Museum Schevingen

Mariëlle, Laura, Irene en ik zijn afgelopen week naar het Museum Schevingen geweest. Oorspronkelijk was het Museum Scheveningen een school die de gemeenteschool heette. Nu is die school een plek waar je van alles kan te weten te komen over het oude Scheveningen. Het museum is zo ingericht dat elke kamer een fragment van het Scheveningense leven uit de 15e tot 20e eeuw uitbeeldt. Er zijn zes kamers waar je als bezoeker in kunt kijken en zo samen met de informatie die aan de muur hangt een beeld kunt vormen hoe Scheveningers geleefd hadden. Dit was een erg eenvoudig armoedig vissersbestaan. Verder was er ook nog een kamer waarin je een informatieve film kon bekijken en een bibliotheek met oude logboeken en almanakken, maar daar kon je alleen op afspraak komen. De volgende vertrekken ga ik straks beschrijven: - de scheepszaal - de dorpszaal - de havenzaal - de oude ambachten - de fotogalerij - de schuitevoorin De scheepszaal: In de scheepszaal waren maquettes van Scheveningse schepen uit de 15e tot 20e eeuw te bekijken, zo kon je goed zien dat de schepen van erg simpele sloepen tot gemotoriseerde vissersschepen veranderden door de eeuwen heen. Ook waren er schilderijen te zien.
De dorpszaal: In de dorpszaal waren er foto’s en schilderijen van scheveningen door de eeuwen heen, ook waren er een aantal plattegronden waar je zag dat scheveningen eerst maar door een weg verbonden met Den Haag stond en later een geheel werd. Verder stond er een erg volledige maquette van een huis waar je goed kon zien hoe zo’n huis uit de 17e eeuw was ingericht. De havenzaal: In de havenzaal waren collages te bezichtigen met informatie over bekende schipbreuken, reddingsakties en welke schepen er in de rederijen werden gemaakt. De schuitevoorin: In de schuitevoorin was een woon-slaapkamer nagebouwd van een visserschip, hier was ook weer volop informatie over de omstandigheden van de bemanning op zee. foto: zie hieronder¯ Naast deze vertrekken waren er ook nog: · Een kamer met de originele Scheveningse klederdracht, zoals je nu ook nog sommige vrouwen ziet rondlopen. · De wagenzaal met marktkarren, die vol nagemaakte koopwaar lagen. · De tentoonstellingzaal waar een film draaide genaamd “halve zolen en opgegraven schoenen”. De titel zegt precies waar de film over ging. · De zaal van de historische en genealogische vereniging Scheveningen, waar opgezetten meeuwen waren te bezichtigen en een bevolkingsregister uit de 17e eeuw was te zien. Voordat ik deze keer naar dit museum ging ben ik er al een aantal keer geweest in m’n basisschooltijd, maar helaas vond ik het nu nog steeds even saai als toen… Wel vind ik het idee opzichzelf wel aardig om een museum te maken over het oude Scheveningen.