Kaspar Hauser

Kaspar Hauser ‘Kind van Europa’ 26 mei, 1828. In Neurenberg verschijnt een aan iedereen volkomen onbekende jongen. Een jongen, gekleed in lompen en in het bezit van een briefje… Wie was Kaspar Hauser? Kaspar Hauser, verscheen als 16-jarige jongen als het ware uit het niets in Neurenberg. Dit was op 26 mei 1828 De jongen viel het eerst op aan een lokale bewoner en wetenschapper, George Daumer. George sprak de jongen aan teneinde meer over hem te weten te komen. Kaspar’s vocabulaire leek echter slechts uit twee woorden te bestaan: ‘weet niet’. Toen George de jongen eens aandachtig bekeek ontdekte hij dat de huid van de jongen zo bleek was alsof deze nog nooit zonlicht had gezien. Ook merkte hij dat Kaspar’s voet door zijn schoen heen bloedde. Na onderzoek van de voet bleek de voet teer en zacht te zijn, alsof er nog nooit op was gelopen… Op de bewuste 26 mei, droeg Kaspar een briefje bij zich. Dit briefje vermeldde zijn volledige naam, zijn geboortedatum en het verzoek tot opname in het regiment van de lichte cavalerie, omdat ook zijn vader daarin had gediend. De eerst komende tijd na zijn eerste verschijning besloten de Neurenbergse autoriteiten Kaspar een tijdje ter observatie in de cel te houden. Kaspar bleek uren achter elkaar stil te kunnen zitten, zonder ook maar iets te zeggen. George Weichmann ontfermde zich in die tijd over Kaspar. Kaspar was een snelle leerling. Al gauw kon hij praten zonder er al te veel moeite voor te hoeven doen. Specialisten waren het er over eens dat Kaspar de woorden niet léérde, maar ze zich ging herinneren van vroeger. Kaspar’s zintuigen waren zeer gevoelig. Zo maakte de sterke geur van koffie hem misselijk en kon hij dronken worden van alleen al de géúr van wijn. Hij kon ook perfect zien in het donker, een feit dat hij demonstreerde door het voorlezen van stukken uit de bijbel in een compleet donkere kamer. Zijn gehoor was al net zo opmerkelijk. Al kon een normaal mens het niet horen, gefluister uit welke hoek van een kamer ook, het had meteen Kaspar’s aandacht. Ook kon hij het verschil tussen het noorden en zuiden van een magneet voelen door slechts over de magneet te wrijven. Zo kon hij verschillende metalen uit elkaar houden, zelfs als ze bedekt waren met een stuk stof. Toen Kaspar een beetje ingeburgerd begon te raken in Neurenberg, begon zijn geschiedenis bij beetjes naar boven te komen. Kaspar vertelde dat hij zich herinnerde hoe hij in een kamer had geleefd van ongeveer 1,5m bij 2m en een plafond zo laag dat hij niet rechtop kon staan. Er waren geen ramen of meubels, slapen deed hij op een hoopje hooi. Als Kaspar ‘s ochtends wakker werd stonden er altijd water en brood klaar. Af en toe smaakte het water wat vreemd(bitter) en viel hij na het drinken ervan in slaap. Als hij dan weer wakker werd, was hij schoon, had hij geknipte nagels en schone kleren aan. De mysterieuze Kaspar werd een beroemdheid in Neurenberg. Mensen fluisterden zelfs dat hij een engel was. Zo kwam het dat Kaspar interesse wekte en mensen steeds nieuwsgieriger werden naar zijn achtergrond. Er werd op gegeven moment een beloning beloofd aan de persoon welke informatie kon verschaffen over Kaspar’s afkomst. Al gauw ontstonden er allerlei geruchten waaronder het gerucht dat Kaspar adellijk bloed zou hebben. Men had ontdekt dat zijn geboortedatum overeenkwam met de (sterf- en) geboortedatum van een der kinderen van de groothertog Karel von Baden en Stéphanie de Beauharnais. Ook bleek hij uiterlijke overeenkomsten te vertonen met Karel von Baden. Hij zou bij zijn geboorte met opzet omgewisseld zijn met een stervende baby, opdat hij nooit de troon zou kunnen opvolgen. Dit verhaal werd ook versterkt door het feit dat Stéphanie al eerder een stervende baby had gebaard. Binnen de kortste tijd had het verhaal zich door heel Europa verspreid , Kaspar werd gebombardeerd tot levende legende. Specialisten en geïnteresseerden uit heel Europa kwamen naar Neurenberg om Kaspar te ontmoeten. Zo kreeg Kaspar al gauw de bijnaam ‘Kind van Europa’. Op 17 oktober 1829 werd er een aanslag gepleegd op Kaspar. Naar verluidt had een gemaskerde man getracht Kaspar om het leven te brengen met een knuppel. George Daumer besloot hierop dat het veiliger zou zijn om Kaspar ergens anders onder te brengen. Kaspar verhuisde daarop naar een nabijgelegen dorp, Ansbach. In Ansbach kreeg hij werk als klerk in het kantoor van Anselm von Feuerbach, officier van justitie. Tevens kwam hij onder de bescherming te staan van een politieman. Zoals bleek mocht de politiebescherming niet baten, op 14 december 1833 werd opnieuw een aanslag gepleegd op Kaspar’s leven, ditmaal een geslaagde. Zo kwam Kaspar, kind van Europa uiteindelijk om het leven door een messteek in zijn rechterzij.