krantenartikelnummer 1:
bron :
www.nrchandelsblad.nl
weekkrant 11september 2005
Klonen van embryo's mag
Groot-Brittannië wil de wetgeving rond het klonen van mensen versoepelen. Niet dat we al bang moeten zijn dat er binnenkort exacte kopieën van Pamela Anderson of mr. Bean zullen rondlopen. Dit zogenaamde reproductief klonen van mensen blijft zondermeer verboden. Maar in Groot-Brittannië mogen nu wel gekloonde embryo's worden ‘gekweekt' voor medische doeleinden. In de VS mocht dit al en wordt onderzoek hiernaar nu zelfs door de overheid betaald. In Nederland is een wetsvoorstel in de maak. Ruim vier jaar geleden slaagden wetenschappers in Schotland er voor het eerst in een kloon van een volwassen dier te maken: het lammetje Dolly. Dolly was een exacte kopie van een zeven jaar oud schaap. De Schotten hadden de kern van een uiercel van de ooi in een leeggemaakte eicel gestopt, en die daarna in de baarmoeder van een ander schaap tot een nieuw dier laten groeien. Deze manier van klonen wordt inmiddels op allerlei andere diersoorten toegepast. Onder andere op varkens, met het doel hun organen te kunnen gebruiken voor transplantaties. Dat laatste gebeurt nog nergens, al is er hier en daar wel met dieren mee geëxperimenteerd. Maar afgezien van de ethiek is het ook nog zo dat xenotransplantatie medisch gezien met veel problemen te kampen heeft. Een varkenshart mag dan veel op dat van een mens lijken, het blijft een vreemd ding in een mensenlichaam. De angst bestaat dat er dan virussen worden gedragen die bij mensen ziektes veroorzaken. Iemand heeft eens een wild idee geopperd om van ieder mens een kloon te maken en die in te vriezen, als een soort bewaarplaats voor reserve-organen. Als dan je hart versleten raakt, of je hebt je longen kapot gerookt, dan heb je nog wat extra exemplaren die ingeplant kunnen worden. Zonder afstotingsproblemen natuurlijk, want ze komen uit een kopie van jezelf. Dit idee is minder onuitvoerbaar dan je misschien zou denken. Wetenschappers hebben er een variant op bedacht die een grote toekomst tegemoet lijkt te gaan. De methode heet 'therapeutisch klonen' en gaat langs de volgende stappen: Voor het klonen worden een huidcel en een eicel gebruikt. De celkern wordt uit de eicel weggehaald. Het erfelijk materiaal (DNA) uit de huidcel wordt in de lege eicel gebracht. De eicel gaat zich delen en ontwikkelt zich tot een embryo. Als het embryo een celklompje is geworden zo groot als de knop van een naald, worden er zogenaamde stamcellen uit geïsoleerd. Dit zijn cellen die zich tot willekeurig welk celtype of weefsel kunnen ontwikkelen. De stamcellen groeien met behulp van verschillende groeifactoren uit tot de gewenste celtypen, weefsels of organen. Ze krijgen bij wijze van spreken een seintje: jij groeit uit tot een hart, jij tot een bloedcel. De cellen en weefsels worden bij zieke mensen ingebracht. Vaak gaat het om cellen die een bepaald eiwit produceren dat iemand mist. Maar in principe zouden ook complete organen voor transplantatie ontwikkeld worden. Het onderzoek is echter nog niet zover gevorderd dat dit binnen afzienbare tijd al mogelijk is. Het onderzoek met stamcellen is al in volle gang. In de VS, Australië, wordt druk geëxperimenteerd met de groeifactoren die nodig zijn om bepaalde gewenste cellen of weefsels te laten ontstaan. Sinds begin deze maand is ook in Groot-Brittannië via een nieuwe wet verder onderzoek mogelijk geworden. Andere landen, ook Nederland, worstelen nog met de ethiek. Het gaat hier namelijk om kunstmatig gekweekte embryo's. Ze worden na ongeveer twee weken, als de stamcellen gevormd zijn, vernietigd, maar in theorie zou je ze bij een vrouw in de baarmoeder kunnen inplanten en er een baby uit laten groeien. Zonder dat er ook maar ergens in het proces een man aan te pas is gekomen. Overigens is er weinig kans op dat dit ook in werkelijkheid zou lukken. Een levensgroot ethisch probleem. Eerst maak je kunstmatig een potentieel mens, je rommelt er wat mee, en dan vernietig je het ook nog eens moedwillig. Maar hoe erg is dat eigenlijk als je er aan de andere kant in de toekomst mensenlevens mee kunt redden? samenvatting: Groot-Brittannië wil de wetgeving rond het klonen van mensen versoepelen. Reproductief klonen van mensen blijft zondermeer verboden. Maar in Groot-Brittannië mogen nu wel gekloonde embryo's worden ‘gekweekt' voor medische doeleinden. In de VS mocht dit al en wordt onderzoek hiernaar nu zelfs door de overheid betaald. In Nederland is een wetsvoorstel in de maak. 4 jaar geleden is het wetenschappers gelukt om van een ouder gen een kloon te maken: dolly de schaap. Hier heerst een groot probleem en dat is een ethisch probleem. Want eerst maak je een potentieel en kunstmatig mens en je rommelt er vervolgens wat mee en dan maak je het moedwillig weer dood.
