suikerziekte

Informatie over de suikerziekte
Suikerziekte,ook wel diabetes (Mellitus) genoemd is de meest voorkomende chronische ziekte in Nederland. Meer dan 300.000 mensen zijn met deze ziekte bekend. Bij diabetes maakt de alvleesklier geen of niet voldoende insuline aan. Ook kan het lichaam zelf ongevoelig zijn geworden voor insuline. Hierdoor kan glucose ( de ‘ brandstof’ in je lichaam) niet in de lichaamscellen komen, en blijft in het bloed achter. Dan wordt er door de nieren suiker in de urine uitgescheiden. Om toch aan de energie voor de verschillende stofwisselingsprocessen te komen gaat het lichaam eiwitten en vetten afbreken. Diabetes is grofweg in 2 vormen te verdelen.

1 : Diabetes die op jongere leeftijd ontstaat dan 35 jaar. Deze patient wordt dan in korte tijd ziek en moet de rest van zijn leven insuline blijven spuiten.

2 : De diabetes op oudere leeftijd. Deze ontstaat meestal heel geleidelijk en soms merken de patienten het niet. Deze vorm van diabetes kan worden behandeld met voedingsadviezen en tabletten. Maar tegenwoordig wordt ook deze van diabetes behandeld met insuline-injecties. Er zijn een aantal verschijnselen die de ziekte met zich meebrengt. Dit zijn bijvoorbeeld : Moeheid,vermagering, meer urineproductie. Door deze productie heb je ook vaak meer dorst. Ook heb je minder weerstand tegen infecties, en op jongere leeftijd kan slagaderverkalking zich voordoen. Als de hoeveelheid insuline te veel is of te weinig vallen de diabetes patienten ook flauw. Verder heeft een diabetes patient meer kans op hart-en vaatziekten, oog en nierafwijkingen,en voetproblemen.
Als er ouderdoms diabetes voorkomt in de familie is het verstandig om eens in het jaar je bloedglucose te laten controleren bij je huisarts. Dit is vooral aan te bevelen als je ouder bent als 50 jaar en een overgewicht hebt. Als je diabetes hebt zijn er vele dingen die je wel moet doen en dingen die je niet mag doen. Zo is het belangrijk om precies op de hoogte te zijn van de ziekte. Want zo kan je met deze ziekte leren leven, ook al heeft dit veel invloed en impact op jezelf, op andere mensen, op de maatschappij, en de leefwereld.

Als je een diabetespatient bent moet je met veel dingen rekening houdoen. Terwijl je hiermee bezig bent zijn er ook andere mensen die je hierin moeten helpen. Soms weten de mensen niets van de ziekte af en weten ze niet wat ze moeten doen met zo’n diabetespatient. Het eerste probleem ligt al meteen bij de voeding van de patienten. Ze moeten op dieet. Hiervoor moeten ze weer allerlei speciale dingen hebben. De regering moet er natuurlijk voor zorgen dat die er wel zijn. Maar als je diabetespatient bij iemand eten is die niet weet dat hij/zij een patient is heeft dit voor de patient en voor de gast natuurlijk hele nare gevolgen. Je krijgt bijvoorbeeld een bord vol met friet voorgeschoteld. Je mag dat niet hebben door je ziekte. Als de gasten dan vragen waarom je niet eet,en je vertelt heel het verhaal over je ziekte dan zakt de stemming waarschijnlijk heel hard. Ook als je uit eten gaat moet je bij alles opletten wat je eet. Hiervoor is natuurlijk een heel goed en sterk karakter nodig. Ook maakt het nog eens een verschil hoe laat de diabetespatient eet. De patient moet altijd regelmatig eten. Als hij/zij thuis is, is dit niet zo moeilijk vast te houden. Maar wat als je ergens anders bent, en de etenstijd is later als je eigenlijk moet ? Dit is natuurlijk voor de patienten weer een heel probleem. Zo’n patient moet bij de ziekte die ze hebben allerlei andere mensen betrekken. Zo worden de mensen, de maatschappij, en de leefwereld heel erg op de proef gesteld. Elke diabetespatient moet ook insuline op bepaalde tijden van de dag spuiten. Deze spuit moet dus overal worden meegedragen. Als je bij een stel vrienden zit die niet allemaal weten wat voor ziekte je hebt,en je moet op dat moment je insuline spuiten dan is dit heel erg emotioneel voor de patient. De andere mensen zullen dan misschien denken : ‘ Wat heeft hij/zij nou voor een ziekte ?’ Dit geeft soms ook veel afstand tussen bepaalde mensen en de patient. Een emotionele rol speelt heel erg mee bij de diabetespatienten. De maatschappij en mensen moeten zich hier op instellen, anders kan de patient in een grote dip raken. Zoals al eerder gezegd moet dus iedereen zoveel mogelijk van de ziekte afweten, en goed met deze patienten om kunnen gaan, anders is dit heel erg nadelig voor de patient, en ook voor de relatie of vriendschap tussen een patient en een ander persoon.

