehoopt om in Nederland veilig te zijn, maar dat zijn ze niet meer. Duitsland heeft Nederland bezet. De Nazi’s zijn de baas in Nederland. Ook in Nederland komen er wetten voor de joden. Joden moeten zich laten registreren en joden moeten een jodenster op hun kleding dragen. Zo weten de nazi’s na korte tijd al precies wie joods is en waar de joden wonen.
Op 12 juni 1942 wordt Anne 13 jaar. Voor haar verjaardag krijgt ze een dagboek dat ze zelf heeft uitgezocht. Verder wordt haar verjaardag niet gevierd want niemand is in feeststemming.
In Annes dagboek is te lezen dat voor joden werd steeds meer verboden wordt. Joden mogen niet met de tram, ook niet met de auto. Ze mogen ook niet meer op bezoek bij niet-joodse kennissen,familie en vrienden. Joden mogen alleen van 15:00 tot 17:00 uur boodschappen doen, ze mogen alleen naar een Joodse kapper, ze mogen van 20:00 uur ‘s avonds tot 6:00 uur ‘s ochtends niet buiten komen, ze mochten niet naar de schouwburgen,bioscopen en anderen vermaak plaatsen. Ze mochten ook niet naar een zwembad,of naar tennis, of naar hockey, of roeien of anderen sportplaatsen. En ze mochten nog veel meer niet maar dat is teveel om op te noemen.
Onderduiken.
Otto en Edith Frank maken zich zorgen, want volgens de geruchten moeten de joden die worden opgepakt naar Duitsland en daar moeten ze dan gaan werken voor de Nazi’s.
Op 5 juli 1942 krijgt Margot een brief waarin staat dat ze voor de Nazi’s in Duitsland moet gaan werken. Ze gaat niet. Op 8 juli gaan ze onderduiken. De schuilplaats is in het kantoor van Otto Frank aan de Amsterdamse Prinsengracht. Achter het bedrijf is het leegstaande huis ingericht als schuilplaats.
Er komen ook nog vier andere joodse onderduikers bij: Hermann en Auguste van Pels en hun zoon Peter en Fritz Pfeffer. Overdag moeten ze stil zijn, omdat de medewerkers van het bedrijf niet weten dat er mensen ondergedoken zitten. De kinderen krijgen wel huiswerk op van hun ouders, omdat ze niet willen dat ze te ver achter raken. Anne schrijft veel in haar dagboek.
Miep Gies zorgde voor eten. Zij werkte in het bedrijf van Otto en is op de hoogte van de onderduikplannen. Van te voren heeft Miep ook een koffer met kleren naar de schuilplaats gebracht.
De familie Frank heeft in hun huis een papiertje laten slingeren met een adres in Maastricht. Ze hopen dat de Nazi’s denken dat ze daarheen zijn gevlucht.
Verraden.
Op 4 augustus 1944 stopt er een auto voor het bedrijfspand van Otto Frank. Onder leiding van een Nazi gaan drie Nederlands politieagenten het pand binnen. De onderduikers zijn verraden, wie dat heeft gedaan weten we nog steeds niet. Als de onderduikers en de politie vertrokken zijn gaan Miep Gies en b ep Voskuijl naar de schuilplaats om te kijken of zij nog iets van de spullen van de onderduikers kunnen redden. Op de grond zien zij Annes dagboek, haar schriftjes en allemaal losse blaadjes. Ze verzamelen zoveel mogelijk van die papieren en Miep stopt ze in de la van haar bureau. Een paar dagen later wordt het hele achterhuis leeggehaald door het Amsterdamse verhuisbedrijf Puls. Dit bedrijf haalt in opdracht van de nazi’s de huizen van de gearresteerde joden leeg. De meubels en alle spullen worden naar Duitsland gebracht en daar aan Duitse gezinnen gegeven.
Westerbork, Auswitz en Bergen-Belsen.