krantenartikelnummer 2:
Bron: www.overgave.nl
zondag 3 juni 2007. Klonen
Shaykh Yusuf al-Qaradawi omtrent het klonen: De genetische wetenschap bleek een nachtmerrie vanaf het moment dat het klonen van dieren tot uitvoer kwam en resulteerde in het beroemde schaap Dolly. In feite kan het hele proces niet gezien worden als een soort van schepping of zelfs herschepping; het is daarentegen eerder een proces waarbij de kern van een eicel van de soort die gekloond moet worden wordt vernietigd. De kern wordt dan onttrokken aan een lichaamscel van een dier van dezelfde soort. Deze donorkern wordt in de eicel geïnjecteerd. De eicel met zijn nieuwe kern ontwikkelt zich in een dier dat genetisch identiek is aan de donor. Zoals al eerder gezegd, is het klonen van dieren een nachtmerrie voor een heleboel mensen van over de hele wereld, onder meer omdat er geruchten de ronde doen dat deze techniek op mensen toegepast gaat worden. De islam en klonen
De islam staat open voor wetenschappelijke vooruitgang en onderzoek. Gedurende de gehele islamitische geschiedenis zijn er geen noemenswaardige conflicten opgetreden tussen de islam en de wetenschap. In feite wordt het binnen de islam als een fard kifaayah (collectieve plicht) gezien dat een natie er naar streeft vooruit te gaan op welk wetenschappelijk gebied dan ook. Maar deze vooruitgang, net zoals dat geldt voor andere zaken in het leven, mag niet botsen met het geloof. Hij moet parallel lopen met de grenzen die de religie vaststelt. Deze grenzen moeten de doorslag geven bij de beslissingen die een moslim neemt en men dient zijn principes hieraan aan te passen. Voorwaarden die het klonen van dieren toelaatbaar maken: -Het moet een werkelijk voordeel zijn voor de mensheid in zijn geheel. Het mag niet zo zijn dat er meer schade uit voorvloeit dan dat er nut uit naar voren komt. -Het mag geen enkele vorm van schade toebrengen aan het dier dat tijdens het proces gebruikt wordt; een dier schade toe brengen of martelen en pijnigen is streng verboden volgens de islam. -Vanuit de algemene islamitische doeleinden, regels en teksten bezien is het klonen van mensen absoluut verboden. De islam verbiedt en dergelijke wijze van klonen om de volgende redenen: -Het is in strijd met de diversiteit van de schepping. God heeft het universum geschapen op basis van diversiteit, terwijl klonen van mensen gebaseerd is op het dupliceren van bestaande eigenschappen van originele lichamen. Dit schopt het menselijk leven gigantisch in de war, ook al bevatten we nu nog niet welke vormen dit aan kan nemen. -Indien klonen is toegestaan, hoe moeten we dan tegen het gekloonde aankijken ten aanzien van het originele –moeten we deze beschouwen als zijn broer, zijn vader of als zichzelf? Dit is een punt dat grote verwarring kan veroorzaken. -Klonen is strijdig met het patroon van het scheppen van dingen in paren, zoals God zei in Zijn glorieuze Koran: “En alles hebben Wij paarsgewijs geschapen; misschien zullen jullie je laten vermanen.” (Koran 51:49). Klonen druist in tegen dit principe, aangezien men bij het klonen slechts afhankelijk is van één geslacht. Dit is iets wat de mens schade kan toebrengen. -Wetende dat de mens zelfs in het paradijs niet in zijn eentje kon leven, schiep God de Verhevene Hawaa` (Eva), als wederhelft van Adam, om samen in het paradijs te vertoeven, waardoor ze als bron van liefde en intimiteit voor elkaar konden dienen. Niet slechts ouders hebben elkaar nodig om verder te komen in het leven, maar ook hun kinderen hebben hen allebei nodig. Deze voor de mens essentiële elementen ontbreken wanneer er gekloond wordt. Klonen en het behandelen van ziektes: Uit het hierboven geschrevene wordt duidelijk dat het klonen van complete mensenlichamen absoluut verboden is, ook al is het doel ziekten te behandelen. Als het daarentegen gaat om het klonen van afzonderlijke lichaamsdelen, zoals harten en nieren, voor geneekundige en behandelingsdoeleinden, dan is het toegestaan en wordt het zelfs aanbevolen en als goede daad aangemerkt. Belangrijke opmerkingen
Klonen is niet het scheppen van leven. Het maakt gebruik van bestaand leven, in de vorm van een eicel waarvan de kern is verwijderd. De nieuwe cel die erin wordt gebracht ter vervanging is reeds door God de Verhevene geschapen. Het idee van klonen helpt ons het islamitische concept van de heropstanding te illustreren en beter te begrijpen. Wanneer de mens in staat is om leven terug te halen, om verder te leven in een nieuwe vorm, zou het dan buiten Gods bereik zijn mensen opnieuw te scheppen op de Dag der Opstanding? Uiteraard niet, zoals Hij zegt in de Koran: “Hij is het die met de schepping begint en haar dan herhaalt. Dat is gemakkelijk voor Hem. En Hem komt het hoogste voorbeeld toe in de hemelen en op de aarde; Hij is de Machtige de Wijze.” (Koran 30:27)” En God alleen weet hoe het echt in elkaar zit. Samenvatting: In deze artikel draait het om het morele van klonen. Er zijn veel mensen die klonen niet zo een prettig idee vinden en dit komt ook mede doordat ze het als een vorm van zelfschepping zien. dus dat mensen voor god gaan spelen, en hier zijn veel mensen tegen. De islam staat open voor wetenschappelijke vooruitgang en onderzoek. Maar deze vooruitgang, net zoals dat geldt voor andere zaken in het leven, mag niet botsen met het geloof. Het is niet toegestaan om voor god te spelen en de mensen of dieren te klonen. Een belangrijk standpunt dat niet vergeten mag worden en dat al in dit krantenartikel vermeld stond: Klonen is niet het scheppen van leven. Het maakt gebruik van bestaand leven, in de vorm van een eicel waarvan de kern is verwijderd. De nieuwe cel die erin wordt gebracht ter vervanging is reeds door God de Verhevene geschapen. Dus uiteindelijk zou de mensheid toch niet zonder god een ander kunnen scheppen want god want voor het klonen hebben zij ‘’onderdelen’’ nodig die zij zelf niet kunnen maken . En zonder die ‘’onderdelen’’ is heel dat klonen niet mogelijk. Het klonen van complete mensenlichamen is absoluut verboden in de islam. Maar als het gaat om het behandelen van ziektes, en dus om het klonen van afzonderlijke lichaamsdelen zoals harten en nieren is dit wel toegestaan. krantenartikelnummer 3; bron:
