Boekverslag De kleine Johannes                                      Anoir Koolhoven A6B

A.

1.1 De Kleine Johannes.

1.2 Ja, ‘een sprookje’.

1.3 Frederik van Eeden.

1.4 Het is zijn echte naam.

1.5 1887.

1.6 Johannes, Windekind, Wistik, Pluizer, dokter Cijfer en Hein de Dood.

1.7 Over de fasen in je leven, van kind tot volwassene.

B.

2.1 Ik hoorde van andere klasgenoten dat een vrij goed boek was, dus ik gaf het een kans.

2.2 Ik was bang dat het een langdradig, saai geschreven zou zijn.

2.3 a+b. Vooral de thematiek van het boek kan echt gebeurd zijn. In het echte leven staan kinderen ook voor veel keuzes als ze ouder worden. Qua gebeurtenissen kunnen alledaagse dingen als naar school gaan, en in de tuin spelen echt zijn gebeurd. Er zit echter veel fantasie in; elfjes en kabouters, en dieren die kunnen praten.

2.4 Nee, dat niet.

3.1 Ik vind Johannes heel sympathiek. Hij komt vrij onschuldig over, iemand die geen kwaad in zin heeft. Hij wil ook alleen maar de waarheid weten, en dat maakt hem een eerlijk karakter. Windekind leek eerst heel sympathiek maar later in het boek veranderde dat.

3.2 Ik vond Pluizer en dokter Cijfer niet zo sympathiek. Ze kwamen voor mij heel negatief over door hun denkwijze over het leven.

3.3 Ja, met Johannes. Hij is op zoek naar geluk in het leven, en dat is waar iedereen zich wel in kan vinden denk ik.

4.1 Het was minder erg dan ik had verwacht, prima doorheen te komen.

4.2 a. Ik vond het midden best wel moeilijk, vanaf de mieren. Soms moest je bepaalde stukjes meerdere keren lezen om het te begrijpen.

b. Ik vond het gedeelte met het feest wel komisch, in het begin. De beschrijving van de dieren die dansen, en de dieren die zo beledigd zijn omdat Johannes lachte.

4.3 a. 'Ik was het, die u deed weenen om de menschen, terwijl gij uwe tranen niet begrijpen kondet’.

b. Ik vind dit een mooie zin. Het klinkt poëtisch, en het zijn woorden die je echt even moet laten bezinken om de waarde te begrijpen.

5.1 a. Ik vond het einde het mooist.

b. Ik vond het mooi omdat Johannes in mijn ogen de goede keuze maakte door bij de mensen te blijven. De wezens in de ‘sprookjeswereld’ probeerde hem namelijk alleen maar te laten zien hoe slecht mensen waren. En dan vind ik het toch mooi dat hij dat uiteindelijk in ziet en bij de mensen blijft.

C. Extra opdracht

Het boek hoort bij de Tachtigers. De Tachtigers wilden vernieuweing en schoonheid verheerlijken, daarom is het boek heel naturalistisch geschreven. Kunst moest niet meer zijn dan kunst, er moest geen moraal of spirituele gedachten in zitten. Het ging vooral om individuele expressie. Toch past ‘De kleine Johannes’ hier niet helemaal goed bij. Er zit namelijk wel een moraal in; de mens moet keuzes maken. Dit blijkt aan het einde, wanneer Johannes moet kiezen of hij bij de mensen wil blijven of met Windekind mee wil gaan.

Het naturalistische aspect van de Tachtigers komt terug in de stijl van schrijven. Alles wordt heel uitgebreid en lang beschreven, tot in elk detail. Vooral de natuur wordt erg uitgebreid beschreven.