De onderduikers worden naar Westerbork gebracht.De onderduikers worden ondergebracht in speciale barakken voor strafgevallen, omdat ze ondergedoken waren. Ze worden streng behandeld. Anne zit met haar moeder en Margot in één barak. Hun vader zit in een aparte mannenbarak.
Op 3 september 1944 worden Anne en haar familie samen met 100 andere mensen in een goederentrein gepropt. Er zitten wel 70 mensen in een wagon. De reis duurt drie dagen en nachten.
Ze komen aan in kamp Auswitz. Bij aankomst worden de mannen en vrouwen weer gescheiden. Bovendien worden ze bij aankomst naar rechts of links gestuurd. Als je naar links wordt gestuurd ga je direct naar een grote doucheruimte. Er is echter geen water er komt een dodelijk gas uit de kranen. Na korte tijd is iedereen dood. De familie Frank wordt de ‘goede kant’ uitgestuurd. Zij moeten naar een badhuis en krijgen een nummer op hun onderarm getatoeërt. Eind oktober besluiten de Duitsers alle vrouwen die nog kunnen werken op transport te zetten naar Duitsland. Anne en Margot gaan op transport, hun moeder moet achterblijven. Het kamp waar ze heengaan is Bergen-Belsen. Het is hier al heel vol. De gevangenen krijgen weinig of niets te eten. En het is erg koud in het kamp. Er breken ook besmettelijke ziektes uit. De moeder van Anne sterft van uitputting in Auswitz op 6 januari 1945. Op 27 januari 1945 worden de gevangenen van Auswitz door de Russen bevrijd. De Russen treffen nog maar 7.650 mensen in leven aan. Otto Frank is een van hen. Anne en Margot lopen een besmettelijke ziekte op die overgedragen wordt door luizen. Anne en Margot sterven in maart 1945 in Bergen-Belsen. Enkele weken later, op 15 april 1945 wordt het kamp Bergen- Belsen bevrijd door het Britse leger. Als Anne en Margot in Bergen-Belsen sterven is hun vader al zes weken vrij.
De erfenis.
Otto Frank doet er vier maanden over om naar Amsterdam te reizen. Op 3 juni 1945 is hij in Amsterdam terug. Hij weet inmiddels dat zijn vrouw is overleden, maar hoopt zijn dochters Anne en Margot terug te zien. Uiteindelijk hoort hij van twee zusjes die ook in Bergen-Belsen zijn geweest dat ze allebei dood zijn.
Miep Gies heeft het dagboek van Anne goed bewaard om het haar na de oorlog terug te kunnen geven. Als ze van Otto hoort dat zijn beide dochters dood zijn, geeft ze hem de dagboeken en de losse blaadjes. Op de losse blaadjes heeft Anne geschreven: “ Dit is de erfenis van uw dochter Anne”
Twee jaar na de oorlog wordt met de aantekeningen uit het dagboek van Anne een echt boek gegeven uitgegeven. Het boek krijgt de titel “ Het achterhuis”.
Inmiddels bestaan er veel boeken over het leven van Anne Frank in allerlei talen. Er zijn ook films en toneelstukken over haar leven gemaakt. Er is een stichting opgericht ‘de Anne Frank Stichting’. Deze stichting heeft een museum geopend in het achterhuis.
Anne Frank is bekend over de hele wereld.
Anne Frank is geboren in Frankfurt am Main op 12 juni 1929. Haar zusje Margot is dan drie jaar. Haar vader en moeder zijn Otto en Edith Frank. De familie Frank is Joods.
In 1933 gaat het slecht in Duitsland, er is werkeloosheid en armoede. Als Adolf Hitler met zijn nazi-partij in 1933 aan de macht komt, wordt het leven voor joden erg onzeker in Duitsland. De joden krijgen de schuld van alle problemen in Duitsland.
Otto kan in Amsterdam een bedrijf te beginnen. Als Anne Frank vier jaar is verhuisd de familie Frank naar
Een nieuw begin in Nederland.
