Semmelweis

1. Vragen over Semmelweis 1 a. Wat is het probleem voor Semmelweis? Het probleem voor Semmelweis is dat de vrouwen die hij behandeld heeft aan een soort koorts, waarvan hij de oorzaak niet weet, overlijden. b. Welke theorieën over de oorzaak van het probleem worden in de tekst genoemd? Maak een twee-kolommenschema en zet in de eerste kolom de theorieën onder elkaar. Atmosferisch Veranderingen in de lucht: b.v. temperatuur
Kosmisch Onbekende oorzaak uit het heelal

Aardse oorzaak B.v. een aardschok 2 a. Vergelijk de cijfers van de eerste en tweede afdeling. Wat constateer je? Onder prof. Klein komt sterfte door kraamvrouwenkoorts relatief gezien veel vaker voor. b. Op grond van je antwoord bij a. kun je een aantal theorieën over de oorzaak van kraamvrouwenkoorts wegstrepen. Gebruik het schema van opdr. 1b. en zet achter elke theorie waarom ze wel of niet afvalt. Bedenk daarbij, dat de zalen een verschillende arts en professor hadden, maar dezelfde verpleegsters. Op de zalen kregen de vrouwen dezelfde lichamelijke verzorging, medicijnen, voedsel, bedden etc. Atmosferisch Veranderingen in de lucht: b.v. temperatuur
Kosmisch Onbekende oorzaak uit de heelal
Aardse oorzaak B.v. een aardschok 3. Waarom zou Semmelweis zulke grappen maken? Hij maakte die grappen om het verschil tussen de eerste en de tweede afdeling te verduidelijken, omdat hij hoopte dat er onderzoek naar verricht zou worden. 4. Wat betekent ‘sectie verrichten’? Dat is het opensnijden van de overledene om de doodsoorzaak te bepalen of proberen te achterhalen. 5 a. Formuleer het probleem van de onderzoekscommissie
Hun probleem is dat ze de oorzaak van de sterfte door kraamvrouwenkoorts niet weten, maar dat is eigenlijk het probleem van iedereen. b. Welke oorzaken van het probleem veronderstellen ze? Zij dachten allereerst dat er te veel patiënten op afdeling 1 lagen en dat door ‘overbevolking’ de sterfte werd veroorzaakt. Verder dachten zij dat het probleem ontstaan was door de ruwe behandelmethoden van de mannelijke medewerkers op afdeling 1. c. Op grond waarvan wijst Semmelweis deze hypothesen af? Hij was van mening dat er op afdeling 2 relatief gezien meer mensen per vierkante meter lagen dan op afdeling 1. Hierdoor vond hij de eerste hypothese van de onderzoekscommissie onzin. De tweede hypothese wees hij af omdat hij vond dat de omgang met de patiënten nooit zo schadelijk kon zijn voor de patiënt als de zwangerschap zelf. 6 a. Formuleer een nieuwe hypothese
De vrouwen sterven door het onheilspellende geluid van de bel van de priester. Het is psychisch. b. Hoe zou Semmelweis kunnen onderzoeken of de hypothese klopt? Door te zorgen dat de priester op één afdeling geweigerd wordt en dan kijken of het sterftecijfer op die afdeling werkelijk afneemt. 7 a. Formuleer een nieuwe hypothese. Wanneer een vrouw op haar rug bevalt, in plaats van op haar zij, loopt zij hoger risico kraamvrouwenkoorts op te lopen. b. Hoe zou je de hypothese kunnen toetsen? Door alle vrouwen op hun zij te laten bevallen en dan te kijken of het sterftecijfer daalt. 8 a. Semmelweis vergelijkt in gedachten hoe Kolletschka en de vrouwen met kraamvrouwenkoorts ziek zijn geworden. Doe hetzelfde op papier. Schrijf op wat je weet dat vooraf ging aan Kolletschka's bloedvergiftiging. Beschrijf vervolgens de vergelijkbare gebeurtenis bij de moeders, voordat ze ziek werden. Kolletschka was een vrouw aan het onderzoeken die gestorven was aan kraamvrouwenkoorts. Terwijl hij sectie verrichtte op de vrouw werd hij per ongeluk met het mes waarmee ze de vrouw onderzochten (opensneden) gestoken door een student. Daarna werd Kolletschka ziek. Hij was dus gestoken met het mes waar bloed opzat van de vrouw met kraamvrouwenkoorts. Dat besmette bloed is via die messteek ook in zijn bloed gekomen. Hij