www.nrc.nl
NRC Handelsblad
zondag 3 juni 2007. Klonen in geneeskunde blijft omweg
Uit NRC Handelsblad
Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen kan bij de behandeling van ziektes afstotingsverschijnselen uitbannen. Maar de methode zal op den duur waarschijnlijk onnodig ingewikkeld zijn. Therapeutisch klonen
1 Voor het klonen worden een huidcel en een eicel gebruikt
2 De celkern wordt uit de eicel verwijderd
3 Erfelijke informatie (DNA) van de huidcel wordt in de lege eicel gebracht
4 De gekloonde eicel ontwikkelt zich tot embryo
5 Als het embryo in het blastocytstadium is, worden er stamcellen uit geïsoleerd
6 De stamcellen kunnen in een celkweek met verschillende groeifactoren tot verschillende celtypen of weefsels uitgroeien
7 De cellen of weefsels zijn bruikbaar als medicijn
De Britse regering wil onderzoekers toestaan om menselijke cellen te klonen voor geneeskundig onderzoek. Gekloonde cellen kunnen, is de verwachting van de wetenschap, mensen genezen die ziek zijn doordat een van hun celtypen is vernietigd of uitgeput. Bij Parkinsonpatiënten bijvoorbeeld zijn dopamineproducerende cellen in de hersenen verloren gegaan. Nieuwe hersencellen, getransplanteerd in de hersenen, die dopamine maken, doen de trillingen en bewegingsstarheid verdwijnen. Diabetici (suikerpatiënten) waarbij de insulineproducerende cellen in de alvleesklier zijn vernietigd kunnen middels celtransplantatie nieuwe cellen krijgen die op het juiste moment de juiste hoeveelheid insuline produceren, waardoor de suikerziekte verdwijnt. Het zijn toekomstverwachtingen, maar irreëel zijn ze niet. Dit soort celtransplantaties hebben hun principiële nut al bewezen bij Parkinson- en suikerziektepatiënten. Die celtransplantaties werden uitgevoerd met cellen van vreemde donoren. Bij de Parkinsonpatiënten waren het hersencellen uit menselijke foetussen. Vooral bij de suikerpatiënten mislukten de transplantaties door afstotingsreacties. Afstotingsreacties – die iedere transplantatie bedreigen – ontstaan doordat het menselijk afweersysteem lichaamsvreemde stoffen aanvalt en probeert te vernietigen. Ook lichaamscellen van andere mensen zijn `vreemd'. De afstotingsproblemen verhinderen dat de transplantatiegeneeskunde uitgroeit van een half way technology tot een algemeen bruikbare Scheikunde. De operaties worden vlekkeloos uitgevoerd, maar de getransplanteerden bestrijden de rest van hun leven de afstotingsverschijnselen door iedere dag medicijnen te slikken die hun eigen afweersysteem onderdrukken. Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen zou die afstotingsverschijnselen voorgoed uitbannen. Uit een gekloond embryo kunnen embryonale stamcellen worden geïsoleerd. Het laten uitgroeien daarvan tot gespecialiseerde cellen is een kwestie van op het juiste moment de juiste groeifactoren toevoegen. Welke groeifactoren daarvoor nodig zijn is nog niet van alle ruim 200 celtypen die in de mens voorkomen bekend. Veel weten de onderzoekers al over het ontstaan van de witte en rode bloedcellen en van de bloedplaatjes uit een bloedstamcel (een gespecialiseerde stamcel). De belangrijkste groeifactor voor het laten ontstaan van rode bloedcellen uit de bloedstamcellen is bijvoorbeeld EPO, welbekend onder wielrenners en andere duursporters. Sommige groeifactoren zijn voornamelijk tijdens de foetale ontwikkeling of in de kindertijd actief en worden na de geboorte nog maar sporadisch gemaakt. Andere zijn voortdurend actief: ons lichaam maakt dagelijks miljoenen nieuwe huid-, bloed-, darm- en levercellen. Bot, hersen- en ander zenuwweefsel regenereert langzamer, maar recent onderzoek naar zenuwherstel heeft aangetoond dat er ook groeifactoren voor zenuwweefsel zijn die bij volwassenen nog nieuwe zenuwuitlopers creëren. Bot tenslotte lijkt inert, maar toch zijn daarin cellen voortdurend bot aan het afbreken en opbouwen. Ook daarbij zijn groeifactoren betrokken: is er als gevolg van lichamelijke activiteit meer bot nodig, dan worden botopbouwende cellen (osteoblasten) geactiveerd. Maakt iemand een ruimtereis, of raakt een zieke bedlegerig dan krijgen botetende cellen (osteoclasten) de overhand en neemt de botdichtheid snel af. De kennis over groeifactoren en hun functies groeit zo snel dat de omweg via de kloon en de embryonale stamcel binnen enkele jaren misschien alweer overbodig wordt. Begin dit jaar wisten onderzoekers hersenstamcellen (die bij iedere volwassene te vinden zijn) om te zetten in bloedcellen. Eerder veranderden onderzoekers bloedstamcellen (die in bloed en beenmerg aanwezig zijn) van ratten in levercellen. Daaruit blijkt dat een deels gedifferentieerde cel toch weer een heel andere kant op te dwingen is. Net als xenotransplantatie van varkensorganen, waar een decennium lang de hoop op was gevestigd, kan therapeutisch klonen dan worden bijgezet in het rijtje Scheikundeen dat de transplanatatiegeneeskunde niet vooruit heeft geholpen. Samenvatting: In deze krantenartikel draait het vooral om: Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen . Want die zouden afstotingsverschijnselen uitbannen. Er wordt ook gemeld dat deze methode op den duur onnodig ingewikkeld zou kunnen worden. De Britse regering wil onderzoekers toestaan om menselijke cellen te klonen voor geneeskundig onderzoek. Door middel van celkerntransplantaties kunnen helpen bij bepaalde patiënten. die helpen dus bij het genezen van ziektes. Dit soort celtransplantaties hebben hun principiële nut al bewezen bij Parkinson- en suikerziektepatiënten.