De familie Frank vindt een woning aan het Merwedeplein, dat was toen een nieuwbouwwijk in Amsterdam-Zuid. Er komen daar steeds meer joden wonen in die buurt. De meeste zijn ook uit Duitsland gevlucht net als de familie Frank.
Otto Frank moet erg hard werken om een nieuw bestaan in Nederland op te bouwen. Anne en Margot voelen zich al gauw thuis in Nederland en gaan vlak bij hun huis naar school. Ze hebben Nederlandse en Duitse vriendinnetjes. Ze willen zo snel mogelijk Nederlander worden en niet opvallen.
Oorlog en bezetting.
Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. Het is oorlog. De familie Frank had gehoopt om in Nederland veilig te zijn, maar dat zijn ze niet meer. Duitsland heeft Nederland bezet. De Nazi’s zijn de baas in Nederland. Ook in Nederland komen er wetten voor de joden. Joden moeten zich laten registreren en joden moeten een jodenster op hun kleding dragen. Zo weten de nazi’s na korte tijd al precies wie joods is en waar de joden wonen.
Op 12 juni 1942 wordt Anne 13 jaar. Voor haar verjaardag krijgt ze een dagboek dat ze zelf heeft uitgezocht. Verder wordt haar verjaardag niet gevierd want niemand is in feeststemming.
In Annes dagboek is te lezen dat voor joden werd steeds meer verboden wordt. Joden mogen niet met de tram, ook niet met de auto. Ze mogen ook niet meer op bezoek bij niet-joodse kennissen,familie en vrienden. Joden mogen alleen van 15:00 tot 17:00 uur boodschappen doen, ze mogen alleen naar een Joodse kapper, ze mogen van 20:00 uur ‘s avonds tot 6:00 uur ‘s ochtends niet buiten komen, ze mochten niet naar de schouwburgen,bioscopen en anderen vermaak plaatsen. Ze mochten ook niet naar een zwembad,of naar tennis, of naar hockey, of roeien of anderen sportplaatsen. En ze mochten nog veel meer niet maar dat is teveel om op te noemen.
Onderduiken.
Otto en Edith Frank maken zich zorgen, want volgens de geruchten moeten de joden die worden opgepakt naar Duitsland en daar moeten ze dan gaan werken voor de Nazi’s.
Er komen ook nog vier andere joodse onderduikers bij: Hermann en Auguste van Pels en hun zoon Peter en Fritz Pfeffer. Overdag moeten ze stil zijn, omdat de medewerkers van het bedrijf niet weten dat er mensen ondergedoken zitten. De kinderen krijgen wel huiswerk op van hun ouders, omdat ze niet willen dat ze te ver achter raken. Anne schrijft veel in haar dagboek.
Miep Gies zorgde voor eten. Zij werkte in het bedrijf van Otto en is op de hoogte van de onderduikplannen. Van te voren heeft Miep ook een koffer met kleren naar de schuilplaats gebracht.
De familie Frank heeft in hun huis een papiertje laten slingeren met een adres in Maastricht. Ze hopen dat de Nazi’s denken dat ze daarheen zijn gevlucht.
Verraden.
Op 4 augustus 1944 stopt er een auto voor het bedrijfspand van Otto Frank. Onder leiding van een Nazi gaan drie Nederlands politieagenten het pand binnen. De onderduikers zijn verraden, wie dat heeft gedaan weten we nog steeds niet. Als de onderduikers en de politie vertrokken zijn gaan Miep Gies en b ep Voskuijl naar de schuilplaats om te kijken of zij nog iets van de spullen van de onderduikers kunnen redden. Op de grond zien zij Annes dagboek, haar schriftjes en allemaal losse blaadjes. Ze verzamelen zoveel mogelijk van die papieren en Miep stopt ze in de la van haar bureau. Een paar dagen later wordt het hele achterhuis leeggehaald door het Amsterdamse verhuisbedrijf Puls. Dit bedrijf haalt in opdracht van de nazi’s de huizen van de gearresteerde joden leeg. De meubels en alle spullen worden naar Duitsland gebracht en daar aan Duitse gezinnen gegeven.
