Doe mee met Markteffect's studiekeuze-onderzoek
Maakt niet uit of je je studie al gekozen hebt. Win één van de 200 (!) cadeaubonnen van €25

Meedoen

Dieren en planten uit Australie

Beoordeling 5.6
Foto van een scholier
  • Opdracht door een scholier
  • 1e klas vwo | 2622 woorden
  • 22 mei 2005
  • 97 keer beoordeeld
Cijfer 5.6
97 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Onderwerpen

ADVERTENTIE
Check check, dubbelcheck!

Heb jij tweestapsverificatie al ingesteld op je accounts? Tweestapsverificatie is jouw tweede slot op de deur šŸ”. Met tweestapsverificatie heb je 99,9 procent minder kans dat je account gehackt wordt. Check hoe jij je accounts beter kunt beveiligen!

Meer informatie
Inleiding Werkstuk gaat over een aantal dieren en planten uit Australië.ik heb dit onderwerp gekozen omdat Australië een van mijn lievelingslanden is en er mooie dieren leven. Inhoudsopgave 1. De dingo
2. Planten
3. The great barrier reef
4. De kangoeroe
5. Fauna (flora voor dieren) 6. Bronnen
7. Conclusie De dingo De dingo’s en de aboriginals leefde eeuwenlang in vrede.de dieren waren trouwe kameraden, die de oorspronkelijke bevolking van Australië hielp met de jacht.Maar in 1788 kwamen de Europeanen naar Australië en werd dit verband verbroken, en kwam er voor de dingo een nieuwe vijand;de mens. Oorsprong Over hoe de dingo in Australië terecht is gekomen, bestaan vele mythes. 1 daarvan is;dat zo rond 17995 v.c. samen met de aboriginals naar Australië kwam. Maar de wetenschappers, biologen n archeologen weten het wel beter en onderzochten ook hoe de dingo in Australië terecht was gekomen, zij bedachten dus weer dat de dingo samen met schippers vanuit Azië naar Australië is gekomen waar hij zo’n 6000-10000 jaar geleden is ‘’getransformeerd’’ in vanuit een wolf.samen met deze schippers waarvoor hij als huisdier en reservevoedsel diende kwam hij in Indonesië maar ook op de Filippijnen terecht. 2500-3000 jaar hierna zou hij in Australië terecht zijn gekomen.
Aboriginals De dingo’s bleven, zoals de inheemse bevolking al dacht, in Australië waardoor ze jachtdieren werden van hen. Ze moesten wild achtervolgen, en tot een snelheid van 0 km/ph brengen.maar ook dienden ze als bescherming tijdens de jacht. Ze moesten gevaarlijke dieren verjagen.De dingo was eigenlijk waar wij ook huisdieren voor gebruikten:een gezelschapdier
Toen Europeanen in Australië kwamen braken, door bijvoorbeeld de watervoorziening te ‘’verbeteren’’, het natuurlijke evenwicht. Hiervoor was namelijk een steeds terugkerende tijd van droogte die door deze ‘’verbetering’’ niet meer terug kwam.ook kwamen er nieuwe diersoorten in Australië. Deze werden als lekker maal of juist een concurrent gezien door de dingo’s. de Engelsen wouden de jacht die de dingo daarom begon op hun beurt weer tegengaan en gingen op deze dieren jagen. De dingo ging namelijk op hun schapen jagen(vooral in de paartijd waar deze extra agressief zijn). Omdat de aboriginals afhankelijk werden van de westerlingen, moesten ze hen wel helpen door te zeggen waar de dingo’s schuilden.Zo werd het de Britten nog makkelijker gemaakt.Ze kregen eten in ruil voor deze tips. Als zij een pup of volwassen beest gaven maakte het niet uit ze kregen gewoon dezelfde bonus.De Engelsen zorgden hiermee voor een grote sterfte van dingo’s.maar uitroeien bleek een onmogelijke opdracht, dus gingen ze ze ook maar op andere manieren buiten de deur houden.Door bijvoorbeeld als boer zijnde een hek te bouwen.deze methode was wel slim maar samenwerken wat later gebeurde was natuurlijk veel effectiever.Zo ontstond een het van ruim 5000 km: de dogfence, over een groot deel van zuid en centraal Australië dat de dingo’s moest buiten houden van de schapenweiden . Leefgebied De dingo’s leefden vooral in gebieden waar zich water bevind.het is een voedselbron die het grootste aandeel heeft op hoelang de dingo’s ergens verblijven.De roedel(zo word een groep dingo’s genoemd) zal ook ergens langer blijven wanneer er een stabiel aantal prooien leeft dan wanneer er door bijvoorbeeld droogte het aantal prooidieren sterk daalt of groeit. Vocalisatie Een dingo heeft de vreemde gewoonte om niet te blaffen in het wild zoals bijvoorbeeld honden.wel gebruikt hij een groot aantal andere geluiden, waaronder: Huilen voor lange afstanden
