Dierproeven

Dierproeven? Experimenten met dieren werden al in de 5e eeuw voor Christus gedaan. De onderzoeken waren toen vooral om biologische systemen te beschrijven. Het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport gaat uit van de vaststelling dat het voor bepaalde doeleinden gerechtvaardigd is dieren te gebruiken voor experimenteel onderzoek. Deze vaststelling is gebaseerd op de drie V’s. Vervanging, Verminderingen Verfijning. Dierproeven zijn de handelingen die aan een levend gewerveld dier worden gedaan voor ontwikkeling, productie, controle of ijking van vaccins of geneesmiddelen; voor onderzoek m.b.t mogelijke schadelijke stoffen; diagnostiek; onderwijs; wetenschappelijke vraag. Wel moet je voor het doen van dierproeven een vergunning hebben. Ook moet de proef met deskundigheid gedaan worden, er bestaan opleidingscentra. Het is verboden dierproeven te doen om nieuwe cosmetica te ontwikkelen of bestaande cosmetica te testen. Er zijn verschillende commissies die toezicht houden op proefdieren. Er zijn verschillende alternatieven op dierproeven, zoals in vitro experimenten, dat is wetenschappelijk onderzoek zonder het gebruik van levende proefdieren, lagere organismen gebruiken zoals bacteriën en schimmels en onderzoek bij de mens. (bij proeven met weinig risico) Als het alternatief ook een mogelijkheid biedt moet dat gedaan worden. Uit uitspraken van activisten valt op te maken dat ze het gebruik van proefdieren willen verhinderen, ongeacht wat de gevolgen voor de mens zijn. “Een leven is een leven. Indien de dood van een rat alle ziekten zou genezen, dan zou dat voor mij nog geen verschil maken.” Aldus Cris Derose, stichter Last Chance for animals. Ook Ingrid Newkirk, PeTA (people for the ethical Treatment of Animals) zegt:”Zelfs als proefdieren een oplossing zouden kunnen bieden voor aids dan zijn we ertegen. Waarom? Omdat de mensheid gegroeid is als een kanker. Wij zijn het grootste probleem op aarde.” Ook beelden geven vaak een verkeerd beeld. Zo kiest men bewust voor emotionele beelden die de burger het meest aangrijpen, bijvoorbeeld een zielige hond, terwijl de honden katten en apen slechts 1% van de dierproeven uitmaken en de dierproeven meestal onder verdoving gedaan worden. Toch is het ook zo dat iedere levensvorm op de één of andere manier gebruik van de andere levensvormen. De meeste mensen eten dierlijke eiwitten om in leven te blijven. Vanuit deze kant gezien is het doen van dierproeven om kennis te vergaren een kleine stap. Toch is het goed dat er mensen zijn die zich inzetten voor de afschaffing van dierproeven. Dit dwingt de onderzoekers waakzaam te blijven en zich te beperken tot noodzakelijk geachte proeven.