Zinloos geweld - René appel

Opdrachten : Zoek minstens 1 recensie en licht toe of je het eens of oneens bent met de criticus.

Trouw, 24 maart 2001

De nieuwe René Appel: Grieks drama in typisch Hollandse stijl

Willy Wielek

Martin Hogeveen is een organisatieadviseur. Dat wil zeggen: hij moet firma's en diensten doorlichten om te kijken wat er allemaal aan schort: fraude, incompetentie, onmacht om de tijdgeest te doorgronden en te volgen. En aan een bepaalde gemeentedienst die zijn goede diensten nodig heeft schort heel veel: in de eerste plaats de directeur, Verlinden, die op non-actief moet worden gesteld.
Maar Verlinden denkt dat hij onmisbaar is en dat een kongsi van kwaadwilligen het op hem heeft gemunt. Dus wordt hij heel vervelend: nachtelijke telefoontjes, stalking en zo-meer. Maar goed, dat kan Martin nog wel hebben. Hij is succesvol in zijn werk, zijn financiële situatie laat niets te wensen over, hij zit nog strak in zijn vel en hij heeft een vaste relatie met de veel jongere, mooie Carina. Dat zij nog niet veel zin heeft om bij hem in te trekken, nu ja, dat komt wel goed. Tot er iets begint te knagen: het gevoel dat zijn liefde voor haar veel sterker is dan haar liefde voor hem. Misschien is alles wel een leugen, misschien bedriegt ze hem zodra hij zijn kont heeft gekeerd. En zoals bij dit soort dingen gebruikelijk is duwt hij het voorwerp van zijn passie door zijn aandringen en indringen van zich af in plaats van het aan zich te binden. En dan is er nog Felix, de jonge student journalistiek. Die heeft een belabberde jeugd achter de rug: zijn moeder pleegde zelfmoord, zijn broer ging steeds vreemder doen tot hij in een inrichting belandde. Hij wil Martins hulp bij een scriptie, maar is wel erg vasthoudend en opdringerig. Wat is er aan de hand? De lezer weet dan al dat Martin een tijdlang met Felix' moeder heeft samengewoond en op een gegeven ogenblik is verdwenen. Toen zijn geliefde zwanger was. De drie draden komen in René Appels 'Zinloos Geweld' samen en weven een drama van wraak, jaloezie en rancune. Een drama dat je een Grieks drama zou kunnen noemen, maar dat door Appels stijl een typisch Hollands drama wordt. Die stijl is nuchter en compact, er staat geen woord te veel in het boek. Hij gebruikt de diverse jargons (het moderne zakenjargon van Martin, het mediajargon van Felix, het hulpverlenings- en psychologenjargon van Felix' broer) niet om een vrolijke of ironische noot aan te brengen maar om de mensen de karakteriseren. Vooral de levensechte dialogen zijn een genot om te lezen. Het einde stelde me wat teleur omdat het enige jantje-van-leiden-trekken vertoont (mooi zo, een hogere macht heeft ingegrepen, opgeruimd staat knappies, we hoeven ons niet meer druk te maken over schuld en boete). Maar er blijft genoeg moois over. Spanning kan ook zonder achtervolgingen, bloedstollende cliffhangers, opengesneden buiken en politiegeweld; doodgewone mensen die per ongeluk in verstikkende situaties geraken kunnen er voor zorgen. Als we dat nog niet wisten, heeft René Appel het in zijn laatste boek weer eens bewezen. Een kandidaat voor de Gouden Strop is hij zeker.

Bespreking Recensie

Ik ben het eens met de mening van de schrijver van deze recensie. Het is inderdaad een soort Grieks drama, maar dit wordt door Appels stijl omgevormd tot een typisch Hollands drama. ‘’Typisch Hollands’’ zijn wel de juiste woorden want de situaties in het boek zouden ook kunnen gebeuren in de echte wereld.
De stijl is nuchter en compact. Het boek bevat geen onnodige overdrijvingen of onnuttige informatie waardoor je het boek aan de kant zou leggen. Wanneer ik het boek begon te lezen vond ik het wel eerst een beetje chaotisch omdat er verschillende verhalen door elkaar lopen en je nog moet ontdekken wie er wie is. Maar als je de stijl eenmaal gewoon bent leest ‘’Zinloos geweld’’heel gemakkelijk en je kunt dit spannende boek zeker in één adem uitlezen.
De schrijver gebruikt diverse jargons en ik denk ook niet dat hij dit deed om een vrolijke of een ironische noot aan te brengen maar om de personages te karakteriseren. Appel heeft soms wel humor, maar vaak niet ironisch. Het is niet de taal van de personages die aanzet tot lachen, maar de uitspraken die zij doen.
In tegenstelling tot de schrijver van deze recensie vind ik het einde zeer goed. Het einde is zeer verrassend en dus goed gevonden.
Spanning kan ook zonder achtervolgingen, bloedstollende cliffhangers, opengesneden buiken en politiegeweld. Maar misschien als Appel een paar van deze elementen in dit boek had opgenomen zou ‘’Zinloos geweld’’ net dat tikkeltje erbij hebben om een voor mij ‘’10 op 10 boek’’te zijn.