De balans tussen welzijn en welvaart. Schiphol HSL-lijn en de Betuwelijn.

DE BALANS TUSSEN WELVAART EN WELZIJN De belangen van onze economie en die van onze welvaart lijken verder uiteen te liggen dan ooit tevoren. Zo wil Schiphol graag een mainport worden en zal daarvoor flink moeten uitbreiden. Gevolg is echter dat de 15100 gezinnen die binnen de 35 Ke zone wonen, de zone met de hoogste mate van geluidshinder, nog meer last zullen krijgen van opstijgende en dalende vliegtuigen. Jaarlijks passeren meer dan vijfentwintig miljoen passagiers en een miljoen ton vracht onze nationale luchthaven. Hiermee is de Amsterdamse luchthaven de vierde luchthaven van Europa, na Londen, Parijs en Frankfurt. De jaarlijkse omzet van Schiphol, een zelfstandige onderneming, is ruim vierhonderdduizend euro per jaar, de bijdrage aan het Bruto Nationaal Product is zelfs 4 miljard euro, oftewel 2% van het Bruto Nationaal Product. Dit komt omdat er op de luchthaven momenteel veertigduizend mensen werkzaam zijn. Door de eenwording van Europa zal er in de komende jaren plaats zijn voor extra mainports. Schiphol zal zeker een van deze plaatsen op zich willen nemen. Uitbreiding van de luchthaven is dan noodzakelijk, maar er komt dan wel beter openbaar vervoer, tot wel 50.000 extra banen, een beter milieubeleid et cetera et cetera. Uitbreiding van Schiphol betekent dus een flinke opkikker voor onze economie en werkgelegenheid. Wat we echter niet moeten vergeten is, dat er vele huizen gesloopt moeten worden, indien Schiphol wil uitbreiden. Ook zullen er nog meer mensen overlast ondervinden van de opstijgende en landende vliegtuigen. In 1995 alleen al was Schiphol al goed voor bijna driehonderdduizend vliegbewegingen per jaar. Hoeveel zouden dat er wel niet zijn na eventuele uitbreiding? Een ander voorbeeld is de Betuwelijn, de spoorlijn tussen het havengebied van Rotterdam en Duitsland. Deze spoorlijn moet er voor zorgen dat de haven van Rotterdam, de grootste ter wereld, zijn concurrentiepositie kan behouden of zelfs verbeteren. Er zal dan echter wel meer vracht moeten worden vervoerd. Echter, de capaciteit van de huidige infrastructuur is hier niet groot genoeg voor. Vandaar dat de regering heeft besloten tot de aanleg van de Betuwelijn. De aanleg van de lijn gaat zo’n achttien miljard euro kosten, maar dit wordt, als de economie blijft groeien en het vervoer over rails verder doorontwikkelt binnen dertig jaar weer terugverdiend. Maar net zoals bij de uitbreiding van Schiphol kleven er nadelen aan het aanleggen van de Betuwelijn. Vele mensen moesten hun huizen verlaten, omdat het tracé gepland staat over hun grond. Daarnaast zal de Betuwelijn dwars door een aantal natuurgebieden gaan en ons uitzicht “bevuilen”. Het grootste nadeel is nog wel, dat de mensen die hun huizen niet hoeven te verlaten en vlakbij het tracé mogen blijven wonen, vanaf 2007 dagelijks elk kwartier een trein, met de capaciteit van minstens negentig vrachtwagens, zullen horen langsdenderen. Een andere spoorlijn waar al veel om te doen is geweest, is de HSL-lijn. Op deze lijn zullen over een paar jaar dagelijks vele treinen met een snelheid van driehonderd kilometer per uur razen. De aanleg van deze lijn is volgens de regering hoognodig, omdat het verkeer op de wegen tussen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam vaak muurvast staat. Groot voordeel van de HSL-lijn is, dat de reistijd van Amsterdam naar Barcelona gehalveerd zal worden van veertien tot zeven uur. Hierdoor wordt de trein een enorme concurrent voor het vliegtuig, want een vliegreis naar Barcelona neemt al gauw, inclusief het twee uur van tevoren inchecken, vliegen en bagage ophalen, zes uur in beslag, en dan sta je alleen nog maar op een vliegveld ergens buiten de stad. Daarnaast is reizen met de trein een stuk milieuvriendelijker en minstens even zo veilig als vliegen. We moeten echter niet vergeten dat een spoorweg ons uitzicht ernstig “bevuild” en dat natuurgebieden, zoals het Groene Hart, door midden worden gesneden. De geluidsoverlast lijkt mee te vallen, hoewel niemand graag een geluidsscherm van negen meter hoog voor zijn deur heeft staan. Gelukkig zijn er voor vrijwel alle genoemde nadelen wel oplossingen, zoals een luchthaven in zee en spoortunnels onder de natuurgebieden door, maar deze kosten erg veel geld om aan te leggen. De regering zou hier, naar mijn mening, echter wel zoveel als mogelijk van gebruik moeten maken, want we moeten onze laatste stukjes natuur koesteren, maar, wij als inwoners van Nederland, moeten ook leren leven met het feit, dat de spoorweg, die onze horizon vervuild, noodzakelijk is om onze economie op peil te houden.