Voor- en nadelen van het klonen van dieren en mensen.
Voordelen:
1)Nooit meer een tekort zijn aan donoren:
Bij varkens bijvoorbeeld zou er eerst iets veranderd kunnen worden aan hun DNA.
Hierdoor zouden de organen van dieren geaccepteerd worden door het menselijk lichaam, omdat het gewijzigde DNA mRNA afsplitst dat dan menselijke proteïnen (eiwitten) afgeeft.
2)Dieren zouden door middel van gewijzigd DNA ook medicijnen kunnen maken.,
Zoals nu al gebeurd bij micro-organismen (insuline).
Als iemand leukemie krijgt, is de kans maar klein dat er een geschikte donor gevonden wordt voor een beenmergtransplantatie.
De kans op afstoting door het lichaam is daarbij heel groot.
Men zou dan ook een kloon kunnen maken van degene die leukemie heeft. Deze zou dan, al tijdens het embryonale stadium, cellen kunnen leveren voor het vervangen van beenmerg.
3) Een kloon kan op die manier grof gezegd voor reserve-onderdelen zorgen.
4)Ook zou weefsel hersteld kunnen worden of zelfs vervangen.
Voor bijvoorbeeld mensen met de ziekte van Alzheimer zou er de mogelijkheid bestaan nieuwe hersencellen te kweken. Bij Alzheimer sterven hersencellen sneller af dan normaal en vooral op bepaalde plaatsen in de hersenen. Deze 'gaten' zouden opgevuld kunnen worden door het nieuwe gekloonde weefsel.
5)Veel vormen van kanker zouden misschien bestreden kunnen worden doordat men beter kan onderzoeken hoe cellen zich delen in het embryonale stadium.
Kankercellen delen zich ongeremd, net zo snel als de cellen van een embryo. Waarschijnlijk komt dat doordat er een bepaalde mutatie (een blijvende verandering in het DNA) in zo'n cel heeft plaatsgevonden, waardoor een bepaald gen kapot is gegaan en de cel niet meer reageert op een stof die de delingssnelheid in de cel regelt. Met behulp van embryonaal onderzoek zou onderzocht kunnen worden welke genen en stoffen de celdeling activeren en stoppen. Als die stoffen aan een kankercel toegevoegd zouden worden, zal deze stoppen met groeien.
twee muizen.
6)Verder zijn er nog wat ethische voordelen. Echtparen waarvan de man of de vrouw onvruchtbaar is, zouden door middel van klonen een kind kunnen krijgen dat van hetzelfde bloed is als een van hen.
Ook homoseksuele paren zouden zo kinderen kunnen krijgen.
Ook mensen met een verhoogde kans op het krijgen van een kind met een erfelijke ziekte, bijvoorbeeld het syndroom van Down, kunnen dat op deze manier omzeilen.
Mensen met talenten zouden ook gekloond kunnen worden, een deel van een talent wordt bepaald door het erfelijke materiaal. Op die manier zou men 'perfecte' mensen kunnen klonen
Nadelen;
Natuurlijk zitten er ook nadelen vast aan het klonen van dieren en mensen. Zo is het klonen nog in een experimentele fase. Alleen Dolly heeft bijvoorbeeld al meer dan 225 voorgangers gehad. Alleen Dolly is ook daadwerkelijk geboren.
Schaap dolly.
Vrouwen ouder dan 35 jaar hebben vaak een verhoogd risico op een kind met het syndroom van down of andere ernstige aandoeningen. Dat komt omdat zij hun eicellen al heel hun leven bij zich dragen en er mutaties opgetreden kunnen zijn in de cellen. Als men een volwassen dier of mens kloont, wordt die kans natuurlijk ook groter. Hoe lang zal een gekloond dier of mens leven, als er al een oude celkern gebruikt is bij het klonen?
Verder zou de diversiteit (verscheidenheid) van de natuur beschadigd worden, zoals je nu al ziet bij bepaalde planten en dieren (maïs dat aangetast wordt door bepaalde ziektes). Als er dan een bepaalde ziekte uitbreekt, zou haast niemand meer resistent zijn voor zo'n ziekte, omdat het gen, dat er voor zorgt dat iemand die ziekte niet krijgt, is weggekloond.