kreeg kraamvrouwenkoorts en overleed een poos later. De bacterie van kraamvrouwenkoorts is dus besmettelijk (via het bloed). Als je dus goed nadenkt kunnen alle moeders ook alleen besmet zijn via het bloed van iemand met kraamvrouwenkoorts. Het moet dus overgedragen zijn en de dokters waren de enigen die telkens met verschillende vrouwen die net bevallen waren te maken hadden. Als de dokters een vrouw geholpen hadden bij de geboorte en bloed aan hun handen hadden en zonder dit goed afgewassen te hebben een andere vrouw hielpen bij de bevalling, verspreidden zij daardoor het besmette bloed. b. Formuleer een hypothese over de doodsoorzaak van de moeders. Kraamvrouwenkoorts wordt veroorzaakt door bloed- en/of bacteriëncontaminatie (door onvoorzichtigheid). c. Hoe zou je de hypothese kunnen toetsen? Je kunt de hypothese toetsen door te zorgen dat alle dokters zich desinfecteren, bijv. met chloor voordat ze naar de volgende bevalling gaan en dan kijken of de sterftecijfers dalen. 9 a. Formuleer een nieuwe hypothese over de oorzaak van kraamvrouwenkoorts. De besmetting van kraamvrouwenkoorts wordt niet alleen veroorzaakt door lijkgif maar kan ook andere herkomsten hebben. b. Welke maatregelen kunnen er genomen worden om een besmetting zoals hierboven beschreven te voorkomen? Door bij het opereren beschermende handschoenen en mondkapjes te gebruiken en de bedden steeds te verschonen. 10 Noem een aantal oorzaken voor het feit dat Semmelweis’ ideeën niet direct algemeen werden geaccepteerd en Listers’ ideeën wel. Lister was een beroemde chirurg en Semmelweis was nog vrij onbekend. Hij wist tevens Semmelweis’ theorieën verder te bewijzen en te onderbouwen. Hij schreef bovendien wetenschappelijke artikelen over zijn bevindingen. 2. Samenvatting Philipp Semmelweis is in 1818 in Hongarije geboren. Hij studeerde eerst rechten, maar dat bleek niet de studie te zijn die hij zocht. Hij vond zijn studieboeken ‘naar zaagsel ruiken ’. Hij heeft toen zijn rechtenboeken verkocht om boeken over geneeskunde te kunnen kopen. Hij werd arts en ging als verloskundige werken in een Weens ziekenhuis. In juli 1846 begint hij op de eerste afdeling van de kraaminrichting van het algemene ziekenhuis in Wenen onder leiding van prof. Klein. In die maand sterven er 36 van de 208 moeders – allemaal aan kraamvrouwenkoorts. In oktober 1846 sterven er nog steeds veel moeders aan de kraamvrouwenkoorts. Elke dag loopt Semmelweis de bedden van de pas bevallen moeders een keer langs. Bij sommige moeders zag hij dan na een dag of twee een blos op de wangen, die verdacht veel op koorts leek. De derde dag kreunden ze tijdens het praten. Op de vierde dag rennen de zusters heen en weer om water te halen voor de dorstige moeders. Bij het opnemen van de pols voelde hij dan een heel snelle, maar zwakke polsslag. Na nog een aantal dagen komen er onverklaarbare vreemde paarsblauwe vlekken op de handen en voeten van de moeders en dan weten de zusters, dat het gauw afgelopen zal zijn. De laatste fase is ingetreden. In december 1846 vindt Semmelweis het frustrerend dat na een soepele bevalling toch nog vrouwen sterven aan kraamvrouwenkoorts. Hij heeft het er vaak over met prof. Klein. Die zegt er niets aan te kunnen doen en dat het altijd zo is geweest: “De huidige wetenschap zegt al drie eeuwen lang dat het een onzichtbare epidemie is die de moeders doodt. De oorzaken kunnen atmosferisch, kosmisch of aards zijn.” In de encyclopedie staan de volgende oorzaken: ‘’ Verwondingen van de moeder bij de bevalling, verkeerde voedingsgewoonten, te koude omgeving, eigenlijk alles wat een lichaam uit evenwicht kan brengen”. Volgens een andere medische opvatting is het een combinatie van hoge koorts en het uit balans zijn van het zenuwstelsel. Daarbij komt dat deze arme mensen geen