Westerbork, Auswitz en Bergen-Belsen.
De onderduikers worden naar Westerbork gebracht.De onderduikers worden ondergebracht in speciale barakken voor strafgevallen, omdat ze ondergedoken waren. Ze worden streng behandeld. Anne zit met haar moeder en Margot in één barak. Hun vader zit in een aparte mannenbarak.
Op 3 september 1944 worden Anne en haar familie samen met 100 andere mensen in een goederentrein gepropt. Er zitten wel 70 mensen in een wagon. De reis duurt drie dagen en nachten.
Ze komen aan in kamp Auswitz. Bij aankomst worden de mannen en vrouwen weer gescheiden. Bovendien worden ze bij aankomst naar rechts of links gestuurd. Als je naar links wordt gestuurd ga je direct naar een grote doucheruimte. Er is echter geen water er komt een dodelijk gas uit de kranen. Na korte tijd is iedereen dood. De familie Frank wordt de ‘goede kant’ uitgestuurd. Zij moeten naar een badhuis en krijgen een nummer op hun onderarm getatoeërt. Eind oktober besluiten de Duitsers alle vrouwen die nog kunnen werken op transport te zetten naar Duitsland. Anne en Margot gaan op transport, hun moeder moet achterblijven. Het kamp waar ze heengaan is Bergen-Belsen. Het is hier al heel vol. De gevangenen krijgen weinig of niets te eten. En het is erg koud in het kamp. Er breken ook besmettelijke ziektes uit. De moeder van Anne sterft van uitputting in Auswitz op 6 januari 1945. Op 27 januari 1945 worden de gevangenen van Auswitz door de Russen bevrijd. De Russen treffen nog maar 7.650 mensen in leven aan. Otto Frank is een van hen. Anne en Margot lopen een besmettelijke ziekte op die overgedragen wordt door luizen. Anne en Margot sterven in maart 1945 in Bergen-Belsen. Enkele weken later, op 15 april 1945 wordt het kamp Bergen- Belsen bevrijd door het Britse leger. Als Anne en Margot in Bergen-Belsen sterven is hun vader al zes weken vrij.
De erfenis.
Otto Frank doet er vier maanden over om naar Amsterdam te reizen. Op 3 juni 1945 is hij in Amsterdam terug. Hij weet inmiddels dat zijn vrouw is overleden, maar hoopt zijn dochters Anne en Margot terug te zien. Uiteindelijk hoort hij van twee zusjes die ook in Bergen-Belsen zijn geweest dat ze allebei dood zijn.
Miep Gies heeft het dagboek van Anne goed bewaard om het haar na de oorlog terug te kunnen geven. Als ze van Otto hoort dat zijn beide dochters dood zijn, geeft ze hem de dagboeken en de losse blaadjes. Op de losse blaadjes heeft Anne geschreven: “ Dit is de erfenis van uw dochter Anne”
Twee jaar na de oorlog wordt met de aantekeningen uit het dagboek van Anne een echt boek gegeven uitgegeven. Het boek krijgt de titel “ Het achterhuis”.
Inmiddels bestaan er veel boeken over het leven van Anne Frank in allerlei talen. Er zijn ook films en toneelstukken over haar leven gemaakt. Er is een stichting opgericht ‘de Anne Frank Stichting’. Deze stichting heeft een museum geopend in het achterhuis.
Anne Frank is bekend over de hele wereld.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
J.
J.
De schrijver suggereert hier dat Anne in haar dagboek schreef dat haar dagboek 'haar erfenis' was. Anne heeft echter nooit iets in deze aard geschreven. Wat wél een feit is, is dat Miep Gies - toen ze de dagboeken aan Otto Frank gaf - dit deed met de woorden: 'dit is de erfenis van uw dochter Anne'.
15 jaar geleden
Antwoorden