Verder zijn er nog veel ethische nadelen te verzinnen. Zo zou van klonen verwacht worden dat ze precies hetzelfde zijn als degene waarvan de donorcel afkomstig is. Dat zou echter niet het geval zijn, ze zouden alleen hetzelfde uiterlijk hebben en bepaalde karaktereigenschappen. Maar een groot deel van je persoonlijkheid wordt gevormd door je omgeving en niet door je genen. Verder zullen waarschijnlijk alleen mensen gekloond worden die rijk zijn of zeer getalenteerd. Zo zou er een scheiding ontstaan in de maatschappij. Ook zou de wereld overbevolkt raken als iemand zomaar wat klonen van zichzelf zou kunnen maken.
Duidelijk is nu dat sommige vooroordelen niet waar zijn, en dat het klonen van dieren en mensen wel degelijk voordelen kan hebben. Sommige nadelen zullen echter niet verdwijnen.
Conclusie
Ik zal ook een eigen mening geven, en zal me beperken tot de biologische voor- en nadelen.
Het werd al duidelijk dat er, in biologisch opzicht, veel meer voordelen zijn dan nadelen voor het klonen van dieren en mensen.
Ik vind dan ook dat klonen moet worden toegestaan.
Ten eerste kan het klonen van dieren van groot belang zijn voor de mens, doordat ze dienst kunnen doen als donoren en medicijnen kunnen maken als het DNA gewijzigd is.
Het klonen van embryo's voor reserve-onderdelen wordt vaak 'ethisch onaanvaardbaar' gevonden, omdat een embryo al een klein mensje zou zijn.
Een embryo heeft echter nog geen gevoel en vertoont nog geen gedrag, het zenuwstelsel en de hersenen moeten nog ontwikkeld worden.
Eigenlijk is een embryo dus niet meer dan een klompje cellen, dat na nog veel delingen uit kan groeien tot een mens. En waarom zou je iemand dood laten gaan als hij door middel van klonen geholpen kan worden?
Wel zouden er, in het Westen, duidelijke regels vastgesteld kunnen worden voor het klonen van mensen.
Het hoeft trouwens ook helemaal niet zo te zijn dat een kloon van Hitler ook hetzelfde karakter zou hebben, misschien is die kloon juist wel een vredesactivist, slechts een deel van ons karakter zit immers in onze genen.
Stel je eens voor!
Mensen zijn ook zo kritisch ten opzichte van het klonen van mensen omdat ze het tegen de natuur en de wil van God in vinden
Maar zo'n 25 jaar geleden stond men ook zo kritisch tegenover IVF, en wie is daar nu nog op tegen? Dat Dolly zoveel voorgangers heeft gehad is nu eenmaal noodzakelijk geweest. Als er geen experimenten zouden worden gedaan in de wetenschap zou de wetenschap niet eens bestaan, en zouden er nog ieder jaar miljoenen mensen dood gaan aan de griep. Op het gebied van wetenschap zou, door middel van klonen, ook nog veel meer onderzoek gedaan kunnen worden naar erfelijke ziektes en bijvoorbeeld kanker. Mogelijk worden er zelfs medicijnen voor gevonden voor ziektes waar we nu nog dood aan kunnen gaan. Ik ben dus voor het klonen van dieren en mensen. Wat is er op tegen om door middel van klonen mensen te helpen? Het klonen kan ook van groot wetenschappelijk belang zijn bij onderzoeken naar verschillende ziektes en afwijkingen. De nadelen blijken ook nogal mee te vallen. Een betere vraagstelling zou zijn 'waarom niet?', ik kan op die vraag geen weerleggende antwoorden verzinnen.
weekkrant 11september 2005
Klonen van embryo's mag
Groot-Brittannië wil de wetgeving rond het klonen van mensen versoepelen. Niet dat we al bang moeten zijn dat er binnenkort exacte kopieën van Pamela Anderson of mr. Bean zullen rondlopen. Dit zogenaamde reproductief klonen van mensen blijft zondermeer verboden. Maar in Groot-Brittannië mogen nu wel gekloonde embryo's worden ‘gekweekt' voor medische doeleinden. In de VS mocht dit al en wordt onderzoek hiernaar nu zelfs door de overheid betaald. In Nederland is een wetsvoorstel in de maak. Ruim vier jaar geleden slaagden wetenschappers in Schotland er voor het eerst in een kloon van een volwassen dier te maken: het lammetje Dolly. Dolly was een exacte kopie van een zeven jaar oud schaap. De Schotten hadden de kern van een uiercel van de ooi in een leeggemaakte eicel gestopt, en die daarna in de baarmoeder van een ander schaap tot een nieuw dier laten groeien. Deze manier van klonen wordt inmiddels op allerlei andere diersoorten toegepast. Onder andere op varkens, met het doel hun organen te kunnen gebruiken voor transplantaties. Dat laatste gebeurt nog nergens, al is er hier en daar wel met dieren mee geëxperimenteerd. Maar afgezien van de ethiek is het ook nog zo dat xenotransplantatie medisch gezien met veel problemen te kampen heeft. Een varkenshart mag dan veel op dat van een mens lijken, het blijft een vreemd ding in een mensenlichaam. De angst bestaat dat er dan virussen worden gedragen die bij mensen ziektes veroorzaken. Iemand heeft eens een wild idee geopperd om van ieder mens een kloon te maken en die in te vriezen, als een soort bewaarplaats voor reserve-organen. Als dan je hart versleten raakt, of je hebt je longen kapot gerookt, dan heb je nog wat extra exemplaren die ingeplant kunnen worden. Zonder afstotingsproblemen natuurlijk, want ze komen uit een kopie van jezelf. Dit idee is minder onuitvoerbaar dan je misschien zou denken. Wetenschappers hebben er een variant op bedacht