Kunstautobiografie

Kunstautobiografie Ik begin mijn kunstautobiografie met een aantal ervaringen van culturele activiteiten. Ik heb nog wel wat kunnen herinneren van een paar uitstapjes op de basisschool. In groep 4 zijn we met schoolreisje naar kinderboerderij De Glindt in Achterveld geweest. Het was er heel leuk er waren verschillende dieren zoals kippen, konijnen, varkens en ook paarden. Je mocht de paarden ook voeren gewoon gras en wortels dus ik wou de paarden ook voeren maar ik wou perse dat ze uit mijn hand aten. Mijn moeder was mee als begeleiding dus ze zei dat ik mijn hand plat moest houden, dus ik laat dat paard uit mijn hand eten maar ik hield mijn hand niet goed plat dus hapte het paard in mijn vinger en hij liet niet meer los. Mijn moeder heeft mijn vinger er uit moeten trekken, mijn hele vinger lag helemaal open!!! Toen hebben ze mijn vinger onder de ijskoude kraan gehouden wat verschrikkelijk pijn deed en er verband omheen gedaan. Een niet zo leuke afsluiting van de dag dus. Op 4 mei 1995 zijn we met school naar Kamp Amersfoort gegaan. Het was toen 50 jaar geleden dat Nederland bevrijd was. Toen hebben we met de kinderen vanaf groep 4 de weg gelopen die de mensen in de Tweede wereldoorlog moesten lopen voordat ze geëxecuteerd werden. Die tocht heeft heel veel indruk op mij gemaakt. We liepen daar met een hele grote groep en er hing echt zo`n trieste sfeer. Later kregen we nog een toespraak van de burgemeester en zijn we naar een standbeeld gelopen genaamd ‘De Stenen Man’. In groep 5 zijn we op kamp geweest in Voorthuizen bij kampeerboerderij Zeumeren. Daar zijn hebben we twee nachten verbleven. We gingen daar op de fiets heen en onze spullen werden met de auto gebracht.Er zat een grote speeltuin bij met een familieschommel, wip en nog veel meer leuke speeltoestellen. De boerderij was een grote kamer met allemaal slaapzalen. Ik weet me niet zoveel meer te herinneren van wat we op dat kamp allemaal gedaan hebben want het is al een poos geleden. Maar ik weet nog wel dat toen het lekker weer was we in het meertje daar vlakbij gingen zwemmen en omdat niemand z`n zwemkleding bij zich had ging iedereen gewoon in z`n ondergoed. Ook in groep 8 zijn we op kamp geweest toen zijn we op de fiets naar Putten gegaan daar zijn we naar een kampeer en bungalowcomplex geweest genaamd: Mooie Veluwe. Daar waren meerdere verblijfplaatsen. Wij zaten in een ‘huisje’. Er waren kamers waar je met z`n zessen op kon slapen (drie dubbelbedden) een huiskamer, keuken en een soort badkamer met meerdere douches en wastafels. De meisjes moesten boven slapen waar twee kamers waren en de jongens beneden waar ongeveer zeven kamers op een rij waren. Dat vonden we natuurlijk niet leuk want als je naar beneden wou moest je door de ‘huiskamer’ waar de leraren zaten. Op dat park was ook een zwembad, voetbalveld en volleybalveld we konden ons dus goed vermaken. Om acht uur `s ochtends en vijf uur `s avonds mochten we zwemmen, het zwembad was namelijk niet zo groot dus er waren vaste tijden wanneer elk huisje in het zwembad mocht. Wat ik nog het leukste vond van dat hele kamp was: De nachtwandeling, om ongeveer half elf riepen de begeleiders ons en de leraar ging ons toen een mythe vertellen over het solse gat. Het verhaal ging over een klooster waarin nonnen woonden die zich niet aan de leefregels houden. Ze gingen uit en leefden erop los. Omdat je dat natuurlijk niet kan doen als non zijnde werden ze ervoor gestraft en is het klooster in het moeras gezakt. Nou gaat het verhaal dat je om klokslag twaalf uur op de plek waar het klooster gestaan zou hebben je de nonnen en de kerkklokken zou kunnen horen. Nadat de leraar dat verhaal had verteld moesten we ons omkleden en gingen we naar het solse gat toelopen in het pikkedonker met zaklampen. Na een heel lang stuk gelopen te hebben kwamen we er eindelijk aan. We moesten eerst een stuk een gat in lopen waar een open plek was. Het was bijna twaalf uur en het zou zo gebeuren volgens het verhaal van de leraar. Veel meisjes waren al aardig bang aan het worden en eentje begon zelfs te huilen maar toen het twaalf uur was gebeurde er helemaal niks. Het was dus gewoon een fabeltje. Nadat we helemaal weer teruggelopen waren was iedereen bekaf en zijn we bijna gelijk allemaal gaan slapen. Voor de rest kan ik me ook niet veel meer herinneren van me basisschool tijd. Ook heb ik nog vanaf mijn vijfde op de muziek school gezeten op het begin was het gewoon spelenderwijs met muziek omgaan maar later heb ervoor gekozen om dwarsfluit te gaan spelen en dat heb ik drie jaar lang gedaan. In die tijd heb ik ook een paar keer voor de ouders moeten optreden. Op school met kerstmis speelde ik met nog een aantal andere klasgenootjes met het kerstdiner ook kerstliedjes voor de klas. Totdat ik het te druk kreeg en tussen twee hobby’s moest kiezen toen ben ik maar gestopt met dwarsfluit spelen. Op vakantie hebben we ook veel bezichtigd en zijn we naar veel verschillende steden geweest en hebben die bezichtigd. We zijn bijvoorbeeld naar Wenen geweest. Daar hebben we veel historische gebouwen bezocht en bekeken. We zijn bijvoorbeeld naar het operagebouw geweest: Het Wiener Staatsoper daar kan ik me niet veel meer van herinneren. Wat ik nog wel weet was dat we daar naar een kermis waren gegaan waar het eerste en oudste reuzenrad staat: Het Wiener Riesenrad. Op die kermis was ook een hele krakkemikkige houten achtbaan die echt superstijl naar beneden ging en die gewoon kraakte. Die achtbaan was echt eng maar wel superleuk. Ook zijn we in Venetië geweest die stad heeft echt een grote indruk op me achtergelaten. Ik denk dat het ook komt omdat ik toen ouder was en me er nu meer van kan herinneren. Venetië is echt een hele mooie stad met veel kunst, water en mooie bezienswaardigheden. Een daarvan is het San Marcoplein dat is een heel groot plein waar echt superveel duiven rondlopen. Je kunt daar ook van die zakjes kopen met voer en die aan de duiven geven. Wij hadden ook een paar van die zakjes gekocht en dat is echt lachen want die duiven komen overal op je zitten, op je hoofd, schouders, armen zelfs toen ik wat voer in me pet had gestrooid kwamen ze in me pet zitten. Daar bij het San Marcoplein zit ook een hele mooie grote kathedraal. Van buiten is die echt mooi versierd, maar jammer genoeg konden we dat niet zo goed zien omdat ze het gebouw aan het restaureren waren. Als je deze kathedraal in wou moest je gepaste kleren aanhebben dus je moest een broek of in ieder geval iets aan hebben wat over je knieën valt, maar die dag was het heel warm dus ik liep in een kort broekje. Gelukkig had ik een jas bij me die ik toen om me middel geknoopt heb zodat ze me er gewoon doorlieten. Wat we onder andere nog meer in Venetië hebben gezien was de Brug de Zuchten. Die brug word zo genoemd omdat er aan de andere kant van die brug een gevangenis zat, dus de gevangenen konden daar hun laatste zucht op die brug laten voordat ze de gevangenis in moesten. Voor de rest had je in Venetië natuurlijk de bekende gondels. Eigenlijk wouden we daar ook nog in mee varen maar dat kost aardig wat geld dus hebben we dat maar niet gedaan. Wat ik nog het meest apart vond aan me bezoek in Venetië is dat je gewoon wegen van water hebt. Je vaart gewoon van de ene naar de andere plek in plaats van dat je erheen rijd of loopt. Iets heel anders wat we ook bezocht hebben waren de zoutsteengrotten in Salzburg. Dat was echt een heel leuk uitstapje. Ik heb namelijk al veel grotten bezocht maar deze was nog altijd degene die ik blijf onthouden want toen we daar aankwamen moesten we eerst naar een kleedkamer en moest je een overall aantrekken. Daarna moesten we een poosje wachten en werden ons een aantal dingen verteld dat was nog saai. Maar toen kwam het leuke we gingen de grotten namelijk niet lopend in maar met een treintje werd je naar beneden in de grotten gebracht. Het was maar goed dat we een overall aan hadden want het was behoorlijk koud daarbinnen. Eenmaal beneden in de grotten werden we een stukje rondgeleid en toen kwam de volgende verrassing: Je liep niet met trappetjes naar beneden maar je moest van een soort glijbaan afroetsjen. Dat was echt leuk want we waren met een hele grote groep en iedereen moest er omstebeurt vanaf glijden en dat ging niet altijd even goed. In de grotten zelf vertelden ze hoe ze daar de zout uit de rotsen wonnen en over de geschiedenis van die grotten. Van die rondleiding heb ik niet veel begrepen want hij was in het Duits en ik was toen ongeveer negen jaar oud. Ondanks dat heb ik wel veel lol gehad met dat glijden en met het treintje. We hebben natuurlijk niet alleen in het buitenland van die uitstapjes gemaakt in Nederland zijn ik me ouders en me broer ook nog eens een keer een dagje naar het Omniversum geweest dat is een bioscoop die helemaal rond is het is dus niet een plat scherm. Dat is echt mooi en af en toe ook best nog wel schrikwekkend. Die dag hebben we ook nog even het Museon bezocht. We moesten namelijk wachten tot de film begon en het Museon zit naast het Omniversum dus gingen we daar maar een kijkje nemen. Dat Museum vind ik echt het leukste, leerzaamste museum waar ik tot nu toe geweest ben. Het leuke aan dat museum is dat je daar zelf dingen kunt doen. Zo had je daar een computer waar een aardbol op het scherm rechtsom ronddraaide dan moest je iets op je hoofd zetten waar allemaal sensortjes aanzaten en moest je, je concentreren op dat die aardbol de andere kant op ging draaien. Het is echt heel moeilijk maar toch is het me gelukt. Zo heb je daar veel van zulk soort dingen en dat is echt leuk om te doen. Ik vond het echt jammer dat we daar niet zolang konden blijven omdat de film begon. Bij al deze uitstapjes hebben me ouders een grote rol gespeeld omdat we elk jaar naar het buitenland op vakantie gaan en zo dus veel verschillende steden heb bezichtigd en in veel verschillende landen zijn geweest. In de loop van de tijd is me smaak wel heel veel veranderd vroeger vond ik het nog leuk om zulke dingen te doen en uitstapjes te maken maar nu is dat niet meer zo. In het buitenland vind ik het nog wel leuk om naar grote steden te gaan maar dan niet zo zeer om echt de kerken enzovoort van binnen te gaan bekijken maar gewoon om de stad zelf. Op dit moment ga ik liever gewoon uit of naar de bioscoop maar om naar theater te gaan en dingen bezichtigen vind ik niks meer aan. Tot slot van deze kunstautobiografie geef ik nog mijn mening over kunst. Kunst doet me eigenlijk niet zoveel. Het is natuurlijk soms wel mooi en leuk voor in je huis maar om me nou echt naar musea te gaan en bijvoorbeeld schilderijen gaan bekijken is helemaal niks voor mij. Ik kan wel heel goed begrijpen dat mensen dat wel leuk vinden en dat graag in hun vrije tijd doen maar mijn interesse gaat daar gewoon niet naar uit. Een andere vorm van kunst kan me af en toe nog wel boeien zoals bijvoorbeeld muziek, cabaret en films. Op de volgende pagina heb ik nog een schema geplakt waar ik aangeef hoe groot me belangstelling voor verschillende kunsten op dit moment is.