Nederlands Opdracht 5 Hoofdstuk 5 fictie

De recensies:

Achtste-groepers huilen niet:

Achtste Groepers Huilen Niet is gebaseerd op het gelijknamige jeugdboek van schrijver Jacques Vriens en legt het perspectief voornamelijk bij Akkie zelf. Haar wereld stort niet in door haar ziekte, koppig vecht ze terug. Bovendien zijn er nog tal van andere dingen die haar bezighouden. Het naderende schoolkamp dat zij niet wil missen bijvoorbeeld. De opstelling van het voetbalelftal. Of haar verwarrende gevoelens voor de grootste pestkop van de klas.

Vooral het jonge talent Hanna Obbeek, eerder al te zien in Briefgeheim, maakt grote indruk in deze film. In de rol van Akkie is haar acteren aangenaam naturel, juist ook op de meest dramatische momenten. Regisseur Dennis Bots (Het Huis Anubis) geeft haar daarvoor ook de ruimte, door veel in beelden te vertellen en niet steeds terug te vallen op uitleggerige dialogen. De afronding had daarentegen wel wat subtieler gekund,

Dit jeugddrama windt geen doekjes om de harde werkelijkheid en dat is soms pijnlijk confronterend. Tegelijkertijd is Achtste groepers huilen niet een film die het leven viert, zelfs als het veel te kort duurt.

Pijnstillers:

Anorexia, drugsverslaving, loverboys; de tieners in Carry Slee-verhalen krijgen het flink te verduren. Pijnstillers vormt daarop geen uitzondering. Anders is wel dat dit drama veel minder boodschapperig uit de hoek komt.

In deze nieuwste boekverfilming kijkt de 15-jarige Casper verschrikt op wanneer hij zijn moeder uit een kamer van het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis ziet komen. Moeder en zoon redden het al jaren thuis met zijn tweeën, maar nu bij Marit kanker is geconstateerd, dreigt de eenzaamheid voor Casper. Zonder dat zijn moeder het weet, gaat hij op zoek naar zijn verloren vader.

Hechte band

Het is jammer dat Pijnstillers de aandacht geregeld verlegt naar voorspelbare tienerromantiek, die nauwelijks verschilt van alle andere opbloeiende romances in de reeks Slee-verfilmingen. Veel beter zijn de scènes tussen Birgit Schuurman en Gijs Blom. Je voelt hoe hecht de band is tussen de alleenstaande moeder en haar zoon. Dat is niet alleen toe te schrijven aan het sterke spel, maar ook aan de regie van debutant Tessa Schram, die uit kleine blikken en gebaren maximaal effect weet te halen.

De nieuwe wildernis:

Prachtige natuurfilm over een ongerept stukje Nederland - de Oostvaardersplassen - die zich kan meten met BBC-documentaires.

BBC-natuurfilms zoals Frozen Planet en Earthflight zijn razend populair en leveren altijd hoge kijkcijfers op. Dat we zoiets in Nederland ook prima kunnen maken bewijzen Mark Verkerk en Ruben Smit.

Met een budget van anderhalf miljoen euro, een fractie van wat de BBC tot haar beschikking heeft, filmden ze twee jaar lang in het meest ongerepte stukje natuur van Nederland: de Oostvaardersplassen.

Een halve eeuw geleden stond dit natuurgebied in de Flevopolder nog onder water, maar de afgelopen decennia heeft er zich een 'nieuwe wildernis' ontwikkeld.

In de Oostvaardersplassen huist de grootste kudde konikpaarden van Europa, en verder leven er vossen en edelherten in het wild. De makers kregen van Staatsbosbeheer toestemming te filmen en schoten in twee jaar zo’n driehonderd uur film.

Vier seizoenen:

Die oogst werd voor De Nieuwe Wildernis teruggebracht tot anderhalf uur, onderverdeeld in vier seizoenen. Een voor de hand liggende indeling aangezien de natuur het hier voor het zeggen heeft. En door te beginnen en te eindigen met de lente voorkomen ze bovendien dat de film in mineur eindigt, met een dodelijk strenge winter.

Oorlogsgeheimen:

Mooi gemaakte jeugdfilm over twee Limburgse vrienden die in hun dorp te maken krijgen met de oorlog.

Aan Nederlandse oorlogsfilms geen gebrek: vrijwel elk aspect is de laatste halve eeuw belicht, van Soldaat van Oranje tot Zwartboek.

De laatste jaren woorden er vrijwel alleen nog oorlogsfilms gemaakt voor een jeugdige doelgroep: van Oorlogswinter tot Snuf de hond in Oorlogstijd. Ook Oorlogsgeheimen richt zich op de jeugd vanaf zes jaar, maar zonder kinderachtig te zijn.

Regisseur Dennis Bots werkte na het succesvolle Achtste Groepers Huilen Niet opnieuw samen met Karen van Holst Pellekaan, die zich voor haar script baseerde op de gelijknamige bestseller van Jacques Vriens.

Cowboytje:

De film speelt in de zomer van 1943, al wordt dat jaartal nooit genoemd. Het is dus oorlog, maar daar merken Tuur (Maas Bronkhuyzen) en Lambert (Joes Brauers) weinig van.

Ze spelen cowboytje in de bossen en verstoppertje in een mergelgrot. De om belastingtechnische redenen in België en Luxemburg opgenomen film speelt in Limburg, hoewel er geen woord Limburgs klinkt.

Maar dat stoort niet echt; wel zal die grot een dankbare rol in de film spelen.

NSB:

De oorlog komt dichterbij wanneer Lamberts broer bij de Jeugdstorm gaat, de jeugdafdeling van de NSB. Lambert, die ook nog een klompvoet heeft, wordt vanwege zijn foute broer én vader voor landverrader uitgescholden. Intussen doen de ouders en broer van Tuur ook geheimzinnig. Wanneer Tuur wil vertellen dat er zich iemand in de grot schuil houdt sust zijn vader hem de mond, tot frustratie van Tuur.

Wanneer er een nieuw meisje in de klas arriveert, Maartje (Pippa Allen), zorgt dat voor jaloezie tussen de twee vrienden. Eerst trekt ze meer met Lambert op, later meer met Tuur. Wat de twee vrienden niet weten is dat ook Maartje een geheim met zich meedraagt.

Dat ze uit 'het westen' komt, donker haar heeft en triest naar een voorbij rijdende trein kijkt hebben ze niet in de gaten, maar de kijker heeft zo zijn bange vermoedens.

Gooische vrouwen 2:

Aan het einde van hun vorige bioscoopavontuur zagen de Gooische vriendinnen Cheryl, Claire, Anouk en Roelien veel veranderd in hun leven. Desondanks lijken de zaken er drie jaar later opnieuw hetzelfde voor te staan. Cheryl heeft nog steeds veel te stellen met Martin, die toch moeite blijft houden met de huwelijkse trouw. Anouk gebruikt haar mannelijke modellen nog altijd voor meer dan alleen haar schilderijen en Roelien zet zich nog steeds in voor dier en natuur. Ten slotte keert Claire, die haar luxe leventje achter zich liet voor welzijnswerk in Burkina Faso, eindelijk terug uit het Afrikaanse land, en settelt zich weer in het Gooi.