Leesautobiografie

Leesautobiografie Toen ik nog heel klein was, een jaar of 3, lazen mijn ouders mij voor het slapen gaan altijd voor uit het boek ‘Naar bed, naar bed’. Daar kan ik mijzelf weinig van herinneren, maar volgens mijn ouders was ik dol op dat boek, en moest het elke avond voorgelezen worden, anders wou ik niet gaan slapen. In mijn jonge jaartjes (3-5) las ik nog niet echt boeken, ik bekeek toen alleen de prentjes. Later, toen ik een jaar of 5/6 was, en leerde te lezen op de basisschool, begon ik in boekjes te lezen van ‘Jip en Janneke’ (Annie M.G. Schmidt) en ‘David de Kabouter’. Bij ‘David de Kabouter’ zat toen die tijd een cassettebandje met de tekst erop, wat ik heel makkelijk vond bij het lezen en daarom ook de tekst begreep. Dat boek heb ik wel honderd keer gelezen. Dat kwam omdat ik toen dacht dat kabouters echt bestonden. In groep 3 leerde ik nog meer lezen en schrijven, en de lerares had daar ook verschillende boekjes voor die ik me verder slecht kan herinneren. Later kwam ik in zo’n leesgroepje, met een leesmoeder en lazen veel leuke en saaie boekjes. Dit was niet het enige wat ik aan lezen deed. Toen ik een jaar of 10 was, las ik veel boeken uit de Zonnebloem Serie (die ik destijds van mijn oma had gekregen) en alle boeken van ‘Dik Trom’ (C. Joh. Kieviet). Van de boeken van Dik Trom heb ik echt genoten en is ook mijn lievelingsboek geworden. Het gaat over een dikke jongen die vol met streken zit, maar een hart van goud heeft, en dat vond ik nou het mooiste aan die jongen. In groep 7 heb ik mijn eerste ‘dikke pil’ gelezen, dat was ‘Kruistocht in Spijkerbroek’ (Thea Beckman) en dat boek gaat over een jongen die door een experiment met een tijdmachine in een Middeleeuwse Kruistocht terechtkomt. Uiteindelijk kwam alles aan het einde van het boek wel weer goed. Dat vond ik toen ook heel belangrijk, want als een boek dan heel spannend was, las ik altijd net zolang door tot het weer goed was gekomen. Daarna, toen ik de smaak te pakken had van dat soort boeken, volgden er een paar meer, onder andere boeken van Thea Beckman en Jan Terlouw. Toen ik in de brugklas kwam, moest ik voor het eerst verplicht een boek lezen voor school, en daar een boekverslag over maken. Dat heb ik gedaan over ‘Kladwerk’ van Anke de Vries. Dat boek speelt zich af o een school waar steeds wordt ingebroken en racistische leuzen op de muren worden geschilderd. Verder heb ik in de brugklas nog boeken gelezen van Jan de Zanger (Desnoods met geweld) en Carry Slee (Spijt!). In de 2e en 3e klas heb ik nog (meer) boeken gelezen van Lieneke Dijkzeul, Jan de Zanger en Carry Slee. Ik las boeken van deze schrijvers, omdat hun manier van schrijven en onderwerpen (maatschappelijke problemen) mij wel aanspreken. Het laatste boek wat ik tot nu toe heb gelezen is: ‘De moeder van David S’ (Yvonne Keuls). Dit boek gaat over een vrouw waarvan haar zoon verslaafd is aan de drugs en er met geen mogelijkheid van af komt. In mijn vrije tijd lees ik niet meer zoveel. Dat komt omdat ik me nu met veel andere dingen bezighoud (sport, hobby’s, vrienden) en dan geen tijd meer heb om uit mezelf echte boeken te gaan lezen. Ik lees af en toe wel een tijdschrift of een schoolboek (of kijk een film met ondertiteling), maar daar blijft het dan ook echt bij. Als je zo deze leesautobiografie leest, zie je wel dergelijk veranderingen. In het begin was het nog een beetje oriënteren van welke boeken passen nou echt bij mij, maar later zie je dat ik toch het merendeel boeken lees die over maatschappelijke problemen gaan. Voor in mijn leesdossier denk ik dat ik een boek van Yvonne Keuls ga lezen. Dit ben ik van plan, omdat het vorige boek wat ik van haar gelezen heb, mij echt aansprak. Verder heb ik nog geen idee van welke schrijvers ik nog wat ga lezen, maar wat ik al wel weet is het genre: maatschappelijk problemen. Of mijn smaak qua genre zal veranderen weet ik niet. Wel zal ik meer leeservaring hebben en een bredere kennis van wat er allemaal voor boeken zijn!