Culturele autobiografie

Kunstautobiografie Als tekenen iets met receptieve kunstbeleving te maken heeft, dan is daar mijn start. Van kleins af aan was ik al creatief. Op de kleuterschool kon ik me goed vermaken door alsmaar prinsjes en prinsesjes te tekenen. Thuis kleurde, verfde en plakte ik net zolang tot er geen velletje papier meer over was die nog niet volgeklad was. Tekenen en schilderen is altijd al een grote passie van mij geweest en dat is het nu nog steeds. Naast creatief bezig zijn en van alles in elkaar flansen, ben ik graag actief bezig. Sporten doe ik met veel plezier. Momenteel zit ik op hockey en dat bevalt me goed. Van tijd tot tijd even een balletje slaan doet me veel plezier. En alsof het nog niet genoeg is, ben ik ook nog lid van de scouting. Hier vermaak ik me prima en van tijd tot tijd ligt er een weekendje voor de deur. Dan gaan we gezellig met z’n allen drie daagjes weg en maken dan een hoop lol. Boeken In mijn vroegste jeugd las ik van tijd tot tijd een boek. Eén van de toppers die ik ooit gelezen heb, is het zeer beroemde boek: de hut van oom Tom, geschreven door Harriet Beecher-stowe. Het boek riep sterke gevoelens van ontroering bij mij op. Dit kwam doordat je geconfronteerd werd met het harde slavenwereldje van de tijd waarin het verhaal zich afspeelde. Een jaar nadat ik het boek gelezen had, heb ik de film hiervan gezien. De film vond ik echter minder mooi als het boek. Dat kwam omdat ik een hele andere voorstelling kreeg van de personages in de film. Toen ik het boek las, had ik namelijk een geheel eigen beeld gecreëerd van de figuren uit het verhaal. Momenteel ben ik bezig met het lezen van de serie “Dawn”, geschreven door Virginia Andrews. Deze roman vind ik zeker tot de categorie: literatuur met een grote L, behoren. In dit boek word de lezer helemaal meegesleurd in de “ up’s en down’s “ van Dawn, de persoon waar alles om draait. De schrijver gaf mij soms het gevoel alsof ik Dawn zelf was. Dit effect spreekt mij wel aan.
Tentoonstellingen Mijn jonge kunstleventje was gezegend met een basisschool die veel deed aan trips naar instellingen, die ook iets te maken hadden met kunst of iets dergelijks. Ik ben toen onder andere een keer naar een tentoonstelling geweest over gezichtsbedrog. Het was een tentoonstelling waarbij je naar iets keek, maar tegelijkertijd werd je voor de gek gehouden. Dit maakte de expositie onder andere zeer bijzonder en fascinerend. Je zag er dingen zoals “de onmogelijke kubus” van de wel bekende kunstenaar Esher. Met volle teugen heb ik genoten van deze excursie en zoiets is zeker voor herhaling vatbaar. Naast deze vorm van kunst, heb ik ook een keer een tentoonstelling bezocht over schilderkunst. Dit was in het Noordbrabants Museum te ‘s-Hertogenbosch. Hier hingen tijdens de expositie veel schilderijen van o.a Rubens en Vermeer. In de loop der jaren heb ik geleerd, dat je op verschillende manieren naar een schilderij kan kijken. Bijvoorbeeld naar wat de kunstenaar wil laten zien met zijn schilderij of wat de achtergrond is van het schilderij. Tv of zelf op het podium Buiten deze excursies, heb ik nog veel meer spannende dingen gedaan op de basisschool zelf. Zo heb ik een keer meegedaan aan een musical. Ik was namelijk uitgekozen door mijn lerares en mocht deelnemen aan de musical: “Paniek in de luie lift”. Apentrots was ik, maar al snel bleek dat ik geen hoofdrol zou krijgen. Erger nog, ik hoefde alleen maar drie keer te zeggen:”Ja pappa”. En dat was het