Abortus (ethisch)

Ethische vraag: Abortus=> voor of tegen??

Persoonlijk ben ik voor abortus, net als de meeste Europeanen op dit moment zijn. De keuze van een vrouw om een zwangerschap af te breken is heel zwaar, en waarschijnlijk heeft ze daar dan ook een hele goede reden voor. Er kunnen allerlei redenen zijn waarvoor een zwangerschap ongewenst is. Zoals:
• "Ik ben veel te jong. Ik kan nog helemaal geen kind opvoeden."
• "Mijn relatie is zo slecht, dat ik geen kind kan groot brengen"

• "Ik zit nog op school of doe een opleiding die niet te combineren is met het hebben
• van een kind"
• "Ik ben zwanger door verkrachting."
• "Mijn kinderen zijn al bijna volwassen. Ik dacht dat ik niet meer zwanger zou
• worden, mijn gezin is voltooid."
• "Maatschappelijk of financieel ben ik niet in staat een kind groot te brengen"
• "Ik ben gescheiden, heb al kinderen en ben onverwacht zwanger geworden."
• "Ik ben het slachtoffer van incest en ben van de dader zwanger"
• "Ik ben zwanger van een gehandicapt kind en ik kan die situatie niet aan"
Als ze niet in staat is om een kind op te voeden door één van boven vernoemde redenen, en ze het ook niet wil, is het beter het kind te laten weg nemen vind ik.
Als het bijvoorbeeld niet zou toegelaten zijn en het kind wordt toch geboren, is de kans enorm groot dat het geen deftige opvoeding zal krijgen. Of er is dus niet genoeg geld beschikbaar om de kleuter te geven wat hij/zij nodig heeft, of de ouders voeden op met tegenzin, de moeder staat er alleen voor, het is gehandicapt,… Het zou gewoon geen kansen krijgen vanaf zijn geboorte en geen menswaardig bestaan hebben.
Dan is er ook nog de mening van veel mensen (voornamelijk Christenen, omdat je dan geen seks mag hebben voor het huwelijk, en als je dus ongewenst zwanger bent, heb je gezondigd), dat je het kind wel moet laten geboren worden, maar laten afstaan voor adoptie. Dit zou een logische oplossing zijn moesten er niet al veel te veel kinderen een slecht leven hebben. Ik denk dat er al veel jongeren zijn die geadopteerd willen worden, omdat ze geen ouders hebben, of omdat ze dus ook geen ouders hebben die goed voor hun kunnen zorgen.


In Amerika is de wetgeving zo dat je enkel en alleen abortus mag plegen wanneer de vrucht nog niet ouder is dan drie maanden, gebaseerd op de redenering dat er voor die tijd geen leven buiten de baarmoeder mogelijk is. Zelf zie ik het verschil niet echt tussen een foetus van 1 maand, drie maand of 8 maand. Er is niemand die zicht iets herinnert van toen hij noch in de baarmoeder zat, of zelf maar van zijn eerste paar jaren. Toch vind ik dat een geboren kind (gewenst of niet), niets meer mag aangedaan worden, want vanaf dan is het moord. Het verschil is namelijk dat een pasgeboren baby zelfstandig kan overleven zonder zijn moeder. Uiteraard moet hij gevoed worden enz. Een foetus kan dit niet.

Uiteraard mag een zwangerschapsonderbreking alleen onder strenge voorwaarden worden uitgevoerd. De vrouw moet zelf vrijwillig de beslissing nemen, zij moet er met een arts over praten, vervolgens moet zij een bedenktijd van een paar dagen in acht nemen en de abortus mag alleen in een kliniek worden uitgevoerd die daar een vergunning voor heeft.
Uiteraard is het véél beter om een abortus te voorkomen, maar blijkbaar is dit voor veel mensen moeilijk. Abortus mag geen anticonceptiemiddel zijn.