die een grote toekomst tegemoet lijkt te gaan. De methode heet 'therapeutisch klonen' en gaat langs de volgende stappen: Voor het klonen worden een huidcel en een eicel gebruikt. De celkern wordt uit de eicel weggehaald. Het erfelijk materiaal (DNA) uit de huidcel wordt in de lege eicel gebracht. De eicel gaat zich delen en ontwikkelt zich tot een embryo. Als het embryo een celklompje is geworden zo groot als de knop van een naald, worden er zogenaamde stamcellen uit geïsoleerd. Dit zijn cellen die zich tot willekeurig welk celtype of weefsel kunnen ontwikkelen. De stamcellen groeien met behulp van verschillende groeifactoren uit tot de gewenste celtypen, weefsels of organen. Ze krijgen bij wijze van spreken een seintje: jij groeit uit tot een hart, jij tot een bloedcel. De cellen en weefsels worden bij zieke mensen ingebracht. Vaak gaat het om cellen die een bepaald eiwit produceren dat iemand mist. Maar in principe zouden ook complete organen voor transplantatie ontwikkeld worden. Het onderzoek is echter nog niet zover gevorderd dat dit binnen afzienbare tijd al mogelijk is. Het onderzoek met stamcellen is al in volle gang. In de VS, Australië, wordt druk geëxperimenteerd met de groeifactoren die nodig zijn om bepaalde gewenste cellen of weefsels te laten ontstaan. Sinds begin deze maand is ook in Groot-Brittannië via een nieuwe wet verder onderzoek mogelijk geworden. Andere landen, ook Nederland, worstelen nog met de ethiek. Het gaat hier namelijk om kunstmatig gekweekte embryo's. Ze worden na ongeveer twee weken, als de stamcellen gevormd zijn, vernietigd, maar in theorie zou je ze bij een vrouw in de baarmoeder kunnen inplanten en er een baby uit laten groeien. Zonder dat er ook maar ergens in het proces een man aan te pas is gekomen. Overigens is er weinig kans op dat dit ook in werkelijkheid zou lukken. Een levensgroot ethisch probleem. Eerst maak je kunstmatig een potentieel mens, je rommelt er wat mee, en dan vernietig je het ook nog eens moedwillig. Maar hoe erg is dat eigenlijk als je er aan de andere kant in de toekomst mensenlevens mee kunt redden? samenvatting: Groot-Brittannië wil de wetgeving rond het klonen van mensen versoepelen. Reproductief klonen van mensen blijft zondermeer verboden. Maar in Groot-Brittannië mogen nu wel gekloonde embryo's worden ‘gekweekt' voor medische doeleinden. In de VS mocht dit al en wordt onderzoek hiernaar nu zelfs door de overheid betaald. In Nederland is een wetsvoorstel in de maak. 4 jaar geleden is het wetenschappers gelukt om van een ouder gen een kloon te maken: dolly de schaap. Hier heerst een groot probleem en dat is een ethisch probleem. Want eerst maak je een potentieel en kunstmatig mens en je rommelt er vervolgens wat mee en dan maak je het moedwillig weer dood.
zondag 3 juni 2007. Klonen
Shaykh Yusuf al-Qaradawi omtrent het klonen: De genetische wetenschap bleek een nachtmerrie vanaf het moment dat het klonen van dieren tot uitvoer kwam en resulteerde in het beroemde schaap Dolly. In feite kan het hele proces niet gezien worden als een soort van schepping of zelfs herschepping; het is daarentegen eerder een proces waarbij de kern van een eicel van de soort die gekloond moet worden wordt vernietigd. De kern wordt dan onttrokken aan een lichaamscel van een dier van dezelfde soort. Deze donorkern wordt in de eicel geïnjecteerd. De eicel met zijn nieuwe kern ontwikkelt zich in een dier dat genetisch identiek is aan de donor. Zoals al eerder gezegd, is het klonen van dieren een nachtmerrie voor een heleboel mensen van over de hele wereld, onder meer omdat er geruchten de ronde doen dat deze techniek op mensen toegepast gaat worden. De islam en klonen
De islam staat open voor wetenschappelijke vooruitgang en onderzoek. Gedurende de gehele islamitische geschiedenis zijn er geen noemenswaardige conflicten opgetreden tussen de islam en de wetenschap. In feite wordt het binnen de islam als een fard kifaayah (collectieve plicht) gezien dat een natie er naar streeft vooruit te gaan op welk wetenschappelijk gebied dan ook. Maar deze vooruitgang, net zoals dat geldt voor andere zaken in het leven, mag niet botsen met het geloof. Hij moet parallel lopen met de grenzen die de religie vaststelt. Deze grenzen moeten de doorslag geven bij de beslissingen die een moslim neemt en men dient zijn principes hieraan aan te passen. Voorwaarden die het klonen van dieren toelaatbaar maken: -Het moet een werkelijk voordeel zijn voor de mensheid in zijn geheel. Het mag niet zo zijn dat er meer schade uit voorvloeit dan dat er nut uit naar voren komt. -Het mag geen enkele vorm van schade toebrengen aan het dier dat tijdens het proces gebruikt wordt; een dier schade toe brengen of martelen en pijnigen is streng verboden volgens de islam. -Vanuit de algemene islamitische doeleinden, regels en teksten bezien is het klonen van mensen absoluut verboden. De islam verbiedt en dergelijke wijze van klonen om de volgende redenen: -Het is in strijd met de diversiteit van de schepping. God heeft het universum geschapen op basis van diversiteit, terwijl klonen van mensen gebaseerd is op het dupliceren van bestaande eigenschappen van