fatsoen, geen moraal en geweten hebben. Deze opvatting wordt bewezen doordat de vrouwen tijdens de bevalling schelden en vloeken. In januari 1847 heeft Semmelweis in de ziekenhuis-opnameboeken gelezen over de vrouwen die opgenomen en de medicijnen die toegediend zijn en over de doodsoorzaken. Die gegevens heeft hij vervolgens in een tabel gezet. Daarin ziet hij dat het sterftecijfer op afdeling 1 hoger is dan op afdeling 2. Op de eerste afdeling zijn er 459 vrouwen gestorven en op de tweede afdeling slechts een vierde daarvan. Dit is al algemeen bekend en de zusters zeggen dat daar niks aan te doen is. Maar wat veel erger is, is dat de vrouwen dat ook weten en smeken om op de tweede afdeling te komen en zelfs hun weeën onderdrukken om toch op tweede afdeling te komen. Semmelweis vraagt zich af waarom de koorts alleen op zondag, dinsdag en zaterdag opduikt. Dat zijn precies de dagen dat de eerste afdeling de vrouwen opneemt. In februari 1847 verricht Semmelweis samen met studenten sectie op het lichaam van een moeder die die avond of nacht is overleden. Daarna gaan ze de eerste kraamafdeling langs. En ze onderzoeken de vrouwen. Hoe is het met de ligging van de baby? En in welk stadium van de zwangerschap is de moeder? Enz. De jonge studenten moeten leren met zachtheid, handigheid en zonder schroom de moeders te onderzoeken. Die schroom is er niet alleen omdat het vrouwen zijn die ze moeten onderzoeken, maar ook omdat zo duidelijk te ruiken is, dat zij zojuist gewerkt hebben in het lijkenhuis. Er wordt hard gewerkt door de artsen en studenten en dat mag geroken worden! In maart 1847 was het percentage sterftegevallen door kraamvrouwenkoorts 30%! Het is waanzinnig en gekmakend! Maar door de sarcastische grappen van Semmelweis is het verschil tussen de eerste en tweede afdeling inmiddels zo algemeen bekend geworden, dat er een onderzoekscommissie is benoemd, die de oorzaak van het verschil moet zien op te sporen. Het resultaat was: “De sterfte wordt veroorzaakt door overbevolking op de eerste afdeling.” Semmelweis vindt dit belachelijk! Ze zeiden ook nog dat de sterfte wordt veroorzaakt door de ruwe wijze waarop de artsen en de mannelijke medische studenten de bevallende vrouwen behandelden. Onzin! Semmelweis moet bekennen dat hij de oorzaak zelf ook nog steeds niet weet ... Semmelweis wordt gek van de doodsprocessie’s. Van de priester met zijn bel. Hij wil het niet horen! Semmelweis bedenkt zich dat hierdoor misschien de sterfte van de vrouwen wordt beïnvloed. Hij verzoekt de priester zijn processie achterwege te laten. Maar er blijven maar vrouwen sterven. Tijdens een rondgang op de tweede afdeling ontdekt hij dat hier de vrouwen de gewoonte hebben om op hun zij te bevallen. Op de eerste afdeling bevallen ze op hun rug. In april 1847 hebben ze geprobeerd om te kijken of het effect heeft om de vrouwen op hun zij te laten bevallen, maar het percentage vrouwen dat sterft op de eerste afdeling blijft even hoog. Op een nacht is Semmelweis’ vriend, patholoog Kolletschka overleden. Hij was gestoken met een mes tijdens een sectie op een vrouw die was gestorven aan kraamvrouwenkoorts. Kolletschka is overleden aan een bloedvergiftiging. Opeens weet Semmelweis het! In mei 1847 bedenkt Semmelweis zich dat ondanks dat zij hun handen wasten met water de doodsgeur altijd uren om hen heen bleef hangen. Hij besluit na de secties dat iedereen zijn handen moet wassen met zeep en vervolgens onder moet dompelen in chloorwater. Wassen, spoelen, wassen, spoelen. De echt kleine samenvatting Wenen 1848, een vervallen negentiende-eeuws ziekenhuis. We zien twee artsen: professor Klein, de geneesheer-directeur, en zijn jonge leerling Semmelweis. De laatste maakt zich meer en meer zorgen over een onrustbarend probleem: er sterven veel, te veel, kraamvrouwen in het ziekenhuis. Langzaam komt Semmelweis erachter hoe dit komt en welke simpele remedie ertegen bestaat: artsen moeten vóór onderzoek hun handen wassen... De geneesheer-directeur is echter niet overtuigd van Semmelweis' gelijk. Semmelweis’strijd is de strijd van iemand die gelijk heeft maar niet weet hoe hij het moet krijgen en van iemand die geen gelijk heeft maar wel de macht om het te krijgen. 