Paragraaf 1.3 Navigatie bij vogels

H1. § 1.3
Keuze opdracht B
Navigatie bij vogels Vogels gaan elk jaar weer naar warmere oorden om te overwinteren. Om te weten waar ze heen moeten, maken ze gebruik van drie soorten ‘kompassen’. Het Magnetisch kompas, het Sterrenkompas en het Zonnekompas. Het Magnetisch kompas maakt vooral gebruik van veldlijnen in de ruimte. De vogels maken gebruik van het magnetisch veld van de aarde. Het is onduidelijk hoe de waarneming van het aardmagnetisch veld plaatsvindt. ’s Nachts oriënteren de vogels zich op de sterrenhemel. Ze letten vooral op de Poolster. Die ligt in het noorden. Dit heet het Sterrenkompas. Met het Zonnekompas letten ze op de stand van de zon. Deze komt altijd op in het oosten en bereikt zijn hoogste punt in het zuiden. En gaat weer onder in het westen. Postduiven oriënteren zich vooral met het zonnekompas en op herkenningspunten. Bij dichte mist kunnen ze niets meer onderscheiden en is de zon erg slecht te zien. Dit is de reden dat postduiven bij dichte mist niet uitvliegen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de wijze van navigatie bij vogels. Het fenomeen dat verschillende soorten vogels een verschillende voorkeursrichting hebben, wordt onderzocht door de jongen van twee populaties beide te laten vliegen en vervolgens te kruisen. Ook word er onderzoek gedaan door een groep spreeuwen te onderscheppen in hun jaarlijkse trek. Om ze vervolgens te ringen en naar Zwitserland te transporteren en ze daar vrij te laten. In Nederland worden dan de resultaten onderzocht. Er worden ook onderzoeken gedaan met circadiane ritmen. Dit is met kunstlicht een verschuiving van tijd te maken om te kijken of deze invloed heeft op de navigatie van vogels.