originele lichamen. Dit schopt het menselijk leven gigantisch in de war, ook al bevatten we nu nog niet welke vormen dit aan kan nemen. -Indien klonen is toegestaan, hoe moeten we dan tegen het gekloonde aankijken ten aanzien van het originele –moeten we deze beschouwen als zijn broer, zijn vader of als zichzelf? Dit is een punt dat grote verwarring kan veroorzaken. -Klonen is strijdig met het patroon van het scheppen van dingen in paren, zoals God zei in Zijn glorieuze Koran: “En alles hebben Wij paarsgewijs geschapen; misschien zullen jullie je laten vermanen.” (Koran 51:49). Klonen druist in tegen dit principe, aangezien men bij het klonen slechts afhankelijk is van één geslacht. Dit is iets wat de mens schade kan toebrengen. -Wetende dat de mens zelfs in het paradijs niet in zijn eentje kon leven, schiep God de Verhevene Hawaa` (Eva), als wederhelft van Adam, om samen in het paradijs te vertoeven, waardoor ze als bron van liefde en intimiteit voor elkaar konden dienen. Niet slechts ouders hebben elkaar nodig om verder te komen in het leven, maar ook hun kinderen hebben hen allebei nodig. Deze voor de mens essentiële elementen ontbreken wanneer er gekloond wordt. Klonen en het behandelen van ziektes: Uit het hierboven geschrevene wordt duidelijk dat het klonen van complete mensenlichamen absoluut verboden is, ook al is het doel ziekten te behandelen. Als het daarentegen gaat om het klonen van afzonderlijke lichaamsdelen, zoals harten en nieren, voor geneekundige en behandelingsdoeleinden, dan is het toegestaan en wordt het zelfs aanbevolen en als goede daad aangemerkt. Belangrijke opmerkingen
Klonen is niet het scheppen van leven. Het maakt gebruik van bestaand leven, in de vorm van een eicel waarvan de kern is verwijderd. De nieuwe cel die erin wordt gebracht ter vervanging is reeds door God de Verhevene geschapen. Het idee van klonen helpt ons het islamitische concept van de heropstanding te illustreren en beter te begrijpen. Wanneer de mens in staat is om leven terug te halen, om verder te leven in een nieuwe vorm, zou het dan buiten Gods bereik zijn mensen opnieuw te scheppen op de Dag der Opstanding? Uiteraard niet, zoals Hij zegt in de Koran: “Hij is het die met de schepping begint en haar dan herhaalt. Dat is gemakkelijk voor Hem. En Hem komt het hoogste voorbeeld toe in de hemelen en op de aarde; Hij is de Machtige de Wijze.” (Koran 30:27)” En God alleen weet hoe het echt in elkaar zit. Samenvatting: In deze artikel draait het om het morele van klonen. Er zijn veel mensen die klonen niet zo een prettig idee vinden en dit komt ook mede doordat ze het als een vorm van zelfschepping zien. dus dat mensen voor god gaan spelen, en hier zijn veel mensen tegen. De islam staat open voor wetenschappelijke vooruitgang en onderzoek. Maar deze vooruitgang, net zoals dat geldt voor andere zaken in het leven, mag niet botsen met het geloof. Het is niet toegestaan om voor god te spelen en de mensen of dieren te klonen. Een belangrijk standpunt dat niet vergeten mag worden en dat al in dit krantenartikel vermeld stond: Klonen is niet het scheppen van leven. Het maakt gebruik van bestaand leven, in de vorm van een eicel waarvan de kern is verwijderd. De nieuwe cel die erin wordt gebracht ter vervanging is reeds door God de Verhevene geschapen. Dus uiteindelijk zou de mensheid toch niet zonder god een ander kunnen scheppen want god want voor het klonen hebben zij ‘’onderdelen’’ nodig die zij zelf niet kunnen maken . En zonder die ‘’onderdelen’’ is heel dat klonen niet mogelijk. Het klonen van complete mensenlichamen is absoluut verboden in de islam. Maar als het gaat om het behandelen van ziektes, en dus om het klonen van afzonderlijke lichaamsdelen zoals harten en nieren is dit wel toegestaan. krantenartikelnummer 3; bron:
NRC Handelsblad
zondag 3 juni 2007. Klonen in geneeskunde blijft omweg
Uit NRC Handelsblad
Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen kan bij de behandeling van ziektes afstotingsverschijnselen uitbannen. Maar de methode zal op den duur waarschijnlijk onnodig ingewikkeld zijn. Therapeutisch klonen
1 Voor het klonen worden een huidcel en een eicel gebruikt
2 De celkern wordt uit de eicel verwijderd
3 Erfelijke informatie (DNA) van de huidcel wordt in de lege eicel gebracht
4 De gekloonde eicel ontwikkelt zich tot embryo
5 Als het embryo in het blastocytstadium is, worden er stamcellen uit geïsoleerd
6 De stamcellen kunnen in een celkweek met verschillende groeifactoren tot verschillende celtypen of weefsels uitgroeien
7 De cellen of weefsels zijn bruikbaar als medicijn