De patienten moeten voor hun eigen veiligheid ook een plaatje dragen waarop staat dat ze suikerziekte hebben. Dit is helemaal niet leuk voor ze want dan voelen ze zich wederom bekeken. Want als het insulinepeil te laag of te hoog is in het lichaam van de patient kan deze flauwvallen. Andere mensen kunnen aan dat plaatje weten wat er aan de hand is en zo juist handelen. Als een suikerpatient flauwvalt is dit natuurlijk erg schrikwekkend voor de mensen die het zien maar niet weten wat er aan de hand is. Doordat de regering regels heeft gesteld kan de maatschappij zich aanpassen aan de patient door goed te handelen als zo’n patient flauwvalt. De patient moet dan suikerwater hebben. Omdat de omgeving en eigenlijk alles moeten weten over suikerziekte om er goed mee over weg te kunnen zijn er ook speciale programma ‘s gemaakt. Zo’n ziekte brengt dus ook op tv van alles teweeg. Verhalen van mensen met deze ziekte komen dan vaak aan bod. Soms vertellen ze dat er iets gebeurt was waar geen een voorbijganger goed op reageerde. Dit is dus een teken dat de maatschappij ,andere mensen , en de leefwereld zich meer moet aanpassen om de diabetespatienten om zo deze mensen goed te kunen laten leven, en ze het gevoel geven dat ze er gewoon bijhoren en geaccepteerd zijn. Er is ook nog een andere bijkomstigheid die een diabetespatient met zich meebrengt. De oogartsen hebben het heel druk met deze mensen. Dit komt door het verschijnsel dat door de suikerziekte de patienten meer kans op blindheid hebben. Hier moet om de zoveel tijd op gecontroleerd worden ,en dit neemt dus weer een extra last mee voor de patienten zelf en ook voor de oogartsen. Zo zijn er wel meer instanties die het druk hebben met de diabetespatienten. De mensen moeten zo vaak worden gecontroleerd voor alles dat de instanties zelf veel drukte hebben. Ook de diabetespatient moet elke keer weer tijd vrijmaken om weer eens naar de controle te gaan. Dit moet de baas van ze ook elke keer maar goedvinden. Soms is het zo erg dat de baas een smoesje verzint zodat de diabetespatient ontslagen kan worden. Dit doet de baas alleen maar omdat hij/zij te veel werk aan de patient heeft. Dit heeft dan weer gevolgen voor het inkomen van het gezin van de patient. Dus het is gewoon simpelweg zo dat de maatschappij,andere mensen, en de leefwereld van alles zich moet inzetten en soms moet aanpassen om de diabetespatient op een normale manier te laten leven

Zoals al eerder beschreven heeft de suikerziektes een aantal verschijnselen. Je wordt eerder moe. Zo moet je opletten hoe laat en hoelang je slaapt. Als er dus bijvoorbeeld een feest is dan moet je weten waar voor jou de grens ligt,en dus moet gaan rusten. Bij kinderen is dit een groot probleem. Want bij bijvoorbeeld een kinderfeestje is voor iedereen op dezelfde tijd het feest afgelopen. Maar wat moet je nu als je onder het feestje rust nodig hebt en je zit in een pretpark ? Hiermee moet dus weer rekening worden gehouden. Er moet iets speciaals worden geregeld door de mensen van het feestje. Dit heeft ook een invloed op de andere kinderen op het feest. Ze worden een beetje afhankelijk van wat er gaat gebeuren met de patient. Een ander verschijnsel is dat je minder weerstand hebt tegen ziektes als je diabetespatient bent. Je hebt medicijnen nodig . Deze medicijnen moeten wel worden gemaakt, en ze moeten wel verkrijgbaar zijn. Dit is dus weer een zaak voor de regering en de maatschappij. Als je eerder ziek wordt is dit heel erg vervelend. Je kan dus niet een weekje gaan feesten met je vrienden,want daar is je weerstand veel te laag voor. Je moet dus wederom heel erg opletten met wat je doet. Ook infecties krijgen bij diabetespatienten een vele grotere kans. Daarom moet je na een val waarbij bijvoorbeeld je knie kapot is gegaan meteen grote maatregelen nemen. Deze maatregelen moeten ook kunnen worden genomen. Je moet dus altijd een speciaal setje geneesspullen bij je hebben om jezelf te genezen zodat er geen infecties ontstaan. Dit ziet er soms raar uit ten opzichte van mensen die niet weten wat je hebt. Zo voelt een diabetespatient zich soms heel erg bekeken. Als deze infecties toch doorzetten moet de patient naar de eerste hulp. Aangezien er steeds meer diabetespatienten komen wordt het steeds drukker bij de eerste hulp. De maatschappij moet zich aanpassen aan de leefwereld van de diabetespatienten. Ook als een patient naar het buitenland gaat waar minder goede voorzieningen zijn moeten er veel voorzorgsmaatregelen worden getroffen. Maar ondanks deze moeten de patienten bij sommige omstandigheden weer terug naar huis. Iedereen in het gezin of iedereen waarmee hij/zij op vakantie is geweest zal deze vakantie moeten laten gaan. Dit kan soms tot geirriteerde mensen leiden. Want niemand vind het leuk om zijn/ haar vakantie op te geven na een jaar hard werken. Dit is wederom een moeilijke en pijnlike situatie. De diabetespatient voelt zich dan schuldig doordat hij/zij de vakantie van anderen heeft onderbroken. Maar dit is nu eenmaal een voorwaarde waar iedereen rekening mee moet houden. De mensen en de maatschappij.