Kreunen voor korte afstand
Snufniezen
Huilblaffen
Het kreunen is een geluid dat reikt over ongeveer 100 meter, dat likt op huilen maar dan zachter. Wanneer een dingo een waterplaats nadert zul je het geluid snel horen. Waarom de dino dit doet??? Het is omdat ze de een eventuele andere dingo die daar drinkt te waarschuwen waardoor het makkelijker is om een ontmoeting te ontlopen. Het snufniezen is te horen bij de aanwezigheid van een indringer waarbij een dingo wordt verrast.de dingo kan door het snelle ademen dat voor extra zuurstof met de geur zorgt bepalen of hij zal vechten of juist vluchten. Een verontruste schreeuw noemt men huilgeblaf. Je hoort een paar blafjes met daarachter een huilend geluid.vooral gebruikt om pups en andere leden van de kudde te waarschuwen voor gevaar. Natuurreservaten Een 9-jarig jongetje is in de een paasvakantie gedood door een aantal dingo’s die op zoek waren naar voedsel en irriteerden toen het jongetje en zijn vriend. De jongens renden toen weg en de dingo’s vermoorde het luid schreeuwende jongetje.het schreeuwen was de doodsoorzaak bij het jongetje. Hier konden de dingo’s niks aan doen want dat is nou eenmaal hun instinkt, maar tog zij alle dingo’s op frayser-eiland(hier was het gebeurd) die naar mensen toe kwamen gedood.ook is op dit eiland een grote waarschuwingsactie gestart die mensen verbied de dingo’s te voeden of om ergens eetbare spullen achter te laten.zo hopen de mensen sdat de dingo’s een andere plek gaan zoeken om eten te halen, en hiervoor zullen moeten gaan jagen zoals 20 jaar geleden.met deze oplossing zou het makelijker moeten kunnen dat de mens en de dingo samenleven in 1 gebied.hopen is alleen dat andere mensen of natuurgebeden dit ook zullen doen.
Voortplanting Teven (vrouwelijke dingo’s) zijn pas seksueel actief op hun 2de jaar. Ze zijn 1 jaar loops en paren meestal in de herfst. De dominante teef, ook wel de ‘’alfateef’’ genoemd is vaak eerder loops dan de andere teven. In 1 groep wordt vaak maar 1 nest geworpen in verband met het eten. Het teveel aan pups zal daarom worden gedood door de alfateef. draagtijd loops(vrouwtjes) loops mannetjes paartijd
minimaal 61 dagen 1 jaar maximaal 69 dagen 3 jaar ongeveer 2de jaar in de herfst
De jongen worden vaak in een holle boom geboren in de koude winter maanden.ook een grot of een dik bebost gebied zijn ook goede alternatieven voor de geboorte. Planten Australië telt meer dan 25.000 plantensoorten, de regenwouden behoren tot de rijkste ter wereld. In de woestijn komen er ook al 2000 verschillende planten voor. Een aantal typische Australische bomen/planten; Acacias zijn er in alle soorten en maten, 660 soorten om precies te zijn. In het begin van de lente geven ze het Australische landschap een prachtige gele kleur als ze bloeien. De boab bomen lijken op de baobab bomen in zuidelijk Afrika. Ze hebben een enorm dikke, bolle stam met kleine takken bovenin. Ze komen alleen voor in Western Australië. Eucalyptusbomen zijn een symbool voor Australië, 95% er van komt alleen in Australië voor. De Ghost-gum, met zijn witte stam en lichtgroene blad is een opvallende verschijning in de rode outback. Er zijn verschillende soorten varens, met name in de regenwouden. De King Fern is uitzonderlijk met zijn metershoge stam. Er zijn 40 palmsoorten in Australië, waarvan de grootste 30 meter hoog kan groeien. Spinifex is een stugge naaldachtige grassoort die overleeft in woestijngebieden. Australie kent vele unieke plaatsen waar planten/bomen leven: EUCALYPTUS BOS: Door heel Australië zijn eucalyptusbossen te vinden. Er zijn meer dan 600 verschillende eucalyptusbomen en door de verschillende klimaten zijn er dan ook verschillende soorten eucalyptusbossen, waarbij sommigen veel gemeen hebben met regenwouden, terwijl anderen