3. Leg de overeenkomst uit tussen de situatie waarin Semmelweis werkte en een natuurwetenschappelijk experiment. Semmelweis vergelijkt ook de twee kraamafdelingen met elkaar door te kijken op welke afdeling er meer kraamvrouwen sterven. En daarna, toen hij had ontdekt dat hygiëne een grote oorzaak was van de kraamvrouwenkoorts, ging hij zorgen dat iedereen op zijn afdeling gebruik maakte van goede hygiëne alvorens ze een vrouw gingen behandelen. Dat werd dus niet op de andere afdeling gedaan en zo kon hij de cijfers van de sterfte van de vrouwen vergelijken van de ene afdeling met de andere afdeling. Dus het er waren twee situaties, de ene afdeling en de andere afdeling, en de variabele was dat er op de afdeling van Semmelweis gewerkt werd met goede hygiëne.
4. Extra informatie over Semmelweis Ignác Fülöp (of: Ignaz Phillip) Semmelweis (Boedapest 1 juli 1818 - Wenen 13 augustus 1865) was een Hongaarse arts. Semmelweis wilde eigenlijk obstetricus worden, maar in de wachttijd voor die opleiding was hij 'agnio' chirurg. In die functie kwam hij tot het ontstellende inzicht dat zelfs geslaagde operaties meestal de patiënt niet redden: verbloeding en vooral infecties waren alsnog doodsoorzaak, zelfs indien de geopereerde afwijking niet levensbedreigend was. Hij noteert gedesillusioneerd: 'Ik zie dat alles wat hier geschiedt overbodig is. Vergeefs werken wij, het ene sterfgeval volgt op het andere. Men opereert zonder te onderzoeken waarom de ene patiënt eerder sterft dan de andere.' Vervolgens ging hij onder professor Klein alsnog verloskunde leren. De autoritaire en kortzichtige Klein en de opvliegende, onbuigzame Semmelweis vormden een explosieve combinatie; zeker ook doordat Klein's kliniek bij uitstek geschikt was om de frustraties uit de chirurgische periode aan te vullen met nieuwe: kerngezonde vrouwen in de bloei van hun leven zag Semmelweis er bij tientallen sterven aan kraamvrouwenkoorts; een vorm van bloedvergiftiging door bacteriën die tijdens en na de bevalling via de baarmoeder het lichaam binnendringen. Dit was ook destijds weliswaar geen onbekende doodsoorzaak van moeder en kind - ook niet bij thuisbevallingen - maar in Klein's kliniek houdt de ziekte wel erg huis en sterft er tenminste één op de tien vrouwen aan. Hoe zou dat komen? Vanwege Semmmelweis' liberaal politieke sympathieën tijdens een revolutiepoging in 1848 werd hij ontslagen, maar in feite vanwege rancune van zijn chefs in het ziekenhuis. Tussen 1850 en 1856 werkte hij in een ander ziekenhuis in Boedapest waar hij met zijn bij studenten en staf impopulaire methode - herhaaldelijk wassen in bleekwater is pijnlijk - het sterftecijfer beneden de 1% wist te krijgen, terwijl dat in zijn vroegere ziekenhuis opliep tot wel 34% in 1860. Tot op dat moment had Semmelweis nooit iets gepubliceerd over zijn bevindingen omdat hij opzag tegen schrijven in wetenschappelijk Duits. Zijn publicatie Die Ätiologie, der Begriff und die Prophylaxis des Kindbettfiebers in 1861 werd door zijn vakgenoten slecht ontvangen. Semmelweis reageerde met persoonlijke aanvallen waarin hij de medici voor moordenaars uitmaakte. Weer later viel hij paartjes op straat lastig door hen te proberen te overreden vooral thuis te bevallen. In 1865 kreeg hij een mentale inzinking en niet lang daarna stierf hij op 47-jarige leeftijd aan bloedvergiftiging van een wond die hij bij een onderzoek opliep. Semmelweis bleek bij lijkschouwing te lijden aan een vorm van meningitis die zijn hersenen ernstig aangetast had. "Er is niemand zo blind als degene die niet wil zien" en "Er is niemand zo doof als degene die niet wil horen". 