Mijn leesleven

Dikkie dik, hiermee is het allemaal begonnen. De boeken van Dikkie Dik zijn degene die ik me nog echt herinner. Ik denk dat ik ongeveer drie of vier jaar was toen deze boekjes me voorgelezen werden. Wanneer we naar de bib gingen, ontleenden we altijd wel enkele boeken van Dikkie Dik. In de lagere school waren het eerder  boeken van Annie M.G.Schmitt en Roald Dahl  die me voorgelezen werden. Pluk Van de Petteplet en De heksen waren mijn favorieten.

In het tweede leerjaar werd ons elke woensdag, het laatste kwartiertje een stukje van Pluk Van de Petteflet voorgelezen en in het derde leerjaar een stukje uit  De heksen. Deze boeken vond ik zo leuk dat we ze uiteindelijk thuis ook gekocht hebben. Wonderlijke nachten  van Godfried Bomans is een boekje dat mijn papa zelf vroeger heeft moeten lezen. Toen ik in het tweede of derde leerjaar zat was het ons avondritueel om een stukje van Wonderlijke nachten te lezen. Later heb ik dit boek ook zelf eens gelezen. Ik vind het nog steeds een prachtig boek!

In de lagere school moesten we thuis altijd stukjes oefenen uit een handboek, dit vond ik echt verschrikkelijk! Ik haatte het! Dat was eigenlijk de reden waarom ik lezen in het algemeen haatte. Maar dit is gebeterd.  Nu verslind ik boeken. Tijdens het schooljaar heb ik niet veel tijd om te lezen, dus lees ik alleen boeken voor boekopdrachten, maar tijdens de vakanties lees ik veel boeken. In de grote vakantie heb ik zeker zes boeken gelezen. Het liefst lees ik spannende of romantische boeken. Voor mij is een boek een goed boek als je niet kan stoppen met lezen. Wanneer je het vervolg  wilt weten! De boeken van de Twilight saga zijn hierbij een goed voorbeeld, ik heb alle boeken op minder dan een maand gelezen.  En sommige boeken heb ik meerdere keren gelezen. In het tweede en derde middelbaar konden de boeken van Dirk Bracke me wel bekoren.

In het derde middelbaar begonnen we met de Boektoppers, iets wat ik niet zo leuk vond. Veel van deze boeken vond ik langdradig en de onderwerpen spraken me ook helemaal niet aan. Het enige boek van de Boektoppers-reeks dat ik echt mooi vond was Huilen naar de maan van Gerda van Erkel. Het boek pakte me, ik kreeg er zelf tranen van in men ogen. Een tijdje geleden heb ik ook het boek Misha van Misha Defonseca gelezen. Deze twee boeken zijn waargebeurd en gaan ongeveer over hetzelfde: een meisje dat weg loopt van huis en een aantal jaren overleeft in een bos in gezelschap van wolven/honden. Deze twee boeken hebben mij dan ook heel erg weten te ontroeren.

Lezen doe ik vooral voor het slapengaan. Een gewoonte van vroeger. ’s Avonds kan ik gewoon het beste lezen en ik val er gemakkelijk van in slaap.

Tijdschriften lees ik ook al een tijdje. Wij kregen altijd de oude tijdschriften van mijn grootouders (Dag Allemaal, Libelle, Story…), in het begin bladerde ik er soms gewoon wat in en later begon ik er wat in te lezen. De Joepie  lees ik sinds het 6de leerjaar, en heel af en toe lees ik er nog in. Ik vind het leuk om alle roddels over celebrities te weten te komen en de moderubriek vind ik ook altijd wel leuk.

Mijn ouders lezen Het Nieuwsblad dagelijks, dus ik blader en lees er ook regelmatig wat in. Ik vind deze krant persoonlijk ook overzichtelijker dan andere. De lay-out spreekt mij hier meer aan. Ik lees nooit alle artikels, alleen degene die mij interesseren. Ik lees dus niet de artikels over oorlog, wetenschap… Ik lees ook nooit boeken over dit onderwerp. Ik lees wel graag boeken over het tienerleven, alles wat te maken heeft met liefde, school, uitgaan, ruzies… Ook de boeken van tv-series lees ik graag. Vb.: Twilight, Pretty Little Liars… Ik vind het ook leuk om de series te vergelijken met de boeken, wat anders is of wat hetzelfde is. Bij dit soort boeken kan ik ook nooit stoppen met lezen, ik wil altijd weten hoe het verder gaat.