open, droge bossen zijn. Dieren die je veelal in eucalyptusbossen tegenkomt zijn wallaby's en grijze kangoeroes, eventueel een koala of een wombat en verder voornamelijk veel vogels (waaronder de Kookaburra) en kleine reptielen. TROPISCH REGENWOUD: De regenwouden kenmerken zich door de dichtheid. Alle leefplekken in deze bossen wordt benut door vele verschillende planten en dieren. De warme en vochtige omgeving herbergt vele schimmels, varens en palmen. Qua dieren vind je hier kleine buideldieren zoals possums, bandicoots en boomkangoeroes. Daarnaast zijn er cassowary's, vele kikkers, pythons en felgekleurde vogels. SUBTROPISCH REGENWOUD: Dit regenwoud is jonger dan de tropische variant en bedekte eens grote delen van Australië. Het is te vinden in Zuid-Queensland, New South Wales en Victoria. Over het algemeen is het minder dicht begroeid en komen er andere planten voor. Voor beide varianten geldt dat er veel planten- en dierensoorten voorkomen die je nergens anders zult zien. WEIDELAND: Veelal afgewisseld met eucalyptusbossen heeft Australië langs de kustgebieden veel weidegrond. Veel weidegrond werd aangelegd door de Engelsen. Vaak zijn het golvende landschappen met hier en daar een groepje bomen en enkele rotsformaties. Dit is met uitstek het gebied voor wallaby's en grijze kangoeroes die er komen grazen. Je hebt dan ook een grote kans om ze hier rond te zien springen. Ook emu's komen er veel voor. WOESTIJN: Kenmerkend voor het binnenland zijn de rode, geërodeerde landschappen. Grote gebieden zijn maar schaars begroeid met grassen, lage boompjes en een enkele witte Ghost Gum. Hier en daar zijn kloven met oases te vinden. In de woestijnen leven rode kangoeroes, emu's, dingo's en rock wallaby's. Daarnaast zie je hier de grote leguanen, enkele slangen en bepaalde vogels, zoals lawaaiige papegaaien en grote adelaars. TROPISCHE WETLANDS: Een waar vogelparadijs vormen de wetlands in Noord Australië. Deze gebieden die enorme veranderingen ondergaan als gevolg van het natte en het droge seizoen bestaan uit moerassen, meertjes, eilanden en kleine stukken bos. Door het vochtige, warme klimaat groeien planten hier razendsnel. Het is een ideale leefplek voor krokodillen. KORAALRIF: Rond Australië liggen vele koraal riffen, met als hoogtepunt het Great Barrier Reef, een waar wereldwonder. Het rif is ontstaan door kleine holtediertjes die kalksteen afzetten. Door verschillende soorten koraal en de begroeiing er van is dit ecosysteem uniek. Daar draagt ook de aanwezigheid van meer dan tweeduizend verschillende vissen, vierduizend soorten schaaldieren , haaien, roggen en schildpadden aan bij. In het rifgebied zijn vele koraaleilanden te vinden die tropisch begroeid zijn. Het Great Barrier Reef Vanaf Kaap Tribulation is het een half uur varen naar het Great Barrier Reef. Op boten met glazen bodems of in kleine duikbootjes die tussen de riffen naar beneden gaan, kunt u de wereld van koraal verkennen. De veelkleurige sterkoralen waar vissen in ontelbare kleuren tussendoor zwemmen, bieden een spectaculaire aanblik. KORAAL
Het Great Barrier Reef, dat zich langs de oostkust van Australië over zo’n 2000 km uitstrekt van de steenbokskeerkring tot aan Papua Nieuw-Guinea, bezit de gecompliceerdste vorm van zeeleven. Er komen vierhonderd koraalsoorten voor en duizenden soorten sponzen, zee-egels, weekdieren, schaaldieren en vissen. CLOWN VIS LION VIS
HERON EILAND Er is geen plek die zo’n goed beeld geeft van het perfecte zeeleven in Australië als de eilanden van het Great Barrier Reef. Het wemelt er van de natuurparadijzen als Heron. Dit is een kleine atol omzoomd door een strook prachtig wit zand erop waarop soepschildpadden hun eieren leggen. Exclusieve eilanden als Lizard worden bezocht o.a. door prins Charles en Tom Cruise. WHITSUNDAY EILAND Er zijn ook bestemmingen voor watersporters, zoals Whitsunday, een archipel van 74 heuvelige, dichtbegroeide eilanden gekenmerkt door kapen, stranden en baaien. Ook zijn er vrij goedkope bestemmingen voor rugzaktoeristen, zoals het eiland Magnetic. Hier worden in de Arcadia Pub paddenraces gehouden; met het wedden vallen flinke sommen geld te verdienen. Ten Zuiden van het barrièrerif ligt Fraser, het grootste zandeiland ter wereld, met prachtige melkkleurige duinen en turkooizen meren. EEN MEER OP FRASER ISLAND