5. Welke argumenten hadden de collega’s van Semmelweis om niet met zijn ideeën mee te gaan. Waarvoor moesten ze uiteindelijk toch het gelijk van Semmelweis erkennen? Zij geloofden hem niet meteen, omdat hij natuurlijk nog niet bekend was. Hij had geen enkel artikel gepubliceerd over zijn ontdekkingen. Dus eigenlijk wisten hier ook maar weinig mensen van, behalve de mensen die in dat ziekenhuis in Wenen werkten. Niemand geloofde zomaar een eigenlijk wel onbekende man die ineens met allerlei theorieën kwam over de kraamvrouwenkoorts. Het was een gewone arts. Als iemand jou ineens komt vertellen dat het je eigen schuld is dat al die vrouwen dood gaan doordat je je handen niet goed wast, dan geloof je dat heus niet meteen. Uiteindelijk geloofden zijn collega’s in het ziekenhuis hem waarschijnlijk wel, want anders zouden ze niet meewerken aan het wassen van hun handen in chloorwater, en het verschonen van de bedden nadat iemand overleden is. 6. Welke argumenten hadden de collega’s van Mooney (jongen die meisje werd) om wel met de theorie van sexe-neutraliteit mee te gaan? Waardoor moesten ze toch uiteindelijk het ongelijk van Mooney erkennen? De collega’s van Mooney geloofden hem wel bijna meteen, omdat Mooney een bekende arts was die heus wel wist wat hij beweerde. En als je het zo hoort dan geloof je dat toch wel, want het klinkt ook erg geloofwaardig. Omdat hij wel verslag deed van zijn ontdekkingen en theorieën, wisten veel mensen ervan en geloofden ze ook dat het zo was. Uiteindelijk hebben ze zijn ongelijk moeten erkennen omdat het bewezen werd. Je kunt een jongetje niet een meisje laten worden ook al zijn de geslachtsorganen veranderd. Het blijft altijd een jongetje omdat dat bepaald wordt in je hersenen. En dat werd bewezen en zo is zijn theorie onderuit gehaald. 7. Welke eigenschappen moet een goed natuurwetenschappelijke onderzoeker hebben om een goede wetenschapper te zijn? Licht je antwoord toe. Een goed natuurwetenschappelijke onderzoeker moet natuurlijk als eerste heel intelligent zijn, erg leergierig, veel geduld hebben en heel nieuwsgierig zijn. Ook moet hij erg creatief zijn en creatief kunnen denken. Hij moet ook analytisch kunnen denken. Hij moet hypotheses kunnen opstellen en goede onderzoeken op kunnen zetten. Hij moet ook erg enthousiast en gemotiveerd zijn om dingen duidelijk te kunnen maken en uit te vinden. 8. Noem een wetenschapper die jij beslist niet zou willen zijn. Geef een toelichting. Wie ik absoluut niet zou willen zijn, is Josef Mengele. Josef Mengele (16 maart 1911 – 7 februari 1979) was een Duitse arts en wordt ook wel ‘de Engel des Doods’ genoemd vanwege zijn werkzaamheden in het concentratiekamp Auschwitz. Aan het begin van de jaren dertig sloot Josef Mengele zich aan bij de SA en werd later lid van de NSDAP. In 1938 studeerde hij af in medicijnen aan de universiteit van Frankfurt. Vanaf 30 mei 1943 werkte hij in Auschwitz. Daar selecteerde hij de nieuwe gevangenen; wie er bleef leven en wie meteen werd gedood. Hij werd berucht door zijn zeer wrede en onethische medische experimenten op onder andere tweelingen, waaronder blootstelling aan kou tot de dood erop volgde, experimenten in vacuümkamers, het uitproberen van behandelingen en geneesmiddelen. De slechte hoofdpersoon in de film 'The Boys from Brasil' is gebaseerd op Mengele. Na de oorlog ontsnapte hij naar Zuid-Amerika en leefde lange tijd in Paraguay. Josef Mengele overleed in 1979 in Bertigoa, Brazilië tijdens het zwemmen, mogelijk aan een hartaanval of beroerte. Hij werd onder de naam "Wolfgang Gerhard" begraven. Zijn identiteit werd in 1992 na opgraving van het lichaam bevestigd door zijn DNA te vergelijken met dat van nog levende familieleden (genetische vingerafdruk), waarna het gerucht dat hij nog in leven zou zijn eindelijk de kop kon worden ingedrukt. De 'dodenfabriek' in Auschwitz was een ijzingwekkende omgeving van menselijke ellende. De barakken waren smerig en vochtig en het kon dan ook niet uitblijven dat de gevangenen leden aan tyfus, diarree en andere ziekten. Het was Mengeles taak in Auschwitz om onderzoek te verrichten naar de menselijke erfelijkheid en door deze onderzoeken, mede op basis van de rapporten van professor Von Verschuer, de genetische geheimen te onthullen en uiteindelijk daarmee het begin te maken voor het creëren van het 'Duitse superras'. Helaas zouden deze onderzoeken gepaard gaan met de grootst mogelijke wrede martelingen en experimenten, waarbij op géén enkel moment rekening werd gehouden met de gevangenen, en die in zijn ogen alleen maar dienden voor onderzoek en niets meer waren dan 'proefdieren'. Mengele voerde zijn lugubere taak altijd met veel genoegen en plezier uit, waarbij hij altijd gekleed ging in zijn beste en mooiste uniform. Hij bewoog zich altijd zeer gemakkelijk, voldaan en gracieus voort terwijl ondertussen de uitgeputte gevangenen vaak op een zeer brute wijze uit de treinen werden gecommandeerd. Vervolgens besliste hij op een zeer nonchalante en arrogante wijze over leven en dood, door met zijn stok de gevangenen een richting op te dirigeren die leidde naar de gaskamers of de barakken. Een gevangene die ooit aanwezig was bij deze selectie en die Auschwitz heeft overleefd, vertelt hier later over: "Mengele wist op een gegeven moment een vrouw bij haar nek te pakken die probeerde te ontsnappen en sloeg met zijn stok meerdere malen op haar gezicht, totdat deze in één bloederige massa was veranderd. Pas na een half uur stopte hij met slaan, waarna de vrouw hem smeekte om haar te doden, een gunst die hij met een glimlach om zijn mond niet honoreerde." Mengele stond bekend om zijn wrede en onmenselijke manier van het verrichten van onderzoeken op mensen. Zo castreerde hij jongens zonder het gebruik van verdoving, diende hij elektrische schokken toe om de weerstand te onderzoeken en er is een geval bekend waarbij hij, op zijn eigen gruwelijke wijze, een groep Poolse nonnen steriliseerde, zodat deze uiteindelijk met de meest gruwelijke verminkingen en brandwonden achterbleven. In 1981 werd Mengele door een Duitse officier van justitie bij verstek aangeklaagd voor 78 beschuldigingen van zijn mensonterende misdaden tegen de mensheid tijdens zijn experimenten in Auschwitz. Ook vond Mengele het prachtig om tijdens de mensonterende selecties, vrouwen seksueel te vernederen. Vrouwelijke gevangenen moesten zich regelmatig voor hem uitkleden, waarbij hij hen diverse seksueel getinte vragen stelde. Hoewel hij hen regelmatig uitmaakte voor smerige jodenhoeren, kan men niet uitsluiten dat hij bij deze procedure seksueel opgewonden raakte, maar dat het verlangen naar deze naakte vrouwen door het Duitse Rijk strikt verboden was. Deze man deed zulke afschuwelijke dingen. Hij deed medische experimenten op gezonde mensen, en dan vooral op Joden uit concentratiekampen en tweelingen. Hij ging bijv. onderzoeken hoe lang een gezond mens het overleefde in ijswater voor het geval een vliegtuig met piloten in zee neerstorten. Zodat hij wist hoe lang het ongeveer zou duren voordat ze overleden. Of hij deed zomaar zonder redenen huidtransplantaties. Hij deed ook onnodige bloedtransfusies bij tweelingen. Hij wou bijv. kijken met hoe weinig bloed je in je lichaam nog kon leven. En mensen in kamers met heel hoog of heel lage druk opsluiten, om te kijken hoe lang ze konden overleefden.