dan. Een tegenvallertje dus, maar ik had er wel veel van geleerd. Ik kwam er namelijk achter dat acteren nog niet zo gemakkelijk is. Zelf had ik altijd gedacht:”Dat doe ik wel even”, maar dat viel toch vies tegen. Ikzelf vind de serie “Rozengeur en Wodkalijm” een mooie serie om naar te kijken. De hoofdrol spelers kunnen goed acteren. Hier komt in ieder geval al veel meer spanning in voor als in GTST. Wat mij het meest opvalt aan deze serie is de manier waarop men de acteurs filmt. Dat wordt hier namelijk op een veel mooiere manier gedaan dan in GTST. Film avonturen Net zoals veel mensen van tijd tot tijd doen, breng ik ook wel eens een bezoek aan de bioscoop. Samen met een paar vrienden ga ik dan lekker op stap. Een film waar ik echt van genoten heb is ‘Pearl Harbor’. Hierin gaan de Amerikaanse piloten Rafe en Danny, heldhaftig het bloedstollende luchtgevecht aan met de Japanners. Maar buiten sensationele actie, kwam er ook romantiek in de film voor. De twee luchtpiloten waren namelijk allebei verliefd op hetzelfde meisje, genaamd Evelyne. Dit toeval koste bijna hun hechte vriendschap. Er komen spectaculaire opnames vanuit het perspectief van de bommen in de film voor. De verfilming vond ik perfect, want het gaf mij het idee dat ik zelf in het verhaal zat. Dit effect werd mede mogelijk gemaakt door het gigantisch grote beeldscherm en het weerkaatsende geluid dat uit de geluidsboxen kwam. Naast ‘Pearl Harbor’ heb ik ook nog o.a ‘Titanic’, ’Bridget Jones Dairy’ en ‘Unbreakble’ gezien. Steden bezoek en architectuur In heel mijn leven heb ik talloze steden en dorpjes bezocht. Ik kan ze natuurlijk niet allemaal op gaan noem, dus heb ik maar een soort van selectie gemaakt. Om te beginnen bij het Xanten. In dit oude Duitse stadje, heb ik samen met mijn klasgenoten o.a. het Archeologisch Park bezocht. In dit park was de Romeinse cultuur nagebouwd, waardoor je een goed beeld kreeg van hoe de Romeinen vroeger leefden. Eén van de gebouwen die mij wel inspireerde was het Amfitheater. Het was een gigantisch groot gebouw met veel onbekende gangetjes en ruimtes. Naast het Archeologisch Park was er nog veel meer te bezichtigen in Xanten. Ik heb namelijk ook een bezoek gebracht aan de St. Viktor Dom, die in 1263 werd gebouwd. Deze kerk vond mooi om te bezichtigen, want er waren kunstvolle schilderijen, schitterende glas-in-lood ramen en waardevolle Domschatten te bekijken. Ergens in de Vogezen in Frankrijk, ligt een heel klein dorpje genaamd Riquewir. Hier ben ik ooit geweest, en heb mijn ogen uitgekeken naar de eeuwenoude huizen, winkels en straten. Alles wat er te zien was, bevond zich nog in de Franse middeleeuwse staat: kleine raampjes, scheve straatjes en hier en daar een fonteintje met een waterpomp. Wat mij opviel aan de huizen was dat er bij ieder huis veel houtwerk aan te pas was gekomen. Dit dorpje vond ik echt een plaatje en zal ik ook nooit meer vergeten. Andere steden die een mooi plaatsje in mijn geheugen hebben gekregen zijn ’s-Hertogenbosch, Antwerpen en onze hoofdstad Amsterdam. Muziek In de loop der jaren is mijn smaak van muziek sterk veranderd. Je gaat immers met de tijd mee. Het begon met de vele bekende kleuterliedjes, vervolgens kwamen de House liedjes en nu is de Top 40 muziek aan bod. Muziek speelt momenteel een belangrijke rol in mijn leven. Als ik in een slecht humeurtje ben, kan dit bij in één vlaag weg worden geveegd. Ik moet dan gewoon even een leuk muziekje horen en mijn dag kan al niet meer stuk.