De Kangoeroe De meest bekende echte kangoeroes zijn de grijze en de rode reuzenkangoeroe. De grijze reuzenkangoeroe kan 1.80 meter hoog worden, en soms zelfs meer dan 2 meter, en een gewicht van 90 kg bereiken. Hij heeft een kleine kop met grote oren, zijn voorpoten zijn vrij klein en met de krachtig gebouwde achterpoten; de sterke staart is 1.20 meter lang kan hij wel 1o meter ver springen.tussen de neusgaten is de snuit behaard.en de kleur van de vacht varieert, maar is bijna altijd grijs met een witte buik en wit op de poten en aan de onderzijde van de staart. . RODE REUZENKANGOEROE
GRIJZE REUZENKANGOEROE De grijze reuzenkangoeroe leeft in bos en eet meestal bladeren.de rode reuzenkangoeroe is van bouw hetzelfde als de grijze, maar de man heeft een rode vacht, terwijl die van het vrouwtje grijsblauw is; de snuit is wat minder behaard. En hij leeft op de open vlakten, hij graast meer dan dat hij bladeren eet en leeft vaker in kudden of groepen van meestal 10 soortgenoten
De 42 soorten kangoeroes, boomkangoeroes en wallibies vormen samen een onderfamilie van de familie Macropididae waar ook de muskuskangoeroeratten en de kangoeroeratten bij horen. Een derde kangoeroesoort is de bergkangoeroe of wallaroe. WALLAROE WALLABIE
De rode reuzenkangoeroe komt overal in Australië voor. De grijze leeft bijna alleen in Oost-Australië, maar er bestaan vijf ondersoorten, die eerst wel als aparte soorten beschreven zijn: de steppelkangoeroe uit het uiterste zuidwesten; een ondersoort die alleen op Kangoeroe-eiland voorkomt; de Tasmaanse grijze reuzenkangoeroe; de noordoosten; en tenslotte de zuidelijke grijze reuzenkangoeroe uit het zuidoosten. De wallaroe leeft tussen rotsen, en in kuststreken. Hij heeft kortere en steviger achterpoten dan de beide andere soorten. Kangoeroesprongen
Als een kangoeroe zich langzaam verplaatst, bijvoorbeeld bij het eten, bewaart hij zijn evenwicht op zijn kleine voorpoten en de sterke staart, terwijl hij tegelijk zijn grote achterpoten met een zwaai naar voren beweegt. Vervolgens brengt hij voorpoten en staart omhoog in de tweede fase van de beweging. Wanneer hij zich snel voortbeweegt, gebruikt hij alleen beide achterpoten, terwijl de staart bijna recht wordt gehouden om het evenwicht te bewaren. Op dezelfde manier springt hij over wegversperringen heen, met sprongen van wel 9 meter ver. maar brengt een sprong hem niet meer dan 1.50 meter boven de grond, terwijl er zijn meldingen van grote kangoeroes die omheiningen van 2.70 meter hoog namen. Hun topsnelheid is nooit vastgesteld. Zij schijnen een snelheid van 35-40 km per uur te kunnen bereiken in minder dan 300 meter. FAUNA ROCK WALLABY Kangaroes die langs de weg springen, veroorzaken vaak ongelukken; ze raken vaak verblind door koplampen en worden dan overreden door te hard rijdende voertuigen. De kangoeroe, het symbool van Australië. Door Australië’s moeilijk bereikbare ligging vergleken met de rest van de wereld heeft de natuur een geheel eigen evolutie doorgemaakt. Van de planten die groeien in Australië komt 85% nergens anders voor. Er zijn veel verschillende soorten buideldieren, dieren die na een korte dracht worden meegedragen in een buidel voor de buik van de moeder, waarin ze zichzelf verder ontwikkelen. Naast de kangoeroe zijn er diverse soorten Wallaby’s;kleine buideldieren die soms zo klein zijn dat ze voor muizen worden aangezien
Tot de grootste Australische dierenfamilie behoren zo’n vijftien buideldieren. Ze zijn variërend in grootte en uiterlijk en zien er vaak uit als eekhoorns of beren, maar het zijn allemaal stuk voor stuk nachtdieren en/of aaseters. De schuchtere koala, die de hele dag rondhangt in eucalyptusbomen, zijn enige bron van vast en vloeibaar voedsel, is ook een buideldier. OPOSSUM

