Het wit en het purper door Willemijn van Dijk

Waarom je Het wit en het purper van Willemijn van Dam moet lezen

Pallas wordt als baby voor de deur van een Grieks boerengezin gelegd. Hij mag er opgroeien als slaaf maar als er hongersnood uitbreekt wordt hij verkocht aan een slavenhandelaar die hem naar Rome brengt en verkoopt aan een dienaar van het Huis van Germanicus. Pallas wordt assistent-schrijver van Claudius, de aparte zoon van Augustia. Wegens zijn verdiensten wordt Pallas een vrijgelatene. Wanneer Claudius keizer wordt, wordt Pallas zijn boekhouder. Ook nu gaat het Pallas voor de wind. Claudius schenkt hem het ius anuli aurei, de hoogste onderscheiding die Rome aan een vrijgelatene kan geven, en hij wordt minister van Financien en later zelfs praetor.  Dankzij zijn advies in een kwestie rondom slavernij verkrijgt hij de positie van praetor. Omdat hij verliefd is op Agrippina raakt hij betrokken bij het complot om keizer Claudius te vermoorden. De moord is bedoeld om de zoon van Agrippina, Nero, eerder op de troon te krijgen. Maar Nero keert zich tegen zijn moeder en zij en Pallas mogen niet meer aan het hof werken. Voor Pallas vertrekt bezoekt hij Agrippina nog een laatste keer. Bij deze ontmoeting geeft ze hem het eerste deel van een boek dat ze over alle gebeurtenissen heeft geschreven.

Ik kan het lezen van dit boek zeker aanbevelen. Je kunt merken dat de schrijver veel onderzoek heeft gedaan. Willemijn is oudhistoricus en een kenner van de Italiaanse taal en literatuur. Het boek is duidelijk geinspireerd op echte gebeurtenissen in de geschiedenis van Rome en een belangrijke keizerlijke familie. Je krijgt echt een idee hoe het was om in die tijd tot een keizerlijke famlitie te behoren. Verder is het leuk om te lezen hoe Pallas van vondeling opklimt tot praetor.

Het boek heeft ook minder sterke kanten. Zo blijft het soms wel wat onduidelijk waarom Pallas nu precies iets doet. Waarom bleef Pallas Agrippina nu eigenlijk steeds helpen, terwijl hij toch moest weten dat dit niet echt een goed idee was? Omdat je niet zo goed weet wat Pallas nu precies denkt is het wel wat lastiger om je in Pallas te kunnen verplaatsen. Daarmee blijft het boek wel wat afstandelijk.

Maar uiteindelijk overheersen toch de sterke punten in het boek. Dit blijkt ook wel uit het feit dat dit boek de BNG Bank Literatuurprijs 2019 heeft gewonnen. Volgens de jury ‘laat Willemijn in een beheerste, soms enigszins statige taal zien dat de Romeinse tijd minder ver van ons af staat dan we wellicht denken; de dilemma’s en intriges die zij beschrijft, komen ons, als we eerlijk zijn, niet onbekend voor’. Uit de vele details blijkt dat het verhaal gebaseerd is op uitvoerig onderzoek van de schrijver. Je krijgt daarom veel inzicht in het leven van een keizerlijke familie in die tijd. Ik kan je daarom zeker aanraden dit boek te gaan lezen.