9. Noem een wetenschapper die jij wel graag had willen zijn. Geef een toelichting. Ik zou wel heel graag Leonardo Da Vinci willen zijn. Hij heeft zulke goede uitvindingen gedaan. Vooral gezien de tijd waarin hij leefde. Ik vind het vooral knap dat hij al de fiets had uitgevonden en een vliegtuig heeft kunnen ontwerpen door het kijken naar vogels. Ook had hij al hefbomen, geschut en muziekinstrumenten gemaakt. Maar veel van die dingen konden toen nog niet gemaakt worden. Pas na een lange tijd werden die dingen uitgevonden en gemaakt en toen kwamen ze erachter dat Da Vinci ze al een keer had uitgevonden. Hij bestudeerde ook de menselijke anatomie. Ook heel apart is dat hij zijn kennis vastlegde in linkshandig spiegelschrift. Zijn notities voorzag hij vaak van gedetailleerde illustraties. Hij was ook een goede beeldhouwer. De Mona Lisa is een mooi schilderij van Leonardo Da Vinci. Wat één van zijn beroemdste is. 10. Schrijf op wat jij van deze opdracht opgestoken hebt, waar jij je over hebt verbaasd, waar kijk jij nu met andere ogen naar? Ik vond dit een heel erg leuke opdracht! Vooral omdat ik bijna niks wist over Semmelweis en de kraamvrouwenkoorts. Ook vond ik het nog extra interessant omdat ik later zelf graag verloskundige wil worden. Nu weet je al helemaal hoe belangrijk het is om dan een goede hygiëne te hebben. Ook al hoef ik dan geen sectie te verrichten. Maar hygiëne is altijd belangrijk. Je kunt nu als vrouw tenminste gerust aan een bevalling beginnen, het blijft natuurlijk altijd spannend, maar tegenwoordig gaat het bijna nooit meer mis. Wat ik ook leuk vond is dat je zelf moest vertellen waarom jij een bepaalde wetenschapper wel of niet zou willen zijn. Daardoor heb je je ook nog verdiept in meerdere wetenschappers. Want ik wist helemaal niet van het bestaan af van Josef Mengele. Totdat ik aan mijn vader vroeg welke wetenschapper hij nooit zou willen zijn en hij toen als antwoord gaf Josef Mengele. Toen vertelde hij erover en ben ik wat informatie gaan opzoeken op internet en kwam erachter wat voor vreselijke experimenten hij deed. Ik ben nu niet echt met andere ogen naar iets gaan kijken. Alleen ik heb wel nagedacht over hoe verschrikkelijk veel vrouwen overleden zijn aan de kraamvrouwenkoorts en hoeveel kinderen en dus zonder moeder zaten. Ook dat ze toen nog niet echt heel erg goed wisten dat er bacteriën in lijken kunnen zitten die gezonde mensen ziek kunnen maken. Gelukkig weten wij nu veel meer over deze zaken. Al met al vond ik dit een heel leuke en interessante opdracht!!