Autoleesbiografie

Ik heb eigenlijk mijn hele leven lang al van lezen gehouden. Toen ik nog maar 6 maanden was, was ik al lid van de bibliotheek. Toen ik nog niet kon lezen, wou ik altijd dat iedereen mij voorlas, mijn oma, opa, ouders, ooms, tantes enz. enz. Zowel Dikkie Dik als Nijntje waren mijn favorieten. Toen ik zelf begon met lezen, las ik nog van die houten boekjes, maar ik vond het leuker om voorgelezen te worden uit boeken zoals: Jip en Janneke en Hannes en Kaatje. Nadat ik in groep 3 echt kon lezen ging ik geregeld naar de bibliotheek, mijn leesniveau was goed. Daar begon ik met van die A boekjes, die las ik tot groep 5. Toen ik in groep zeven zat leek ik wel een leesverslaafden, vooral meisjesboeken, zoals de babysitterclub, de drieling, Cindy, enz. enz. Dus eigenlijk vooral de serieboekjes. In groep 8 las ik erg veel goede boeken, vooral van Lieneke Dijkzeul, Carry Slee en Anke de Vries. In die tijd hield ik vooral van vriendschapboeken, liefdesboeken en romans. Dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Ik heb dan ook nooit historische boeken gelezen. Misdaad en oorlogsboeken vond ik ook wel leuk, maar wel minder. Als ik het over misdaad boeken heb, bedoel ik eigenlijk thrillers: de boeken van R.L Stine, Kippenvel bijv. In de eerste bleef ik eigenlijk qua leesniveau hangen op groep 8. Ik was geopereerd en was erg lang duf van mijn narcose, waardoor ik de inhoud van boeken niet kon volgen en ik me dus niet kon concentreren. In de tweede en derde las ik eigenlijk alleen C boeken, met heel af en toe een goede tijden slechte tijden boek van de volwassenen afdeling. In die tijd las ik boeken waarbij ik me goed kon inleven, bijvoorbeeld Het maanmeisje van Kjerstie Scheen, De zuigzoen van Unni Lindell en Zwarte lieveling van Susanne Koster. Deze boeken vind ik nu in de vierde eigenlijk nog steeds het leukst. Daarom lees ik dat soort boeken nog steeds en nu komen er alleen ook volwassenen boeken bij. Ik ben blij dat ik heb leren lezen, want het is een van mijn grootste hobby!!!!!