De Britse regering wil onderzoekers toestaan om menselijke cellen te klonen voor geneeskundig onderzoek. Gekloonde cellen kunnen, is de verwachting van de wetenschap, mensen genezen die ziek zijn doordat een van hun celtypen is vernietigd of uitgeput. Bij Parkinsonpatiënten bijvoorbeeld zijn dopamineproducerende cellen in de hersenen verloren gegaan. Nieuwe hersencellen, getransplanteerd in de hersenen, die dopamine maken, doen de trillingen en bewegingsstarheid verdwijnen. Diabetici (suikerpatiënten) waarbij de insulineproducerende cellen in de alvleesklier zijn vernietigd kunnen middels celtransplantatie nieuwe cellen krijgen die op het juiste moment de juiste hoeveelheid insuline produceren, waardoor de suikerziekte verdwijnt. Het zijn toekomstverwachtingen, maar irreëel zijn ze niet. Dit soort celtransplantaties hebben hun principiële nut al bewezen bij Parkinson- en suikerziektepatiënten. Die celtransplantaties werden uitgevoerd met cellen van vreemde donoren. Bij de Parkinsonpatiënten waren het hersencellen uit menselijke foetussen. Vooral bij de suikerpatiënten mislukten de transplantaties door afstotingsreacties. Afstotingsreacties – die iedere transplantatie bedreigen – ontstaan doordat het menselijk afweersysteem lichaamsvreemde stoffen aanvalt en probeert te vernietigen. Ook lichaamscellen van andere mensen zijn `vreemd'. De afstotingsproblemen verhinderen dat de transplantatiegeneeskunde uitgroeit van een half way technology tot een algemeen bruikbare Scheikunde. De operaties worden vlekkeloos uitgevoerd, maar de getransplanteerden bestrijden de rest van hun leven de afstotingsverschijnselen door iedere dag medicijnen te slikken die hun eigen afweersysteem onderdrukken. Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen zou die afstotingsverschijnselen voorgoed uitbannen. Uit een gekloond embryo kunnen embryonale stamcellen worden geïsoleerd. Het laten uitgroeien daarvan tot gespecialiseerde cellen is een kwestie van op het juiste moment de juiste groeifactoren toevoegen. Welke groeifactoren daarvoor nodig zijn is nog niet van alle ruim 200 celtypen die in de mens voorkomen bekend. Veel weten de onderzoekers al over het ontstaan van de witte en rode bloedcellen en van de bloedplaatjes uit een bloedstamcel (een gespecialiseerde stamcel). De belangrijkste groeifactor voor het laten ontstaan van rode bloedcellen uit de bloedstamcellen is bijvoorbeeld EPO, welbekend onder wielrenners en andere duursporters. Sommige groeifactoren zijn voornamelijk tijdens de foetale ontwikkeling of in de kindertijd actief en worden na de geboorte nog maar sporadisch gemaakt. Andere zijn voortdurend actief: ons lichaam maakt dagelijks miljoenen nieuwe huid-, bloed-, darm- en levercellen. Bot, hersen- en ander zenuwweefsel regenereert langzamer, maar recent onderzoek naar zenuwherstel heeft aangetoond dat er ook groeifactoren voor zenuwweefsel zijn die bij volwassenen nog nieuwe zenuwuitlopers creëren. Bot tenslotte lijkt inert, maar toch zijn daarin cellen voortdurend bot aan het afbreken en opbouwen. Ook daarbij zijn groeifactoren betrokken: is er als gevolg van lichamelijke activiteit meer bot nodig, dan worden botopbouwende cellen (osteoblasten) geactiveerd. Maakt iemand een ruimtereis, of raakt een zieke bedlegerig dan krijgen botetende cellen (osteoclasten) de overhand en neemt de botdichtheid snel af. De kennis over groeifactoren en hun functies groeit zo snel dat de omweg via de kloon en de embryonale stamcel binnen enkele jaren misschien alweer overbodig wordt. Begin dit jaar wisten onderzoekers hersenstamcellen (die bij iedere volwassene te vinden zijn) om te zetten in bloedcellen. Eerder veranderden onderzoekers bloedstamcellen (die in bloed en beenmerg aanwezig zijn) van ratten in levercellen. Daaruit blijkt dat een deels gedifferentieerde cel toch weer een heel andere kant op te dwingen is. Net als xenotransplantatie van varkensorganen, waar een decennium lang de hoop op was gevestigd, kan therapeutisch klonen dan worden bijgezet in het rijtje Scheikundeen dat de transplanatatiegeneeskunde niet vooruit heeft geholpen. Samenvatting: In deze krantenartikel draait het vooral om: Het gebruik van gekloonde, eigen lichaamscellen . Want die zouden afstotingsverschijnselen uitbannen. Er wordt ook gemeld dat deze methode op den duur onnodig ingewikkeld zou kunnen worden. De Britse regering wil onderzoekers toestaan om menselijke cellen te klonen voor geneeskundig onderzoek. Door middel van celkerntransplantaties kunnen helpen bij bepaalde patiënten. die helpen dus bij het genezen van ziektes. Dit soort celtransplantaties hebben hun principiële nut al bewezen bij Parkinson- en suikerziektepatiënten.
Maar zo'n 25 jaar geleden stond men ook zo kritisch tegenover IVF, en wie is daar nu nog op tegen? Dat Dolly zoveel voorgangers heeft gehad is nu eenmaal noodzakelijk geweest. Als er geen experimenten zouden worden gedaan in de wetenschap zou de wetenschap niet eens bestaan, en zouden er nog ieder jaar miljoenen mensen dood gaan aan de griep. Op het gebied van wetenschap zou, door middel van klonen, ook nog veel meer onderzoek gedaan kunnen worden naar erfelijke ziektes en bijvoorbeeld kanker. Mogelijk worden er zelfs medicijnen voor gevonden voor ziektes waar we nu nog dood aan kunnen gaan. Ik ben dus voor het klonen van dieren en mensen. Wat is er op tegen om door middel van klonen mensen te helpen? Het klonen kan ook van groot wetenschappelijk belang zijn bij onderzoeken naar verschillende ziektes en afwijkingen. De nadelen blijken ook nogal mee te vallen. Een betere vraagstelling zou zijn 'waarom niet?', ik kan op die vraag geen weerleggende antwoorden verzinnen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden