Ellen Tijsinger

Verhaal over de schrijver. Ik heb het boek: Word toch wakker gelezen. De schrijver heet Ellen Tijsinger (zie foto onderaan). Ellen Tijsinger werd op 7 september 1947 geboren in Utrecht. In 1970 trouwde ze en ze kreeg een dochter en een zoon en heeft zelfs al een kleindochter, Eline Myrthe waar ze heel blij mee is. Ellen houdt ervan om in een oude spijkerbroek en een slobbertrui door het bos of de duinen te zwerven: daar en in haar dromen worden haar boeken geschreven. Op school vond ze het nooit zo leuk. Je moest veel en mocht weinig. Dus ging ze achter in de klas zitten en schreef verhaaltjes en gedichtjes in haar rekenschrift. ‘s Avonds las ze alles aan haar zusje voor! Ze besloot lerares te worden in een leuk vak. Een aantal jaren heeft ze les gegeven in handenarbeid op een Havo en Atheneum. Later gaf ze bij het Middelbaar beroeps Onderwijs les in kinderpsychologie, kinderliteratuur en spelleiding. Vanuit haar vakkennis schreef ze een cursus Kinderpsychologie, en een cursus Kinderverzorging en spelleiding voor een schriftelijke onderwijsinstelling en artikelen voor Club, Ouders van Nu en Psychologie. Voor Benny Vreden schreef ze vroeger liedjes en andere teksten voor grammofoonplaten. In die tijd verschenen er ook boeken over opvoedkunde en psychologie. Maar ineens besloot ze kinderboeken te gaan schrijven. Eerst kleuterboeken en later boeken voor de oudere jeugd. Ze geniet echt van het boeken schrijven. Het is haar werk, maar vooral haar hobby! Ze zou niet zonder kunnen! De inspiratie voor de boeken die ze voor de oudere jeugd maakt haalt ze vaak uit de reizen die ze maakt. Ze is met een hulpgoederentransport naar Hongarije en Roemenië geweest en schreef toen ze thuis kwam “Vijandig vuur”. Daarna trok ze met haar man door Nicarugua, dat leverde het boek “De zwarte vulkaan”op. Na een bezoek aan Burkina Faso in Afrika reisde ze met haar dochter Mariëtte door India voor het boek “Zonnekind”. Ze is erg geïnteresseerd in andere culturen en komt in haar boeken vaak op voor de zwakkeren in de maatschappij. Vriendschap, het maken van keuzes en jezelf ontdekken zijn aspecten die in haar werk een belangrijke rol spelen. Ze schrijft op een gevoelige, kwetsbare manier die kinderen, maar ook veel volwassene aanspreekt. De hoofdpersonen in haar verhalen hebben het meestal moeilijk. Soms liggen de moeilijkheden op school of in het gezin: echtscheiding, een broertje in coma, een alcoholische moeder. Soms liggen de problemen aan de maatschappij waarin de hoofdpersonen wonen: zigeuners in Roemenië, arme kinderen in Nicaragua en India. Op een enkele uitzondering na lopen de boeken geod af. Ellen Tijsinger besteedt veel aandacht aan de gevoelens en de de gedachten van haar hoofdpersonen. Haar boeken voor kinderen van 5-9 jaar zijn: -) 1984 Soms ben ik boos -) 1985 Ben je belupklupt -) 1986 Soms is het feest
Haar boeken vanaf 10-12 jaar en ouder zijn: -) 1988 Word toch wakker genomineerd door de Nederlandse Kinderjury in 1989 en in België bekroond met het Bronzen boek in 1990. -) 1989 Nikolaj genomineerd door de Nederlandse Kinderjury in 1990 en in België bekroond met het Bronzen boek in 1991. -) 1992 Dat had je gedroomd -) 1993 De tuin zonder eind -) 1994 Vijandig vuur -) 1995 Morgenster bekroond door de Nederlandse Kinderjury in 1996 -) 1996 De zwarte vulkaan -) 1997 Kaper op de vlucht -) 1998 Zonnekind -) 1999 Speurtocht naar het verleden -) 2000 Lotus brengt geluk