TASMAANSE TIJGER het minder mooie dier is de dikke wombat, die meer op een varken lijkt. Er zijn vier verschillende soorten, die voornamelijk leven in de bossen. Vanwege het enorme aantal wombats draagt een berggroep in Victoria de naam ‘Wombats’. De buidelwolf, een vleesetend buideldier ter grootte van een wolf dat beter bekend was onder de naam Tasmaanse tijger, is inmiddels uitgestorven. Andere vleeseters komen nog wel voor, zoals de quoll, een klein dier verglijkbaar met de grootte van een eekhoorn. QUOLL
WATER DRAGON De monotremata, die één lichaamsruimte hebben waarin de darm-, urine en geslachtswegen allen uitmonden. Net als reptielen leggen ze eieren. Ze voeden hun jongen door de haren aan de onderkant van de buik te doordrenken met melk. Hier ziet je nog een aantal verschillende Australische dieren: DINGO KROKODIL
KOOKABURA KOALAS
PALM RAINBOW LORIKEET Bronnen http://members.lycos.nl/bouwmeester11/newpage6.html
http://www.landenweb.com/l.cfm?LandID=127&AUSTRALI%C3%8B
http://www.dutch-outback.nl/modules/freecontent/index.php?id=25
http://www.planckendael.be/content/dieren/fs_dieren.asp?Ct=dieren&ID=50 Conclusie Ik vond het, net als mijn vorige werkstuk leuk, het werkstuk te maken. En zal weer met volle overtuiging beginnen aan mijn volgende werkstuk.

REACTIES

A.

A.

let op spellingfouten je schreef bijv.. tog i.p.v. toch

7 jaar geleden

A.

A.

Jouw werkstuk gebruik ik echt niet never

7 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.